Vísir - 04.01.1921, Blaðsíða 2

ftlSIR
höfum fyrirliggjandi:
RísgrjóB
Kartöflumjöl
Sagomjöl
Sagogrjón
Heilbaunir
Hálfbaunir.
Bikin verkfallinn
lokið.
Bakarar fá hveiti og sykur til
kökugerðar eftir þörfum!
Bakaravérkfallinu er lokiö, og
var vinná hafin aítur i öllum
brauðgerSarhúsum í nótt. — Þaö
fór, sem vænta rnátti, aö stjórnin
"haföi ekki þrek til þess a'ð fylgja
fram máli sínu gegn samtökum
bakaranna. en félst á allar kröfur
þeirra!
Niöurstaöan varö þvi sú, að bak-
arar fá sykur og hveiti til köku-
geröar alveg ótakmarkaö, en
skömtun helst á matbrauöi og
sykri til heimilisþarfa, eins og áö-
ur var ákveöiö.
Skðmtnnin.
Mönnum dylst það ekki, a8 sú
ákvörðun bakara hér í bænum, að
hætta algerlega allri bökun, fyrst
um sinn, sökum skömtunarinnar á
J
sykri og hveiti, hljóti að hafahaft við
nokkur rök að.styðjast. — Og nú
hafa menn alment þá skoðun, að
skömtunin sé í raun og veru ekk-
ert annað en fálm, sem stjórnin
muni ekki treystast að halda áfram,
ef alvarleg mótspyrna verði á móti
því, og verður þá ekki annað sagt.
en að bökurum sé það vorkunnar-
mál, þó að þeir vildu gera sitt tiþ.
þess að koma því til leiðar, að sem
bráðast yrði frá því horfið.
A hinn bóginn verður því ekki
neitað, að þetta er örþrifaráð En
um það, að til þess var gripið, verð-
ur engum öðrum kent, eJ einmitt
landsstjórninni.
Vísir hélt ]?ví fram þegar í upp-
hafi, er innflutningshömlurnar voru
lagðar á, að slíkar hömlur hlytu að
verða gagnslausar, að því er snerti
nauðsynjavörur, svo sem t. d. hveiti
og sykur, ef ekki fylgdi skömtun.
pessari staðhæfingu Vísis var mót-
mælt úr ýmsum áttum, og auðvitað
lét stjórnin hana eins og vind um
eyrun þjóta. En nú er þó stjórnin
loks komin að þeirri niðurstöðu, að
Vísir hafi haft rétt fyrir sér í þessu.
Hún hefir nú játaS það í verk-
inu, að þessar innflutningshömlur,
sem hún hefir verið að braska með
síðustu 8 mánuðina, hafi ekk'i verið
ncitt annaS en fálm, af því að ekk-
ert var jafnframt gert til þess að
draga úr eyðslunni í landinu. En
með þessu 8 mánaða fálmi sínu.
hefir hún einmitt vakið hina megn-
ustu andstöðu gegn öllum þessum
ráðstöfunum, og staðfest þá trú
manna, að frá henni sé ekki neins
að vænta nema fálms, í þá átt að
greiða fram úr viðskiftaörðugleik-
unum. Ef stjórnin hefði látið inn-
flutningshömlurnar og skömtunina
fylgjast að, þá hefði verið litið alt
öðrum augum á alt þetta. og þá
hefðu menfi að mmsta kosti getað
talið sér trú um það, að einhvers
árangurs mætti vænta af þessu. Nú
eru menn orðnir svo sannfærðir um
það, af undangenginni reynslu, að
allar þessar ráðstafanir hljóti að.
verða til þess eins, að gera ilt verra,
að það er að vonum, að skömtun-
inni á hveiti og sykri sé nú illa
tekið.
En þar við bætist, að þessi
skömtun er þannig framkvæmd, að
menn hljóta að komast að þeirri
niðurstöðu, að ekki sé til þess ætl-
*ast, að hún komi að nokkrú gagni.
pað er gert með því, að auglýsu
skömtunina með tveggja mánaða
fyrirvara, þannig að allir, sem
nokkur peningaráð hafa, geti birgt
sig upp. Og þetta gerir skömtunina
enn þá óvinsælh af almenningi,
vegna þess, að svo lítur út, sem
hér sé verið að níðast á fátækling*-
unum einum. — Stjórnin hefir farið
þannig að í þessu máli, að víða
annarstaðar mundi af því leiða al-
varlegar óspektir. Og enn verður
ekki um það sagt, hvað hér kann
að leiða af þ ví.
pað er algerlega rangt, og furð-
anlega fávíslega talað, sem Iands-
verslunarforstjórinn sagði á borg-
Qctago n-þvottasápan
er besta þvottasápa »em fáanleg er. Báin til af hinu heimifræga
firma Colgate & Co. er hlotið hefir fyrstu verðlaun fyrir vörugæði
á öllum iðnsýningum.
ODTA.GON er ni sem stendur miklu ódýrari en aðrar
þvottasápur.
Húsmæður! Biðjið kaupmennina er þér verslið vi5 um
OCTAGON og sparið á þann hátt vinnu og peninga i dýrtíðinni.
Jöh. Olafsson & Co.
Símar 684 & 884,
Reykjavik.
Aðalumboð fyrir Island.
Símnefni „Juwel“.
Besta kaifið
í borginni kostar nú aðeius
Jirónur 3,00 pr. kg.
Versl. B. H. Bjaruason •
arafundinum í fyrradag: að hér sé
um „smávægilegt atriði“ að ræða.
— pað misrétti, sem felst í því,
hvernig hveiti- og sykurskömtunin
er framkvæmd, er með öllu óhæfi-
legt. En hringlandaháttur stjórnar-
innar, sem lýsir sér í því, að hún
hefir nú þegar í byrjun aukið
skamtana um einn fjórða hluta,
sýnir betur, en nokkuð annað, að
hún og ráðunautar hennar eru með
öllu ófærir um að taka slíkar á-
kvarðanir, hversu smávœgilegar
sem þær kynnu að vera. —- Hvað
mundi svo sem verða gert, ef skamt-
arnir entust nú ekki nema hálft
skömtunarlímabilið? Ef menn
hefðu skömtunina alment að engu,
og notuðu þessar vörutegundir eins
og áður, meðan seðlarnir entust?
pað er enginn vafi á því, að
stjórnin yrði þá að Iáta nýja út-
hlutun fara fram. Og hún mundi
gera það viðstöðulítið, því að hún
hefir þegar sýnt það, að hún hefir
ekki þrek til þess að halda fast við
ákvarðanir sínar, ef hún finnur al-
varlega mótspyrnu. — J?ess vegna
getur almenningur enga virðingu
borið fyrir ákvörðunum hennar.
pess vegna má við því búast, að
að því reki, að öllum hennar ráð-
stöfunum verði líkt tekið og hveiti-
og sykur-skömtuninni hér í Reykja-
vík, eða þær verði blátt áfram
virtar að vettugi og að engu hafðar.
pannig er núverandi „stjórn“.vov
gersamlega að útrýma allri virðingu
fyrir allri stjórn, úr landinu, og er
því hin brýnasta þörf á því, að
hún fari sem fyrst frá völdum. —
„Góð meining enga gerir stoð.“
Hvað sem annars má um skömtun-
ina segja, eða líkurnar til þess, að
slíkar ráðstafanir geti orðið að
gagni, ef þæi væri af viti gerðar
og þeim framfylgt með þeirri festu,
. sem nauðsynlegt er, þá er auðsætt,
að í höndum slíkrar stjórnar. sem
hér er, verða allar slíkar ráðstaf-
anir gagnslausar. pessa stjórn vora
brestur bæði vit og vilja til slíkra
framkvæmd. Og úr því að hún er
nú komin inn á þá braut, að fall-
ast á kenningar Vísis í einstökum
atriðum, þá ætti hún líka hið bráð-
asta að fara að dæmi fornra fylgis-
manna sinna, sem nú hafa látið af
allri vörn, og játað það, að minsta
kosti „undir væng“, að hún sé í alla
staði óhæf til þess að stjórna land-
ínu.
Bíinaðarsýmngin.
Svo er áformað, að haldin verði
hér allfjölbreytt búnaðarsýning að
sumri og mun hún verða opnuð 5.
júlí. Undirbúningur hefir verið tals-
verður af hálfu Búnaðarfélagsins
með að útvega búnaðarverkfæri frá
útlöndum, er líkleg þykja að hér
geti komið að gagni, o. fl.
Upprunalega mun að eins hafa
verið ætlast til að þetta yrði að eins
verkfærasýning fyrir sveitamenn, og
að hún mundi fara að mestu fyrir
ofan garð og neðan hjá Reykvík-
ingum, og lítið sem ekkert snerta
bæjarfélagið hér.
En það væri skaði, ef svo færi.
Slíku máli sem þessu verður bæj-
arfélagið að veita alvarlega athygli,
enda mundi það eins dæmi, aS
nokkur borg láti sig engu skifta op-
inbera sýningu, sem haldin er inn-
an hennar vébanda. Erlendir bæ-
ir keppast um að fá að halda sýn-
ingar og kappkosta að gera alt til
að greiða fyrir þeim, enda þykja
slík fyrirtæki öðru fremur stuðla að
því að efla > menningarbrag og
hleypa fjöri í viðskiftalífið.
Fyrst mun hafa verið áformað að
hafa búnaðarsýninguna í Gróðrar-
stöðinni og nota Kennaraskólann
að einhverju leyti. Onnur uppá-
stunga hefir komið, og hún er sú,
að hafa sýninguna á 1 þrótlavcllin-
um, og virðist sú hugmynd ólíkt
betri, því að þar er og á að vera
aðalstöð samkomulífs bæjarins á
sumvin.
pað virðist vera augljóst, að all-
ir málspartar græða mest á því aS
búnaðarsýningin sé einmitt þar, sem
fólksstraumurinn er mestur. Auk