Vísir - 27.11.1918, Blaðsíða 2

V IS I R
og
liiiiskrait
í
í fjöibreyttu úrva'i
hjá
Egíli Jacobseu
Lok óíriðarins.
Hræðslan við stjórnleysið.
Þegar Báigaría gafst upp, sáu
menn að skamt mundi að bíða
ófriðarioka, enda gáfust hin-
ir bandamenn Þjóðverja upp
skömmu síðar og eftir 6 vikur
voru Þjóðverjar einir eftir.
Búlgarar gengu í ófriðinn 1.
okt. 1915, en sömdu vopnahló
80. sept. 1918 og hafa því átfc í
ófriði í rétt þrjú ár.
Tyrkir gengu í ófriðinn 6. nóv.
1914, en sömdu vopnahló 31.
■okt. 1918.
Austurríkismenn hófu ófriðinn
28.—29 júlí 1914, en sömdu vopna-
hlé 4. nóv. 1918.
Vopnahléssamningarnir við
Austurríkismenn voru þannig, að
bandamenn gátu komist með her
suðaustan að Þýskalandi og til
þess höfðu þeir á að skipa öllum
her ítala, einni miljón manna,
Balkan-hernum og auk þess hefðu
Checko-Slavar, Jugo-Slavar og
Rúmenar veitt bandamönnum lið,
ef á hefði þurft að halda.
Fyrir 8—4 mánuðurn hóldu
Þjóðverjar og bandamenn þeirra
s.ð þeir ættu sigurinn visann.
Herstjórnin þýska fullvissaði þjóð-
irnar um, að sigurinn yrði unn-
inn í úrslitasókn Þjóðverja á
vesturvfgstöðvunum, sem hafin
var í mars. Þjóðirnar voru all-
ar að þrotum komnar og sigur-
vonin ein hélt þeim uppi. All-
ar börðust þær meðan þær gátu,
en þegar sigurvonin var úti og
veturinn fyrir dyrum og hung-
ursneyðin yfirvofandi, þá gáfust
þær upp. Og þá lögðu stjórn-
irnar árar í bát og þjóðhöfðingj-
arnir hrökluðust allir frá völdum,
en hörmungar skrílsræðis og borg-
arastyrjaldar vofa ybr löndun-
um.
Vonbrigðin kynda undir hatri
alþýðunnar til þeirra, sem með
völdin hafa farið og hungrið virð-
ir eif'narréfctinn að vettugi. Stjórn-
leysingjarnir hugsa sér til hreyf-
ings, að hrifsa völdin í sínar
hendur og æsa menn til ofbeldis-
verka í nafni jafnróttis og mann-
réttinda.
Og það er ekki að eins í lönd-
um hinna sigruðu þjóða, sem
stjórnleysið teygir angana fram.
I Svíþjóð kvíða menn allmikið
byltingartilraunum af hálfu öfga-
Hjartans þökk frá mér og börnum minum, fyrir auð-
sýndan kærleika og hluttekningu við dauða og greftrun
konunnar minnar, Gróu Bjarnadóttur.
Sigurbjörn Þorkelsson.
Hérxr.eð tilkynnist vinum og vandamönnum, að jarðar-
för míns ástkæra eiginmanns, Guðmundar Björnssonar, skip-
stjóra, sem andaðist 15. þ. m., fer fram frá heimili hins látna,
Hverfisgötu 66 A. fimtudaginn 28. þ. m. kl. 2l/2 e. hád.
Guðrún Helgadóttir.
Jarðarför bróðurdóttur minnar, Bergljótar konslukonu
Lárusdóttur frá Presthólum, sem andaðist á Landakotsspítala
17. þ. m., fer fram frá Dómkirkjunm fimtudag 28. nóvem-
ber kl. 3 síðd.
Jóh Jóhannesson.
For den ved Poul Posenkildes Begravelse udviste Del-
tagelse bringes herved en bjertelig Tak.
Paa Forældres og Söskendes Vegne.
Hans Venner.
Reykjavík d. 25. Nóvbr. 1918.
manna meðal jafnaðarmannanna
svokölluðu, þar róa maximalist-
ar í Rússlandi undir, og sagt er
að þeir leggi sænsku æsinga-
mönnunum til té. Og talað hef-
ir verið um að skipa þar verka-
mannaráð í rússneskum stíl. í
Noregi hefir einnig bólað á þe3S-
ari hreyfingu, en þar er það varla
alvarlegraen „syndikalista-“fálm-
ið í Danmörku.
Svo ramt kveður að hræðsl-
unni við þennan byltingar- og
stjórnleysisanda, sem kviknað hef-
ir af ófriðnum, að jafnvel í Eng-
landi þykjast menn ehki ugglaus-
ir. Þar eiga kosningar að fara
fram í næsta mánuði, en í sum-
um blöðum er stjórninni legið á
hálsi fyrir það, að stofna til
kosninga á þessum tímum og
hleypa þannig að óþörfu æsÍDgu
í lýðinn, því að enginn geti vit-
að fyrir, hverjar afleiðingar það
geti haft.
Það þarf þó varla að óttast,
að byltingamennirnir fái mikla
áheyrn meðal alþýðunnar í lönd-
um sigurvegaranna. Þar er fögn-
uðurinn svo ákafur og vegur
stjórnendanna svo mikill um þass-
ar mundir, að allri alþýðu mun
það mjög fjarri skapi að sparka
þeim frá völdum.
mmaaammm
Jarðarför mannsins míns sál., Guðmundar Póturssonar, fer
fram föstudaginn 29. þ. m. kl. 2 e. h. frá dómkirkjunni. Hús-
kveðja kl. 12‘/2 e. h. á heimili okkar, Litla-Melstað á Bráðræðish.
Valgerður G. Pálmadóttir.
I
Hérmeð tilkynnist vinum og vandamönnum, að jarðar-
arför minnar hjartkæru dóttur, Þóru M. Hallgrimsdóttnr, fer
fram frá dómkirkjunni föstudaginn 29. þ. m. kl, 10 f. h.
Þuríður Magnúsdóttir.
1
I
I
Hór með tilkynuist vinum og vandamönnum, að jarðarför
mannsins míns, sem andaðist 14. þ. m., fer fram frá heimili
hins látna, Hraungerði við Hafnarfjörð, nmtud. 28. þ. m.
Guðlaug Óláfsdóttir.
Duglegan og áreiðanlegan bilstjðra
vantar nú þegar til að aka Over-
land-bifreið. Uppl. í
Utan af landi.
Inflúensan
heldur áfram að breiðast út, en.
fer þó heldur hægt, enda reyna
menn að verjast henni í þeim.
héruðum, sem ráðrúm fekst til
að gera.slíkar ráðstafanir.
Af Vestfjörðum eru fregnir ó-
greinilegar af veikinni. í Dala-
sýslu er hún ekki komin og ekki
í Stykkishólmshérað, nema í
Stykkishólm. Breiðafjarðareyj-
ar á að reyna að verja.
í Húnavatnssýslu er veikin
komin á nokkra bæi í Miðfirð-
inum og einn bæ i Víðidal. Þar
er reynt að gæta allrar varúðar
og þess vegna breiðist veikin.
mjög hægt út þar. Er mikið
unnið við það, þó að ekki tak-
ist að hefta útbreiðsluna alger-
lega. Nú mun { ráði að reyna
að stöðva hana við Gljúfurá og
Hópið og verja austursýsluna.
í Árnes- og Rangárvallasýslum
geisar veikin, en lengra austur
hefir hún ekki komist og í Eyja-
fjallasveitunum mun hún ekki
vera orðin mjög útbreidd enn.
\
með öllu tilheyrandi.
Véiin aðeins notuð nm 4ra mánaða tíma i lanði og er sem ný.
VesamMasK.rlfstofan.
Túngötu 20. Sími 626.
Önðveyistið
er um land alt og hefir verið sið-
ustu dagana, eins og indælasta
vortíð. Frá Hnausum í Húna-
vatnssýslu var sagt frá því ný-
lega i símtali, að þar væru sól-
eyjar að sprÍDga út þessa dag-
ana. Væri mikil bót að því,
ef slík tíð héldist, meðan mflú—
ensan er að Ijúka sér af.