Vísir - 12.01.1920, Blaðsíða 3

,V 1SIR

Veðrið í dag.
Frost hér 7 st., ísafiröi 7, Akur-
; eyri 5,5, Seyöisfiröi 4,3, Gríms-
•í stöKum 10 st. Snjókoma á Sf. og
Grst. Engin skeyti úr Vestmanna-
eyjum.
Afmæli
á í dag ungfrú Lára Guömunds-
dóttir frá Staft' í SteingrímsfirBi.
Hjónaband.
10. þ. m. voru gefin saman i
hjónaband í Kaupmannahöfn ung-
írú Laura Th. G., kjördóttir Þor-
steins Gunnarssonar, fyrv. lög-
regluþjóns í Reykjavík, og bók-
haldari Viggo Jensen, sonur verk-
fræBings í Kaupmannahöfn.
trr stjóm landsbókasafnsins
hafa þeir sagt sig prófessoram-
ir L. H. Bjarnason, Har. Níelsson
og GuBm. Hannesson, meS því aiS
þeir fengu ekki framgengt þeim
kröfum, sem þeir fóru fram á* um
stjóm safnsins. ókunnugt er,
hvað landsstjómin ætlast fyrir um
stjóm safnsins.
Belgaum
kom frá Englandi í gær.
|
Leó og Jón Arason
fóru héBan í gær til Vestfjaröa. j
SkautafélagiS
lét gera skautasvell fyrir helg-
ina á aígirtum reit á tjörninni.
Þar hafa veriö bekkir og tendruö
Ijósker, þegar dimma tekur. Fjöldi
fólks hefir veriö þar ati skemta
sér.
Botnia
fór frá Kaupmannahöfn á laug-
ardaginn, álei'Sis hingaö, kemur
viö í Færevjum.
Uppboð
á „braki“ verður í Kolasundi í
miövikudag kl. 2 síöd.
Jðlapottnr
Hjálpræðishersias
í Reykjavík.
Til pess að fá inn fé til þess
aö halda fyrir jólatré, fyrir börn
og gamalmenni, og gleöja ýmsar
fátækar fjölskyldur, settum vér aö
venju út jólapotta vora viku fyrir
jól.
Sú velvild sem bæjarbúar á
þessu ári sýndu jólasöfnun vorri
geröi oss fært að gleðja marga.
Reikningsskil jólasöfnunarinnar
eru þessi:
lnntekja:
Jólapottarnir........ kr. 1412,59
Meöt. frá Th. Krabbe — 20,00
— N. B. Nielsen .. — 20,00
— Rosenberg .... ■— 30,00
— G. Kristájnssyni — 50,00
— G. Copland .... — 500,00
Samtals kr. 2032,59
Ú t g j ö 1 d:
jólabögglar handa 50
heimilum ...........kr. 667,85
Jólatrésveislur .........— 639,40
Kol h. 7 fjölskyldum — 198,00
Contant til ýmsra .... — 140,00
I
jólagjafir til sjómanna
og ferðamanna .... — • 99,20
Ýmislegt .............— 47,00
Samtals kr. 1791,45
Til þess að útbýta síö-
ar í vetur ........— 241,14
Samtals kr. 2032,59
Þar fyrir utan gaf hr. jensen-
Bjerg kaupmaður ullarvörur fyrir
150 kr., sem var skift niöur á 8
heimili, og hr. Hansen bakari gaf
brauð fyrir ca. 100 kr.
Anglýsið I flsi
í jólabögglunum var ket,. sykur..
lirísgrjón og ávextir.
Jólatré vora haldin fyrir 300
börn, 160 gamalmenni og 50 sjó-
menn frá skipum á höfninni. —
Öllum var veitt kaffi, súkkulaði og
jólagóögæti. Frú Guörún I Arus-
dóttir gladdi gamalmennin meö
því að lesa upp fallega jólasögu,
og hr. cand. Sigurb. Á. Gíslason
talaði til þeirra fögrum oröum
sem þau eflaust muna lengi. —
Ekkí voru sjómennimir hvaö síst
þakklátir fyrir jólatréð sem var
haldið fyrir þá, sérstaklega skips-
höfnin á skipi einu, sem hafði ver-
ið úti i hafi alla jóladagana og
kom inn á höfnina rétt mátulega
til þess að geta komist á jólatréð.
Síðastliðið ár hefir Dorkasfélag
vort saumað 100 flíkur handa fá-
tækum börnum sem var útbýtt
fyrir jólin og hjálpuöu tii þess aö
breiða út jóíagleði.
Oss hefir veist sú gleði að sjá
hin mörgu glöðu andlit, og finna
hin þakklátu handtök, aö sjá
gleðitárín og lieyra hin hjartan-
legu þakkarorð. Alt þetta hefir
aukið jólagleöi vora og verið oss
ríkulegt endurgjald fyrir starf
vort.
Fyrir hönd allra sem voru gladd-
ir um jólin, vottum vér sérhverj-
um gefanda alúöarþakkir með
þeirri von aö gleðin yfir aö gefa
hafi veriö eins mifcil eins og gleð-
in yfir að þiggja.
Rvík 7. jan. 1920.
S. Grauslund.
84
ur sinni, og sem hún hafði vænst svo mik-
ils af, gerði það að verkum, að liðsforing-
inn de Lisle stóð sem þrutnu lostinn
frammi fyrir henni.
— Mon Dieu .... hver eruð þér? hált'
stamaði hann á frönsku, um leið og hann
starði með þunglyndislegum augum á
Söndu, cins og hann stæði frammi fyrir
vofu. — Hver eruð þér?
Sanda var orðin náföl. Hún reyndi þó
af öllum mætti að ná jafnvægi aftur.
— Ég er Corisande .... dótttir þin,
hvíslaði hún með sömu angurbliðu rödd-
inni, eins og daginn áður, þegar hún bað
Max fyrirgefningar. — Vertu ekki reiður
við mig, elsku pabbi af því .... af því að
eg er komin. Mér leið svo illa. Mig lang-
aði svo ákaft til þín. Eg hefi lekist svona
langa ferð á hendur bara til að hitta þig.
pað virtist helst að gamli liðsforinginn
hluslaði eftir sérslökum hljómblæ í rödd
bennar — eins og þegar maður hlustar
eftir þektum söng í lækjarniðnum.
Max, sem sá nauðsynina á því að hann
skýrði frá, hvers vegna hann væri hér, sá
greinilega, hvcrsu mikill svipur var með
föður og dótlur. Ef að Sanda de Lisle yrði
fyrir raunum, myndu augu hennar fá
sama hrygðar blæinn, eins og augu liðs-
ioringjans.
Aðeins litla hrið þagði liðsforinginn.
Hörkusvipurinn hvarf af andlitinu, og nú
ljómaði það af gleði — á svipaðan hátt og
þegar Sanda var með Rihard Stanton. —
Enginn gæti nú framar komið honum til
þess að trúa að liðsforinginn væri harður
og óvæginn.
— Ma petite, sagði de Lisle og röddin
skalf af geðshræringu, — er það mögu-
legt að þú hafir tekist þessa ferð á hendur
til þess að koma til min ?
— Já pabbi, það er satt. Rödd Söndu
var blið og ástúðleg. þú ert ekki reið-
ur við mig?
— Mon Dieu, nei eg er ekki reiður ....
þó að hér sé ekki vel valinn staður fyrir
unga stúlku. Mtr virtist bara .... mér
sýndist eg sjá ....
— Eg get ráðið i hvað þú átt við, sagði
Sanda. — Allir segja mér að eg líkist ....
henni. En eg vildi ekki senda þér mynd
af mér. pað hefir í langan tíma verið óslc
min að koma þér að óvörum, til þess að fá
þig ef mögulegt væri, til þess að láta þcr
þykja vænt um mig.
— Vænt um þig, sagði liðsforinginn, og
blíðubros færðist yfir raunalega andlitið.
pú hefir sannarlega komið mcr að óvör-
um barnið mitt. En, bætti hann við hik-
86
andi . — hver er þessi ungí maður, sem
með þér er? ,
— Vinur minn .... aðeins vinur minn,
sagði Sanda og blóðroðnaði. — petta er
Mr. Doran pabbi, Ameríkiunaður, sem
ætlaði til Sidi-bel-Abbe í eigin erindum, og
sem hefir sýn t mér afskaplega miklavelvíld
og umhyggju á leiðinni. Eg skal seinna
skýra þér frá öllu, svo þú sannfærist um
þetta.
— Eg þakka yður fyrirfram, herra
minn, sagði de Lisle og einkennilegum
glampa brá fyrir í augum hans, ef lil vill
við hugsunina um það, að Max hefði álií-
ið sig i sínum augum, sem óvelkomiun
tengdason.
— pað er ekkert að þakka, herra liðs-
foringi, stamaði Mgx. Eg var sjálíur á leið
hingáð, eg hefi erindi við manneskju, sem
nú dvelur í gistihúsinu Splendide. pað var
ungfrúin, scm var svo elskuleg að ....
— Ættum við ekki að biðja Mr. Dorau
að fylgja mér til gistihússins, svo eg geti
heðið þar eftir þér, greiþ Sanda fram i.
Mér hafði ekki komið til hugar, pabbi, að
vilja trufla þig og hitta þig á slíkum stað
.... jafnvel þó eg þekti þig strax af mynd-
inni, sem þú sendir mér og sem eg hefi
geymt sem dýrgrip. En þegár eg kom auga
á þig féll m r allur ketiíl í eld. Eg ætlaði