Vísir - 19.01.1919, Qupperneq 2

VI8IR
u//j
&
pu
Japanskir
morgunkjólar
kr. 9.85
Egill Jacobsen
rnvc

um; engum hleypt aö ööruns en
honum og NoríSmönum, seni sýni-
lega ætluöu aö nota sér af því, aö
islenska stjórnin mundi ekki þora
aö selja öörum en sér. í>ess vegna
fór sem fór.
Þó aö furðulegt sé, þá virðist
ekkert hafa verið gert til þess,
aö fá vitneskju utn, hvers viröi
kjötið væri í raun og veru r—
hva'öa verö væri á slikri vöru er-
lendis. Þaö var þó kunnugt, aö
íslenskt saltkjöt var selt í Noregi
i fyrra fyrir hátt á 3 krónu kílóiö.
Þaö er eins og forsætisráöherrann
hafi verið búinn að skuldbinda sig
trl aö' selja Norömönnum kjötið,
hvaö setn tautaöi, en að samið hafi
verið við Berléme að eins til þess
að sýnast, láta líta svo út, sem eitt-
hvað væri þá gert til að konta kjöt-
intt í verð. En ekkert er fratn kom-
ið í málinu, er sýni aö nokkurri
þvingun hafi verið beitt utan frá.
Engin tninsta átylla til að ætla, aö
Brelar eöa bandamenn hafi látið
sig það nokkru skifta. Auðvitað
rar, að Beríéme hefði oröið að fá
þeirra Ieyfi til að ílytja kjötiö tii
Svíþjóðar. En það kont íslensku
stjórninni ekkert við, þ\n að kjöt-
salan hafði verið „gefin frjáls“,
handamenn afsalaö sér kauparétt-
inurn án þess að setja nokkur skil-
yrði um, að Norömönnutn yröi
endilega selt það.
En forsætisráðherramm var bú-
inn að fá þá ílugu í höfuðið, að
‘Norðmenn yrðu að fá það, hvað
svo'sem það kostaðt landið. Ogsvo
fengu þeir það fyrir 2x0 krónur
tunnuna. — Það er auðvitað gott
verö, samanborið viö enn þá
minna. En ætli íslenskir bændur
hefðu samt ekki fegins hendí tek-
5ð við meiru?
Nú er sítuað frá Kaupnianna-
höfn, að Svíar væru fúsir til að
gefa 330 sænskar krónur fyrir
tunnuna, ef þeir að eins ættti kost á
að fá kjötið. Og það er ekkert ó-
sennilegt, þegar tekið er tillit til
matvæia-ogþá einkum kjöt-skorts-
íns, sem nú er í heiminum. En um
þaö er nú ekki a« ræða.
Hún er orðin landinu nokkuð
-dýr, þessi blessuð stjóm vor. Með
þessu ráðlagi sínu hefir hún haft
Hklega um þrjár og hálfa miljón
króna af íslenskum bændum. Það
er dálaglegur skiidingur, og ein-
hverntíma hefir bændurna mtmað
ttm minna.
Heildverzlun
Garðars Gíslasonar
Hverfisgötu nr. 4 Reykjavfk.
Aak þeirra mikln vörnbírgða, sem nú eru fyrirliggjandi, era neðaa-
íaldar vörarjjjvæntanlegar með skipum sem nú ern á leið hingað.
Frá Amerikn:
GnmmiTörnr
Salt
Þakpappi
„Catsnp“
Borðsoja
Sarðínor, „Lobster"
Silkltvtnnl
Töbak
Appeisíimr
Oltnofnar
Smnrnfngsolía
Vatnssalerni
?Biscnitsu
Ös
Frá Englandi:
Vetnaðarrara
Ðllarballar
Tóbak
Vinðlingar
Baðkðknr
Frá Danmðrki:
Saumar
JarðepM
Öngiar
Ullarkambar
Hestbóistjaðrir
Export-kalií.
Talslmar nr. 281,
68L
íslendingaf eru ríkir! Þeir hafa
ráð á að selja Bretum fisk, till Og
lýsi fyrir hálfvirði, Dönum hesta
fyrir hálfvirði og Norðmönnum
kjöt fyrir tvo þriðju verðs. — En
svo eru það líka kostakjör sem
þeir eiga að sæta á aðkeyptum vör-
um!!
Kolakaup
bæjaríns.
Borgarstjóri skýrði frá því á
eíbasta bæjarstjórnarfundi, að á-
kveðið tilboð um útvegun á ofn-
koltun handa bænum, hefði elcki
fengist enn. Hann kvað það þó
mundu verða úr, að keyrpt yrðu
uni 600 sniál. af ofnkolum og þatt
flutt hingað á skipi, sem fengið
hefði verið til aö flytja kol til
gasstöðvamnar. '
Eins og kunnugt er, þá hafðí
stjórnin veitt leyfi til innflutning-s
á þessum ofnkolafarmi áður en
landsversluninni var fengin einoká
train í hendur. Framvegis verö’ur
bærimt væntanlega að sætta sig
við, að skifta við landsverslunina.
En þessi kolafarmur ætti aö endast
bæntun vel til vors, og auk hans
hefir bæjarstjórnín urnráð yfir
100 smál. af kolum, sem eftir em
af „dýrtfðarkolunum‘‘ fra. því í
fyrra. Þau kol verður farið að
selja úr þessu í smáskömtura;
verðið á þeim verður 160 kr. á
smálesl.
Ekki veit Vísir hvaða verð'
verður á kolum þeirn, setn kaup
eru ráögerö á t Engktndi. En vít-
neskju hefir hann fengiö um það,
að skip hafa fengist þar leigð
fyrir xoo— no kr. smál., en ofn-
kolaverð mun nú vera í Englandi
um 60 krónur. Verðiö á kolunttm
hér á höfn ætti því ekki að verða
yfir T70 kr. smál., því að vátryg'g-
ingin er nú alveg hverfandi.
Fastlega verður aö gera ráð fyr-
ír því, að kol lækki að mun í verði
hjá landsverslttninni, áður en þessi
kolaforði bæjarstjórnarinnar verð-
ur genginn til þurðar. Og vonandi,
að einokuninni veröi þá jafnvel af
Vétt. Verður því ekki að því fund-
ið, þó að bæjarstjómin færi sér
ekki betur í nyt jnnflutningsleyfi
stjórnarinnar en þetta. enda mun
sktpaleiga enn fara lækkandi næstu
mánuðina. ý 'ý.
VantraiRi
til hafnarstjóra, hafnamofodar og
bæjarstjómar.
Á aðalfundi skipstjórafélag'sins
„Aldan“, ér haldinn var þ. 15. þ.
m., var samþykt og ályktað:
„Að lýsa megnri óánægju og
vantrausti yfir írrtmkoviu þetrra
meölima félagsins setn sæti eiga i
hafnamefnd og bæjarstj., aö iáta
þá óhæfu viðgangast, að titt hæf -
um ttiy.ni var veitt Eiínarstjóra-
staðan vrö höfnina t Reykjavík, án
þess aö staðan væri áöur augl. til
umsóknar, og hæfum mönnum gef-
inn kostur á að sækja urn stöðuna’'.
Eins og kunnugt er, var Þór-
arinn Kristjánsson verkfræðingtxr
settur tjl að gegna ha fnarst jóra-
stööunni í fyrstu, þegar hún var
stofmvö, fyrst um sinn í eitt ár_
Haföt staöan þá verið auglýst og
umsóknir utn hana borist frá
nokkrum skipstjóruni. Urðu þá
miklar blaðadeilur og æsingar út
af því, hverjttm ætti að vetta stöð-
una. en fil þess að gefa mönnuiu
tíma tii að sefast, tók bæjarstjórn
þetta til brag'ðs, að vetta hana eítkí.
að svo stöddu. En ráðin mun bæj-
arstjórn hafa verið í þvi þá þegar,
að veita Þ. K. stöðuna og engunx
öðrum, og þess vegna hefir ekki
þótt tal<a því, að auglýsa hana aft-
ur. Var hún stðan veitt Þórami nú
nýlega. og hefir láðst aðgeta þess
hér í biaðinu.
Rétt er að geta þess, aö þeir
meðlimtr ,Öldunnar‘, sent ofanríttrð
ályktun ers tiltvö til, munu vera
þeir Jón Ólafsson skipstjóri, sem
sæti á í bæjarstjórn, og Halldér
Þorsteirtsson skipstjóri, sem sæti á
í hafnamefnd. Ilve mikla sök þeír
eiga á veitingunni (ef um sök er
að ræða), veit Vísir ekki. En bak~
breiðir eru þeir báðtr til að bera
það, og væntanlega verður þes.s:
yfirlýsing’ slcipstjórafélagsins sá
öldulægir, sem að lokum fær seíaS
skap skipstjóranna.
Astandið
1 Þýskjjiasdi.
Fréttaritari enska blaðsins.
„Dttily MaH", sem verið hefir t
Beii'm, lýsir ásíatvdintt þar í blað-
inu 21. f. m. á þessa 1etð: