Vísir - 02.07.1918, Blaðsíða 3

V.iii JUÍ
Unglingspiltur,
(fermdur) af góðu fólki, röskur og prúður í framgöngu, getur
fengið framtíðaratvinnu við stóra verslun hér, nú þegar.
Skriiiegar umsóknir sendast afgr. Vísis fyrir 6. júlí, merkt
„Prúður“.
E.s. „Gullfoss“
íer héðan tii New-York laugardaginn 6. júfí
kl. ÍO síðdegis.
9.f. Eimskipafélag Islands.
Vanur skipstjöri,
sem er kunnur á Vestur- og Norðurlandi, liefir verið við síld og
fiskiveiðar,
öskar eftir atvinnn.
Afgr. vísar á.
10—20 sjömenn
verða ráðnir á gufuskip og mótorskip
sem stunda síldarveiðar í sumar frá Siglufirði.
Upplýsingar á Lindargötu 25, niöri.
a .tlí .tk j*
i.r
Bæjarfréttir.
Afmæli í dag.
Jónína S. Jósefsdóttir, húsfrú.
Jón Sigurösson, járnsmiöur.
Leifur Th. Þorleifsson, bókari.
Fanney S. Vilhjálmsdóttir, ufr.
Prentvilla.
Ein lína hafði falliö úr bæjar-
frjettinni um 20 ára stúdentana í
blaöinu í gær, svo aö þar var gerð-
ur einn maöur úr tveim: Sigfús
Pálsson læknir, sem ekki er til, en
er þarna kominn í staö þeirra S i g-
f ú s a r Einarssonar organista og
Þorvaldar P á 1 s s o 11 a r læknis.
Dánarfregn.
Sunnudaginn 30. f. m. andaðist
aö heimili sínu, Laugaveg 54, ekki-
an Guörún Ögmundsdóttir, móöir
Jóns Sigunössonar járnsmiö's og
þeirra systkina, hálfniræS að aldri.
Gullfoss
kom hingaö í nótt, eins og viö
var búist. SkipiS er alveg hlaSiö
ýmsum vörum og gekk feröin a£-
bragösvel. Farþegar voru þessír:
Árni Eggertsson og dóttir hans.
Jónatan Þorsteinsson kaupmaSur
og kona hans, Vigfús Guömunds-
son, Guömundur Vilhjálmsson
verslunarfulltrúi, Halldór GuS-
mundsson raf magnsf ræS ingur, Eiu-
ar Pétursson kaupm., Kristján
Brynjólfsson kaupm., Jón Bjöms-
son kaupm., Siguröur Kjartansson,
Stefán Stefánsson, Ögmundur Sig-
urösson skólastjóri, Eiríkur Hjart-
arson nreö konu og 3 börn, ung-
frúrnar Ingunn Stefánsdóttir,
Steinunn Gísladóttir og SigríSur
SigurSardóttir.
Borg
átti að fara héSan norSur um
hádegiS. Farþegar voru nokkrir
meö skipinu og þar á meöaLStefán
GuSjohnsen kaupmaSur frá'Húsa-
vík.
Jarðarför
Ragnlíildar Björnsdóttur, ekkju
Páls sál. Ólafssonar skálds fer
fram á morgun.
Munið eftir uppboðinu í TemplaraMsinu
i dLag: IslI. 1
231
slík rannsókn mundi verSa til þess.aS afmá
skammarmark þaö, sem nú loSir viS mig.“
Eg starSi á liann steinhissa og undraSist
mjog þessa ögrun hans.
„Og eg mun láta ySur sæta ábyrgö fyrir til-
rattn yöar til þess aö hneppa mig inni í geö-
veikrahælinu í Isleworth. ÞaS eitt út af fyrir
sig mun nægja til þess aö koma yöur í „stein-
inn.“
„Gott og vel -— viS sjáurn nú hvaS setur,“
sagöi hann og hló viö. „En ekki skulúð þér
samt gieyma því, aö þaö var ekki eg, sem
vottaöi aS þér væruö viti yöar fjær, heldur
voru þaö tveir læknar og lögskipað yfirvald,
enda fór sú athöfn fram á löglegan hátt.“
»>0& hvaö segiS þér þá um samsæriS eSa
laumuspiliö, sem fékk því til leiöar korniö,
aS mér vai synjaS inngöngu í mitt eigiö liús
eins og hverjum öörum óviökomandi manni.
Þéi skuluö fá aö standa mér ábyrg'5 á því, þó
■ekki væri fyrir aörar sakir."
„Ja-seisei-ja, kæii herra,“ sagöi hann hros-
andi. „Eg er reiðubúinn aö svara öllum þess-
um ásökunum hvenær sem krafist veröur —
ef yður þykir þaö hráSnauðsynlegt í raun og
veru,“ bætti hann við og leit illilega til prins^-
essunnar, sem var orðin litverp 0g óróleg og
virtist ekki geta andmælt þessu með einu orði.
Öll franikoma ]>essa manns har greinilega
vott um þrjósktt og þráa cöa öllu heldur full-
William le Queux: Leynifélagið.
232
komiö yfirlæti, og ])óttist eg þess fullviss, að
liann hcföi ráð prinsessunnar algerlega í hendi
sér.
Hótanir' voru gagnslausai'. Viíi fórum í
hár saman, en hann gerði ekki annað en hlæja
upp í opið geðiö á okkur, prinsessunni og mér,
vitandi það vel, að hún stöðu sinnar vegna
gat ekki risið undir þvi að lenda í opinberu
hneykslismáli og verða hverjum manni aö
umtalsefni, og auk þess sýndist hún varla
þora aö hreyfa legg eða lið af hræðslu við
hann.
Andlitið á Chiquard, með kinnbeinin liá og
augun standandi og starandi út úr hausnum,
var þannig skapað, að öðrum mönnum hlaut
aö verða starsýnt á það. Þar sem margt er
um manninn, verður manni gengið fram hjá
mörgu andliti án þess að veita því etfirtekt,
en andlitiö á þessum náunga dró að sér at-
hygli manna vegna yfirbragðsins og svipsins,
sem á ]?vi var.
„Takiöi þér nú eftir,“ sagði eg eftir stundar.
])ögn. „Þér hugðust að koma því þannig fyrir.
að eg væri fangi og gæti ekkert aðhafst meðan
þér sætuð á svikráðum og væruö að koma
þejrn í framkvæmd. Núnú! En eg er nú laus
og liðugur samt sem áður og ætla mér aS
stuSla til þess, aö ítarleg rannsókn verði hafin
— ætla mér að koma því til leiöar, að full-
233
nægjandi upplýsingar fáist um afdrif og
dauöa hins ungá manns.“
Hann hló sem á'ður, hátt og hrottalega.
,.Já, livaö ósköp!“ sagði hann. „Það er ekkl
nema eðlilegt, að þér seni vonbiðill prinsess-
unnar óskið þess aö komast fyrir sannleik-
ann í þessu máli.“
„Þetta er móðgun og svíviröing!“ hrópaði
eg -í bræ'öi minni og' hefði rokið í hann og
barið haiín, ef Xenia hefði ekki v.eriö viöstödd.
„Þér megiö skilja þaö hvernig sem yöur
sýnist,“ sagöi hann kuldalega. „Eg hefi ekkert
að óttast, ekki einu sinni Mordacq, en hennar
hátign hefur margt og mikið aö óttast, ef þér
hegðið yður eins og fit'l og gerið yður sekan
um framhleypni og fruntaskap. Annars hagiö
þér þessu auðvitað eftir yðar eigin geðþekni
— á sama stendur mér — svo hjartanlega
sama — en eg er hara hræddur um, að þa8
fari alt á eina leiö fyrir yður — það er aði
segja, aö það verði yöur alt til minkunar og
mótlætis."
Eg horf'ði á þau á víxl og sá að prinsessan
var orðin náföl og titraði öll. Hún var tekin
til augnanna og andlitið afmyndað og var
auðséð, að hún ótta'Öist, að sannleikurinn kynní
að korna í ljós. Eg mintist þess þá lika, að
hún haföi veriö að ásaka sjálfa sig og fanst
mér öll ])essi óvissa afskaplega kveljandi og
pínandi.