Vísir - 26.10.1917, Qupperneq 3

VlfelR
Skíðafélag Reykjavíkur
heldar hinn árlega A'Ð A L F U N D einn mánudaginn 29. október kí. 9 e. h. i Bárubúð ippi.
Reykjavík 26. okt. 1917. Stjörnin.
Það mætti nú ætU að mjólkur-
framleiðendarnir eæjn aér svo mik-
inn hag í því að eiga aem bastar
kýr, sð þeim ætti að vera truandi
til þess að gera sitt ítiasta til að
bæta kynið. Ea það er nú svo
allar búfjár kynbætar, og geng-
Hr þ6 lítið. Og þegar menn ern
bomnir upp á það, að skamta sér
sjálfir verðið fyrir afurðirnar, eins
og á eér stað nm mjólbina hér í
Reykjavík, eftir því hvað fram-
leiðslsn boatar í orði kveðnu, þá
er hætt við því að hvötin til áð
bæta kýrkynið minki
Kýr þær sem mjólba hiisgað
„til Reykjavíkur", eins ogságter
eru áreiðanlega ekki meðalgripir
■pp og ofan. Ef svo væri eða
töluvert betur gerði, þá er óhugs-
*ndi að ekki væri unt að selja
mjólk ódýrar nú en 48 anra. Með
því verði mandi góð kýr Iíklega
tvíborga sig yfir árið auk fóðure.
Hér er aeðvitað við ýmsa örðug-
leika að stríða. T. d. eru ssmar-
hagarnir vafalaust svo slæmir, að
erfitt verður að halda nyt í kúm
á þeim einnm yfir sumarið. En
þá er &ð t&ka til atbugunar, á
hvern háít verði heLt bætt úr
þvi,
Eg veit ekki hvort kleift v.æri
að gera aokkað með legaboðnm
til að euka kýrnyt hér í Reykja
vík og grendinni. Það verða þeir
að athnga sem meira hftfefengist
við slik mál en eg. Þaðvarheld
ar ekki ætlun mín sð gera neinar
ákveðnar tillögur í þvi máii, held-
ur að ein@ að vekia athygli réttra
hlatsðeigonda á því. En nær er
mér að ætla, að besta ráðið væ?i
*ð bærinn kæmi Rér Bpp kúabúi
sjálfur. Með því móti einu getá
forráöaman bæjarins fyllilega haft
hönd í bagga með mjólknrsölu og
framleiðsin í bænum. Því lengra
sem Iíður, þvl erfiðara verður við
þetta að fást, þess vegná má það
helst ekki dragast lengur að eitt-
hvað sé gert.
G. G.
Sáttaumleitanir
páians.
Páfinn sendi fyrir sbömmu síð-
an ófriðftrþjóðunum áskorun nm
að semj* frið og uppáitungar að
friðarskilmáium. En lítinn árang-
ur hefir það borið.
Bretar vildu ekki við því líta,
sem páfinn atakk upp á. ög því
hefir verið haldið fram af barida-
manna hálfe, að þessi friðarboð-
skspur páfans sé fram kominn að
undirlagi Þjóðverja.
Wilson Bandarikjaforseti svar-
aði páfanum á þá leið, að þ&ð
væri óhugsandi afi friður yrði
saminn að svo komnu. Tilgangur
ófriðarins væri sá að frelsa hinar
frjábu þjóðir frá ofstopa og hern-
aðaryfirgangiábyrgðarlauarastjórii-
enda, sem fótumtroða alla sátt-
mála og fornar lögvenjur, ef þeim
býðar svo við að horfa og þeir
þurfa þéss til að geta undirokað
iönd og lýði. Gega slikum stjórn-
endum segir Wilson að nú sé
barist, stjórnendum, sem með mis-
kunnariansii grimd úthella blóði
saklausra kvenua og barna. Nú
séi þeir stöðvaðir en ekki sigr-
aðir, þessir fjandmsnn fjögutra
fimtu hiuta sllrar veraldarinnar. |
Það íé ekki þý-ka þjóðin sem |
barifet sé á móti, heldur hinn sam-
viskulausi herra hennar. Þegar
harðstjórnnum hafi verið steypt úr
vóldum, segir Innn að hvorki
heift né hefndftrhagnr, ágirnd né
singirni megi ráðs. Allar þjóðir,
smáar sem stórar, eiga aS njóta
jafnrétti0, þýska þjóðin sem aðrar,
ef hún kann sér hóf. Alþjóðafrið-
ur verður að byggjast á sam-
komulagi allra þjóða; ekki á sam-
komuLgi yfirdrotns. Enginn einn
á að verða ver eða betur úti en
annar að tiltöla i ófriðarlok.
Þjóðverjar hafa svarað páfanum
fagurlega og lý.-a því átakaalega
hve nsBÖHgir þeir hafi lagt úfc í
ófriöim*. Ög þeir taka það skýrt
fram, að þeir séa samþykkir öllu
því í boðsksp páfans, eem þeim
er í hag eða ekki öðrum fremar
i óhag, t. d. um &ð höfiu skuii
vera frjáis og að öll deiiumál
þjóða verói Iögð í gerð. Eu þeir.
minnssfc ekkert á það atriði, hvort
Belgía á »ð verða edfrjáls eða
Póllfind lauat undan verndarvæng
þeirra.
í ræðn, sem Asqaith flutti ný-
lega i enefea þinginn, gerði hann
þetta svar Þjóðverja að umræðu-
efni og sagfii að skýr svör þeirra
um það, hvað þeir ætluðu fyrir
sér í Belgíu, væri miklu meira
vírði en margir dálkar af hjart-
næm* rugli. „Eru nokkrar likur
til þess að augu Þjóðverja hafi
opnast til fulls fyrir því, hvað
óumflýjanlega hlýtur að leiða af
alþjóðaránum.?1* sagði haun.
Um ófriðartakmark Breta oagði
hann, að það væri ekki að fáþað
skipulag, sem áður var (sfcatus
obs), ekki það að koma áftur á
þvi sem kaSlað var valdajafnvægi,
heldur þisð sem geti komið í stað
þesc, það alþjóSaskipslag, sem
veitt gæti stórum og smáum jafna
tryggsngu fyrir því ftð þeir gætu
náð rétti sínum og haldið sjálf-
stæöi sínu. „Að fá friði komið
á núc, sagði hann, „það er æðsta
velferðarmál mannkynsins. Til
þess væri ait leggjandi í sölurnar
— nem* það eitt, eem gerir frið-
inn eftirsóknarverðan og sem
tryggir varanleik hans með því að
byggja hann á bjargi réttlætisins
að alþjóða samþykki. Til þsfis að
fá slíkftn frið nægir ekki að eins
að hætfca að herjasfc og byrja að
semjft um landamærabreytingar
og skrifa samningana í protokolla,
sam með rétta hefðu verið kall-
sðir „bibliur heimskingjanna“.
- 110 -
hinar lóðirnar verið skrásettar nema nr. 3
fyrir neðan fyrstu lóðina. Cyrus Johnson
var búinn að velja sér þessa lóð, en nú er
hann horfinn og veit enginn hvort hann
er dauður eða hefir farið upp eða niður
með læknum. En hvað sem því líður, þá
eru ekki nema sex dagar þangað til að
fresturinn er útrunninn, og hver sem merk-
ir sér nú lóðina og verðuí fyrstur aftur
hingað til Dawson til þess að láta skrá-
setja hana, hann fær allan vinninginn".
„Miljón dollara!“ tautaði Kitti.
„Gilchrist hefir næstu lóð þar fyrir
neðan og hann hefir fengið sex húndruð
dollara af einni einustu pönnu úr grunn-
inum eða undirlaginu. Hann sprengdi fyrir
holu ofan að þvi. Og lóðin hinumegin er
enn gullanðugri — það veit eg að er á-
reiðanlegt“.
„Já, en hvernig stendur á því, að þetta
skuli þá ekki vera á hvers manns vitorði ?“
spurði Kitti hálfefunarlega.
„Það er nú einmitt að komast í há-
toæli. ]?ví hefir verið haldið leyndu með-
an hægt var og er nú fyrst farið að ber-
ast' út. Áður en sólarhringur er liðinn
Verður orðið ókleift að fá góða hunda og
fiú verðið þér að reyna að sleppa héðan
ainhvern veginn með góðu móti undir eins
°g staðið er upp frá borðum. Eg er ann-
ars búin að sjá fyrir þessu öllu og undir-
Jack London: Gull-æöiC.
- 211 -
búa það. Það kemur bráðum Indíáni með
bréf til yðar, þá verðið þér að láta sem
bréfið só afaráríðandi, gera afsökun yðar
og reyna að komast burtu“.
„Eg skil yður ekki rétt vel“.
„Kjáninn yðar!“ sagði hún í hálfum
bljóðum. „Meiningin málsins er sú, að þér
farið á stúfana í kvöld og reynið að út-
vega yður sleðabunda. Eg veit um tvenna
samoksbunda. Annað samokið á Hanson
og í því eru sjö stærðar hundar frá Hud-
sonflóanum, en raunar er enginn þeirra
falur undir fjögur hundruðum, og það er
hámarksverð í kvöld, en verður hærra á
morgun. Og svo á Setti Charley áf.ta ak-
hunda, sem eiga að kosta þrjú þúsuud og
fimm fiundruð, en á morgun verður hann
vís til að fitja upp á nefið þó að þér bjóð-
ið honum fimm þúsund, Og loksins eru
yðar eigm hundar ótaldir, en þér komist
ekki hjá því að fá fleiri í viðbót. Eyrir
öllu þessu eigið þér nú að hugsa í kvöld
og kaupa það besta, sem í boði er. Það
eru akhundarnir engu síður en mennirnir,
sem ráða úrslitunum í þessu kapphlaupi.
Leiðin er hundrað og tíu mílur og þér
verðið að geta skift um hunda svo oft sem
þörf krefur“.
„Jæja, þór ætlist þá til, að eg fari að
leita hófanna með þetta“, sagði Kitti
dræmt:
- 212 -
„Ef yður vantar peninga til að kaupa
. þessa hunda, þá get eg —“
Hún hikaði við, en Kitti varð fyrri til
máls og sagði:
„Eg er svo sem ekki í neinum vand-
ræðum með hundakaupin, en haldið þér
ekki að þetta sé í heldur mikið ráðist?“
„Ef eg á að dæma eftir afrekum yður
við kúlnaspilið í „Hreindýrshorninu", svar-
aði hún, „þá skil eg ekki að það só nein
hætta á því,. að þér sóuð hugdeigur. Auð-
vitað er þetta tvísýnt mjög og áhætta tals-
verð, ef þér eigið við þ a ð, því að þór
verðið að keppa um heila miljón við lang-
færustu- sleðamennina hér á landi. Ueir
eru tæplega farnir að hugsa tii hreyfings
enn, en um þetta leyti á morgun verður
alt komið í uppnám og hundarnir verða
þá komnir í það geypiverð, að þeim kaup-
um geta ekki sint nema ríkustu menn. —
Olafur stóri eða langi Láfi, sem sumir kalla,
er staddur hór í bænum núna og kom
hingað frá Hringveri í fyrra mánuði. Hann
er sleðamaður með afbrigðum og verður
yður skæðasti keppinauturinn, ef hann
verður msð í förinni. Arizóna-Bill er
heldur ekkert lamb að leika sér við og
hefir stýrt póstsleðanum árum saman, enda
mun hann og Láfi vekja mesta athygli á
sér“.