Vísir - 15.06.1920, Síða 3
KISIR
laupmenn og kaupfélög
'Sá bestaa og ódýrastan brjóstsyisnr frá hinni al-
þektu íslensku verksmiðju
Magn. Blöndabl Lækjargötn 6 B, Reykjavik
Sími 31. Simneíni „Candy“
Fram hefir nú unniS fyrstu verS-
launin sem kept er um á þessu
ári. en þrír eSa fjórir gripir eru
eftir enn, svo aS enn hafa hin fé-
lögin tækifæri til aö gera betur, en
sérstaklega veröur K. R. aö heröa
sig, því ah eins og þaö hefir byrj-
a'ö get eg ekki ímyndaö mér aö
þa'ö vinni mikiö, en eg trúi, aö það
félag geti gert „kraftaverk", þaö
hefir gert þaö áður. Valur verður
- ef mögulegt er að koma fram á
völlinn á næsta móti.
Old boy.
Bæjarfréttir.
Jakob Möller,
ritstjóri Vísis, er meðal farþega
-á Gullfossi, en kona hans elcki;
hún verður sér til lækninga í Dan-
mörku fyrst um sinn.
Síra Kjartan Helgason,
prestur í Hruna, ætlar að flytja
erindi á aðalfundi félagsins ís-
lendings, laugardaginn 26. þ. m.
um för sina um bygðir íslendinga
í Vesturheimi. Öllum er heimill ó-
keypis aðgangur.
Leikhúsið.
„Afturgöngur“ eftir H. Ibsen
verða leiknar annað kvöld í Iðn-
aðarmannahúsinu.
*
Agata,
danskt seglskip, kom hingað í
gær frá Danmörku, eftir 10 daga
ferð, fermd ýmislegum vörum til
kaupmanna.
Veðrið í dag.
Hiti hér í morgun 9,4 st., ísa-
firði 7,7, Akureyri 11, Seyðisfirði
6,5, Grímsstöðum 12, Vestmanna-
eyjum 9,8, Þórshöfn 12,5. Loftvog
há, hægt fallandi sunnanlands og
vestan; stöðug annars staðar.
Mjög stilt veður og úrkomulaust
um land alt.
Borg ’ 'W™
fór héðan í gærkvöldi með
margt farþega til ísafjarðar og
Akureyrar. Fer þaðan til Eng-
lands.
Prófprédikanir
flytja þeir Ingimar Jónsson stud.
theol. og Gunnar Benediktsson
stud. theol. i dag kl. 5 síðd. í Dóm-
kirkjunni.
Enskur botnvörpungur
kom í morgun með veikan skip-
stjóra.
Síra Ásgeir Ásgeirsson,
prestur í Hvammi í Dölum, cf
’nér staddur.
Skúrinn :""f
í Baldursgötu, sem „jós“ leigj-
endunum, átti Helgi Bjarnason frá
Hafnarfirði.
Leikmót
mikið, fyrir alt land, verður háð
hér dagana 17., 18. og 20. júní, á
íþróttavellinum. Hefir allsherjar
leikmóti ekki verið háð hér síðan
1914. (Sjá annars augl. i blaðinu
i dag).
Frá átlöndnm.
Konungshjón Belga
flugu nýlega yfir til London frá
Belgiu til að sækja brúðkaupsboð
hjá Curzon lávarði. sem gifti dótt-
ur sina hefðarmanni einum að
nafni Oswald Mosley. Konungs-
hjóniri hafa áður farið loftförum
yfir sundið og er yfirleit ekkert
nýnæmi að koma í lugvéi.
Konstantín fyrv. Grikkjakonungur
hefir, sem kunnugt er, búið í út-
legö nú um nokkur ár. Frétt frá
Rómaborg segir, að nú séu áhang-
endur hans heima á Grikklandi að i
vinna mikið fylgi og það sé talið
mjög liklegt að hann verði innan
skamms kallaður heim úr útlegð-
inni til að setjast aftur í liásætið.
Á fundi baridamanna í San Remo
fengu Grikkir úrskurðaðan mikinn
landauka á kostnað Tyrkja og
Búlgara. Liggja grísku landamær-
in nú rétt fyrir vestan Konstan-
tiriöpel. Þykir Venizelos hafa kom-
ið ár Grikkja vel fyrir borð og vera
þakkað miður en skyldi, ef það er
satt að flokkur hans sé nú að missú
fylgi, en flokkur konungs að eflast.
Ameríka og írska „lýðveldið“.
Allmargir hafa furðað sig á af-
stöðu utanríkisstjórnar Baridarikj-
anna gagnvart írska lýðveldinu
svokallaða. En þannig er mál
með vexti, að í Bandaríkjunum eru
ekki minna en 15 miljónir Ira.
Þeir halda vel samari, og hafá'
sterk áhrif á þing og stjórn. Nú
veröa forsetakosningar í Bandá-
ríkjunum í nóvember n. k., og
verður þá afstaða demókrata-
stjórnarinnar skiljanleg. Hún þarf
að tryggja sér fylgi írarina við
kosningarnar. En með þessu hafá
líka demókratar tekið afstöðu í
þjóðernismáli Ira. Þykjast þeir
þar auðvitað í fullu samræmi við
stefnuskrá sína, að berjast fyrir
sjálfsákvörðunarrétti þjóðanna,
og eru ákveðnir i því að hafa að
engu hótanir og reiði Breta. Eridá
er nú baráttan við Breta um heims-
markaðinn orðin æriS deiluefni
hvort sem er, svo aS demókrötum
mun ekki finnast það skifta miklu
máli hvort við bætist eða ekki.
Heima á írlandi kvað „Sinri-
Fein“-flokknum ]>ó ekki hafa unn-
ist fylgi síSan sigurinn varð viö
þingkosningarnar. Við sveitar-
stjórnarkosningar í vetur, hafa
þeir mist allmikið af atkvæðum yf-
ir til verkamannaflokksins, sem er
andstæSur þjóðernisofstopa og
hernaðaranda „Sinn-Feina“. Þeir
búast auðvitað við því, að alls-
herjarsigur öreigalýðsins bindi
hvort sem er enda á alla þjóðerri-
isbaráttu í heiminum.
62
— Það hefi eg ekki hugsað um.
— Viröist yður ekki tími til kominn, að
taka það til athugunar ?
— Nei. Alt leikur nú í lyndi. Hvers vegna
þá að vekja úlfúð og óánægju?
— já, að vísu. En ef þér litið á málið frá
minni hliS?
— Satt aS segja —- og sannleikann segi
eg alt af að öSru jöfnu — þá hefi eg ein-
görigu íhugað málið frá minni hliS.
— Þér skiljið það vonandi, að þetta verður
alt af örSugra, eftir því sem lengra líður.
Þetta mun koma í blöðunum á morgun.
— Er það ekki gaman! Eg vona, að þér
fáið ágæta mynd af yður!
Hjarta hennar sló alt af örai-a og örara.
Franklin beit á vörina. Hann var hrædd-
ur um, aö hann myndi sleppa sér. 1 gær hafði
hann sagt, að þessi unga stúlka þarfnaðist
aga. Honum komu þessi orð í hug, er liann
mintist ógæfu þeirrar, er hann hafSi steypt
sér í.
Jæja þá. Hann skyldi sýna henni að krókur
gæti komið á móti bragöi.
Hann kallaði á ])jón, sem fram hjá gekk.
— Gerið svo vel, aS flytja farangur rninn
upp til herbergja Mrs. Franklin, sagði hann.
Og þegar maðurinn hneigði sig og gekk
leiðar sinnar, tók hann ungm stúlkuna við
hönd sér og sagði:
63
— Við skulum nú koma og bjóða góða
riótt. Það mun tírrii til kominn.
Beatrix var orðin náföl. Hún sneri sér aS
honurn og sleil sig lausa, og mælti:
— Þér vitiS ekki hvaS þér eruð að segja.
— Jú. Það veit eg sannarlega. Þér getiö
séð. að eg get líka leyst mitt hlutverk vel af
liendi. í dag hafið þér fengiS yðar vilja fram-
gengt. I nótt mun eg ráða. Fleiri geta tekið
til sinna ráSa en þér.
Hann tók hana föstum tökum við hlið sér,
og leiddi hana í áttina til Mrs. Vanderdvke,
er stóð þar við hlið Honoriu.
-— Góða nótt! sagði hann. — Við Beatrix
erum ]>reytt eftir svo viðburðaríkan dag.
Mrs. Vanderdyke rétti honum hönd sína
og brosti blíðlega.
— Og á morgun byrja æfingarnar, og þá
fáum við öll nóg að starfa. Góða nótt!
— Þú litur þreytuleg-a út, barnið mitt, sagSi
Honoria og kysti Beatrix.
Beatrix svaraði i sömu mynt og reyndi að
brosa. En hún gat engu orði upp komiS. Og
henni var haldiö svo fast. að hún gat ekki
hreyft sig. Hún heyröi orð móður sinnar og
frænku, eins og úr fjarska og g*ekk ósjálf-
rátt upp breiðu stigaþrepin, likast því sem
hún gengi i svefni.
Þeg-ar upp á loftið kom, sagöi Franklin i
skipunarróm:
64
—• Hvar eru herbergi yðar?
Hún benti á dyrnar og skalf eins og strá
í vindi.
Hún vaknaSi til sjálfrar sin á ný, þegar
hún var komin inn i herbergi sín, heyrði
dyrunum lokað, og sá Franklm standa frammi
fyrir sér meS reiSulegum svip. Hún fórnaS't
upp höndunum og mælti í bænarróm:
— Lofið mér aS komast. GóSi besti lofið
mér að komast.
.Franklin brosti háöslega.
-— Nei, þakka ySur fyrir. Þér hafið sagt
öllum, að þér væruð eiginkona mín. Nú verð-
ið þér að taka afleiðingunum.
Hann tók lykilinn úr skránni og stakk hon-
urn í vasa sinn. Því næst settist hann niður
og krosslagöi knén.
— Hversu lengi veröið þér að átta yður?'
spurSi hann.
Unga stúlkan þarfnaðist aga. Hann átti
hún nú að fá.
VII.
SkrjáfiS af þvi. að lyklinum var snúið í
skránni, hafði einkennileg álirif á Beatrix.
Henni virtist líkast því, aS ólgandi brim-
haf hefði skolað Franklin inn í svefnherbergi
sitt. Hún sá greinilega, að gagnslaust myndi
að grátbæna eöa mótmæla. Hún vissi það,