Vísir - 19.10.1919, Blaðsíða 6

19. okt. 1919.]
ylsiR
Fyrírspnrn.
Fyrir nokkrum dögum síöan
sag'úi nágrannakona mín, Sigur-
björg Magnúsdóttir, til heimilis á
Círundarstíg 5, vi'ö mig: „Þú ert
þjófur." Eg spuröi liana hverju
eg heföi stoliö, og sagöi hún þá, aö
kona nokkur heföi sagt sér þaö,
aö eg heföi stoliö rófum úr garð-
intim sinum í sumar, en það væri
svo lítiö, sem hún heföi saknaö,
— þaö hefðu verið 2 eða 3 róf-
ur — svo sér fyndist ekki taka þvi
aö gera neitt úr þvi. En mér fanst
þjófa-orö þaö, er hún gaf mér og
fólk hennar og vinir, með alls kon-
ar slettum og litilsviröingum, svo
mikils viröi, aö eg ekki gæti látið
]taö afskiftalaust. Eg kraföi hana
um nafn þeirrar konur, er boriö
heföi slíkan óhróöur upp á mig,
og þverneitaöi hún aö gefa upp
nafn hennar, og kvaöst aldrei. gera
skyldi. ]tótt eg kæmi meö alt lands-
ins lögregluliö. Eg uni nú sérlega
illa hag mínum yfir slíkum áburöi.
Eg er kona mjög veikluö, fátæk og
umkomulítil og hefi til engra að
flýja, og leyfi mér þvi, herra ritstj.,
allra vinsamlegast aö mælast til af
yður, viö fyrsta tækifæri að svara
mér í heiðruðu blaði yðar, hvort
eg með lögum geti fengið konu
þessa skyldaða til þess að gefa upp
nafn þeirrar konu, sem borið hefir
upp á mig glæpinn.
Virðingarfylst
, Sigurlína Bjarnadóttir,
Grundarstíg 5 A.
Svar:
Spyrjandinn getur stefnt konu
þeirri, sem borið hefir á 'hana
þjófsorö, og ber hún þá sjálf á-
byrgð á orðunum, nema hún segi
nafn sögumanns sins, þegar til
máls kemur.
ieggfóður
»
4
fjölbreytt'úrval. Lægst verð
Guðm. Ásbjörnsson
Laugaveg 1 Sími 665
V élstjóraskólinn
Vélfræðinemar eiga aö koma til viðtals í skólann 20. þ. m., kl.
11 f. h.
Þeir, sem ætla sér að ganga á mótornámsskeið i vetur, eiga aö
koma til viðtals sama dag á sama stað kl. 4 e. h.
M. E. Jessen.
Takið eitir.
Skóversiunin í Kirkjustræti 2
(Hjélpræðishershúsið), hefir fyr-
irliggj.: Karlmannastigvél (spari),
Verkamannaskó, fl. teg., Drengja-
skótau, fleiri teg., Barnaskótau,
fleiri teg. Alt mjög ódýrt.
Ole Thorsteinsen.
Verslunin „Goðaíoss‘‘
Laugaveg 5. Sjmi 486.
Bandprjónar, Hárgreiður, Höfuðkambar, Svampar, Brjóstnálar, HálS'
keðjur, ódýrar Dékkur. Hárspennur, Crétpappír, Barnatösknr. Dvolta-
lút o. m. fi.
Kensla
‘2—3 unglingsatúlkur geta kom-
ist í flokk með öðrum til að nema
slensku, ensku, dönsku og reikn-
ing. A. v. á.
Fóðursíld
í steinolíufötum til sölu á 60 kr. fatið.
Drilhvítu fínu
A V. JÉL.
Léreptin
1,25, 1,46 og 1,65
Árni Eiríksson
Austurst ræti 6
Hjálmar Þorsteinsson
Simi 396. Skólavöröustíg 4. Sími 396'
Sbrautvasar, blómsturvasar og blómsturpottar úr postulini. .1 ap-
anskir silfurrammar og silfurkassar, lakkeraðir kassar. Plett bolla-
bakkar.
Rimmngýgnr
(ralivél)
fæst i
Vörnhúsinn.
Segldúkur!
Segldákur úr hör, ágæt tegund, frá Nr. 0—6 stœrst úrval 1
heildsölu og smásölu. Ennfremur skaffar verkstæðið lang ódýras
saumuð segi, preseningar og fieira.
Seglaverkstæði Gnðjöns Ólafssonar Bröttng. 3 B. Simi 66?
241
Victor Grenier liafi á þeiin tima auðgast
mjög á veðreiðamálum. pá verður Victor
Grenier auðvitað að láta Jocky Mason fá
hlutdeiid í ágóðanum, því að annars gæti
sá heiðursmaður gert honum ljótan grikk
ef þú heldur þá, að trygðavinur þinn
mundi hafa hug á þvi, að koma sér lijá
að gera skyldu sína.“
Mason sal hugsi; honum fanst þetta
ekki svo fráleitt.
„Eg er ekki eins framsýnn og þú,“ sagði
hann mn síðir. „En eg skal fara að þín-
um ráðum. Álcveð þú slað og stund; á
mér skal ekki standa.“
„Imian skams verður það okkar eina á-
hyggjuefni, hvar i heiminum við eigum
helst að njóta ávaxtanna. pað máttu reiða
þig á. En nú skulum við fá okkur hress-
ingu og árna hvor öðrum allra heilla í
framtíðinni.
En um leið og hann lók vínflöskuna, var
barið að dyrum, og varð þeim báðum
hverft við.
„Gáðu að, hver það er,“ hvíslaði Greu-
ier; „eg hleyp á meðan inn í svefnherberg-
ið og þurka úr andlitinu á mér. Fljótur
nú.“
pað var Langdon. •
„Ilvar er Victor?“ sagði hann, og Iion-
um var mikið niðri fyrir.
243
„í næsta herbergi. Hann lcemur bráð-
Jega. En tivað er að? pii ert eitthvað sva
þungbúinn?“
„Mér vildi lil hansett óliapp. Eg lieim-
sótti frú Atheriey'í dag, en þá þurfti An-
son að rekast þangað. Eg lét sem ekkert
væri, en liann þekti mig uhdir eins. Hann
kallaði mig á eintal og rak mig siðan úl
eins og hund.“
„Gerði hann það?“
„Já. Og eg átli ekki annars úrkosta.
Með því skilyrði einu, að eg aldrei framar
leitaði fundar við ungfrú Atherley, lofaði
hann að ljóstra ekki upp um mig. það er
úti um mig. Eg hefi lil einskis lagt fé í
heimskupör Greniers, og eg var það barn,
að Ireysla því, að þú mundir ætla að
drepa Anson.“
Grenier lieyrði livert orð af þessari
raunatölu, og kom nú inn aftur.
„Veit Filippus Anson, að þú ert stjúp-
sonúr Filippusar Morland?“ spurði hann.
„pað veit eg eklci. Iivað kemur það mál-
inu við?“
„Hefir hann nokkra hugmynd um, hvað
þú lieitir?"
„Hann á þá að minsta kosti afarhægt
með að afla sér upplýsinga um það.“
„En það gerir liaiin ekki. Hann er of
„fínn“ til þess. J>ú lofaðir, að ásækja
242
slúlkuna eklci framvegis, það er honuiú
nóg, og hann nefnir þig ekki á nafn við
hana. Og fé þínu er eklci eytt lil ónýtis!
því máltu treysta. Nú verðurðu að eins aí>
gæta þess að ungfrú Evelyn sjái þig aldrei>
fyr en Filippus Anson tiefir brugðist lieniú
og yfirgefið hana. Og það gerir hann áðm'
en langl líður, þvi máttu treysta. Og þ^
er komið að þér.“
XVII. KAPÍTULI.
Húsið á sjávarhömrunum.
Filippusi Ansoii fanst nú ekkerl skoi'D
á liamingju sína. Hann hafði fundið ás*(
mey sína. Nýr þáttur í lífi hans var a®
byrja.
Einum skugga brá í'yrir á hhini sór
björlu líl'sJeið hans; það var þegar bai'n
hitti Langdon heima lijá l'rú Atherley 1
Mount-stræti.
Grenier hafði getið rétt til, þegai' hanu
sagði, að Anson mundi aldrei neína þ°rl)
arann á nafn í uávisl lumustu sinnar. Eu
þegar hann fór þaðan um kveldið, spuið1
hann þjónustustúlku eina um naín lians-
Hún sagði honum það, að fi'ú Atlieileý