Vísir - 01.04.1919, Blaðsíða 3

V í S I R
Eg undirskrifuð votta hér nieS
innilegt þakklæti mitt hjónunum
Magnúsi Vigfússyni verkstjóra á
Kirkjubóli og konu hans Sólveigu
jónsdóttur, fyrir hinar mörgu og
miklu velgebir þeirra bæði vib niig
og börn mín, en einkum þó vi8
manninn minn sál., Þorbjörn Sig-
urösson, í heilsuleysi hansog bana-
legu. Sömuleiöis þakka eg yfir-
hjúkrunarkonu Fröken Kjær, fyrir
hina góðu aöhjúkrun, sem hún
veitti manninum mínum sálugh.
Sömu þakkir flyt eg öllum þeim,
sem auðsýnt hafa mýr og börnum
mínum mannkærleika og velgerðir
í einstæðingsskap mínum.
Kirkjulandi 30. mars 1919.
Þórunn Jónsdóttir.
\ | Bæjarfréttir. ||
Egíll Skallagrímsson
kom hingað 1 gær meo ágæl-
an afla. Hann fór frá Fleetwood
fyrra sunnudag og veiddi á
heimleiðinni.
Snorri goði
kom af veiðum í gær og hafði
vejtl ágætlega.
Fiskur
var seldur hér . i. morgun og
fengu færri en vildu.
Skipstjórarnir
Aðalsteinn Pálsson og Guðm.
Guðnason voru farþegar á Vín-
landi.
Lagarfoss
er væntanlegur í dag úr
strandferð.
FUNDTJR
í kaapmannafélagi Reykjaviknr
næstkomandi fímtudag kl. 8 sigdegis í Iðnó uppi.
Greorg Ólafsson, cand. polit, heldur fyrirlestur
Allir kaupmenn bæjarins velkomnir á fundinn, meðan húsrúm
leyfir.
stjömin
Leikfélag Reykjavíkur.
Nei
eftir J. L. Héiberg
°g
Hrekkjabrfigð Scapins
eftir IMolier
Veðrið.
Hiti var hér í gær, ein 4—I
stig, þegar heitast var. í morgtu®
var 1.8 st. hiti hér í bænum, 2.5
á ísafirði og 3.3 i Vestmannaeyj-
uiU, en frost á Akureyri, 2 st.,
á Grímsstöðum 7 st. og á SeyS-
isfirði 2.3 st. Logn mátti lieitar
um land alt.
Hrói Höttur
er sýndur á Nýja bfó í kvöM
og næstu daga.
Sjúkrasamlagið og læknarnir.
par sem frestur sá, sem stjóm
sjúkrasamlags Reykjavíkur lief-
ir verið veittur af Læknafjelagi
Reykjavikur, um samning á
borgun fyrir læknishjálp tii
handa samlagsmönnum fyrir
þetta ár, er útrunninn í dag, og
st.jórn samlagsins hefir ekki emw.
saniið við læknafélagið, þá veita
læknár samlagsmönnum ekki
meðöl eða læknishjálp upp á
samlagsins kostnað upj) frá þess-
um degi.
verða leikin fimtndaginn 3. april kl. 8 síðd. i Iðnó.
Aðgöngum. seldir í Iðnó á miðvikudag frá kl. 4— 7 með hækk-
uðu verði og á fimtud. frá kl. 10 árd. með venjui. verði.
Nýttsíeinhús
úr grásteini, hlýtt, rakalaust og sólrikt er til sölu í austurbænum,
Laust til ibúðar 14. maí. A v. á.
IJaröarför sonar okkar Sigfred Kaurin fer fram frá húsi
Hjálpræðishersins, miövikudaginn 2 april kl. 4 e. m.
Anine Thorsteinssen, Ole Thorsteinssen.
Leikhúsið.
Undanfarin Ivö kvöld hafa
verið leiknir tveir gamanleikir,
„Nei“ og „Hrekkjabrögð Sca-
])ins“ og þótt ágæt skemtun. Að-
sókn hefir verið mikil og hleg-
ið bæði hált og dátt. Næst verð-
ur Jeikið á fimtudaginn.
Gjafir:
Til konunnar, sem meiddist í
handleggnum. 1). p. (veðmál)
kr. 5,00.
Til ekkjunnar með þrjú börn-
in, Ónefndur kr. 2,00.
Til mannsins, sem meiddist i
Lagarfossi, Öldruðu kona ltrr
5,00.
Til konunnar á áltræðisaldri»
N. N. kr 2,00.
253
því hún fann, aö í fyrsta sinni á æfinni mundi
Mína ósveigjanleg.
ÞaS var komiS fram í dögun, og enn kraup
Mína viö rúmiS og hélt i hönd Clive’s. Einu
sinni hafSi hún reynt aS draga til sín liönd
sína. svo aS hún gæti náS til vatnsþrórinnar,
en hönd hans hafSi þá gripiS fast um henn-
ar, svo aS Elisha varS aS skifta um umbúS-
irnar, svo aS hún þyrfti ekki aS hreyfa sig.
„Eg veit ekki hvar vinir lians eiga heima,“
hvíslaSi Elisha, eftir aS hann hafSi lokiö þessu
verki. Hún leit á hann. eins og hún væri rétt
v komin aö þvi, aS segja honum, aö hún hefSi
1 séS Glive koma út úr húsi i Burleighstræti.
en svo lokaSi hún vörunum án þess aS mæla.
Þráin ef-tir aÖ hafa hann hjá sér, var henni
•oí sterk, og Elisha fór um leiö, og hann hristi
liöfuSiS í ákafa. Svo kom Tihhv inn meS té.
I lún haföi sett upp hatt og var meö vinnn-
svuntuna sína á handleggnum.
„Eg verö aS t’ara i verksmiSjuna." sag'öi
hún. „Eg er þegar oröin heldur sein og mundi
niissa atvinmma. ef eg ekki kæmi. Eg ætla
aö senda hingaö húsmóöurina niöri, — hún
er vön aö hjálpa sjúklinguni."
„Nei,“ „sagði Mína næstum hranalega. ...Eg
get þetta svo vel ; lofaöu mér aö sjá um hanti.
Tibby. Ef eg þart’ hennar meö. þá sendi
Elisha eftir henni."
,, Pabhi veröur aö fara og kenna,"
233
,.Hami veröur aö hafa næSi, en liún mtmdi
ekki geta þagaö. Eg ber þá í gólfiö, eöa hleyp
niöur, ef eitthvaö kemur fvrir, Helduröu aö
j)aÖ sé ekki óhætt aS trúa mér fyrir ltonum?
Eg veit hvaö viö á."
„Þú veröur veik." sagöi Tibby; „þaö hpfir
ekki komiö matarhiti inn fyrir þínar varir
síöan í gær. og jiú ert náföl, eins og voía.
„(iefÖu mér te-iö, og láttu svo eitthvaö af
mat standa á horöinu," greip Mína fram í
ójjolinmólega .. h.g skal gera hvaö sem J)ú
segir mér, eí eg aö eins fæ.aö vera yfir hon-
um.“
Tihhy ltorfSi á ]>au á \i.\l og beit um leiö
saman vörunum. „Eg vildi. aö eg het'öi íariö
meö hann á spítalann," sagöi liún ; en á end-
anum haföi Mina fram J)aS sem hún vildi;
. Clive var fai'inn hennar umsjá og ’J'ibby liélt
til vinnu sinnar.
Elisha kom viö og viö inn til þeirra, J)ang-
aö til hann varö.aö fara í kensJustundirnar.
Hann var líka lcvíSandi hennar vegna, en virt-
ist ekki hera hiÖ minsta vantranst til hennar
sem hjúkrunarkonu. Loks var J)á Mína oröip
ein meS lietjunni sinni.
Clive vaknaöi ;if iróki því, sem hann haffii
. lcgiö í ; þó vir.tist hann hálfmeövitundanaus
og hat’öi ákafa hitasótt. svo aö hann bylti sér
til og frá friölaus af kvölutn. En Mina sat
viö rúm hans og lagöi liandlegginn utan Hm
254
hann um leiö og hún talaöj til hans huggun—
aroröum; þá varö hann rólegri. Svo fór hann
aS tala slitrótt og sundiirlaust, — J)aö var
ræSan, sem liann liaíbi flutt i verkamanna-
höllinni og innan um blandaöist orö og setn-
ingar úr samræöum viö Chesterleigh lavarö ;
og alt i einu hló hann þýSlega og lautaöi:
„Fyrisgefiö, ungfrú luiith —- jætta var til-
vitnun aö eins. I’ér haliö veriö mjög goö og
eg er vöur mjög J)akklátur, mjög ||a'kklátur."
Mína heýröi greinilega orSin og nafniö
„tmgírú lulith" kom henni til J)ess aö hrökkva
sanian. Hann þagöi stundarkorn ; svo t’ór hann
aö reyna aö losa umhúöirnar af höföinu á
sér; en hún tók um hönd lians og strauk hana
blíölega og sefandi : J)á stundi liann og lá nú
kvr um hríö. Alt i einu fór hann svo aö tala
aftur í lágmn og veikum róm:
,,já, Mína, ])ú hefir rétt t’yrir þér: eg má
ekki köma aftur ; -— viö megum ekki hittast
framar. Þaö er hart ! Hvers vegna get eg
ekki hætt aö hugsa um hana? HvaÖ gengtn
aö höföintt á mér? Þaö er eins og hýflttgtia-
búr fult af býflugitm. ÞaS er fólkiö aö orga;
þeir veröa hráöum komnir upp á raeöuppall-
inn. lJetta verSa ljótu áflogin. Alt l)úiS eftii
einu mínútu, er eg viss um. Hvaö er þett i!
Þarna er hún Mína ! Mína innan tnn skríUnn !
Þeir mei'Sa hana! Ó, barniS mitt. elsktt. góöa
Mína mín. því ert þú hér i þessari þröng?