Vísir - 14.06.1921, Blaðsíða 2

V í * A y
AJS&t ssæ&zzm vantsmm
Hðfum fyrirliggjandi;:
Liáblöð
Hershey’s átsú'
H. ÖBKp^'íwe* * 4 H
r “ 0g oocoa> hðfam við
Ullarballa
Ullarkamba
Það rignir í dag,
Munið eitir regnkápu útsöl-
nnni í ThomgenSi;undí — örfá
skref rá íalapásbanka að aust-
anverðu.
Suiiaudagur í Beigíu.
Úr bréfi til Vistis
t hafnarborg 29.-
21.
T’a‘S ber ýmislé'gt fyrir auga far-
mannsins frá fsíandi í þessu landi,
Tín ]>aíS veriSur síst séiS. ab ]>etta
land hat'i nýskeö átt i ægilegum ó-
friöi og oröiö aö fórna lííi sona
sinna. Hér er hvervetna glatt á
hjalla og cngi vottur niöurníöslu.
Þaö er sagt, aö óvínírnir hafi hér
skotiö ni.öur meira eu þúsund lrús,
en hvar þau hafa veriö, veröur ekki
séö, því aö hér v-iröist alt meö kyrr-
um kjörum, alveg eins og í TTille-
röd foröum.
Bæklaöir menn veröa vart sénir,
en hér erú margir, sefn ganga mcö
ófriöar-verölaun utan á sér á göt-
iinum, 'og mjög víöa í húöum eru
á hoöstólum hin og önnur ófriönr-
* r
merki, svo sem lirot ur sprengikul-
um og annaö því um líkt. *
Yfirleitt veröur ekki annaö sagt,
,,eu glaumur og gleöj veki fyrst eft-
irtekt aökomumannsins. Skil eg
vart, aö mörg lö'nd leyfi frjálslegri
athafnir en hér eiga sér staö.
TTér eru allar húöir opnar langt
frant á kveld og á sunnudögum, —
alveg eftir.vild, en þar sem versl-
anir, sem hafa óvandabundiö fólk
í jijónustu sinni, geta ekki látiö
])aö' vinna nema sem góöu hófi
gegnir, þá er þeim verslunum lok-
aö ttmanlega á kveldin og ]tví siö-
itr er, aö þær. séu opnar á sunnu
döguni. En nú viröist ])vi svo far-
iö, aö mjög mikill hluti verslana sé
rekinn af eigandanum sjálfum, og
eru þær allar opnar, sem áöur seg-
ir, fram á nótt og í dag á
surmúdcgi.
Mér sýnist fólk ekki ntjög gefiö
fyrir kttffidrykk í Jtessari borg, en
aftur á móti er hér afskapleg hjór-
drykkja. Sterkra drvkkja tuunu
menn ekki neyta aö jafnaöi, og
þessa daga, sem eg Ttefi hér dval-
ist hefi eg aö eins séö einn manlT
ölvaöan, þaö mtm hafa. veriö út-
lcndingur.
í veitingahúsunum. sent eru mý-
mörg, gcngur kvenfólk hvervetna
um beina og er hiö frjálslegasta.
Mikiö er hér um kirkjur, og eru
þær veglegar mjog, og kirkjusókn
hin mesta, aö Jtví er viröist.
Ekki ber hér mikiö á Bretum, en
talsvert er hér af hermönnum frá
Bándaríkjunum, sem bæöi eru aö
vinna aö ])vt aö koma fyrir her-
gagnaleifttm sínum og sumir hafa
veriö á vcröi í þeim héruöum
Þýskalands, sem handamenn hafa
haft á valdi síntt til tryggingar. í
dag lék tnjög fjöhnenn sveit þess-
ara hermanna á Iúöra á einu höf-
Uötorgi borgarinnar óg safnaöist
þar saman mesti fjöldi áheyrenda.
Langsamlega flestir tala hér
flæmsku, en frönsku skilja þéir
flestir og allir tala ensku, aö' heita
má/
Klæöaburöur fólks er hinn
smekkiegasti og' eru flestir vel til
fara. Kvenfólk gengur á mjög á-,
herandi stuttum pilsum. til muna
styttri eti þeim stystu lteinia.
Ógúrlegur fjöldi skipa kemur
hér daglega frá öllum heimsálfum.
Má því sjá mat'gt framándi andlit,
en víst mun ]>aö hafa veriö í fyrsia
sinn, sem fáni íslands har hér fyr-
ir augu, þá er Borg sigldi inn á
höfnina ttm daginn. Vakti þaö
talsveröa eftirtekt. þótt ekki hafi
eg séö hennar getíö í hlööunum, en
vel tná vera, aö ])aö hafi þó veriö
gert.
Fjölda Japatia hefi eg séö hér og
ganga suntir þeiri'a allra manna
hest til fara, eöa, sem heima mundi
sagt', mjög ,,fIott“. Þeir eru víst
vel metnir hér. en aörir litaöir
tnenn haf;i vart full réttindi viö
hvíta. • '
Tolleftirlil er hér eklcert og alls
ekkert eftirlit meö útlendingum,
hvorki aö vegabréf sé skoöaö, eöa
heilbrigöisvottoröá krafist af skip-
um.
Veitingahúsin eru opin til kl. 2
á nóttu og glaumur og gleði á göt-
unni fram cftir öllu. Kvikmynda-
húsin Jiáfa stórar hljóöfærasveitir
i förum um göturnar meö auglýs-
ingar sínar fram undir miönætti.
Lögreglan skiftir sér ekkert af því
og yfirleitt veröur ekki annaö
sagt, en hér sé mjög óþvingaö líf-
erni. Sailor.
LaudbiiURða?sýmngiií.
Jöh. Olafsson
Símar: 584 & 884. Roykjavik.
Miggjandí
& Go,
Simnefni „Juwelu.
inn ofan viS sýningarsvæSiS, meS-
fram Laufásvegi. Sandur verSur
borinn á sýningarsvæSiS og jafnaS
vel yfir. SíSan verSa þar reist tjöld
yfir helstu sýningarmunina og í einu
horninu verSur tjald til veitinga.
Nokkur tré hafa veriS flutt úr gróSr-
arstöSinni á Akureyri og gróSursett
í eýiu horni sýningarsvæðisins. Eru
þau mjög misstór, sum mannhæðar
há, eii flest minni. Sum trén eru út-
lend að ætt, en öll vaxin af fræjum
í Akureyrarstöðinni.
Nokkrir munir eru komnir á sýn-
inguna, en flestir koma á næstu skip-
um, frá Noregi og Danmörku. Er
svo ti! ætlast, að þar megi sjá Öll ný-
tísku jarðyrkjutæki, sem hér mega
aS gagni verða.
Allmiklar umbætur hafa verið
yerSar í Gróðrarstöðinnni t vor,
vegna fyrirhugaSrar landbúnaðar-
sýningar, sem hefst 26. þ. m.
Aðalsýningarsvæðið yerður ofan
við geymsluhús stöðvarinnar, þar
sem áðúr var stórgrýtt holt, og hrísi-
ur höfðu verið gróðursettar. Alt það
svæði hefir verið jafnað, griótið rifið
upp og höggvið og hár veggur hlað-
Einn hornsteinninn í „grundve!!!
þjóðkirkjunnár“ er Irúarjátningin.
Ymsum finst hún vera orðin á ,,eft-
ir tímanum“, jafnvel alveg úrelt.
Við henni líta nú naumast aðrir en
afturhaldsmenn í trúmálum.
pess vegna bið eg Vísi að birta
(í framhaldi af grein minni um
„Grundvöll þjóðkirkjunnar“) eftir
farandi ummæli C. Skovgaards
Petersen í hinni ágætu bók hans:
„Erindringer fra Prækestolen":
„Um trúarjátninguna er þefta
sagt: Hún er ekki annað en orð-
myndir, ekkert annað en mannleg
tilraun til að lýsa því, sem ómögu-
legt er að lýsa. Og þessar táknmynd-
ir eru ekki mikils verðar; það er
perrónulega Irausts-sambandið við
Guð, sem alt veltur á.
Já, auðvitað! Síðasta atriöinu er
eg hjartanlega samþykkitr. ]2að er
einmitt traustið til (jluðs, sem alt
er undir komið. En vér getum þó
ekki lifað í tnjusts-sambandi við
þann Guð, sem vér þekkjum ekki?
Traustið verður að grundvallast á
kunnugleik, annars er það ekki ör-
ugt. Og hvar get eg lært að þekkja
Guð? í Guðs eigin opinberun í
opinberunarsögunni og einkurn í
Jesú Kristi. Og opinberun Guðs er
bókfærð í Biblíunni, og megin atriði
hennar eru dregin saman í postullegu
trúarjátningunni. J?ess vegna er post-
ullega trúanátningin ekki nein óá-
byggileg tilraun nokkurra gamaila
kiikjufeðra til að tákna með orðum
þeirra eigið persónulega samband
við Guð. Net, hún er megirtmá! og
kjarni Guðs eigin sögulegu opinber-
unar. — Sé maðurinn skapaður í
Guðs mynd, þá er líka auðið að
!ýsa veru Guðs og gjöfurn hans rétti-
lega — þótt í molum sé — á mann-
legu máli.
Öld fram af öld hefir hin postul-
lega trúarjátning staðist raun sína
sem traustur grundvöllur kristinnar
trúar og kristindómsboðunar, og þá
raun mun hún einnig standast fram-
■ vegis. Á því sviði megum við ekki
hliðra til né slá af, breyta um né
bera við að afsanna, velja úr né
hafna. Nei ,það er alt annað, sem
css ber: Vér eigum að lifa í hinu
gamla og sannreyna Jtað svo ræki-
i lega; svo ráðvandlega og svo per-
: sónulega, að vér öðlumst rétt hinar
; persónulegu sannfæringar og reynslu
; ti! að standa bjargfastir fyrir“ ....
Og ennfremur: . . . . „Af hrein-
j skilni og dáðrakkri sannfæringu ber
oss að prédika hið postullega fagn-
i aðarerindi. Vér eigum ekki að reifa
það í tískuhjúp vísindalegra hugleið-
inga, þannig, að máttur krossins
fari dvínandi. ]?að, sem nú er meiri
þörf á en nokkru sinni áður, er
kjarnfastur, einfaldur og alúðlegur
vilnishurður um synd og náð. pað
er sd vitnisburður, sem fyllir kirkjur
og frelsar sálir“ ....
Arni Jóhannsson.
itW . MU .tfe Ui, .tét-
RsejarfTétíi?'.
Jakob Möller,
ritstjóri Vísis, var meÖal far|)ega
á Sterling í morgun;, hann fer
snögga ferö utnhverfis land. Meö
honuni fóru tveir syni-r hans,
, sem veröa í Efúsavík t sumar.
, Magnús Gíslason,
i sýslumaöur í Suöur-Múlasýslu,
fór héðan alfarinn í tnorgim á
i e.s. Sterling, til að taka viö sýslu
, sinni.
BlandaSal(óri8,
í Samæfing kl. 8. Áríðandi að all-
ir mæti réttstundis.
Hlutavelta
• verður haldin hér 19. júttí, til
ágóöa landsspítalasjóönum. Tekiö
veröur móti gjöfum næstu ,daga.
(Sbr. augl. í hlaðiuu t dag-).
! Hornablástur
! veröur á Austurvelli í kvöld kl.
8. Þaðan verður haldiö suöur á
i íþróttavöll ]>ar sem Víkiugur og
K. R. (TT. fl.) cig'ast viö kl. <>.
; Nckkrar villi-endur
| hafa tiafst v-iö á tjörninni í vor
j og ein þeirra hefir nú „leitt út“
: unga stna. Mun hún hafa orpið í
' tjarnarhólmanum.