Vísir - 06.08.1919, Blaðsíða 3

KISIR
Lankar og Kartöílar
kom með s/s Gullfoss í matar-
versltmina
VON Langav. 55.
Sími 448.
Kona eða stólka
óskast fil að gera við föt og
eíQnig til að ltera að pressa.
Uppl á Laugaveg 6.
D. m.;c.
•JaM
brodergara og perlugarn komið i
S i 1 k i b n ð i n a
á>
Bankastræti 14.
1 kappleiknr við A. B.
A. B. sigrar „Val“ og „Víking“
(blandað) nieð 7 mörkum
gegn 0.
I gærkveldi hófst þessi kapp-
leikitr kl. 8y2, í suddariguingu og
lalsverðmn kalda, sem þó var
naestum á lilið á völlinn, svo
i;vorugur græddi mikið á hon-
Vilu.
Liðið íslenska var þannig skip-
að; ]' marki: Stefán Ólafsson
(Valur). Bakverðir: porvaldur
vhoroddsen (Víkingur), Filip-
piis Guðmundsson (Valur). Mið-
*óenn voru: Ósltar Norðmann
Frá
Landslmanum.
6|8 1919.
Samkvæmt tilkynningu frá hresku símasljórninni ern ,
símskeytasendingar um konungsríkið breska og lil þess lráðar
sömu reglum og fyrir ófriðinn, að því undanskildu að skeytin
kunna ef til vill að tefjast, og eru send á ábyrgð sendanda. Sím-
skeyti til Eistlands, Líflands og Póllands verða að vera samin á
mæltu máli, lil Portúgals og nýlenda þess á ensku, portúgölsku,
frönsku, ítölsku eða spönsku, til Rússlands, að Kákasus með-
töldu, : ensku, frönsku eða rússnesku, til Sviss á ensku, frönsku,
þýsku eða ítölsku, og verða símskeyti þangað að vera undir-
skrifuð með nafni sendanda, til landshluta er áður voru undir
þýskum vfirráðum, á ensku, frönsku, eða samkvæmt einhverju
af eftirtöldum 9 dulmálskerfum:
ABC, 5tli Edition,' SCOTTS, lOth Edition, WESTERN
UNION, LIEBERS, BENTLEYS COMPLETE PHRASE CODE,
BROOMHALL IMPERIAL COMBINATION CODE, MEYERS
ATLANTIC COrrTON CODE, 39th Edition, BROOMHALL 1M-
PERIAL COMBINATION CODE (Bubbers Edition) , RIVERSIDE
CODE, 5th Edition.
I símskeytum til síðasttaldra landshluta verður enn frenuir
að vera fult nafn sendanda og viðtakanda. Öll skeyii til fram-
angreindra landa verða send á ábyrgð sendanda, og verður
enguin fyrirspurnum svarað, livað í'yrirgreiðslu skeytanna sneri-
ir og kröfur um endurgreiðslu ekki teknar- til greina.
2ja manna Bifreiö
mjðg lítið brúkuð ' í ágætu Ptandi er til söln nú þegar með tæki-
færisveiði og á|ætum borgunavskilmálum.
v. á.
-------------------------- ' 1
(Víkingur), Tryggvi Magnússon
(Fram) og Magnús Guðbrands-
t.iin (Valur). Forverðir voru:
Halldór Halldórsson, Páll Aud-
résson, Helgi Eiríksson og þ>órð-
ur Albertsson frá Víking og
Guðm. .hisefsson frá Val. —
Féltk liðið sér lil styrktar
Tryggva litla hjá Fram, en
Cláusen-back fékk ekki að
„skandalisjera“.
Leikurinn licfst. Ekkert sögu-
iegl gerisl fyrst frainan af, nema
háðir leitast við að kanna veiku
hliðina á hinum, þar lil eftir ca.
15 mínútur að annar bakvörður-
inn hjá A. B., Frcderiksen,
.kiksar", og Doddi Alberts
kemst inn fyrir hann og ætlar
í.uðvitað að skutla knettinum í
markið hjá danskinum, en at-
liugaði ekki, að stóra táin á fæt-
inum, sem hanu sparkaði með,
visaði of mikið upp, svo að
knötturinn þaut fyrir ofan garð
og neðan. Áhori'endiu’iiir ætluðu
alveg að verða vilJausir af
gremju, enda er slikl með öllu
ófyrirgefanlegt á millirikja-
kappleik, að hitta ckki markið á
i'árra mctra færi. Doddi auni-
ingiiin varð ákaí'lega niðurlútur
og mætti eg honum i morgun,
þegar liaini var að fara á skrif-
stofuna, háli’ grátandi mcð svart
band um liandléggjnn. Hugs-
i’in okkur Dodda boriim út af
Ncllimim ai’ meðmönnum sinum
á gullstól, fyrií’ að gcra fyrsta
markið, hcfði. það ekki verið
glæsilegt fyrir hann. . félagið
lnuis og ríkið?
Eftir 25 minútur gcr'ði A. B.
í'yrstá markið. 10 mín. síðar
gerði Samúel mark nr. 2, var
það vel gert. 5 mín. scinna fékk
A. B. mark ur. 3, og var það
36
Filippus var farið að muna i morgun-
inatinn. Hann líndi saman þrjátíu krislalla
af meðalstærð og fáeina járnsteinsmola,
vafði þá innan í blað og1 slakk þeim i
huxnavasann. Að svo bumi fór hann í
treyjuna í snalri og gáði þá ekkert ,að því,
að hann hafði tekið bréfaböggul móður
sinnar úr treyjuvasanum kvöldið áður og
lagl hann á stól. Annars bar bann bréfin
altaf á sér, en hann var búinn að loka lu’is-
óyrunum og stinga lykliiujm í vasaim þcg
ar hann nnindi eftir þessu. Ætlaði liann
Þá i fyrstu að snúa við aftur og hefði lika
fíert það hefði ekki viljað svo til. að snörp
v'indhviða þaut um garðimi óg svifli halt-
„garniinuiu af höfðinu á honum og þeytti
lioiiujó úl á götuha. petta \dtvik réði úr-
sliluni. Filiuppus fór að elta höfuðfal sill
°K var þá óðara kominn út í ínannþröng-
nia á götunni.
”Nú-jæja bréfunum cr óliætt þarna,“
^llgsaðj baiui með sér, „og að minsta kosli
ekki’verl að vera altaf að flækjast með
l’au í vasanum framvcgis. pau fara svo
'*ia á því og cg þarf kannske einhvern lima
á Þeini að halda.“
Haun l'lýlti sér að komasl inn i mat-
j'Uluhús þar sem hann gat íengið kaffi-
^nlla ou- hrauðsneið fyrir líu aura. j’egar
Dnn var húinn að hrcssa sig á þcssu
37
hvaiTlaði liugur Ijans aflur að þcssum kyn
lega böggli, scm hann var með í vasanum.
Hann áselli sér að spvrja einhvorn sér
cldri og reyndari ráða og gckk því til sölu
búðar O'Briens. Gamli maðurinn var að
hisa við að taka hlcrana-frá húðarglugg-
unum og álli fult i faiigi með það. Filippus
hjálpaði homiin þegjandi og skönumi síð-
ar var öldungurinn kominn inn í húð sina
aftur og fór að þurka af gleraugiiiuun.
„Eg veil ekki hvcrskonar veðurlag þelta
er,“ tautaði hanii. „I gærkvöld var það
cngu líkara cn stórskotahríð og i ínorgun
var bliðan cins og maður væri kominn
suður á Spán.“
„Já, það va r ógurlegl þruinuveður,“
sagði Filippus.
„pað ci’ hvcrju orði sannara; drengur
niiiui. „]?að var eins og á Indlaiuti í gamla
daga þcgar kölski var að halda slórhátiðar
í fjölincnninu þar. Eli hvað heíir nú kom-
ið lyrir? Fékslu ekki þella pláss. seni þú
varsl að lala um?“
„F.g veil það nú varla enn,“ svaraði
Filippus hlæjandi, „en annars var eriiulið
að spyrja yður hvað þetta væri.“
Hann hafði náð i fáeina kristalla úr
höggliiuun i vasa símim og rétti þá mi að
O’Brien.
Gamli maðurinn lók við þehn; þclaði
38
af þeim, hagræddi gleraugunum og skoð-
aði þá grandgæfilega.
„]’að cr ekki alúminium." sagði hann
loksins.
„Nci, ekki liugsa cg það.“
„()g það ér heldur ckki glcr.“
„Tæpast mun það vera.“
„Hvar fékstu það?“
„Eg 'fanji það á götunni.“
„]?að er. að minsla kosli eitlhvað undar-
legl,“’sagði O Brien og klóraði sér bak við
cvrað. „rFil hvers er liægt að nota það?“
„pað hefi cg enga hugmvnd um. Eg
liélt, að það væri kann ske einhvers virði.“
„Hvaða — hvaða! Fáeinir smásteinar!
Hvaða grillur erii nú í þér?“
„Nú-jæja! Engiim hcfir á spurninni og
líldcgu getur einhver sagt mér hvað það
sé.“
Eilippus var ekki liltakanlega vel að sér
i nýttúi ufræði, en hann vissi samt, að loft-
steinar voru nógu sjaldgæfir til þess að
vekja eftirtekt manna og hanji var ckki á
þvi að hætta við svo búið.
„Eg held, að einhver gimsteinasali gæti
helst frætt mig um það. pcir menn hljóta
að hera gotl skyn á steina.“
„Getur vél verið en cg sé ckki hvaða
gagn er að því. ]>að er ekki lil annars én
að evða tímanum. En ef þú endilega ætlar