Vísir - 04.12.1917, Blaðsíða 2

V1 ? 1R

Lifsábyrgðariélagið
Danmark.
Skuldlausar eignir Tryggingarupphæð
yfir 25 miljónir kr. yfir 100 miyónirkr.
Alíslensk Jæknisskoðun s e m f y r, og Polica frá
skoðunardegi bér.
Félagið hefir keypt /yrir nær 50 þúsund króimr í
bankavaxtabréfnm Landsbanka íslands.
Umboðsmaðnr
Þorvaldur Pálsson, læknír
Banksstræti 10.
Ritatióra Vísis er kunnnpt um að lifsábyrgðarfélagið
„Danmark“ teknr og heör tekið 'íslenska lækniaskoðnn
full gilda og beimilað umboðsmanni ainum hér að aíhenda
skýrteini þegar að læknisskoðun afstaðinni.

R/lest og besi úrval
af karlmannaskófíitnaði
á Laugaveg 17. ]
, Til minnis.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl. 9—9.
Barnalesstofan; Md., mvd., föd. kl. 4—6.
Borgarstjöraskrifst.; kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan: kl. 10^-12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifst. kl 10—12 og 1—5
Húsaleigunefnd: þriðjud., föstud, kl6sd.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. snnnud. 8 sd.
L. F. K. K. Útl. mð„ mvd., fstd. k1; 6—8.
Landakotsspít. Heimsóknart. kl. 11—1.
LandsbaDkinn kl. 10—3.
Landsbókasafn Útl. 1—3.
Lándssjóður, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, holgid. 10—8.
Náttúrugripasafn aunnud. I1/*—2l/»-
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vífilsstaðahælið; Heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, sunnud. 121/,—l1/,-
Bæjargjöldin.
Tillögur
hæjargjaldanefnðarinnar.
Nefnd sú, «em bæja,rstjórnin
k»us 1. mars s. I., til þess að
íhug* hverjar breytisgar mætti
gera á fyrirkomulagi því, sem nú
er á sfeattgjöldum til bæjarsjóðs,
hefir nú lokið störfum sínim að
mestu leyti og stmið og látið
prenta frumvayp til lsg* um bæj-
argjöld í Reykjavík, tekjuskatt,
er koms á í stað aekaútsv»ra, og
lóðargjöld miðuð við vorðmæti
lóða.
í nefudinni vor*: Jón Þor-
lákseon, Sigurður Jónsson og
Sveinn Björasson.
Eftir þessu frumvsrpi nefndar-
innar verður tekjuskatturinn aðal-
tekjustofn bæjarsjóðs. Lóðargjöld-
in áætUr nefndin fyrst i stað um
60 þús. kr. á ðri, og eru þau
ákveðin 1% af verðmæti lóða.
Tekjuskstt eiga allir að greiða,
sem hafa 800 kr. í árstekjur óg
þar yfir, þaanig:
Af tekjum alt sð 500 kr. 1 °/o
— — 700 — l1^—
— — 1000 — 2 —
— — 1400 — 21/,—
_ —f 1900 — 3 —
— 2500 — 3a/2—
— — 3100 — 4 —
— — 3700 — 41/,,—
-a — 4300 — 5 —
— — 5000 — 51/,—
— — 6000 — 6 —
— — 10000 — 61/,—
Af 10000 kr. og þar jifir 7 —
f£ Hundraðstölurnar má hækkaog
lækka árlega eftir mismunandi
þörfum bæjarsjóðs, með því að
margfftlda þær allar með sömu
„hreyfitölu8. er aldrei má rera
hærri en 1,4 nemu leyfi stjórnar-
ráðsins komi tll (og ekai lægri
en 0,6).
Frá tekjum skáttgreiðanda skal
draga 100 kr. fyrir hvert barn
yngra en 14 ára, sem bann hefir
á framfæri, án þess þó að hundr-
aðsgjaldið breytist. Ennfremur
skal tillit tekið til erfiðra heim-
ilisástæða, svo sem veikinds, m«ð
þvi ».ð skattgreiðanda sét ekki
taldar til skatts allar sksttskyld-
ar tekjur hans, þannig að skatta-
ráðið, samkvæmt u m s ó k n h«ms
ákveður hæfilegan frádrátt frá
tekjanum. — Þ»nnig á fkftttnr-
iun að fara eftir efnum og á s t æ ð •
u m eino og a«kaút*vörin.
Allir eru skyldir að gefa skýrsl-
ur um tekjur sínar til s k a 11 a-
r á ð s i n s, sem taka á við af
niðHrjöfnunarnefndinni og jafna
skattinum niður. Ea húseigendur
eða húsráðendar gefa skýrsla am
alla einstaklinga, stofnanir, ver>d-
anir o. s. frv. sem í húsam þeirra
eru.
Skattaráðið rannsakar skýrslar
skattgreiðendft og getur krafi- t
frekari applýsinga og sannnna, ef
granur leikur á am að ot litlar
tekjar séu taldar fram, og úr-
skarðað þær sumkvæmt þeim frek-
ari upplýsinpum. En skattgreið-
andi getur áfrýjað þeim úrskurði
til yfirskattaráðs til úr-
'slitaúrskurðar.
í skflttaráðina sitja 7 mean. —
Formsður þess skal skipkður áf
stjórnarráðinu og hafa 4000 kr.
að Iaunum úr bæjarsjóði. T*o
skattaráösmenn kýs bæjarstjórn og
tvo vsramenn, en 4 skfltt*ráðs-
menn og 4 varamenn skala kosn
er almennum koaningan). í yfir-
skattaráði sitja 5 menn. Eitn
skípaðar af stjórnarráðina og skai
bann vera lögfræðlngur. Hina 4
skipar bæjaretjórnin, 2 úr flokki
bæÍHTfulItrún og 2 ntan bæjar-
stjórnar. Yfirskattaráðsmenn fá 8
króna dBgk»up,-0n skatfcaráðsmenii
fá 300 króna þóknan árlega fyrir
starfa sinn.
Hér verða ekki að þessu sinni
rKkin nákvæmlega einstök atriðt
frnmvarpsins. ÞaS er allmikið
verk, sem »efodin hefir af hendi
lnyst og vel um alla hnúta búið
til íramkvæmda.
Sftmanburð hofir nefndin gert á
útsvörunum 1916 og skftttinam
eins og hann yrði, mióað við
tekjuBkatfcs'tkrá 1917. Nær sá
namanbarðar yfir fiamUla 1117
gialdendur, sem greitt bafa 167 -
265 kr. í útsvar, en sksttarinn
hefði numið kr. 171.498,75 og er
furða litill tnasur á.
í næsta blaði verðar vikið nán-
ar »ð þesenm samsnbarði og þá
um leið gerðar nokkrar athnga-
semdir við framvftrpið.
Erlend my»t.
Kh. 23/n Bank. Pósth
Sterl.pd. 14,70 15,00 15,00
Frc. 54,50 55,00 56,00
Doll. 313 3,30 3,40
V í S1 R.
Afgreiðsla blaðsins í Aðalatrætj,
14, opin frá kl. 8—8 í hverjum degi.
Skrifstofa á sama stað.
Sími 400. P. 0. Box 367.
Ritstjórinn til viðtals frá kl. 2—3.
Prentsmiðjan á Laugaveg 4,
sími 133.
Anglýsingum veitt möttaka í Landi-
stjörnunni eftir kl. 8 á kvöldin..
Anglýsingaverð: 40 aur. hver cm.
dálka í atærri augl. 4 . aura orðið í
smáauglýsingum með óbreyttn letri.
Sjnkrasamlsgið
og bæjarsjóðsstyrkurinn.
Fjárhagsnefnd bæjftrstjórnarinn-
ar h*fði ætlað ajúkrasaml. Reykja-
víkar 1800 kr. styrk, en eamlag-
ið fór þess á leit, að styrkarinn
yrði hækkaður og ákveðinn 3 kr.
fyrir hvern pjaldskyWan samlags-
mann. Þessa hækkun oamþykti
bæjarstjórnin (alt að 3600 kr.),
en með því skilyrði, #ð f a s t a r
I æ k n i r yrði ráðinn hftnda s&m-
laginu.
Þetta skilyrði, am fastan lækni,
var sctt til þess að einhvern bemil
yrði hægt að hafa á laeknft- o%
meðalakofltnaði samlsgsinv, eins og
frá var skýrt hér í blaðius á sín-
*m tfm*. Alíir bæjarfalttrúarnir
vora sammáift um að samWgið
væri nytscmdftrstofBan, sem bær-
inn ætti að styrkja. Ef það legð-
iat niðnr, þá myrd* þeir verða
mikla floiri, sem neyddast til þess
sð flýja á náðir bæjarsjóðs vegna
veikinda.
Aðallega erm það tvær hættar,
sem vofa yfir samlagina. Önnur
er sú, að gjöld þess vaxl svo úr
hófi, að það verði fjárþrota og
leggisf þess vegna niðar, en hln,
að menn vi 1 ji ekki í þrí
vera.
Það hefir verið kvartað um það,
að meðlimum slíkra samlaga hætti
til þess að gæta ekki hófa í notk-
un Iækna og meðala. Þsir fari
frá einum lækni til annars með
sama sjúkdóœinn og fái ný og ný
meðul að þarfiauau. Þeir vita
sem er, að tillag þeirra fi! sam-
Ugsins er ákveðið og verður
hvorki hærra né Iægra fyrir það,
hvort þeir fara sparlega með fé
samlagsins eða ekki.
Með þvi að ráða samlaginu fast-
an lækni er girt fyrir þetta. —
Leiti samlagsmenn til annara
lækna, þá verða þeir sjálfir að