Vísir - 21.11.1918, Blaðsíða 1

Síiislj-m œg *Í£flBái
A E S y MÖiiIIK
E’MI 117
Afgreiðsln i
AÐ4LSTRÆT1 lí
SIMÍ 400
8 ár&*
I’iiutuúsgiKB 21 BÓTember 1918
307. tbl.
Inflúensan
breiðist út.
í Vestmannaeyjmn eru tveir
menn dánir úr influensunni.
Á ísafirði hefir einn maður
dáið; það var sjúklingur þar á
sjúkrahúsinu.
Fregnir eru komnar um, að
veikin sé komin til Stykkishólms
og Dýrafjarðar, en vseg er hún
sögð þar enn.
Ekki heíir tekist að stöðva
veikina við Hrútafjarðarháls og
komin er hún á tvo bæi í Mið-
firðinum, en ekki lengra austur
í Húnavatnssýsluna.
í austursýslunum breiðist veik-
in ákaft út. Hefir hún verið á
öllum bæjum í Landsveitinni og
þar hafa 6 manns dáið. Það
munu vera um '2 af hundraði,
en veikin er nú sögð um garð
gengin þar. í Ása- og Holta-
hreppi er veikin mikið að réna
og þar hafa dáið 4 menn. Aust-
an Eystri-Rangár er veikin kom-
in aö Móeíðarhvoli, en á engan
bæ í Hvolhreppi. í Landeyjum
og Eljótshlíð er veikin, en ekki
er getið um manndauða þar.
Loks er veikin einnig komin
austur undir Austur-Eyjafjöll, á
4—5 bæi. Höfðu Eyjafjallasveit-
imar ætlað að verjast veikinni,
en maður hafði farið þaðan út i
Pijótshlíðina og flutt veikina
með sér heim aftur. Bæirnir sem
veikin var komin á þar, hafa
verið sóttkvíaðir.
Vörður er hafður við Jökulsá
á Sólheimaeandi og á að verja
veikinni að komaBt austur í
Skaftafellssýslu, og þangað hefir
hún ekki komist enn.
Fregnunum utan af landi fylg-
ir vanalega sú athugasemd, að
veihin sé væg eða fremur væg
Vera má, að bvo só viða, en þess
ber að gæta, að þar er húnvíð-
ast hvnr i byrjun og er því ó-
víst hverju fram vindur.
í Landsveitinni, þar sem veik-
in er nú talin um garð gengin,
hefir hún ekki verið eérlega væg,
og að tiltölu, miðað við fólks-
fjölda, hafu fleiri dáið þar en
enn eru dánir hérfbænum. Þar
munu vera als um 300 manns
og 6 hafa dáið, en það svarar
til þess að full 300 degi hór í
bænum.
Hjúkrmiarnefndin.
21. nóvember 1918.
Með því að komið er fast skijulag á þær hjúkrunar- og likn-
srstofnanir, sem hjúknmarnefndin befir komið á fót, sjúbradeildirn-
ar, barnahælið og eldhúsið i barnaskólanum, og ætla má á hinn
búginr, að sjúklingar geti nú 6jálfir annast vitjnn læbna og annað
emávægilegt, þá hefir
Lœbnavarslan i Brunastöðinni
verið lögð niður með morgti þessa dags og
sÞriístoíutiminia þar
styttur um 10 klukkustundir á dag.
Hjúkrunarskvifstofan verður þvi í dag og fyrst um sinn til
helgar aðeins opin 4— 8 siðdegis.
Henni er ætlað á þeim ti'ma, að útvega bógstöddum matarhjálp
og að ráðstafa flutningi sjúkra á sjúkrahúsin,
Lárus H Bjarnason.
Jaiðajiör memsins míns sól., Sigfússr Bergmanns, fer
frsm laugardaginn 23. nóv., og hefst með húskveðju kl. 11
fyrir hádegi.
Þorbjörg Bergmann.
Jarðarför hjónanna JÓNS prófessors KRISTJÁNS-
SONAR og ÞÓRDÍSAR TODDD BENEDIKTSDÓTTUR fer
fram langardaginn 23. þ. m„ og hefst i Háskól-
anum kl. II1/* íyrir hádegi.
Kristján Jónsson. Benedikt S. Þórarinsson.
Héimeð tillynnist vintm og vandemönnum, að dóttir
okkar eJtluIeg, lortm Sigríður Þoisteimdóttir, andaðist að
kvöldi þes8 SO. þ. m.. að heimiíi sínu, Kárastíg 10.
Jarðarförin ókveðin siðar.
Fyrir hönd fjarverandi eginmanns hennar ogannaraætt-
ingja
Jóhanna Jónsdóttir Þoist. Oddsson, Niálsgötu 22.
Héimeð tilkynnist vinum og vandamönnum, að okkar
lijartkæii sonur. Sigurjón Schevirg, andaðist 21. þ. m. að
heimili okbar, Skólavörðust'g 17 A.
Jarðarförin ákveðin siðar.
Anna Jónsdóttir. HaHgrimur Scheving Hansson.
Hér með tilbynnist vinum og vandamcnr.um, að okkar
hjaitkæia fóstiirdóttir,jHulda D8gnýBjörnsdóttir, andaðist þann
15. þ. m. að Grettisg. 53. Jarðarförin ékveðin síðar.
Þóra Bjarnadóttir. Eyjóliur Vilheimsson.
Elsbu litia dóttir obkar, Sig-
riður, lést 19. þ. m. að heimili
okkar, GiUEdarstíg 5 A.
Sigurlín og Jón.
Stúlka
ósbast hólfan dag-
Afgr. vísar á.
um.
Það er nú samt vonandi, að
veibin jejniit ebbi eins slæð
út m lardið, eins og hér, enda
hafa sveitamenn nú fengið þær
íregnir af henni héðan, að reynt
mun að gæta ailrar vaiúfar og
að teija fyrir útfcieiðsiu hennar.
En full þöif væri þó á þvf, að
gefnar vaiu út ieglnr um með-
ferð á veibinni, samkvamt þvi
sem rejnslan hér hefir fýnt, að
best á við, og þeim dreift út
um landið. Þar eiu vifa öið-
ugleíbar miklir á því að ná til
læbna og nólgast meðul, og þvi
biýnni þörf er á þvf, að mönn-
um sé leiðbeint eitthvað.
Meðfeið Þéiðar Sveinsfonar á
veibinni tefir reynst mjög vel
hér i fcænum, og tenni má a!-
staðar bcma við. Hér slal bún
því rifjuð upp aftur:
Um leið cg sjúblingurinn kenn-
ir veikinnar og fer i rúmið skal
fcaða faiur fcsns úr brennheitu
vatni, vefja sífan tm hann ber-
ann volgu ullaiteppi og gæta
þess vardlege, að blýtt sé í her-
beigÍLU og opna ekbi glngga
svo að buldi stafi af. Meðan
hiti er í sjúblingnum, má hann
engan mat fá, en drekba mikið
af ecðnu vatni, ebbi minna en
2 potta á dag. Við höfuðverbr:-
um, fcem oít fyfgir veikinni, er
gott að baða höíuðið úr volgu
vaini. Ef þefcfcum reglum er
fylgt, hveríur hitirn venjulega
á 3.-4. dcgi. Þá má sjúkling-
niinn íyretu dagata ebki boiða
kjöt iða anifn þungan mat,
heltt aðeins soðna mjélk og
hveitibrauð.
Fyrir Vemur það, að óregla á
maganum er innflúenfcunni sam-
fara, jafnvel svo að siirklingur-
inn getur engu haldið niðri, ebki
einu sinni vatni, cg er þá agætt
að skola munninn með soðnu
saltvatni cg taba svo inn eina
matskeið af þvi.