Vísir - 25.09.1918, Page 3

SUÍI*
lendingur, er kannast vill við að
hafa sótt um innfiutningeieyfi
fyrir þennan skanka, og kvaða
meining er af innflutningsnefnd-
inni að leyfa undir nokkrum
kringumstæðum innflutning á þess-
konar dönskum glys- og óþarfa-
varningi, jafnvel þó það flyttist
hingað á dönsku skipi. Nei, hór
þarf að skerpa eftiriitið, og hafi
þessi innflutningur átt sér stað
með leyfi og vilja innflutnings-
nefndarinnar, þá ætti mildast tal-
að að hrópa hana af.
Þá er og eitt, sem er öldungis
ófyrirgefanlegt, og það er, að
alþjóð skuli ekki vera gert
opinberlega viðvart, þegar von
er á svona eælgæti, svo hægt
hefði verið að taka á móti því
með viðeigandi fagurgaia!
Treystandi útflutningsnefnd-
inni, til að stuðla að og sjá um
að ekkert tálmi því, að hægt
verði að koma þessum „Lim“
sem fyrst af landi burt, og þá
auðvitað þangað er hann kom
frá, þar eð það gæti tvímælalaust
aidrei orðið nema íslandi ógagn
og jafnvel hlotist verra af, ef
við í heimildarleysi sendum til
annara landa, svona „Limi“, sem
alstaðar er of aukið.
Mér fanst með þessu síðasta
skeytingarleysi keyrasvo langt úr
hófi fram, að eg gat ekki stilt
mig um að benda aimenningi á
þetta opinberlega, og vona að
margir sóu mér sammála um, að
hér sé ekki ofmikið sagt.
Hafnarfirði 22. sept. 1918
6. V. Davíðsson.
lundur í Ivenfél Iríkirkjunnar
fiintudaginn 26. þ. m. kl. 5 síðdegis í Príkirkj-
nnni. Áríðandi mál ádagskrá. Konur fjölmennið.
Stjórnin.
í gær andaðist að heimili
sínu, Bjóluhjáleigu í Ása-
hreppi, bændaöldungurinn
Jón Eirlksson. Þetta til-
kynnist vinum og vanda-
mönnum nær og fjær.
E.s. GULLFOSS
fer liéðan á mánudag 29. september síð-
degis beiut tii New-York.
%
Farseðlar verða að feaupast á skrifst. vorri.
t.f. limskipafélag Islands.
herbergi með sérinngangi og hús-
gögnum (borði, sófa og stólum
og olíuofni). Tilboð merkt „411
leggist á afgreiðslu.
Stúlka
getur fengið vetrarvist hálfan
eða allan daginn nú þegar. Verð-
ur að sofa heima.
Frú Bjerg, Austurstræti I.
Slnlka.
Þakkarávarp.
Hjartanlegt þakklæti vil eg
votta öllum þeim, er á einn eða
annan hátt sýndu mór hluttekn-
ingu og velvild við fráfall og
jarðarför mannsins míns sáluga
Stefáns Jónssonar. Einkum vil
eg þó þakka hr. verslunarm.
Jóhannesi Magaússyni fyrir þá
miklu rausn, er hann sýndi. Bið
eg svo góðan guð að launahon-
um og þeim öllum af ríkdómi
sinnar náðar.
Reykjavík 20. sept. 1918
Kristín Jóhannsdóttir
Verlsunarmaður
óskar eftir þægilegu herbergifrá
1. okt. helst nálægt miðbænum.
A. v. á.
Stúlka
óskast í vetrarvist
nú þegar eða 1.
október. Gott kaup i boði.
Björn Jónason skipstj.
Ánanaustum
Herbergi
með húsgögnum óskast fyrir ein-
hleypan reglusaman karlmann frá
1. okt. A. v. á.
óskast í vist.
Uppl. á Vesturgötu 54-
sem er barngóð og hreinleg ósk-
ast nú þegar. Þyrfti helst að
vera úr sveit. A. v. á.
Bifreið
fer austur að Garðsauka á morg-
un kl. 7—8 f. m. 26. sept. Nokkr-
ir menn geta fengið far. Uppl.
í síma 547.
105
bættu hanu. Hún var nú farin að hressast
svo að hún gat hugsað tttn Pétur Voss án
þess að tárast.
I hvert skifti sent Dodd kom, gerði hann
alt sent hann gat henni til þæginda. Hún
játaði það líka fyrir sjálfri sér, að hann
væri reglulegur heiðursmaður.
pegar ltann i fimta skifti kom til Fal-
moulh fékk hann að lokum þolinmæði
sína launaða, þvi að nú var hásetinn af
„Queen“ kominn aftur.
í þetta skifti leitaði Dodd ekki hjálpav
til lögreglunnar. Hann klæddi sig sjó-
mannsfötum sínum, settist við borð há-
setans þar sem hann liitti hann i veitinga-
krá, og bauð honum Wisky. Á þann hátt
komst hann brátt að því, að þeir á „Queen“
höfðu bjargað Pétri Voss og að hann hafði
siðan verið tekinn til fanga sem smyglari.
Dodd vissi nú það sem hann þurfti. Nú
var um að gera að finna feril Péturs Voss
i St. Malo og' fylgja honum svo eftir. Dodd
-ílíitt það ekki í hug, að Pétur, sem var al-
veg saklaus af tollsvikunum, sæti enn þá
í fangelsi.
An þess að láta Polly vita, fór nú Dodd
enn á ný til St. Malo og beina leið til yfir-
fangavarðarins.
„Hvað get eg gert fyrir yður?“ spurði
hann kurtéislega.
106
„Er Penfold skipstjóri frá Falmoulh
hér?“
„Já, hann var dæmdur í sex mánaða
fangelsi fyrir tollsvik,“ sagði yfirfanga-
vörðurinn. „Viljið þér tala við hann?“
„Nei!“ svaraði Dodd. „það skiftir engu
með hann, heldur um manninn, sem hann
bjargaði fyrir utan Plymouth.“'
„Ha-hæ!“ hrópaði yfirfangavörðurhm
upprifinn og fékk Dodd blaðagrein, sem
vinur hans Jæknirinn, hafði skrifað um
manninn sem misti minnið. ,„J?ér hafið lík-
lega lesið þessa grein?“
Dodd tók við blaðinu með sinni venju-
legu kurteisi og rendi augunum yfir grein-
ina.
„Mjög fróðlegt,“ sagði hann að lokuni.
„það er leitt að maðurinn skuli eigi vera
hér lengur.“
„Hann er hér!“ hrópaði hinn sigri hrós-
andi. „Viljið þér sjá hann?“
Dodd lét sér hvergi bregða við þetta.
Hann taldi það raunar víst, að þcssi minn-
islausi maður væri enginn annar en Pétur
Voss, en hann gat engar sönnur fært á
það, og ekki gat liann heldur treyst því,
að Polly mundi hjálpa sér, heldur neita
því, að þetta væri Pétur.
„Ójá — það er best að eg fái aö sjá
hann,“ svaraði hann dræmt. „En eg vil ó-
107
gjarnan að hann komi auga á mig, því
að það kann að gera hann órólegan. pað
er auðséð á öllu, að maðurinn er eitt-
hvað geggjaður og væri best kominn á
geðveikrahæli.“
„Jæja, komið þér þá með mér,“ sagði
fangavörðurinn. „J?að er gægjugat á hurð-
inni, en annars líður honum ágætiega
hérna og eg er hreykinn af þvi, að svona
einkennilegur fangi skuli vera geymdur
hérna.“
„pér haldið honum þá hjá yður af vís-
indalegum ástæðum ?“ spurði Dodd meðan
þeir gengu um fangelsisgarðinn, „og það
er þá ólíklegt, að hann verði dæmdur til
lengri fangelsisvistar en hásetinn."
„J?að er alls ekki búið að dæma hann,“
svaraði farigavörður. „Rétturinn hyggur,
að hann sé stórglæpamaður og geri sér
því „pp minnisleysið, en það er ckki ann-
að en hrcinasta fjarstæða. J?að væri siáif-
sagt búið að láta hann lausan ef " 'u
hefði sótt um það, en slíka umsókn getiu*
hann ekki samið fyrst að hann man ekki
hvað hann heitir. Hins vegar hefi eg enga
ásta'ðu til að krefjast þcss, að hann sé
látinn laus og vil auk þess ógjarnan að vís-
indin missi af svona merkilegum manni.
Nú-nú og hvað á líka minnislaus maður
að gera úl i veröldina? Iiann fer hara