Vísir - 26.05.1919, Blaðsíða 3

v iairt
scm aldrei leika annaö en stúdent-
ana í „Æfintýrinu,“, þvi aö söng-
ur þeirra og' önnur meöferö á hlut-
verkunum hefir áreiöanlega aukiö
vinsældir leiksins hér i bænum aö
miklum mun. Og meöan þeirra
nýtur viö, er „Æfintýrinu“ óhætt.
En, meöal annara oröa, getum
viö ekki eigrtast íslenskan sjónleik
á borö viö „Æfintýriö" ?
B.
Hjúskapur.
I Á laugardagskveld voru gefin
saman í lijónaband: Ungfrú
Hrcfna Einarsdóttir, porkels-
sonar skrifstofustjóra, og Sig-
geir Einarsson, brauðgeröarhús-
eigandi bér i bænum.
Botnia
fór frá Færeyjum á laugar-
dagskvöld.
Frá Fleetwood
\ komu þessir botnvörpungar í
gær og dag: Egill Skallagríms-
son, íslendingur og Jón forseti.
peir liggja á ytri liöfninni og
verða í sóttkví fram til kl. 4 i
I
dag.
Dánarfregn.
Prentsmiðj uslj óri porvaröur
J?orvarðsson og kona hans bafa
orðið fyrir þeirri sorg, að missa
yngsta barn sitt, Bjarna Kal-
.síað.
„VioIa“
fer til fsafjarðar i kveld og
tekur fai-þega og póst.
Leikhúsið.
„Æfintýrið“ var leikið i 11.
sinn í gærlcveldi og enn fýrir
Eroðfullu húsi.
I
!
Samgöngur batna.
Svo sem gelið var í bíaðinu í j
gær, ætlar Bergenska félagið að j
senda bingað skipið Kora, j
snemma í næsta mánuði. pað í
j
kom hingað síðast i marsmánuði
1917. Bergenska félagið hélt hér
uppi stöðugum skipagöngum
fyrir ófriðinn og fyrstu ár hans,
þar til skipunum var sökt. pessi
nýja tlraun félagsins mun fyrir-
boði þess, að það taki upp ís-
landsferðir cins og áður.
Hringskemtanirnar
voru allvel sóttar í gær, þrátt
fyrir ilt veður.
Vilhjálmur Stefánsson.
Stjómin hefir boðið Vilhjálmi
Stefánssyni norðurfara til Is-
lönds i sumar og ætlar liann að
þiggja boðið.
Sundlaugin
er nú loksins komin i lag eftir
langa viðgerð, og hefði það átt
að vera fyr. Bæjarbúar aéttu nú
,að gripa tækifærið og notá laug-
ina ósleitilega meðan hún er í
lagi.
Veðrið.
Hitinn var hér i morgun 6,8
M.s. Svanur
fermii- í dag til Sands, Stykkis-
hólms, Grundarfjarðar, Búðar-
dals og Króksf jarðar.
stig, á ísafirði 5,5, Akúreyri 6,5,
Seyðisfirði 5,6, Grímsstöðum 7
og Vestmannáeyjum 8,6.
Flutningagjöldm
og stríðsvátryggingarnar.
Áriö 1917 urðu tekjur norska
kaupskipastólsins af flutnings-
g'jölduin kr. 1107177543.00. Áriö
1914 voru þær kr. 211478083.00.
Þessi gífurlegi munur stafár af
liækkun flutningsgjaldanna, sem
aftur stafar af stríðsvátrygging-
unni. Skipastóll Norömanna hefir
minkað, en flutningagjaldatekj-
ur af bverri smálest uröu til jafn-
aðar kr. 147.00 áriö 1914. kr. 387.00
áriö ,1915, kr. 808.90 1916 og kr.
908.00 1917.
íbúnm fækkar i Stokkhólmi.
Um síðustu áramót töldust íbú-
ar i Stockhólini 408456, en voru
um næstsíöustu áramót 413163.
Afgreiaslan.
Miljónaþjófurinn
eftir Ewald Gerhard Seliger,
afar skemtileg og spennandi
leynilögreglusaga, fæst í
Bókaverslunum.
Rösknr og ábyggilegnr
drengur óskast strax. Hæg vinna
F. Hakanson, Iðnó.
2 forstofnstigar
til sölu á
Skólavörðnstíg 4 a.
Ofnar og Eldavélar
og alt þeim tilheyrandi
fæst í eldfæraverslun
Kristjáns Þorgrímss.
i Kirkjustr. 10.
Bmutryggingai,
Skrifstofutími kl, io-ii og i*->
Bókhlööustlg 8. t—i Talslmi 9JP
'A. V, Xulialai.
281
frá föður yðar, þar sem hann skýrir frá
þ.ví, að hann hafi farið að vitja uni veik-
an ættingja sinn; hann bað mig að segja
yður, að það væri ekkert að óttast. Mér
þykir leitt að faðir yðar var ekki hér í
kveld. Eg þurfti að liitta hann —.ekki að
eins til að biðja hann afsökiuiar á klaufa-
skap mínum gagnvart yður, lieldur til
þess að spyrja hann um nokkuð. Ungfrú
Edith, getið þér giskað á, hvað það er?
— Eg þarf að biðja Chesterleigh lávarð
um hönd yðar.“
Loksins kom það, — roðinn hljóp fram
í kinnar ungfrú Edithar; lnin lokaði aug-
unum sem snöggvast, svo leit hún blíð-
lega á hann. Ef lumn hefði elskað hana
mundi hann hafa gelað lesið svarið i aug-
um hennar og lekið liana i faðni sér; en
hann hélf enn i hönd hennar og liélt á-
fram að tala, óþarílega lengi:
„Eg hcfi engan rétt til að vona, að liann
uppfylli þessa bæn mína, því eg er þess
ekki verður. Eg er að eins yngsti sonur,
félaus og framtíðarhorfur mínar ekki
glæsilegar, þar sem þér eruð aftur á móti,
— en kæra ungfrú Edith, eg treysti því,
að lianii inuni ekki lita svo mjög á þetta.
Og ef hann nú gefur samþykki sitt, má cg
þá ala þá von í brjósti, ao mér takist með
282
tímanum að vinna hjarta yðar? Viltu
verða konan mín?“
pað hafði ekki komið eitt ástarorð fram
yfir varir lians, er hann bar upp bónorð-
ið, og vissulega veitti hún þvi cftirtekt,
konan, sein þráði það, eins og þyrstur
maður svaladrykk, að heyra slikt af vör-
um hans. Hún lcit á hann afiur, hlóðið
litaði kinnar hennar fagurrjóðar og hún
hallaðist ofurlitið upp að honum. Clive
tók eftir því, lagði liandlegginn utan um
liana og kysti hana á varirnar. Hún end-
urgalt koss hans, - gat ekki að því gcrt,
— og hvíldi höfuðið við brjóst hans.
„þú veist, að eg elska þig,“ sagði hún
lágt. „Ejg hcfi því miður sýnt það' of ber-
lega,“ hvíslaði hún og andvarjiaði, næst-
um eins og hún fyriryrði sig.
„Nei, það hefir þú alls okki sýnt,“ svar-
aði hann skjótlega. „Aldrei einu orði, en
ég er glaður yfir því, ef svo er, að þú
elskar mig.“ Og liann hélt á þessu augna-
liliki. að liann væri að segja sannlcikann,
svo áhrifaríkur er ástúðarstraumur sá,
sem mannshjartað sendir frá sér, þegar
honum er beint að öðru hjarta.
„Eg skal reyna að vera þér góður eigin-
maður; alt líf milt skal lielgað þvi hlut-
verki."
Hún hrosti. „En hvað þú sogir þolta
288
eitllivað hátiðlega, Clive. Eins og þú þurf-
ir að leggja þig i lima til þoss! Eg er
hrædd um, að eg mundi elska þig, þó að
þú yrðir slæmur eiginmaður. Svo lagði
hún hendurnar um háls honum og 1101481
á hann brennandi ástaraugum. „Eg skal
reyna að verða þér góð kona, Clive, en
hvort sem verður, þá mun eg elska >ig
til dauðans.“
• XXII. KAPITULl.
Heitbundinn.
Tveim dögmn síðar stóð trúlofunin
auglýst í Morgunblaðinu og lieillaóskun-
um rigndi niður. pegar áður en trúlofunin
var birt í blöðunum höfðu vinir Chves
og Chesterleiglis auðvitað verið lýtnir
vita, hvað til stæði, og kom mönnuni al-
ment saman um, að þetta væri jafnræði.
pinginennirnir, sem voru vinir Ghves, og
margir þeirra, sem voru pólitískir óvinir
hans, leiluðu tækifæris til að taka í hönd
honuin og árna honum góðrar framtið-
ar og allra heilla, þvi Clive var vel látinn
af öllum, sem nokkur mök liöfðu við
hann i þinginu, hvaða flokki som *>eív tú-
lieyrðu. Og allir dáðust að ungfrú Edith.
Auðvitað var Standon lávarður einu