Vísir - 15.07.1919, Blaðsíða 2

visir
Hey til söla.
200 300 hestburðir úthey (kúa- og heslahey).
uðu umslagi merkt 22 sendist Yísi fyrir 19. þ. m.
Tilboð í lok-

OMA
VEGA
!*l
getum við útvegað með s.s „Botuía“ næst ef pantaair eru sendar
okkur áður en Botnia fer.
Nýkoáið
i fjölbr. iirval aí
Dömu- og Barnakrögum
’s,:
<1
-S-—
Naiiðsynlegt ákvæði.
fÍ facobsén

lega mun liægt vera að benda
rikisstjórninni á hæfa menn i
'stöðu þessa fyrir lægra kaup en
200 kr. um mánuðinn, og fara
þá fastákveðin laun lögrcglu-
stjóra að skcrðasl að miklum •'
mun.
Lögreglustjórinn í Hafnarfirði.
SildTeiðin byrjnð.
Ráöuneytiö leggur nú frani
frumvarp til laga um skipun og
laun hárnakennara. t fyrstu grein
frumvarps ]>ess er þaö tekiö fram,
aö til ]jess aö geta oröið skipaöur
kennari viö barnaskóla eöa far-
skóla, sé krafist, að kennarinn hafi
lokiö kennaraprófi.
Æskilegast væri, aö hver ein-
asti kennari viö alla skóla lands-
ins væri kennaraskólagenginn, aö
hver einasti kennari heföi lesiö sál-
arfræöi og -uppeldisfræöi og kvnt
sér rækilega kensluaöferöir, Og þá
myndu skólar vorir ekki misþyrma
cins ungmennunnm, ofhlaöa mínri-
iö. sljófga skilninginn og stía þenn
frá hversdagslífi, eins og nú á sér
staö. Kn þvi vandfarnara er meö
nemendur, sem þeir.eru yngri.
Umrætt ákvæöi er sjálfsagt og
óhjákvæmilegt. Er ekki úrsmiöur-
inn, öörum fremur, sjálfsagður ti>
aö gera viö úrin, lögfræöingurinn
til þess aö flytja mál, skipstjórinn
Um 1200 tunnur komu á land
við Djúp í gær.
pegar byrjað var að prenta
Yísi i gær, kom fyrsta síldar-
fregnin frá tsafii-ði, en síðan
hver af annari fram til kvelds:
Mótorbáturinn „Hermóður“
kom fyrstur inn með hér um bil
200 tunnur, en Harpa með eitt-
hvað 300 tn. pá kom Eggert
Ólafssón drekkhlaðinn, og var
giskað á, að hann hefði um 100
tunnur. Hann' liafði fengið svo
mikla síld i einu kasti, að hátur-
inn bar ekki nærri alt, en þá
vildi svo til, að þar bar að ann-
an bát frá sama félagi, Norður-
lj(>sið, og tók það við því, sem
eftir var í hringnótinni og var
það að eins ókomið nm hátta-
tíma í gærkveldi.
Enn kom einn bátur lil Lang-
evrar i Alftafirði, og var giskað
á, að hann liefði á 3ðja hurtdrað
tunnur.
ÖIl þessi síld veiddist i'iti fyrir
Honii.
í gærkveldi var veður heldur
að versna á ísafirði, svo að ekki
var búist við néinni veiði i nótt.
pessi byrjun er mjög áliileg
og betri en i fvrra.
til ]>ess aö fara meö skip, verslun-
arskólamaöurinn til ])ess aö reka
verslun, læknirinn til þess aö gera
holskurö og kennárinn til ]iess aö
kenna? — ,
Hr. Karl_ Finnbogason hefir
stundaö kennaranám \ iö BlágarSs-
kennaraskóla. og einn Siguröur
Jónsson* viö Jónstrúpskennara-
skóla, og báöir tekiö próf. M. Han-
sen skólastjóri er guöfræöingur. en
Hann hefir fariö utan hvaö eftir
annaö. til ]\ess aö kvnnast skólum
og skólahaldi, er kennari aö nátt-
úrunni, fastur í sessi og vel látinn,
svo aö honum eöa Reykvíkingum
mun ekki standa liætta af ákvæö-
um frumvarpsins! —
Annars gerir frumvarpiö ekki
ráö fyrir aö láta kennarapróflausa
menn liætta starfi, þá er rlugaö
liafa.
H. T.
* T'eir eru margir.
Timúm
og hrossaprang stjórjaarinnar
„Tímiim“ er á nálum út af
„hrossapi-íitigi" stjórnarinnar.
Hann gettir ekki skorast undan
því, að herti hlak af sljórninni
fyrir það gjörræði hennar; liann
hafði Ingt blessun sina á httð fyr-
anda. En mi er hann hræddur.
Hann er Iirædur um, að bændiir
taki því ekki með þökkum, að
f:: miklu lægra verð fyrir hross.
in í sumar en i fyrra. pess vegna
hefir liann m't tckið þá sliefnu i
málinu, að gerast ekki ákveðinn
málsvarí gjörræðisins, eu reynir
þess stað, að skella aliri skuld-
inni á útflutningsnefndina.
Grein sii, sem birtist um þetla
mál í síðasta tölublaði „Tím-
ans“, er alveg einstök i sinni röð,
jafnvel í því blaði. óheilindin
eru aðaleinkenni allra skrifa
þess blaðs. en í þessari grein er
engin tilraun gcrð tii að dylja
þau.
Greinin er í fjórum köflum.
Fyrsti kaflinn er „inngangur“
inu það, iive dásamlega liafi tek-
ist „eití af hjargráðum lands-
stjórnarinnar árið sem Icið“, að
fela útflutningsnefnd að selja
eriendis öll þan hross, sem út
voru flutl það árið. Bændur hafi
aldrci fengið svijiað þvi eins gott
verð fyrir liross erlendis eins og
þá, en þetta góða verð hafi aðal-
iega verið því að þakka, „að
hrossaspekúlantarnir fleytlu mi
ekki þriðjung verðsins ofan af,“
og „að ihnbyrðis samkepni
hrossasalanna þrýst! ekki verð-
inu niður.“!!!!
það eru þessi „hjargráð“
stjórnarinnar eða orðið
,.bjargráð“ eitt út af fyrir sig
sem ætlast er tii að réttlæti öll
afglöp st jórnarinnar. En við
þelta er mi athugandi fyrst og
fremst, að hrossasölubjargráð
st jórnarinnar í fyrra var vald-
boðið bjargráð. Útflutningsíevfi
á hrossum var þá af handa-
mönmim hundið því skilvrði, að
stjórnin annaðist um söluna.
Pví neyðarástandi verður ekki
111,1 kent nú. Um verðið er það
að segja, að hað varað vísu hátt,
en enginn vafi á því, að það
lielði orðið miklu hærra á frjáls-
um markaði. það, að verðið varð
þo þelta Iiátl, stafaði auðvitað
ar því að ekla var orðin á
hrossum vegna ófriða'rins. En
„Tíminn“ „slær striki“ yfir ó-
friðinn og öll Iians áhrif á verð-
lag í hciminum og þakkar
hrossaverðið í fyrra aðallega því.
að hrossaspekúlaníar hafi ekki
gelað „þrýst niður verðimi með
innbyrðis samkepni“! ____ Setur
h.ann þar íram alveg spánnýja
kenningu um afleiðingar auk
iimar eftirspurnar. Aftan við
þcssa visku hnýtir hann'svo ein-
hyerjum lítið trúlegum sögum
um kaup og sölu á „uppbótinni ‘
á hrossaverðinu i fyrra, sem
ckki verðui,- séð að komi þessu
máli við.
í öðrum kafla greinarinnar
segir blaðið, að „almannaróm-
urinn“. hafi fallist á það, „að
'"rdsverr.lun með liross myndi
• ' :">deg.‘ það ú að réttlæta
að d ö n s k u s 1 j o r n in.ni
hafi gengið til að fara fram á
þella? Thniivggja fyrir islensk-
um lirossaeigendum eða dönsk-
um kaupendum? Hver var
„hinn yfirlýsti tilgangur,“ sem
„J'íminn" talap um? Tilgangur
dönsku stjórnarinnar hefir auð-
vilað verið að útvega dönskum
bændum sem ódýrasta hesfa.
tslcnska stjórnin hefir hjálpað
henni tii þess. iiver sem hennar
„tilgangur“ hefir verið.
„Tíminn“ segir, að engum
mótmælum liafi verið hreyft
gcgn landsverslun með hross,
neina i tveimur blöðum, sem si-
felt séu að „ala á tortryggni i
garð hænda“!! J?að er nú ekki
auðvell að sjá, hvernig „tor-
tryggni i garð bænda“ verður
vakin með þvi, að hreyfa mót-
mælum gegn landsyerslun með
hross! Eða hvað það Ivent á
Iskylt saman ,En það, að lithun
i mótmælum var> hrevft gcen
bráðabirgðalögum stjórnarinnar
um hrossaeinokunina stafar,
hvað Vísi snertir, fyrst og fremsl
af því, að það var talið óhugs-
hrossajirang stjórnarinnar í ár.
i lok greinarinnar úrskurðar þó
blaðið sjálft, að landsverslun
með hross sé „líklegá ekki fram_
tíðarúrræði.“ En stjórnina vill
það ekki áfellast í þetta sinn, af
því að hún hafi hlaupið eftir
einhverju almenningsáliti! —
Skagfirðingar hafi samþykt á
sýsíufimdi tillögu þess efnis, og
nálega úr ölhim sveitum hafi
heyrst raddir i sömu átt. Blað-
ið glevmir þó því, sem liklega
hefir ekki haft minst áhrif á
ó stjórnina, sem sé, að „Tím-
inn“ sjálfur flutti grein um
málið, „leiðara,“ sem eindregið
mælti með því, að stjórnin tæki
sér í hendur einkasölu á hross-
um! En i þessu er engin
málsbót fyrir stjórnina. Hún á
ekki að haga ákvörðunum sín-
um eftir neinu „almennings-
áliti,“ jafnvel þó að það komi
fram á sýslufundi Skagfirðinga,
hreppsfundum í pingeyjarsýslu
V
eða greinum í „Tímanum". Og
„Tíminn“ veit vel, að það var
heldur ekki þetta „almennings-
álil.“ sem réði gerðum stjórnar-
innar. það. var skeytið frá
dönsku stjóminni, sem reið
baggamuninn. Danska stjórnin
skoraða á íslensku stjórnina, að
laka hrossasöluna í sínar hend-
ur. „Tíminii" segir, að það hafi
verið „fastlega gefið i skvn“ i
skeytinu, að þá mundi verða
hsegl að fá sviþað verð og i
fvrra, og blaðið kannast líka við
]?að, að þessi „tilmæli“ dönsku
st jórnarinnar hafi „annarsveg-
ar“ ráðið iirslitum hjá islensku
sl iórninni.
En hvað heldur niT blaðið, og
hvað mundi stjómin hafa haldið
andi, að stjórnin nrundi gerast