Vísir - 23.08.1919, Blaðsíða 3

ylsiR
Gott hestahey
nokkrir hestburðir til sölu eftir helgina.
Dppl. í
Timbur og Kolaversluuinni Reykjavik.
ikrifstofa liðskiftafélagsins
er flutt á Hótel Island
(Inngangur frá Aðalstræti).
H.f. Sjóvátryggingartélag íslands
Austuratrætí 16, Reykjavík.
Pósthólf 674. Símnefni: Insoi'anoe
Talsími 642.
Alskonar sjó- og stríftsvátryggingar.
Skrif«tofutmn 9—4 sifth, laugardögum 9—2.
¥erk mannafélagið Ðagsbrún
ieldur fund í Goodtemplarahúsinu suuuudaginn 24. ág. kl. 3 síðd.
Miailsvarðandi uiál á dagskrá.
Stjóx-nin.
' 1 í
Um fyrir Dönum, seni heim héldu j að hafa íslenska fánann eöa nokk-
Úr kynnisförinni. En viröingin fyr- urn annan fána a t’ramsiglu.
ir fána vorum og því seni íslenskt « hvík, íy. ágiist iyiy.
®r, var ekki meiri en þa'ð, að Bot- Jónas.
nia sigldi út af höfninni án þess ____________
Bifreiðarslys.
Matiur varft undir liifreið á
i.augaveginuni i gær. en slysi'ð
varb ])ó ekki eins alvarlegt og á
horöist. ' Hafði bifreiöin veri'ð
vinstra niegin á veginum og gefið
aðvörunarmerki, en maðurinn
gengið fyrir og bifreiðin ekið a
bann. Ætla menn að annað fram-
'hjól bifreiöarinnar hafi fariö vfir
fótlegg mannsins en hitt vfir höf-
ttð og herðar, en við læknisskooiii.
fanst ekki nei.tt heinbrot. Maöur-
inn var allmikið særður á höföi
og íótleggjum og víðár en haföi
fulla meðvitund og var allhress.
Maðurinn lieitir Jón Sigurössón.
til heimilis i l’ingholtsstræti u.
aldraöur maöur, sem flutti Hingaö
til bæjarins frá Stpkkseyri í vor.
a morgun.
í dómkirkjunni kl. i i f. h. sira
Jóhann Þorkelsson.
í fríkirkjunni kl. 5 síöd. síra Ó1
Ólafsson.
f fríkirkjunni i Hafnarfiröi kl.
1 e. h.síra Ól. Ólafsson.
Sæsíminn
komst i samt lag i gærkvöldi.
Jarðarför
Lárusar Pálssonar fór fram :
gær að viöstöddu fjölmenni. Síra
Bjarni Jóhsson hélt húskveöjuna
en síra Ólafur Ólafsson talaði í frí_
kirkjunní.
Markús Ginarsson
Laugaveg 44
selur eftirtaídar yörur:
Tvisttau frá 1,24—1,50 pr. m.
Verkamannatau 2,26 pr. m.
Léreft 2,46 pr. m.
o. m. fl.
Et buddan yðar gæti talað mundi
hún ráða yður til aðversla við mig
SÖLUTURNINN
Hefir œtíð bestu
bifreiðar til leigu.
Bruna og Lífstryggingar.
Skrifstofutimi kl. 10-11 og 12-24
tlókhlöðustíg 8. — Talsimi 254* *
A. Y. Tuliniui.
fsland
kemur í dag, að líkindum nálægt
kl. '2
Jón forseti
kom inn af veiðum i morgun til
að fá sér is. Annar botn vörpungur
(enskur), er hér í sötuu erindum
Guðmundur Guðfinnsson
læknir er hér staddur: kom til
að vera við jarðarför tengdafööur
síns, Lárusar sál. Pálssonar.
M.k. Víkingur,
sem nýlega fór héöan meö tunn-
ur og salt til Noröurlands, varö aö
snúa aftur vegna þess að \ élin bil-
aði, og kom hann hingað í gær.
81
var honum svo borin miutakjötssleik með
káli og kartöflum og þar á ofan hnaus-
þykkur hrísgrjónagrautur. Var þetta svo
ósvipað hinni venjulegu fangelsisfæðu, að
hann.spurði fangavörðinn, hvort sér væri
áreiðanlega ætlað þetta.
„pað er eins og það á að vera, drengur
minn, og það er búið að borga fyrir það,“
svaraði fangavörðurinn. „Ettu nú það sem
þú þolir og þegiðu svo.“
„Já, — en-------“
Fangavörðurinn skelti hurðinni í lás, og
Pillippus lagði engar spumingar fyrir
hann, þegar hann kom í næsta sinn. pá
var honum borið te og sætabrauð. — Á
þessu gekk í þrjá daga og hafði þá góð
tseða og næðið breytt útliti hans allmjög.
j^egar hann kom inn í fangelsið mátti
næstum likja honum við glorsoltinn rakka,
e« þegar hann fór á fætur á fimtudags-
morguninn og var búinn að þvo sér og
greiða, skyldi enginn hafa þekt hann fyr-
'r sama mann, hefði klæðaburðurinn ekki
verið óbreyttur.
Seinni part dagsins var hann að taka
t'l í klefa sínum og raðaði diskum og
hnífum i blikkbala. pá var hurðinni all
1 einu hrundið upp og lirópaði fanga-
vörðurinn:
82
„Korndu Morland! pú áit að mæta fyrir
ré.tti.“
„Fyrir rétti?“ sagðj Filippus. „pað er
bara fimtudagur í dag og vikufrestiirinn
ekki nærri útrunninn.“
„pú ert aumi þrákálfurinn, Taktu nú
hattinn þinn og konidu með mér. Vagn-
inn bíður eftiryðarháæruverðugheituin,og
vonandi er, að þú unir vistinni jafn vel
þegar þú kemur aftur.“
Filippus leit á manninn og sýndist liann
vera i óvenju góðu skapi.
„Fg kem ekki aftur,“ svaraði hann i’ó-
lega, „en eg vildi gjarnan fá að vita hver
það er, sem sent hefir mér mat þessa
dagana.“
„Fg veil það ekki, yðar háæruverðug-
lieit, sagði fangavörðurinn hlæjandi, ,,en
miðdegisverðurinn kom frá konunglega
Stjörnugistihúsinu hérna andspænis.“
Annað fékk Filippus eklíi að vita um
þetta. Hann kom nú inn i skrifstofu eina
og var fenginn þar útgönguseðill og því
næst var lioniim fylgt ofan i fangelsis
garðinn, en þar heið stóra kerran hans, og
var hann eini farþeginn, eins og i fyrra
sluftíð.
Vagrnnn nam staðar fyrir framan lög-
reglustöðina og var Filippusi fyglt inn
sömu leið og áður, en þegar hann kom
83
inn í rétarsalinn var þar alt öðrn vísi um-
horfs. Nú voru ekki aðrir viðstaddir þar
en dómarinn, tveir skrifarar og fáeinir
lögregluþjónar. Áheyrendur engir og
blaðamenn heldur ekki.
• Jafnskjótt sem hann kom inn að dóm-
grindunum ávarpöði dómarinn hann
þánnig:
„pér er veitt frelsi þitt aftur, og lög-
reglan hefir tekið aftur kæru sína.“
Gleðin skein út úr andliti Filippusar,
en hann gat engu orði komið upp fyrsl
í stað — svo mikið varð honum um.
Abingdon dómari kom honum þá til
hjálpar og benti öðru réttarvitninu að
leiða liann af ákærubekknum og vísa hon-
um til sætis við borð málafærslumanns-
ins. Að svo búnu mælti hann hægt og há-
tíðlega:
„Filippus Morland — það er eina nafn-
ið. sem eg' veit á þér. Yfirvöldin hafa
komist að þeirri niðurstöðu, að saga þín
sé sönn. pú liefir eflaust fundið eitthvert
demantasafn, og þó að það hljóti auðvit-
að að vera á lóð einhvers manns, þá cr
okkur ómögulegt að færa neinar sönur á,
hver sé eigandi þeirrar lóðar. Má vera,
að þú eigir hana sjálfur og sömuleiðis,
að hún sé utan takmarka þessa ríkis. Um
þetta eru margar getgálur og getur ein-