Vísir - 09.01.1920, Blaðsíða 2

Vísir - 09.01.1920, Blaðsíða 2
V 2 S i R I D Mhthhini j OtSEM (( hafa fyrirliggjandi: Puelpappa Loítspappír * Gólipappa 2 teg. og fl. pappírstegnadir. - Verðið lágt. Verslunln ÁFRAM (Hásgagaaveralun og vinnuato(a) © Iagólísstraoti sex hefir fyrirliggjandi: ÐIVANA4 teg. og mikið úrv. af DIVANTEPPDM og BORÐDÚKUM Litið á birgðirnar í dag. Ekki missir sá sem fyrstnr fsr. Nýárssundið. Undanfarin ár hefir NýárssundiS verið þreytt hvern nýársdag, hvort sem veöur hefir verih heitt eöa svalt. En þótt kynlegt sé, hefir jafnan veriö sæmilegt veftur hév hinn fyrsta dag ársins, ér sundift hefir farift fram, og stundum hlíft- viftri. Alþýfta manna hefir haft ó venju mikinn áhuga á sundi þessu og hafa ætíft verift mörg þúsuncl áhorfenda er þaft hefir farift frain þrátt fyrir þaft þótt menn haf; þurít aft rífa sig upp úr rúmun - um á nýársdagsmorgun. eftir aft hafa „vakaft út“ gamla árift. Þetta sýnir aft sundift er vinsælt og f jöldi manns hlakkar til a'ft fá aft sjá þaft Itvern nýársdag. t gær var nýársdagur. en ekk- ert nýárssund fór fram, þrátt fyrir þaft, þótt náttúran kæmi færandi hendi meft gott veftur eins og aft undanförnu. Fyrir nokkrum tíma ▼ar auglýst, aft sundiö ætti aft fara fram hinn sama dag sem aft und- anförnu, og munu margir hafa bú- ist vift frekarí þátttöku nú en áftur. Sá maftur, sem undanfarin ár hefir hraftast synt á nýársdag, er nú er- lendis og þurfti þvi ekki aft óttast hann sem keppinaut. Menn vori' farnir aft óttast, aft þaft mundi draga alt líf úr sundinu, ef samt maftur bæri sigur úr býtum ár eftir ár. Menn hugftu, aft ekki mundu neinir fást til þess aft kcppa vdft hann af þvi, aö örvænt þótti, aft hann mundi bera fægra hlut fyrsí um sinn. Hann mundi þvi óbeinlín- is veröa þess valdandi, aft sundift lcgftist niftur. Slikt hefir aft vístt stundum hent, aft afburfta mcnn j einni íþrótt, fæla fjöldann frá aft keppa i þeirri íþrótt. En slík fælni hendir aft eins þá menn, sem ekkí ern heilir íþróttamenn, og ekkert <&gílL &CLCobý&n hefír fengift: Ullarpeysur, Ullarsokka, Ullarvetlinga handa kvenfólki, karlm. og börnum. i ó viljaþrek hafa til þess aft yfirbuga erfifti sem á því er, aft gera sig hæfan til þess aft standa jafníætis þeim fræknasta. Nokkrum dögjjm áftur en sundift átti aft fara fram, var auglýst, aft því yrði frestaft um óákveðinn tiina. Á gamlárskvöld gekk þaft staílaust manna á meftal, aft þ r í r menn hefftu boftist til aft synda. En á síftustti stundu murt einn sundmafturinn hafa fengift handar- mein nokkurt, svo aft hann varft aft skerast úr leik. Forstöftunefnd sundsins þótti ekki gerlegt aft láta tvo menn þreyta sundift, svo aft því var frestaft um „óákveftinn tíma“. Hversu lattgur þessi „óákveftni tími“ getur orftift. ei- vísf engum Ijóst enrt. Þaft virftist nokktift kynlegt, aft þetta árift skuli að eins þrír rnenn ætla aft synda. fvrsta skiftift í mörg ár sem menn gengu þess alveg duldir, hver sigra tnundi, og sjáan- !egt var, aft Nýársbikarinn mundi skifta um eiganda. Mönnunt verftur ósjálfrátt á aft spyrja hver orsökin sé til þessa fálætis sundmanna vift íþrótt þessa. Menn spyrja þótt þeir, skilji, þótt þeir viti, aft orsökin er framtaks- skorturinn og viljaleysift, scm verift hefir aft rnerja lífift úr iþrótturr, Du ponts þurkefni og húsgagnalakk él lager Jóh. Ólafssosi & Co. Eeykjavik. Sími 584. Símn. „Jawel * <ÓU vorum undanfarift. Um annaft má og sakast. Þaft er, aft forstöftunefnd sundsins hefir ekkert gert til þess aft halda áhuga íþróttamannanna vakandi fyrir sundinu og fá íólkift til þess aft líta á sundmót þettsi sem einn af merkisviftburðum árs- ins. Þaft er ekki nóg fyrir íþrótta- mennina aft keppa og fá silfur aft verftlaunum. Til þess aft örva i- þróttamanninn. verfta verftlaun hans aft koma frá huga fólksins. Þaft er hylli fólksins og aftdáun. sem lyftir íþróttunum og fær í- þróttamennina til þess aft leggja sig fram. Menn ættu líka aft finna þaft; þeim ætti aö geta skilist þaft án þess aft sagt væri, aft maftur sen> sigrar á sliku kappmóti sem Nýárs- sundinu, er þess verftur, aft hann sé hafftur i hávegum. íslendingar hafa ekki enn lært aft meta íþrótta- menn sína eins og aftrar þjóftir gera, Er því ekki aft undrast, þótt vér eigum fáa afburftamenn. ís- lensk blaftamenska lætur sig þaft litlu skifta, sem erlend stórblöft hafa 5 hávegum og kenna fólkinti aft meta. Vér höfum ekki efni á, aft láta Nýárssundift falla niftur. Þaft verft- ur aft gefa þvi nýtt líf og meira en þaft hefir haft undanfarift. Það verftur aö gerast. Vér viljum þaft. Reykjavík 2. jan. 1920. Don S. Anton Amason. (Dánarminning.) Anton Arnason, skipstjóri af Kán, var jarftsunginn hér frá dóm- kirkjunni i gær. Síra Bjarni Jóns- son hélt líkræftuna. Skipshöfnin t,í Rán var komin hingaft svo snemma, aft hún gat verift vift út ■ íörina, og margt var þar annara vina hins látna efnismanns. Anton heitinn var fæddur í Arn- arnesi vift Eyjafjörft 5. mars 1892, en dó hér 27. f. m„ eins og frá hefir verift skýrt hér í blaöinu. Foreldrar hans eru þau hjónin Jónína Guftmundsdóttir og Árni Antonsson og búa þau nú á Hjalt- eyri. Þau urftu fyrir þeirri sorg í fyrra aft missa annan son. efni- iegan og uppkominn, og hafa áft- ur mist tnörg hörn. en fjögur eru crin á lífi. tveir svnir og tvær dæt- ur. Anton sálugi fór ungur aft stunda sjó. eins og þeir frændur fleiri, sem allir eru orftlagftir dugn- aftarmenn. Hann haffti verift í för- um bæfti utanlands og hér vift land og próf haffti hann tekift hér á stýrimannaskólanum. Hann var hinn gerfilegasti maftur, meftal- lagi hár og þreklegur, nokkufi seintekinn en góftur vinur vina sinna og trygglyndtir. eins og hann átti ætt tj!. í fyrra lá hann hættulega veik- ur í inflúensunni í Englandi og er óvíst hvort hann hefir nokknt sinni beftift þess bætur. Hann kendi sjúkleiks áftur en hann fór í síft- ustu Englandsför sína, og þar ytra réft læknir honum aft halda kyrrtt fyrir, en þá héldu honum engiu bönd og vildi hann fyrir hvern mun hverfa heim til íslands. Vin- ir hans og vandamenn vita best, hve margar vonir hafa dáift meft honum og hve sárt hans er sakn- aft. Rvík 8. jan. 1920. Byfirftingur. Bæjarsiminn. Eins og mönnum mun kunnugt, hefir bæjarsíminn bætt vift sig nýju miftstöftvarborfti efta réttara sagfe riýrri miftstöft, því aft ntt verfta mift stöftvamar tvær, gamla miftstöftin, sem nú verftur kölluft miftstöft A, og nýja miftstöBin, sem kölluft verftur miftstöft B. t

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.