Vísir - 21.05.1918, Blaðsíða 2

yísiR
Baldurshagi,
hið alþekta greiðasöluhús við Rauðavatn, er til leigu frá þess-
um tíma.
Um sölu gæti einnig verið að ræða, ef óskað er.
Nánari upplýsingar fást á
skrifstofu Garðars Gfslasonar
næstu daga kl. 10—12 og 2—4. Sími 281.
Stranglega bönnuð
er öll óþarfa umferð um Stóraselstún.
Jóhannes Magnússon.
ÍOOO tunnur
af dönskum kartöfium get eg selt með mjög góðu verði’sé samið við
mig nú þegar.
Þorsteinn J. Signrðsson.
Sími 529.
Rakarastofa min er flatt
í Pósthnsstræti 11
í enda rauða hússins fyrir sunnan hús Nathan. & Olsenu
Inngangur úr Pósthússtræti.
Ejyjölfur Jönssön.
Bann.
Hér með er stranglega bannað; að ganga yfir leigufcún. vor,
svokailaðan „Skellu og Norðurmýrarblett. Yér munum. leita réttar
okkar samkvæmt lögum ef bann þefcíia er brotið'.
Sigurður Bjaltesteð, Gnnnar &nnnarsson«
bakari. kaupm.
VlSlR.
A i g r e i i e 1 a blsliias i Áðalitrnt
14, opin írá k>. 8—8 á hvfrium degi,
Skri&tofi á sama stað.
Simi 400. P. 0. Box 867.
RitstjðrinB til yiðtaln frá kl. 2—3.
Prantsmiðjan & Laugaveg 4
eími 133.
AuglýiÍEgum veitt mðttaka i Lande
etjömunai aftir kl. 8 ft kvBldin.
Auglýsingaveið: 50 aur. hver em
dálki i itærri augl. 5 aura oiði. i
emáacglýeinguH mefi ðbmyttu letri.
Frá Alþingi.
Fossanefndin.
Á laugardaginn var fundur i
Nd. óslitinn frá kl. 1—6-
Vörutollsfrumvarpið var af-
greitt til Ed. og frv. um launa-
hækkun yfirdómara og skrif-
stoíustjóra hleypt til 3. umræðu
og sömuleiðis frv. um hækbun
læknataxtans, en búist er við
því að þeim verði báðum slátrað.
Ejórða málið, sem til umræðu
kom, var fyrirspurn til stjórnar-
innar um afrek fossanefndarinn-
ar, og urðu um það löng xæðu-
höld, en fátt verður af þeim sagt
hér.
Gísli Sveinsson hafði orð fyrir
fyrirspyrjendum og kvað hann
svo hafa verið ráð fyrir gert, er
ákveðið var að skipa nefnd þessa,
að störfum hennar yrði lokið
fyrir næsta þing og það skýrt
tekið fram í þingsályktuninni
um nefndarskipunina. Síðan
hefði ebkert frá nefndinni heyrst,
annað en að hún hefði hirt laun
;sín og hefði hún nú hafið úr
landssjóði kr. 11752.42, og „mér
er sem eg sjái reikninginn",
sagði þingmaðurinn, þegar nefnd-
in er búin að sitja á rökstólum
árum saman og ferðast út um
lönd, eins og heyrst hefir að í
ráði sé. Þá þótti honum skip-
un nefndarinnar ekki hafa tekist
sem best, því að að eins einn
nefndarmanna mundi hæfur til
að vinna nefndarstarfið, en einn
nefndarmaðurinn skjddari einum
ráðherranum en svo, að vel gæti
farið á því að setja hann í nefnd-
ina og yfirleitt farið meira eftir
flokksfylgi mannanna en hæíi-
leikum.
AtvinDumálaráðherrann svar-
aði fyrirspurninni á þá leið, að
neíndin hafi ekbi enn lokið
etörfum sínum og vitnaði um
það í bréf frá henni. Yar það
á honum að heyra, að hann teldi
nefndarmennina alla vel til starfs-
ins fallna og um Svein Olafsson
sagði hann, að hann hefði til að
bera „mjög mikla vísindalega
þekkingu í rafmagnsfræði".
Að fengnu svari ráðherrans,
vildi Gl. Sv. láta vísa málinu til
stjórnarinuar með þeim ummæl-
um, að þess væri óskað að stjórn-
in sæi um að nefndin skilaði
áliti sínu um tvö atriði málsins.
á næstu vikum,. að hún forðað-
ist langsetur og óþörf ferðalög
og fái sæmileg verkalaun.
Sigurður SteSánsson furðaði sig
ekki svo mjög á því hvernig
nefndin var skipuð, þvi að það
væri nú orðinn siðmr að skifta
bitunum og sopunum á nnlli
nánustu vina og vandamanna
þeirra, sem með völdin færu.
Vænti hann lítiis árangura af
starfi nefndarinnar og þegar
hann sá Bjarna Jónsson hampa
nefndar-prótokollinum, minti
hann á það að mætir menn
heiði séð eftir pappírnum i slik-
ar bækur. Ekki gerði hann sér
þó neinar vonir um að nefndin
lyki störfum sínum fyr en svo,
að álifc hennar gæti komið fyr-
ir næsta reglulegt þiug, einkum
ef nefndarmennirnir ætluðu að
ferðast um allar heimsálfur til
að skoða fossa.
Nú tók Bjarni Jónsson til máls
og sagði margt ófagurb um Val-
týskuna og hveraig Yaltýiiigar
hefðu farið með. völdin. — En
þeir hafa, svo s&m kunnugt er,
aldrei með völdin farið héu á
landi.
Fjármálaráðherranum fanst
mikiði til um það, hve gálauslega
væri talað u.m svo mibilsvert
mál. og það fullyrti harui, að á
sínum tíma myndi sannast, að
bróðir sinn hefði átt eins mikið
erindi í fossanefndina og þing-
maður Norður-ísfirðinga. (En
þm. N.-ísf. upplýsti þá, að hap.n
yæri alls ekki í nefndinni).
Þorst. M. J ónsson sagði aö það
mundi hafa reynst mjög óheppi-
legt að skipa eintóma verkfræð-
inga í nefndina, því að þá hefði
þingið ekki orðið nokkru nær og
eugan botn getað fundið í nefnd-
arálitinu.
Þá komust þeir S. St. og fjár-
málaráðherrann í hár saman út
af einhverjum nagla, og heyrði
Yísir það síðast af þeirri deilu,
að ráðherrann bar það undir
íshússins „Herðubreið®
við’ Frikirkjuveg er
nr. 6 78.
deildina, hvort hann hefði ekkí
haft rétt’ til að koma fyrst með
naglann, en þá gaf Vigurklerkur
sig og játaði það rétt vera,. svg
að ekki þurfti úrsburð deildar-
innar.
Forsætisráðherrann sagði að
það væri almannarómur um heim
allan, að milliþinganefndir gerðu
aldrei neitt gagn, og skildu menn
það svo, að hann áliti að það
væri ebki mikill skaði skeður, þó
að álit fossanefndarinnar kæmi.
aldrei fram, En þýðingarlaust
kvað hann að vísa málinu til
stjórnarinnar, því þá félli það
bara niður þar með.
G. Sv. hélfc þó fasfc við tillögu.
sina, en fjármálaráðherrann spurði
þá, hvorfc miljónirnar væri að
kalla, en G. Sv. hélt að ráð-
herra sá mætti vera þakklátur
©f nokkrar miljónir vildu kalla
i hann!
Loks var þó gengið til atkvæða
j um tillögu GL Sv. um að vísa
málinu til stjórnarinnar, og var
hiín s&mþykt með 13 samhljóða
atkvæðnm.
Bæjarréttmdi Sigluíjarðar
í efri deild var frumv. um
bæjaretjórn á Siglufirði afgreitt
sem lög firá Alþingi og Siglfirð-
ijagnm þegar 4 eftir símuð þau.
gleðitíðindi.
Olag á vegagjörð.
Það virðist svo sem oss íslend-
ingum ætli seint að lærast að
gjöra vegi svo að þeir sóu sæmi-
lega færir og ekki ónýtari en
þeir þurfa að vera.
Nú eru þó liðnir nokkrir ára-
tugir siðan er vegagjörð hófst
hér á landi, og enn sést engin
framför, ekki einu sinni í sjálfu
vinnulaginu.
Enn eru menn látnir vinna
með sömu tækjum og áður og
hvergi sjást notaðar vegapressur