Vísir - 27.09.1918, Blaðsíða 3

STÚLKUR
þær sem voru ráðnar hjá hf. „Kveldúlfur* við síldarsöltun á SlglU-
firöi núliðið sumár komi til viðtals á skrifstofu vora úmtudaginn 26.
og föstudaginn 27- klukkan 4—6 e, h.
I. 0. G. T.
Skjaldbreið sr. 117
Fundur í kvöld kl. 8l/»
Fjölmennið. Mætið stundvísl.
Tækifæriskaup.
segir blaðið, að út af lienni geti
auðveidlega orðið deilur, en það
iiafi íslendingar séð fyrir og
fengið Dani til að fallast á heppi-
lega aðferð til þess að leysa úr
þeim.
f?að er „Gula Tidend", sem
hefir sent Yísi þessi blöð, og
má af því ráða, að önnur norsk
blöð séu frumvarpinu fylgjandi,
«nda hefir ekki annars verið getið-
Hlutafélagið „Kveldúlfur**.
Hér með tilkynnist að Gisli Nikulásson frá Augastöð-
um andaðist á Landakotsspítaia 26. þ. m.
Fyrir hönd ættingja hins látna.
horsteinn Gíslason.
lagsbrúnarfundur
F'élaefsmeriiia. íiölxnemai!
verður haldinn laugardag
28. þ. m. kl. 7 s. d.
Stjörnin.
Vélbátur sem er 21/., tonn með
fjögra hesta léttbygðri vél er til
sölu af sérstökum ástæðum. Góð-
tir útbúnaður á öllu, Finnið
I. Kjartansson
Hverfisgötu 84.
fóðurbcetir.
Nokkrir pokar af klid fást
keyptir hjá
Alþýðnbrauðgerðioni
Laugaveg 61. Simi 839.
Kosningar á Bretlandi.
Vísir hefir áður skyrt frá því,
að líklegt sé, að nýjar kosning- j
ar verði á Bretlandi I haust. Af
seinustu enskum blöðum er svo
að sjá, sem þetta sé þó ekki al-
veg fastráðið, en ef til þess kem-
nr á annað borð, verður kosið í
nó vembermánuði,
Þeir sem einkum eru með nýj-
um kosningum eru Northuliff lá-
varður og fylgismenn hans. En
í öllum öðrum flokkum eru
margir menn andvígir þeim.
vön matreiðslu óskast nú þegar
eða 1. október í gott hús i mið-
bænum. A.v.á.
lyenFGgnkápur
Hvar er fitærra og ódýr-
ara úrval en t
Vöruhúsinu
Vaadað his
á góðum stað, laust til íbúðar,
fæst keypt. Góðir borgunarskil-
málar. A.v.á.
Tækifæriskaup
Til sölu brúkaðar borðstofumöblur
a. v. á.
óskast í vist 1. október.
Frú Ungerskov
Lækjargötu 12 B. Sími 314.
Hlaðnar
patrðnar
góðar og ódýrar i versl.
Ginars Árnasonar.
Herbergi
með húsgögnum óskast fyrir ein-
hleypan reglusaman karlmann frá
1. október. A. v. á.
111
skrifaði í hana cftir því, sem Dodd las
henni fyrir, setti nafn sitt undir og fékk
Dodd bókina.
„En þegar liann er nú kominn á skipið
til okkar — hvað þá?“ spurði liún áfjáð.
„pá komum við vitinu fyrir hann, ef
það er liægt á annað borð,“ sagði Dodd
brosandi og kva’ddi hana með handabandi.
Fangavörðurinn í Sl. Malo tók honum
með fögnuði miklum og gerði undir eins
boð eftir lækninum. Átti hann að vera
viðstaddur tilraunina fyrir vísindanna
hönd.
Varðmanninum var gert aðvart um
kvöldið. Hann náði vel upp í gluggann á
klefanum með byssuhlaupinu.
„pað verður að líta út eins og einhver
vinur hans sé að lauma þessu lil lians og
þess vegna verðum við að bíða nætur-
innar,“ sagði Dodd.
„pað cr alveg ljómandi!“ sagði fanga-
vörðurinn og nera saman höndunum af
ánægju.
Sama kvöldið sat Pétur í sæti sínu og
leiddist nú i fyrsta skifti og var enginn
kátínubragur á honum. Hann reif tróðið
úr gatinu á veggnum og kallaði á Willi-
•am Smith.
„Halló, gamli vin! Hvað er títt?“
112
„pað er nú fátt og lítið,“ svaraði Smith.
„Eg fer í nótt.“
„Óska þér gangi vel!“
„parf ekki þeirrar óskar,“ svaraði Smith
hranalega. „Nú er tunglslaust og „Mar-
grét“ liggur á höfninni og fer til Jersey
fyrir dag.“
„En varðmaðurinn ?“
„pað er bara unglingsstrákur og hon-
um rek eg bara linefahögg á nasirna,“
svaraði Smith einbeittur.
„pá máttu ekki vera of fasthontur,“
sagði Pétur. „Ekki getur hann gert að því
þó að þú hafir lent í tugthúsinu.“
„Vertu óhræddur,“ svaraði Smith lilæj-
andi. „Eg er enginn morðingi og ekkert
hneigður fyrir þá hluti, en hnefanum kann
eg að beita. Ætlarðu að koma með?“
Pétur Voss hugsaði sig um. Löngun
lians til að brjótast út úr fangelsinu hafði
farið dagvaxandi upp á síðkastið og hon-
um líkaði áætlun Smiths vel, en honum
lanst ckkert liggja á. Hann var víst full-
fær uni að leika það cftir, sem Smitli hafði
leikið áðui' og þyrfti ekki einu sinni að
reka varðmanninum kjaftshögg ef hann
veldi sér niðdimma nótt og ausandi rigrt-
ingu. Óskaði hann þvi félaga sínum góðrar
ferðar og fór að sofa.
Hann vaknaði við einhvern dynk, en
113
kolamyrkur var í klefanum. Fór hann þá
að þreyfa fyrir sér á gólfinu og fann loks-
ins samanreirða vasabók —- sina eigin
vasabók! Hann kannaðist við hana undir
eins og hann snerti á hcnni og stóð nu
alveg agndofa.
petta hlaut að vera Dodd og nú var hann
fundinn! Og nú kastaði Dodd bókinni inn
til hans til að láta liann koma upp um sigí
Pétur liljóp að gatinu á veggnum og reif
köggulinn úr.
„William Smith!“ hvíslaði hann. „Eg
kem með.“
„pað mátti sannarlega ckki seinna
vera,“ sagði Smith og fór að hamast í múr-
vegnum sín megin.
Pá heypðist hringia í lyklum úti á gang-
iniun.
„Varðmaðurinn!“ hvislaði Pétur, tróð
sem skjótasl upp í gatið, fleygði vasahók-
inni á sama stað, sem lnmn hafði fundið'
hana og lagðist endilangur upp i rúmið.
) sömu andránni kom vörðurinn inn
með óvenju stóran lampa í hendirtni. Pélur
vissi undir eins, að nú bjó eitthvað sér-
stakt undir. Vörðurinn lýsti um klefann,
sá bókina en lét hána liggja kyrra og bar
Ijósið að vitunum á Pétri, en hann hrejTði
sig ekki og hraut eftir sem áður.
Hurðin var látin aftur, en úti á gang-