Vísir - 19.04.1919, Blaðsíða 3

VIS '
ljóss alvaldur,
helzl af öilu
til hundrað ára.
Gjaflr til Samverjans.
P e n 1 n g a r:
M. K............. kr. 20,00
Ónefndur........... 10,00
Óþektur .......... — 250,00
A.................. 50,00
Kaffigestir....... — 1,81
Visir tekið á móti . . — 45,00
Morg.bl. sömuleiðis — 5,00
V ö r u r:
Frá Bjarmalandi 16 lt. mjólk.
Heildsali 2 ostar.
Beslu þakkir. /
Rvík, 12. april 1919.
Júl. Árnason.
j út il« nle .tii iL u. «1. «1. M
Bæjarfréttir.
Dánarfregn.
Bjarni Jóusson frá Vogi og
kona hans hafa orðið fyrir þeirri
*org, að missa Iielgu litlu dótt-
ur sina.
Kaffi- og matsöluhúsið
mælir með öllum yeitingum sinum.
Heitnr og kalðnr matnr frá kl. 10 árð. til kl. 11V2 síðð.
Böft og anuar heitur matur viðurkendur fyrir gæði. Fjölbreytt
smurt brauð. Tekið á móti stærri og smærri pöntunum. Amer-
ískar og danskar öltegundir, einnig gosdrykkir frá „Mímiu og
„Sanitas“. Menn geta altaf fengið fæði. Verðið á öllu sérlega
saungjarnt. Aígreiðsla lljót og góð.
Hljöðfœrasláttúír á hverju kvöldi.
Virðingarfylst
Caté Fjaltkonan.
E.s. Skjöldur
fer til Borgarness 23. þ. m. kL 8^ árd.
Ólafsson.
heldur Páll Jónsson, í Goods-
templarahásinu annað kvöld kL
8l/a, og í Hafnarftrði kl. 4 siðd.
í húsi K. F. U. M.
Öálmar sungnlr nýþýddir i»r
ensku.
Allir velkomnir.
SPANARSAMBAND
HANS L0SSIDS
Provenza 273. BARCELONA.
Hefir undanfarin 35 ár
annaöt fisksölu.
Skrifið og leitið applýsinga,
Sumar- og fermingarkort,
með ágætis íslenskum erind-
um og fermingar bókakort ó-
vanalega skrautleg, fást hjá
Helga Árnasyni í Safnahúsinu.
Næsta blað Vísis
kemur ekki út fyr en á þriðju- j
•dag.
' I
i-F., LjV-' ..•••■;■ '■ j. I
Veðrið.
Frosl var hér í ínorgun st.,
ísafirði 2, Alcureyri 1, Scyðis-
Brði 4, Grímsstöðum 6, en liili í
Vestmannaeyjum 0,2 st. Norðan
atormur á Seyðisfirði og snjó-
koma. llægviðri annarstaðar
landinu.
Landpóstar
hafa tafist mikið sökum ó-
færðar í síðustu ferðum, einkum
á Norðurlandi.
á Fiskur
var óvenjumikill hér á mark-
aðinum i morgun.
Vínland
kom inn i gær með góðan afla.
Jóhann Sigurjónsson
skáld er væntanlegur hingað
heim með „Sterling“ frá Kaup-
mannahöfn.
/
Hljómleika
heldur frú Dóra Sigurðsson i
Bárubúð annan Páskadag. Mað-
ur hennar, Haraldur Sigursson^
aðstoðar.
197
Svei! ]?ú erl að leika með sjálfa þig. Og
þu skalt ekki! Skalt ékki, aldrei að eilífu!“
Hér hclti hún úr sér héilu hraunflóði af
skömmum á indversku, sem Mina skildi
auðvitað ekki orð i; svo héll hún áfram
með sama æðinu:: „Heimskingi, ambátt!
Að þú skulir dirfast að standa i vegi fyrir
húsmóður minni!“ hún hló fyrirlitlega.
„Við skulum sjá! Sara ætlar að sjá til!“
Svo þreif hún pyngjuna, vafði um sig
sjalinu og rauk á dyr, en áður en hún
skelti hurðinni á hæla sér, sneri hún sér
við og leit iliúðlega á Mínu um leið og
hun stundi upp svo lágt að varla heyrðist.
„Taktu eftir þvi, sem eg nú segi: Heldur
en að vita þig komast upp á milli þeirra,
skal eg drepa bæði þig og hann hann
líka, taktu eftir!“
Hurðin skall á hæla heimi og loltið í
herberginu virtist enn þrungið af æði
Iiennar og ástriðu.
Nokkra stund stc’ið Mína i sömu sporum
með augun logandi af gremju og brjóstið
gangandi upp og niður, en þegar fótatak
Söru var dáið út, fleygði stúlkan, sem
nornin indverska liafði leikið svo grátt,
sér örmagna á legubekkinn og grúfði sig
■ ofan i dýnurnar, með sárum ekkn.
198
XVII. KAPÍTULI.
— Bið. —
Fullkomin ást rekur óttan á bug. Svo
var um Mími. pví ást heiinar á Clive var
svo fuhkomin, sem mannleg ást getur ver-
ið. Og þrátl fyrir framúrskarandi sannfær-
ingarvald Hindúakonunnar og það, hve
vcl henni hafði tekist upp að ljúga. og þrátl
fyrir það, þó að Mína hefði sjálf heyrt
nafnjð „ungfrú Edifh“ af vörum Clives
þegar hann var meðvitundarlaus, þá vísaði
Mina ótrúlega fljótt á bug þeim efa og éitta.
sem i fyrstu liafði læðsl inn í hug hennar.
pvi luin var sannfærð um það, eins og hún
liafði líka sagt Söru, að hvaða lilfinning-
ar sem hann áður hefði kunnað að bera
til þessarar fögru dóttur aðalsmannsins,
þá væri það þó nú hún, Mina, c-in, sem
hann elskaði.
Hún vildi ekki efast um trygð hnns, vildi
ekki láta bugast. Hún ætlaði c'kkert að
segja þeim Tibby og Elisha, en láta alt
ganga sinn vana gang, að eins vinna af
enn meira kapjii ti! þess að vérða enn þá
samboðnari eiginkona þeim manni, sem
eftir frásögn Söru var svo tiginn og vold-
ugur.
pó að undarlegt mcgi virðast. þá olli
199
það Mínu hvorki soi'gar né ótta er hún
komst að því, hve mikið djúp var staðfest
á milli þeirra i þjóðfélaginu. Hún hafði
altaf vitað, að staða hans í mannfélginu
var hennar langtum ofar. Hún hafði álitííT
sig vera hans ómakleg meðan haim var
blátt áfram „hr. Clive“ og nú, þegar hamr
reyndist að vera jarlssonur, áleit hún sig
það jafnt og áður.
Hann gat ckki lítillækkað sig meira en
hann hafði þegar gert er hann bað hennar;.
og stúlkan, sem ástin tiafði alt i einu breytt
i fulltiða konu, t'ann ósjálfrátl, hvernig
vissi hún 'ekki, að ást þeirra var hafin yfir
allan stéttamismun.
pegar hann kæmi til þess að segja henni
aftur frá ást sinni, þá ætlaði hún að segja
honum alt, scm mi hvildi á hjarta hennar,
alt, sem Hindúakonan hafði sagt henni og
láta hann-svo um svarið. Hún vissi að það
svar hans mundi að cins verða á eirtn veg:
að hann elskaði hana eina. Og með það í
liuga varð liún róleg og vann allan daginn
i skólanum til þess að ná upp aftur þvi,
sem hún hafði mist af i námsgreinunum
meðan hún var heima.
En þótt hún stritaði við námið allan dag-
inn og reyndi með því að visa á bug cnd-
urminningunum um Hindúakomma, þá
sótlu þær þö á hana öðru hvoru og kvöldir