Vísir - 29.12.1917, Side 2

S í& IR
Lokaö veröur fyrir gasiö
frá kl. 8 aö morgni laugardags
til sunnudagsmorguns kl, 8,
*
Gasnotendur ern aðvaraðir um það, að lokalgashön-
nnum hjá sér á kvöldin og opna þá ekki fyr en ámorgn-
ana, svo að ekki komi loft í pípnrnar.
Gasstðð Reykjavíkur.
I
Vegna vöru-upptaiumgar
verður verslun
Áma Eiríkssonar
Austurstræti 6
J ■
Iokuð frá 2—8. janúar 1918, að báðum dðgum meðtöldam.
Graiðslam verðar veltt viðtaka þeaiía daga
frá kL 1~5 siðdegis.
Ritvélar.
Nokkrar Woodstock- ritvélar, er komu með r.s. „íslandi"
siðast, hefi eg til »ölu.
Jön Sivertsen
heildsaii.
Frekari upplýsingar gefsr V. H a n s e n, Fr&kkastig 6 A.
Til viðtals daglega í síma nr 214 kl. 10—3.
Til mirmis.
Baðhúsið: Mvd. og Id. kl. íf—9.
Barnalosstofan: Md., mvd., föd. kl. 4—6.
BorgarstjöraskrifBt.: kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarfógetaakrifstofan: kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraakrifst. kl 10—12 og 1—5
Húsal8Ígunefnd: þriðjud., föstud. kl6sd.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. sunnud. 8 sd.
L. F. K. K. Útl. md„ mvd., fstd. klj 6—8.
Landakotsspít. Heimsóknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn Útl. 1—3.
LúndBsjóður, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, lielgid. 10^8.
Náttúrugripasafn sunnud. I1/*—27»-
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsðkuir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, sunnud. 127*—l1/*-
Útgerðin.
Fjöregg þjóðarinuar.
„Bngiau veit hvað átt hefir fyr
en miaí hefir“. Tessi máísháttur
hygg eg að verði að koma til at-
huguaar hjá þeim, sem hingað til
hafa verið í vafa um, hvort vöxt
og viðgaug sjávarútvegsim beri
að ekoða s*m þjóðþrif fyrir þetta
land í heild, ef svo fer, sem nú
er heiet útlit fyrir, að framleiðsla
sjávaráfurða hverfi eð miklu eða
öll* leyfci meðan stríðið stendur,
vegna hins háa verðs, eem orðið
er á öllu því, er heyrir til út-
gerðar.
Pað er öilum kunnBgt, að lsnds-
sjóður eða þjóðarbúið hefir feagið
mestar, eða nú að siðistn sær
sllar tekjur sínar beint frá sjávár-
útvegisum.
Kn hver verður þá til að taka
við að borga þá fúígu, ef útveg-
urinn feilur i kaidakoi og engin
leið finst til að halda hooum uppiP
Likkga laadbúnaSurinn, sem enn
stendur iítt haggaður ef ekki á
framfaraepori, sem bðtur færi að
væri rétt. En þó mundi þ*ð reyn-
ast honum þung viðbót.
Þar sem sú leiða hugsun hefir
læðst inn hjá mörgum útifrá, að
sjávarútveginn beri að telj« hættu-
legan keppinaut lftndbúnaðarins,
og þingiðj ogj framkvæmdavftld
þjóðarbúsins er þannig skipað, a8
þar ráða masíu fulltrúar Iandbún-
aðarins, þá er sist að furðá þó
að lífcið hafi verið gert til vernd-
unar sjávcrútvffginum. Ea reynsl-
an, þóít dýr verði máske, mun
opna aug* manna fyrir því, hvort
ekki sé ómftkains vert að reyaa
að halda ejávarútgarð v:ð, þóekki
væri nema til &ð bera hin opin-
bóiu gjöld,
Þ*ð e? nú ein* sinni svo, að
xnenn verða oft að gangagegnam
þann skóla, aera heitir neyð, til
*ð sjá og sannfærast um, að það
er hest og holiast að bjargast yíð
eigin framlriðslu, en sækja ©jkki
alt tii annara.
Á þessum hörmungatímum, er.
nú standa yfir, ættu allir, jafnt
æðri sem lægri, að hafa vakandi
augu á því, að hvert eiuasta p*nd
eem fmmleitt er hér á l»ndi spnr-
ar j*fn roikið t*f aðfluttri vör* og
þax með peniagastraíminn út úr
'lazsdina. Þ*ð er víst eingöugu
neyðarastandið sem hefir vakið
menn til umhsgsunar um, hvort
ekki sé ómaksias vert að reyna
að rækta hér jarðepli í stórain
stíl og er vict ssgina efi á því að
það sr mjög vel f/amkvæmanlogt
ineð góðum árangri, sé byggiiega
að farið. Og værl æBkiiegt «ð.
siík frftmleiðsla ysði rckia #föilu
afli, þó að þsð sé Eorgieg til
hugsan og nærri þjóðarsmán, fcð
aeyö hafi þurí't til að fá menn til
að reyaa að fremkvæma þetta
mjög svo aaðvelda og sjálfsagða
framleiðsluverk.
Framvegis ætti hið opiaberaað
htfa glögt auga á allri framieiðel*
og spara ekki að hvetja menn til
að framleiðft ifem mest af sytsemd-
arvöra, ekki einangis á ófriðar-
tímum helder einnig á friðartím-
um og jafnvel atyrkja menn dag-
lega til þess, með fé og ráðam,
þegar þess þ&rf með. Það mandi
þjóðinni notádrýgra en að ausa
fé landsins til ýmsra loii bulkra,
»am lifa á þjóðinni einsjog sníkj*-
dý , þar aem stjórnmákbrask ekki
hrekkur tU að framfleyta þeim,
jíifnval þó þeir skifti næstum
eins^oít *.m stefna eins og am
skyrta.
Ef að nú svo. færi, að bægtyrði
V f S 1 R.
Aígreiðsla blaðsins í Aðaistræti-
14, opjn írá kl. 8—8 á hverjmn degi.
Skrifstofa á sama stað.
Sími 400. P. 0. Box 367.
Ritstjórinn til viðtals frá kl. 2—3.
Prentsmiðjan á Laugaveg 4,
sími 133. 1
Anglýsingum veitt mðttaka í Land*-
stjörnunni eftir kl. 8 á kvöldin.
Auglýsingaverð: 40 aur. hver cm.
dáiks í stærri augl. 4 aura orðið i
smásuglýsingnm með óhreyttn letri.
að halda úti til fiskjar íbestam
flnytum hér á Saðariandi næst*
vertið, þá er það þó áreiðanlegt,
að togarar og stærri vélbátar getá
ah ekki haldið úti nema i lengsta
Iagi til aprílmánaðarlokií, vegna
rekstnrskostnaðar. Ea ekki má
þá dveg Ieggja árar íb&tefann-
að er mögalegt. Þá verða menn
að taka lódýrari fieyturnar, opnm
skipin, og tel eg mjög nauðsyn-
legt að athuga vel, hvort ekki
mætti auka afla» þeirra með ein-
hverju móti, t. d. með því að haldm
úti samhliðá nokkrum vélbátum,
til að draga bátana af miðum og
á. Það mundi i það miasta drags
mikið úr hættu og gera mönnmm
Rjösókmna suðveldari. En ekld
tjáir að bíða eftir því, &ð einetak-
lingar framkvæmi slíkt, ef það er
nokkmrs vert, heldmr verða bæjar-
og sveitastjórnir að beita sér fyr-
ir því; það er þeirra skylda bain-
línis.
Sé það skylda landsins að leggja
fram fétll nokkurs og skaðast á
þvi framlagi beinlínis, þá er eg í
engum efa um, að það eigi að
vera til viðhalch sjávarútvegiuum
einn og nú Btanda sakir, því eg
@r viss um, að leggist sjávftrút-
gerðin niður afl mestu eða öilu, þá
verður þjóðin fljðtlega ver farin
en þð hún væri steindauð.
** G. H.
Matvælaforði
Þjöðverja.
í dönskum,, blöðum frá þvi í
október er sagt frá því, að Sviar
hiifi þá verið &ð semja við Þjóð-
verj» um“ k»*p á kornvörum frá
PýskalftRdi og að Þjóðverjar hafi
þá samþykt *ð selja Svíum all-
miklar birgðir af fóðurkarföfium.
Auðvitsð er, að Þjóðverjft? muni
fá einhverjar aðrar n»mðsynj»vör-
mr, aem þá vanhagar um, hjá Sví-
um, en af þessa má þó sjá, að
ekki mmsi smlturinn enu mjögað-
þrengjandi í Þýakakndi, þrátt fyr-
ir hafnbauBÍð og allwr huugursög-
«rn»r.