Vísir - 10.08.1918, Síða 2

v ist æ
BagagaæsBagss^gBagaæiæi
§1 ss
iös j-r n
Hentug
Barnaleikföng
eru
Hjólbörur
er seljast nú fyrir.
3.65 og 3.65.
illJacobsen
iH
Háseta vantar
á kútter Hafstein nú þegar,
Upplýsingar hjá
Geir Zoéga.
Gullfoss að koma.
í gær kl. 2 náði lofskeytastöð-
in fyrst loftskeytasambandi við
Uullfoss og var giskað á að hann
væri þá 1 um 250 mílna fjarlægð
héðan. Hafði ferðin gengið vel
og öllum leið vel á skipinu.
Á 7. timanum barst Eimskipa-
félaginu aftur skeyti frá skip-
stjóranum og í því stóð, að meðal
farþega væru heildsalarnir Carl
Olsen og Garðar Gríslason, Vil-
helm Knudsen, verslunarfulltrúi,
Axel Kristjánsson frá Sauðár-
króki og UDgfrú Helga Q-uð-
mundsdóttir.
Skipið er fullfermt. Hvass-
viðri og regn var í hafi, þar sem
það var. Búist er við þvi hing-
að í fyrramálið.
Síldveiðarnar.
Símfregnir.
Allnr síldaratlimm am 55
þús. tunnnr.
Siglufirði 9. ágúst.
Síldveiði er hér litil og mis-
jöfn enn og stormar síðan fyrir
siðustu helgi.
Vélbáturinn „Snorri" er kom-
inn aftur frá Jan Mayen, hlað-
inn rekaviði. Ferðin gekk ágæt-
lega.
Hjalteyri í »gær.
Stöðugir stormar og kalt í veðri
alstaðar hér nyrðra. Síldveiðin
mjög lítil enn. Á Siglufirði eru
komnar um 20 þús. tunnur á
land og við Eyjafjörð 4—5 þús-
und tunnur, þar af um 1600
tunnur hér og 2400 á Svalbarðs-
eyri.
Á ísafirði er sagt að séu komn-
ar um 20 þús. tunnur á land, og
má þá gera ráð fyrir því, að als
sé síldaraflinn orðinn í mesta
agi um 55 þús. tunnur.
1
tásmiðafélag legkjaYikur
Fundur verður haldinn sunnudaginn 11. ágúst á Spitalast. 9
kl. 2 e. h.,
mjög áriðandi ad allir mæti.
Ákvörðun tekin um skemtiför.
Skipstjðraskiftin
á Villemoe;.
Júlíus Júliníusson, sem áður
var skipstjóri á Gðafossi og sið-
ar á Borg, er nú orðinn skip-
stjóri á Villemoes. En Þórólfur
Bech, sem til bráðabirgða hafði
verið falin skipstórn á Willemoes,
verður fyrsti stýrimaður á Gull-
fossi. Hafði honum (Þ. B.) áð-
ur verið gefinn kostur á því, að
verða skipstjóri á Borg, í stað
Júlíusar; það vildi hann ekki,
en tók því aftur á móti mjög
vei, að verða stýrimaður á Gull-
fossi.
Það er kunnugt, að Július
Júliníusson hefir verið lagður
mjög í einelti af ýmsum mönn-
um, og það áður en Goðafoss
strandaði. En þó aS ekki hafi
tekist rétt vel fyrir þeim að koma
aðalsökinni á Goðafoss-strandinu
á hann, þá lótti það þó mjög
róðurinn gegn honum. Er því
skiljanlegt, að mönnunum sárni,er
þðir sjá nú fram á það, að allur
róðurinn ætlar að verða árang-
urslaus, enda eru þeir farnir að
spyrja sjálfa sig „hvar róður
þessi eigi að enda“!
Þeir höfðu tiltölulega hljótt
um sig, þegar Júlíus varð skip-
stjóri á Borg. Englandsferðirn-
ar þóttu ekki neitt keppikefli um
það leyti. Nú hefir hann farið
einar 4—6 ferðir tir Englands
og reynst, eins og áður, hinn öt-
ulasti skipstjóri og getið sér á-
gætan orðstýr hjá undirmönnum
sínum, sem allir bera honam hið
besta orð. Þegar hann tók við
skipinu, var það í megnustu ó-
hirðu, og munu allir, sem um
borð komu, hafa tekið eftir því,
hver munur var þar á umgengni
allri eftir að Júlíus tók við
stjórninni.
Emii Nielsen, framkvæmdar-
stjóriEimskipafélagsins, ermanna
kunnugastur skipstjórahæfileikum
Júlíusar. Það eitt, að hann vill
ekki láta hann gjalda Goðafoss-
strandsins um aldur og æfi, held-
ur veita honum uppreisn, með
því að fela honum skipstjórn á
Villemoes, ætti að nægja mönn-
um sem sönnun þess, að eitthvað
se í manninn varið. En svo er
heift þessara manna til Júlíusar
uiögnuð, að þó að öllum komi
saman um, að Nielsen hafi að
öllu leyti farist stjórn Eimskipa-
félagsins afbragðsvel úr hendi,
þá er nú helst svo að sjá, sem
nú eigi að fara að beina „róðr-
inum“ gegn honum, af því að
hann gerðist svo djarfur að veita
Júlíusi skípstjórastöðuna á Ville-
moes.
Fjnrst var ritstjóri „Frónsins“
látinn riða á vaðið með grein-
um þetta óheyrða tiltæki Eim-
skipafélags stjórnarinnar.
En þegar svo Nielseu skýrði mál-
ið frá sínu sjónarmiði í blaðinu
og tók á sig alla ábyrgð á skip-
stjóravalinu, þá mun það blaa
ekki hafa treyst sér til þess að
halda „róðrinum" áfram. En þar
með var þó ekki málið látið nið-
ur falla, heldur ræðst nú eiuhver
nafnlaus höfundur (S. Þ. S.) fram
á völlinn í „Fréttum“ þ. 6. þ.
m. og beinir skeytunum beint til
Nielsens.
Höfundur þessi byrjar á þvi,
að spyrja, „hvar róður þessi
muni enda“, en fer síðan að
segja frá því, að þeir hafi hróp-
að hæst, er Eimskipafélagið var
stofnað, er minst lögðu af mörk-
um. Er mönnum þvi meiri for-
vitni á að vita, hver höfundur
þessi er, svo mjög sem hann nú
„grenjar“ ejálfur, og hefir það
víst verið ósmátt, sem hann
hefir lagt fram til Eimskipafé-
lagsins. Síðan bregður hann sér
til Ameríku og krossar sig yfir
frámferði fólagsins „Fáfnis“ og
Stefáns Stefánssonar, og verður
ekkert bumbult af því að endur-
taka það, að Stefán hafi þar ver
ið með leynd mikillí að
kaupa upp hlutabréf Eimskipa-
félagsins, þó að alkunnugt sé,
að hann auglýsti það rækílega
þar i blöðunum. Loks kemst svo
maðurinn að aðalefninu, sem
samkvæmt fyrirsögn grainarinn-
ar átti að vera: skipstjóraskiftin
á Villemoes. Og ef menn hafa
ekki þegar í upphafi greinarinn-
ar séð, aS höfundurinn mundi
þykjast eiga ekki alllítið undir
sér og rúsína nokkur mundi
vera geymd í „pylsuendanum“,
þá þarf nú ekki lengur að efast
um það. En „rúsínan11 er sú, að
danska blaðið „Politiken“ hafi
það eftir Nielsen framkvæmda-
stjóra sjálfum, að Júlíus Júliní-
usson ætti aldrei að fá skip-
stjórastöðu hjá Eimskipafi'laginu,
því að maður sem bannaði stýri-
mönnum að nota gufupipuna
og fyndist ekki í skipinu þegar
íans væri leitað, væri óhæfur
skipstjóri.
Þessi ummæli hafa löngum
reynst vel í launróðrinum gegn
Júlíusi, en greinarhöfundinn hef-
ir ekki grunað það, að þau
myndu reyDast alveg ónýt í
jlaðagrein. En Nielsen lét sem
sé jafnharðan birta yfirlýsingu,
skýra og ótvíræða, um að hann
íefði aldrei talað þessi orð.
Yfirlýsing sú er á þessa leið:
„Undirritaður lýsir hér með
yfir upp á æru og samvisku, að
eg hefi aldrei nokkurn tíma sagt
við blaðið „Politiken“ að Júlíus
Júliníusson skipstjóri ætti aldrei
framar að stjórna skipi hjá Eim-
skipafólagi íslands, og að eg hefi
ekki heldur sagt neitt af hinu,
sem tekið er upp í greininni.
Út af grein sem kom í „Ekstra-
bladet", spurðist „Politiken" fyr-
ir um. hvort Júlíus Júliníusson
ætti að vera skipstjóri á hinu
nýja skipi félagsins, og sagði eg
nei við því, og er blaðið spurði
' hvort honum yrði refsað með
nokkru, svaraði eg að honum
yrði refsað með eins árs útilok-
un“.
Reykjavík 7. ágúst 1918.
Emil Nielsen.
Þeir, sem af sanngirni viljá
dæma um Goðafossstrandið, verða
víst sammála um það, að sú refs-
ing, sem hór er um að ræða, só
fullhörð. Og allir vita, að Júlí-
us er einhver duglegasti skip-
stjórinn, sem hér er völ á, hag-
sýnn fyrír hönd skipseigandans
°g reglusamur. Það væri því
lítil sanngirni í því að taka ann-
an mann óreyndan fram yfir
hann, þó að hann hafi hent
þetta slys, enda væri það gagn-
stætt öllum reglum, eins og Ni-
elsen sýndi fram á í grein sinni
í Fróninu. En Júlíus erelstur
skipstjóri allra þeirra sem hér
geta komið til greina.
Þessi atlaga herra S. Þ. S. hefir
þannig algerlega mistekist. Og
ekki rætist heldur spádómur hans
og þeirra félaga, um að skips-
höfnin mundi ganga af Willemo-
es, ef Júlíus ætti að verða skip-
stjóri. Enda eru sögur þær, sem
sagðar hafa verið af fólsku Júí-
íusar við undirmenn sína kvik-
sögur einar.
Það ber því alt að sama brunni
um þennan „róður“. Hann er
nú orðinn versti barningur, sem
brátt er séð fyrir endann á og
væri þeim, seu hófu hann, vafa-
laust best að hætta honum í kyr-
þei og svo að enginn viti hverj-
ir þeir eru. Sjálfir munu þeir
minstan sóma af honum hafa.