Vísir - 26.04.1921, Blaðsíða 2

VÍSIK
átsúkkulaði af mörgum tegucdum
Viljum selja strax
cirka 50 töm Steimolimlðt
Gjarðajárn - afar óaýrt
Hershey’s
cocoa í % *|2 og 1 lbs. dó^um
Símskeyti
frá fréttaritara Vísia.
Khöfn í gær.
Samningar pjóðverja og Frakka
Hriand vill ekki hefja samn-
iníía \rið Fjóðverja nema þeir
setji fullnægjandi tryggingar.
Frakkar halda áfram að bua sig
undir hegningaraðför að pjóð-
verjum.
Lloyd George hefir samþykt
uppástungur Frakka og leggiu*
sérstaka áherslu á að taka Ruhr-
fylkið.
Fjóðaratkvæði í Týról.
Frá Vín er símað, að 99%
þjóðaratkvæða í Týról séu með
þvi að sameinast pýskalandi.
Konungsheimsóknin.
Hftir 1 daga dvöl í Færeyjum
mun konungur sigla frá Klakks
vík til íslands 23. júní.
iæjarsimiaD
kemst í lag
Pöntunum verður fullnægt.
Afgreiðsla batnar.
Nætursími.
Viðtal við landssímastjóra.
Vér höí'ðum óljósar fregnir
uni. að von væri á endurbótum
á bæjarsímanum og spurðum
því landssímastjóra um, hvort
svo Væri.
— Já, sagði hann, eg vona að
áður en sumrinu lýkur verði
þær endurbætur komnar á, að
t>æði geti afgreiðslan komisl í
viðunanlegt horf og að hægl
verði að fullnægja pöntunum
um síma.
Hverriig verður þctta fram-
kvæmt?
Við færum út kvíamar, af-
neinum hina óþægilegu P,-stöð
og gerum alt að einni stöð þann-
ig lagaðri, að nægilegum af-
greiðslukrafti verði við koniið.
Hingað til hafa t. d. afgreiðslu-
stúlkumar á A-stöðinni haft á
annað hundrað númeruin meira
að passa, heldur en talið er vera
hæfilegt, vegna þess að skifti-
Inga Hagnnsdóltir
löggiltur skjalþýSandi
tekur að sér alltkonar þýðingar
ár og á ensku og dönsku.
Laugaveg 25. Stmi 576.
borðið var ofhlaðið. En nú fá-
um við nýtt skiftiborð og kemst
þá vonandi alt i lag með af-
greiðsluna, og þá verður einnig
hægt að láta þá fá síma scm
vilja. Nú liggja fyrir um 240
pantanir um síma sem ekki hef-
ir verið unt að fullnægja, en eft-
ir þcssa endurbót munum við
hafa ráð á (ÍOO nýjum númerum
og höfum við þá skiljanlega
nægilegt afgangs þegar fullnægt
hefir verið þeim, sem nú standa
á pöniunarskránni.
En vegna hvers kom ekki
þessi þarfa endurbót fyr?
- pað var vegna þess, að það
hefir einlægt staðið til að mið-
stöðiii yrði flull búferlum yfir
í gamla bankann, jafnskjótt og
gert yrði við hann. þá var það
um leið ællunin að setja þar svo j
fullkömna stöð að samsvaraði !
kröfuni límans. En nú er það
auðséð, að ekkert getur orðið
úr þessn svo fljótt, að það geti
talist verjandi. að bíða með að
bæla úr þvi.vandræða ástandi
sem nú er, op; þess vcgna hefir
landsstjórniu nú samþykt tillög-
ur minar um þessa tilhögun sem
eg hefi lýst og rr vonandi, að '
menn uni vel við það lir þvi sem
ráða cr nú.
þá gat landssímastjóri þeíss
einnig, að nii kæmi bráðum næt-
urafgréiðsla á bæjarsímanum. j
Væri verið að kenna manni, sem ;
ætti að hafa uæturvörslu á mið- >
stöðinni og mundi hann líldega í
geta tokið við starfi sínn í næsta
mánuði.
Enginn efi er á því, að fólk
mun fagna þessum endurbótinn i
á svo mikilsverðri stofnun, sem
bæjai’Siminn er. Hefir lengi ver-
ið kvarlað uin seina afgreiðslu
á stöðinni og menn yfirleitt
skelt skuldinni á símastúlkum-
ar og gerl þeim mikið rangt til
vegna vanþekkingar á starfi
þeirra.
þegar næturvarslan er komiji.
þá er opnuð leið tilaðstofnanæt-
urvarðstöð fyxir lögreglu og
læknishjálp, og hægt að nota
simann til að kalla á brunalið,
auk syo margra þæginda, sem
þá er luegt að hafa af símanum
fram yfir það sem nú er.
hölum við fyrirliggjandi.
Jöh. Olafsson & Co.
Símar 584 & 884.
Reykjavík.
Simnefni „Juwel“.
Góð bók.
Olfert Ricard: H 1 ý i r
straumar. Ritgerðir
og ræöur um æskulýS pg
krisfindóm. —- Theodór
Árnáson sneri á islensku.
,,Qft finst oss vort land eins og
helgrimdahjam“ Þaö er því miö-
ur satt oft og tíöum. En sárastur
■og háskalegastur er þó kuldinn í
l.ug vorum og hjörtum, — eigi
síst á seinni árunt. Kveður svo
mjög að því, að það gustar napurt
á móti rnanni úr all-flestum áttum.
Úr kirkjum og þingsal, úr blöðum
og bókum. Vatnstærir, lielbláir
vitsmunirnir reka iskal't snjáldrið
framan í mann hvívetna. Mjög ó-
víða leiftra við manni bros ungra
augna með djúpstreymi ríkrar
gleði í heitum æskuhjörtum. ís-
lendingar hafa um all-langan ald-
ur' ræktað og clýrkaö vitsmuni
sína nær eingöngu. en gleymt
h.jarta og tilfinningalífi sínu til
stórtjóns fyrir allan andlegan
gróður í landinu.
Skynsetnin er að visu guödóm-
lega fögur jurt, sem þarf að fá
næring sína og frjófgun úr hlýjum
iarðvegi lijartans til þess að öðlast
það lífsgildi, sem nokkurs er um
vert. Þarf þvi fyrst og fremst að
leggja fulla rækt viö þ a n n
j a r ð v e g svo að jurt þessi öði-
ist þá fegurö, þann. ilm og þroska,
sem henni cr ætlaður. Hjá oss ís-
lendingum er skynsemin, því mið-
t'.r. svo títt aö eins fagurt J) u r k-
a ð blóm, ilmlaust og lífvana. sók-
ttm Jtess aö jarövegttrinn er hrjóstr-
i-gur og kalirin. — Þess háttar
„herbaríttm" eru altíö hérna í
Reykjavík. — Þaö vantar svo til-
finnanléga h 1 ý j tt $ t r a u m-
n a í andlegu liíi þjóð'ar vorrar,
hæði trúbragðalega og þjóðfélagB-
lega eigi síður.
Eg man svo vel eftir kjörfund-
unum i haust, hve mér ofbauð öll
sú stjórnmálaskynsemi, sem þar
var á borð borin ókeypis fyrir
h.ungraða kjósendur, án þess ao
nokkursstaðar y’rði vart
undirstraums íslensks hjarta
er gæfi orðunum lit og lífsgildi.
Eg man vel hve heitt eg óskaði
þess þá, að um einhvem fram-
bjóðenda hefði mátt segja hið
sama, sent Runeberg segir um
Dúfti-Svein, ,,að lélegt þótti höfuö
hans, en h j a r t a ö það var gótt!"
Þann mann hefði e g kosið til
Alþingis.
Það vantar hlýju straumana í
æskulífi voru og þaðan út í þjóð-
líf vort á öllum sviðum. Litla bók-
in snotra, setn eg ætlaði að minn-
ast á, — en lenti þá út á þjóðlífs-
hjarn vort, — er þvílík „hlý
straumæð, sem vcitt er inn í hið
andlega andrúmsloft íslenskra
unglmga," eins og þýðatidinn
kemst að orði í formála bókarinn-
ar. Að vísu kemur straumæð þessi
utan að, sunnan frá Danmörku. En
hefir orðið furðú íslensk á leiðinni
hingað. f bók Jiessari eru ritgerðir
og ræður utn æskultf og kristin-
dóm, óvenju fjölbreyttar og hugð-
næmar og við ungmenna hæfi.
Enda er höfunlurinn, sira Olfert
Ricard, nafnkunnur og mikils met-
inn æskulýðs-prédikari og starfs-
inaður. Hann er formaður K. F.
U M. í Kaupmannahöfn. Og þessi
litla bók her Jiess ljósan vott, aö
höfundurinn er alvanur þvi aö
t a 1 a viö unga menn um trúmál.
Það er afar lítill jtrédikunarhlær á
þessum ritgerðum. Miklu fremur
hlýjar og bjartar samræður. og
ráðleggingar og frásögur fullorö-
ins og reynds manns til ungra
vma sinna. Víða eru smásögur
fléttaðar inn í ræðurnar, og gerir
það efnið enn Ijósara og hugö-
næmara.
Aöalkaflar bókarinnar eru Jress-
ir: Hugleiöingar um æskulýð og
kristindóm. Biblían og bernskuár-
in. Jólastjörnur. Auöugi ungling-
urinn. Gæska Guðs. Týndi sonur-
inn. Tilboðið góða. Bænin. — f
síðasta kaflanum stendur meöal
annars þessi gullfallega klausa:
„Eg sé oft sýn á kvöldin. Mér
finst sem eg sjái þúsundir hár-
smárra glitrandi gullstrengja sera
blika t dimmbláum himingeitnnum.
— Það eru b æ n i r n a r, sem
eru leið frá hinum mörgu manns-
hjörtum upp að hásæti Guðs. Eins
og tunglskius-geislavöndur. — eöa
eins og lýsandi linur líöa þær upp
i næturhimininn, ttpp fyrir allar
blikaridi stjörnur. — og mér er