Vísir - 12.01.1921, Page 3

Símskeyti
Irá fréttaritara Tísls.
Khöfn 11. jan.
Kosningar í Fra}(l^landi. . .
Frá París er símaS, aS úrslit
fcosninganna til öldungadeildarinn-
sr hafi orSiS þau, aS íhaldsmenn
hafi tapaS 4 }úngsætum og róttæki
ílokkurinn 9, vinstri-lýSveldissinnar
mnnu 8 sæti og lýSveldissinnaSir
■jafjiaÖarmenn 5.
Borgaravarðsveitir pjódverja.
Frá Bremen er símaS. aS þar
’hafi veriS samþykt, meS almennri
atkvæðagreiSslu, að halda viS
iaorgaravarðsveit afturhaldsmanna,
þó að bandamenn krefjist upp-
lausnar hennar.
Keisarinn og Hollendingar.
Hollenska blaðiS „Telegraaf“
skýrir frá ]?ví, að stjórnarformaS-
urinn hollenski hafi lýst yfir }>ví, að
iiollensku stjórninni kæmi ];að vel,
ef Vilhjálmur keisari og ættmenn
hans færu }>aSan úr landi.
Kolahöft upphafin í Danmörk.u.
10. }>. m. voru feldar úr gildi
allar hömlur á kolaverslun í Dan-
Tnörku, skömtunar og hámarksverSs
ákvæði, og samtímis er hætt að
skamta koks, sem nú kosta að eins ;
kr. 7.50—11.00 hektolítrinn. Einn- i
ig eru feld úr gildi öll ákvæSi um
•sparnað á rafmagni og gasi til lýs- i
ingar, um lokun sölubúSa og sam-
ikomu- og veitingahúsa o. s. frv.
Erlend mvnt.
100 kr. sænskar .... kr. 124.00
100 kr. norskar .... — 98.75
100 mörk }>ýsk .... — 8.50
'100 franskir fr. .... — 35.75
100 fi'ankar svissn. . . —■- 91.00
100 gyllini holi...— 190.25
'Sterlingspund .........— 21.60
Dollar .............. — 5.80
(Frá Verslunarráðinu).
tippiylla oskir margra um að iá iægra verð, seijast
20 st. Tvisttau einbr. áður 2,85 nú 2.50 pr. met. — 30 dús. Ullarsokkar
áSur 5,50 nú 4,50 pr. par. — Svart Hálfklæði áður 14.85 nú 11.00 pr.
met. — Svart og dökkblátt Cheviot, fleirí teg. öll með 15% — 3 st.
Franskt alklæði áður 31,85 nú 25.00 pr. met. — ísgams höfuðsjöl 15%
— Flauel áður 2.98 nú 1.85. pr. met. — Grænt flauel með 15%. —
10 st. Bómullartau áSur 2.95 nú 2.25 — hvítt og misl. Flúnel með 15%
— 10 st. Flúnel með vaðm. v. áður 3.45 nú 2-75 — Vasafóður grátt
áður 6.95 nú 4.95. — Morgunkjólatau áður 9.65 nú 6.65 — 15 st.
hvít Léreft áður 2.35 nú 2.10 pr. met — Silkihálstreflar með 15% —
Crepe de Chine, franskt, áður 19.65 nú 13.65 pr. met. — Regnkápur
kvenna, svartar og mislitar, með 20% — Kvenhattar meS 50%. — 10
st. Saumavélar áður 150.00 nú 125.00 — 5 st. Saumavélar áður 175.00
nú 150.00 — Maskínunálar 0.10 pr. st. — Saumnálar 0.15 pr. br. —
Vetrarkáputau meS 15% — Kvenullarskyrtur með 15% — Slifsis-
frunsur áður 5.00 nú 2.50. —
Aliar aorar vörur verða seldar með 10 pct.
Einþpkka stúlkan 56
ir }>ú kropið við fætur mér. Nú
þarft ];ú að þinva ];ig til þess með
kurteisi, að fá }>ér sæti, ];egar eg
■‘býð }>ér J;að.“
Hann var óþolinmóSur og reiS-
ur. „Hefir }>ú beðið mig aS koma
alla leið frá París til að hlusta á
}>essa vitleysu?“ spurði hann önug-
ur, „Eg hugsaði aS ];ú væru of-
vitur til ];ess.“
„pú hefir á réttu aS standa, eins
og vant er, Gerald. En veist,
aS konur geta ekki gert að }>ví, }>ó
að þær gefi tilfinningum sínum laus-
an tauminn. Eg hefi verið að hugsa
•um }>að, Gerald, aS eg vildi aS við
veyndum aS slíta }>au bönd, sem
■ tengja okkur saman, úr ];ví að ];ú
ert orðinn leiður á mér.“
„Hamingjan gefi, að við gætum
}>að,“ sagði hann hörkulega.
Hún brosti. „O, hvað }>etta er
ólíkt þér! — Jæja, — og hvers
vegna ekki?“
Hann leit til hennar, brá snögg-
Jega og hallaðist áfram.
„Hvers vegna ekki?“ endurtók
hún, lágri og ljúfri röddu. „Hugsa
þig um augnablik. Rifjaðu upp fyr-
ir þér alt, sem gerst hefir undan-
farnar vikur.“
„Nú, til hvers er það? Hugsa!
-4- Hamingjan veit, að eg get ekki
hugsaS um ];að! Eg get ekki afmáð
minninguna um þann óheillamorg-
«(
un.
„pey! sagði hún og hallaSist á-
fram og bandaSi hendinni til hans,
en augun leiftruSu. „Frá þessari
stundu verður sá morgun að vera
gleymdur! “
„Gleymdur?"
„Já, kæri Gerald" — því verS-
ur ekki með orðum lýst, hve mikla
uppgerðarblíðu hún gat lagt í orð-
in „já, gleymdur! pað skal
verða, ef ];ú vilt — ef þú vilt segja
orðið — þá skal alt vera gleymt.
Hver veit um það, svo að okkur
skifti það nokkru, nema við tvö?
Hver ætti að muna það? F.nginn.
held eg, ef við vildum gleyma því.“
pað birti yfir honum og hann
dró andann djúpt.
„Ó, þér geðjast tillagan!" sagði
hún blíðlega og hló við. „Hún sam-
rýmist ágætlega heitustu vonum
þínum og sáru iðrun og harmi.
Vanþakkláti. vondi Gerald!" Hún
hallaðist brosandi aftur á bak og
hló.
„pú hefir mig að leiksoppi,"
sagði hann, reiðulega.
„pér skjátlast," svaraði hún
hægt og hóglega. „Mér er full al-
vara. Líttu á!“ Hún rétti fram
hvítar hendurnar. „Eg gef þér aft-
ur þann morgun, eg afmái hann að
eilífu úr minni mér. Alí skal vera
eins og hann hefði aldrei verið til
Ef };ú vilt fallast á J;aö, þá skul-
um við, eg og þú, skilja hér í dag
fyrir fult og alt. Ekki nokkrar
klukkustundir, til að hittast við og
við, heldur fyrir fult og alt. Við
getum, ef við hittumst, verið vinir
og ekki annað. Ekkert nema vinir!
Hvað segir };ú um það?“
Hann reis alt í einu á fætur og
gekk aftur og fram um herbergið.
„Ef eg gæti treyst þér,“ — og leit til
hennar af tortryggni, — „ef eg
gæti treyst };ví, að þetta væri ekki
einhver djúpsett ráðagerð, eitthvert
slóttugt bragð af þinni hendi, til
];ess að koma mér fyrir kattar-
nef . ...“
Hún greip fram í fyrir honum
með };ví að hlæja lágum spottandi
hlátri.
„Kæri Gerald minn! Hvers
vegna ætti eg að koma þér fyrir
kattarnef? pú talar eins og söng-
leikari á leiksviði. Hvað! mér þpktf
ekk'i svo vænt um þig, að eg vilji
hreyfa minsta fingur til að giftast
];ér, það veistu.“
„Ó, já,“ svaraði hann, beit á
vörina og roðnaði undan orðum
hennar. „Já, eg veit það vel!“
„Nú, hvað ertu ];á að hyka?
}?að er ekki svo fátítt, sem þú held-!
ur. pað eru til tugir óhamingju-
samra karla og kvenna, sem orðið
hafa ásátt um að má úr huganum
einhvern óþægilegan stundarfjórð-
ung ævinnar, — hvers vegna get-
um við ekki gert það líka? Komdu,
Gerald, eg geri þér, eins og þið
starfsmálamenn segið, ágætt tilboð;
þigðu það — og þakkaðu fyrir.“
„pú ætlar enga kröfu að gera til
mín á ókomnum árum, hvað sem í
skerst?"