Vísir - 09.02.1921, Blaðsíða 3

VfSIR
Sápur.
Fjölda margar tegnndir af handiápam og þvottaaápnm höfnm
vér til Hðlu með iágn verði.
Knpfélig Reykvlkiagi
Laugaveg 22. Sími 7 2 8.
halí'u. „prátt fyrii* megnan og
svæsinn andróður þriggja and-
stæðingaflokka, fær B-listinn
langhæsta atkvæðatölu,“ segir
Alþhl. i gær! En var það nú
ekki einmitl af því að and-
‘stæðingaflokkarnir voru þrir,
en ekki „þrátt fyrir það“?
Heldur blaðið í rauti og veru,
að B-Iistinn iiefði fengið hærri
atkvæðatölu en andstæðingar
hans, ef þeir liefðu sameinað sig
um einn lista?! Hcldur Alþbl
að það geti Iíka talið flokks-
xnöununl sinum trú um þetta?
pað skal þó játað, að það er
í sannleika „saga lil næsta bæj-
ar“, eða jafnvel til næsta lands.
að flokkurinn skyldi fá svo
xnikið atkvæðamagn, þ. e. rúm-
lega einn fjórða hluta greiddi*a
atkvæða! — Nú, en að mikið
verði talað um það í Ástralíu,
«ins og Alþbl. gerir ráð fyrir,
J>að verður Vísir þó að efast
«m!
Ógilt itkvæði.
pegar talin voru atkvæðin,
sem greidd voru við þingkösn-
inguna á laugardaginn, var einn
seðill <Iæmdur ógildur fyrír þá
sök, að við hann var fesl ljóða-
bréf frá kjósandanum, með
fullu nafni höfundarins, til A-
listans. Hafði maðurínn kosið
þann lista og þnrfti að láta að-
dáun sina i ljósi á þennan hátt
— eða bara að láta vitá, að hann
liefði kosið rétt! — Jktð vildi nú
svo vel til, að maður þessi á
eklci kosningarrétt að lögum,
Jn’> að hann slandi á kjörskrá,
svo að ógildingin „kom vel á
vondan“!
Bæjarfréttir. IJ
Veðrið í dag.
Hiti i Reykjavík 0.4 st., Vest-
mannaeyjum 1.5, Stykkisliólmi
0.5, en frost á þessum stöðvum:
Isafirði 2, Alcureyri 1.5, Gríms-
stöðum 3.5, Raufarhöfn 1.4,
Seyðisfirði 2.4 st. Loftvog lág
yfir öllu landi. stígandi einkum
á Austurlandi. Breytileg vind-
staða. Austlæg átt.
Hannes porsteinsson
skjalavörður liefir legið rúm-
fastur undanfarna daga, en er
nú á balavegi.
I I
Síra porsteinn Briem,
prestur á Mosfelli. er staddur
hér í bænum.
Skjöldur
kom frá Borgarnesi í gær-
kvöldi með pósl og margt far-
þega. Meðal þéirra var þingmað-
ur Mýramanna, Pétur J’órðar-
son.
M.s. Svanur
kom frá Stykkishólmi í gær-
kvöldi, með nökkra farþega.
Til Englands
fór porsteinn fngólfsson í
gær.
Jón forseti
kom frá Englandi í gær. —
Hafði selt afla sinn fyrir 1000
sterlingspund.
M.s. Niall
kom frá Vestfjörðmn i gær;
fór þangað lil að sækja saltfisk.
Öskudagurinn
er í dag.
S, R. F. í.
lieldur fund i lðnaðarmanna-
húáinu annað kvöld kl. 8M>-"—
Prófessor Har. Níelsson flytur
crindi. — Lagabrieytingar bom-
ar upp.
Saga Borgarættariimar*
Eg þráði aö sjá )>essa mynd- Eg
hafði lesið fyrri helming sögunn-
ar fyrir nokkru, og nú aftur alla'
söguna. Því afréS eg' nú að sjá
myndina. Eg verð að játa það. a5
mér fanst stór galli vera á henni,
Þessi galli er á Ormari. Hann fer
15 áfa gamall til Kaupmannahdfn-
ar, dvelur ]>ar í 10 ár. Þegar haun
kemur aftur, er hann nákvæmlega
eins að útliti. Þetta nær (aö mínu
áliti) ekki neinni átt. Þvi þó mað-
ur sleppi öllu öðru, þá hygg eg, aö
engunt geti dulist það, að 10 ár
af þroskaskeiöi mannsins, gera J>á
breytingu, er engum getur dolíst
að ógleymdu því, a'fi þaS, sem ger-
ist síðustu dagana í Khöfn, dautii
kennarans, Grahls (beinlinis af
Ormars völdum), hans eigið hug-
arstrið, meðan heimþráin og
frægðin togast á um yfirráöin í
huga hans. Þetta hlýtur aö hafa
djúp áhrif, ekki einungis á sálar-
líf hans, heldur einnig á líkamamt,
og þá á þaíi auövitaö aö sjást ljós-
ast á andlitsdráttunum, sérstaklega,
Karlmauna lakk-ballskór hjá Stefáni Gunnarssyni.
Einþykka stulkan. 81
ákvörðun þinni. Veistu nokkuö,
bam, hvaö )>ú ert aö gerá? Þú ert
aö afsala þér, aö hlaupa frá, hióna-
bandi, sem gerir þigeinhverjatign-
ustu lcontt í landinu, — í Englandi!
Ertu oröin leið á þeirri tilhugsun,
a'ö veröa hertogáýngja af FitzlTar,
wood ? Hertogaynja — af -— Fitz-
Harwood," endurtók hún meö á-
hersltt.
„Já, eg veit, aö eg er flón, þaö
ev vafalaust. Þú og allir aörir mitnu
segja þaö. Og þú hefir á réttu aö
standa, frá þínu sjónarniiöi. Hvaö
væri ekki Ivggjandi á sig fyrir Ö11
|>au gæöi ? Kn eg — eg skeyti ekk-
erl uni ]>aö ekkert! líeyrir þtt
þaö ? Þó aö Cecil — Neville lá-
varður — ætti að veröa komtngttr
yfir Englandi, þá vildi eg ekki
giftast honum, eins og nú er kotn-
iÖ.“ Þaö varö þögn og Philippa
staröi á hana hrædd og forviöa.
„Og fyrir tveim klttkkustundtun
heföi eg vilja'ð eiga hann, ]>ó aö
hann heföi verið betlari, glæpa-
maöur,“ sagöi htin kjökrandi.
„Góöa niín, góöa nún,“ sagöi
PhilipiKi og lag'öi handlegginn ul-
an iim hatta. En Carrie rétti upp
höfuöiö og Itorföi á hana föl og
•aftindin. ..Geröti þetta ekki! Vertu
ekki aö áumka mig! Huggunarorð
mundu gera mig vitstola. Segöu
ekkert, en láttu fötin í kistuna eins
og líf mitt lægi viö!“
Philippa ltélt þegjanli áfram
verki sínu og stundí viö, en Carrie
flýtti sér aö hrúga satnan fötunum
fyrir framán hana, en alt í einu
hætti hún.
„Philippa, ]>ú hefir á rét.tu aö
standa, — eg get ekki fariö án þess
nö senda jarlsfrúnni orö. Hún hefir
veriö tuér eins og móöir, og ekkert
gert á hluta minn. FáÖtt tnér penna
og 1>1ek.“
TTún gekk aö skrifboröinu, en
lékk ckki haldiö á pehnanum : hún
veinaöi upp yfir. sig og kallaöi á
! ’liilippu.
„Sktifaöti fyrir mig. Philippa.
Segött. — scgöu aö viö höfum ver-
iö neyddar til aö fara. Seg'öu aö
scnt hafi veriö eftir okkur aö
hciinatt. og aö okkur ]>vki ]>nö
sárt. Skrifnött, liva'Ö sem þú vilt,
ctt Inttu hnnn vita, aö eg elski
hnna og skuli ávalt gera ]>aö, meö-
nn eg 1ifi.“
„En orsokin?“ spuröi Philippa í
örvæntingu.
„T.áttu Ncville lávarö útskýra,
ef h.ann vi11,“ svaraöi Carrie bituv,
„cg cr sannfærö um, aö hönum
vcitist ]>aö ekki örÖugt.“
Philippa skrifaöi óljós kveöju-
orð og þakkir, og víssi varla hva'ö
hún var að skrifa.
„Fá'öu þjónustustúlkunni þaö,
þe.gar viö förum, og segöu henni
aö fá jarlsfrúnni þaö, ]>egar hún
finnur ltana tneö morgninum,“
sagði Carrie þreytulega.
Philippa kinkaöi kolli og tók
]>étt ttm handlegg Carrie. „Faröu
og legöu þig út af; þér er óliætt
aö sofa hálfa klukkustund. Þú
ver'ður að gera þaö! Eg skal húa
um farangurinn og undirbúa alt.“
Carrie hlýddi, hénni til mikillar
undrunar, og lagöist ttpp í rúm. En
]>ó varð Philippa enn nieir forviöa
og jafnfrafnt glöö, er hún sá vesa-
lings systur sína festa væran
bhmd. Þaö er svo fyrir aö þakka,
aö andleg ofraun veldur líkamlegri
]>reytu. Hvcrnig ætti oss, dauöleg-
tim mönnum, annars aö vera unt
að afbera ]>ær þjáningar, sem guö-
tinum þóknast aÖ leggja oss á
Heröar ?.
l’riö var ekki langrar stundar
verk, aö búa um farangttrinn.
Pþilippa leit angurvær á lokaöar
töskur þeirra og náði aö því búnu
tali af þjónustustúlkunni og fékk
henni bréfið, og baö ltana aö út-
vega vagn til aö flytja þær til
járnbrautarstÓÖyarinnar. og sagði
eitthva'ð í hálfum hljóöum til út-
skýringar. En ]>jónustufólkiö i
kastalamun var altof vel vanið til
þess aö láta í ljós undrutí stna eöa
beiðast skýringa, ]>ó aö eitthvaö
nýstárlegt bæri viö, og þjónustu-
stúlkan frantkvæmdi skipanir
Phihppu jafnrólega eins og hún
heföi beöiö hana um kertaljós.
Philippa beiö fram á síöasta
auguablik, en gekk svo til systur
sinnar og sagði: „Góöa Carrie!“
,,Eg ætla aldrei framar aö
dansa“, sagöi Carrie í svefnrofun-
um. „Vertu sæll, Cecil, vertu sæll!
Philippa, hvaö er þetta? Ó!“ Hún
lirökk upp meö andfælum, veinaði
ttpp yfir sig og fól andlitið í hönd-
um sér, þegar hún mintist alls, er
á undan var gengiö. En hún barm-
aöi sér ekki. Hún tók ferðafötin
óskjálfhent og fór í þau, en Phil-
ippa hjálpnöi henni. Og þegar
]>jónustustúlkan kont með þjónin-
um og sagði, aö vagninn biöi bú-
inn, þá bar hún sig stillilega og
þjóninn bar farangur -þeirra út í
vagninn.
Þaö var dapurlegt feröalag.
Carrie lmipraöi sig út í liorni á
vagninum og mælti varla orö frá
vörum. Á einum viökomústaönum
fékk Philippa tómstund til að sítna
heim og útvega ofurlítiö af víni