Vísir - 14.06.1921, Blaðsíða 3

f.isi*
II. fi. I kvöid kL 9 keppá Víkingur og K. R.
XXonoAtoléuBtuir £3k, -A.xx®tus.srvolli
!
Sterling
fór kl. io í morgun, austur um
land, í strand ferö. Farþegar voru
fjöldamargir.
Minnisvarða
liafa Good Templarar lré í bæ
reist á leibi Árna Gíslasonar, letur-
graiara. Var hann afhjúpaíSur síi5-
astli'ðinn sunnudag'. .
Af veiðum
komu í morgun Skúli fógeti og
Þorsteinn Ingólfsson,
Síldveiðar.
Vélbátarnir Haraldur og Skjald-
breið komu af reknetja-veiðum í
gær. Höfðu bábir góban afla. Sild-
veiðin lfefir verið fremur treg, það
sem af er sumri. Haraldur muu
hafa fengið um 500 tunnur. sam-
tals, og er hæstur. Frá Akranesi og
SandgerSi hafa þrír bátar stundað
síldveiðar, Geir gobi. Svanur II.
og Hera.
Gestir í bænum.
Meöal nýkominna gesta hér i
bæ, eru þessir: Ólafur Jóhánnes-
son. konsúll, Gunnlaugurf Þor-
steinsson, læknir, Friðrik Hjartar-
son, skólastjóri, Eggert Laxdal,
kaupmaöur, Guðm. Bergsson, póat-
ruei.stari, Jónas jónasson, ritstjóri
,,Tslendings“ á Akureyri.
Ágóðinn
af skemtunum þeirn, sem hér í
voru haklnar. i gær .og fyrradag, j
til hjálpar þýskum börnum, urðu i
i.Soo kr. á sunnudaginn og 500 kr. _
i gær.
VeðriS í morgun.
Hiti í Reykjavík 7 st., Vestm,-
eyjum 7, Grindavík 7, Stykkishólmi
6, ísafirði 5, Akureyri 9, GrímsstöS-
um 3, f-laufarhöfn 6, SeySisfirSi 9,
Hólum í HornafirSi 13 st. Loftvog
lægst fyrir norSan land, stígandi.
AJlhvöss vestlæg átt. Horfur: Vest-
læg og fiorSiæg átt. OstöSugt veSur.
Orma-veiðar
hafa opinberlega vcriö bannaðar
á Arnarhólstúrii, og ber ekki á
öðru, en orma-spekúlantar hlýði
báþninu vel, en kríurnar hafa látiö
það eins og vind um eyru þjóta og
eru þar ;vð veiðum eftir sem áður.
Margir botnvörpungar
liggja hér á höfninni þessa cíag-
ana, og eru suiriir þeirra að biða
eftir kolum.
Fréttasamband
við útlönd heTir verið ófullkom-
■ið, siðan sæsíminn slitnaði, — aö
eins ejjtt skeyti borist hingað. Eí
til vill bætist eitthvað úr því næstu
daga.
Caruso
Caruso. hinn heimsfrægi söngmaS-
ur ítala, hefir veriS veikur síSan í
vetur, en var orSinn svo hress í lok
fyrra mánaSar,' aS hann lagSi af
síaS frá New York til Neapel 28.
maí og ætlar aS hvíla sig þar í sum-
ar, en ráSgerir aS fara vestur um
haf í haust og vonar þá aS verSa
aíbáíta. Hann hafSi meS sér mikiS
iíöruneyti og margt þjóna og segja
ensk b!óS, aS ferS hans muni kosta
um 7 þúsundir sterlingspunda (um
150 þúsundir króna).
ieiidsala —Imboðsvei’slun
Búsíiköld margsk, úr prima aluminium^og'emaillíe, livergi
ódýrari né Smekklegri.
Leitiö okkar fyrst, það borgar sig best. Tilboð óskast
4 isl. afurðnm fob., einkum fiski, uil og Iýsi.
Simi 720
L æ k j a r g ö t u 6 B,
Leifnr Sigurðsson
éndurskoðari
HÓIatorg 4,
W±JOCL± IOB4.
Ti! viðtals 4 6 siðd.
Ea. Snðarland
íer v-: nt.ndega til Vestfjarða
20, juní, o;: á að koma hingað
aftur 1. júlí,
Skípið fer til Borgarness 2.
júlí.
A. V. TULINIUS
Skólastræti 4. — Talsími 254.
Bruna- og Lífsvátryggingar.
Havariagent fyrir: Det kgl.
iktr. Söassurance Kompagni A/s.,
Pjerdc Söforsikringsselskab, De
. rivate Assurandeurer, Thco Kocb
& Co. í Kaupmannaböfn, Svenska,
Lloyd, Stockholm, Sjöassurandör-
ernes Centralforening, Kristiania.
— Umboðsmenn fyrir: Seedienst
Svndikat A/G., Berlin.
Skrifstofutími kl. 10-11 og 12-5 l/i
STELLA. 45
sem eg sé, ber ástmilt hjarta í barmi, og þú þarft
ekki annað en segja eitt orð — þá sigrar þú.“
„Mér dettur engin í hug,“ sagði hann og roðn-
aði. „pú !ætur mig verða mér til minkunnar, móð-
«<
ir.
„Eg þarf ekki að segja þér nafn hennar?“, j
spurði hún.
„Eg geri ráð fyrir ,að eg viti það nú,“ svaraði
hann og hristi hcíuðið.
Hún þagði augnablik, en mælti síðan: ,,pað
er Lenore, Leycéster,“
Harin þokaði sér frá henni, svo að hönd henn- j
ar féll af öj;1 honum, og horfði beint framan í
hana. „Lenore,“ sagði hann lágt. „Mamma, hefð-;
tr þú átt að segja þetta?“
Hún leit ekki undan, þó að hann liti því nær I
ásakandi ti! hennar. „Hvers vegna ætti eg að I
hyka við það. þegar lieill scnar míns er í veði?“
sagði hún stillilega. „Ef eg sæi fjársjóð, — dýr-
mæta peilu, við faetur þér, og þú ætjaðir í gáíeysi
að ganga fram hjá henni, — væri þá rangt af 1
mér að vekja eftirtekt þína á því, svo að perlan
yrði þín eign? Eg vildi fórna lífi rnínu fyrir ham-
ingju þína, L.eycester! Ef til cr nokkur dýrgrip-
ur, þá er það L.enore. Ætlarðu að ganga fram
bjá henni? Pú gerir það ekki! “
Aldrei mundi hann til að hafa séð móður sína j
jafnhrærða áður. Nú sá hann í fyrsta sinni —1
eða réttara sagt kunni að meta hina fögru
stúlku, senr móðir hans hafði leitt honum fyrir hug-
skctssjónir. En hin stúlkan virtist honum enn hvísla'
ástúðlega: „Eg elska þig, Leycester." Og hvað
átti hann nú að hugsa um hana? Hann kiptist
yið pg færði sig frá móður sinni.
„Mér finst þú hefðir ekki átt að segja þeíta,“
cagði hann. „pú getur ekki vitað —•“
„Margt sér móðuraugað,“ svaraði jarlsfrúin.
„Ef þú segir eitt orð, þá er perlan á þínu valdi,
Leycester."
„Ef svo er, þá er meiri ástæða ti! þagmælsku,“
svaraði hann. „En eg vona að þcr skjátlist.“
„Mér skjátlast. ekki. Dettur þér í hug, að eg
mundi hafa vakið máls á þessu, nema eg hefði
vitað þetta með sannindum? Ó, Leycester, hugs-
aðu.um hana! Hugsaðu um hana og höfuð ættar-
innar. Hugsaðu um hana eins og þú ættir hana.
Leycester, sá maður er ekki til, sem snúa mundi
baki við henni.“ Honum varð ósjáifrátt að snúa
undan og ganga að árinhellunni. „Nei. hver sein
snevi baki við henni mndi vilja gefa aleigu sína
til þesr, að mega snúa við og ná ástum hennar!
Eg ætla nú að fara, Leycester. Góða nótt!“ Hún
kysti hann og gekk tl dyranna.
„Góða nótt,“ sagði hann blíðlega og lauk upp
dyrunum fyrir henni. ,,]?ú hefir fengið mér vanda-
ramt viðfangsefni, sem eg verð að hugsa um af
gaumgæíni."
Hún gekk þegjándi út. pjónustustúlkan beið
hennar í búningsherbergi hennar, en hún gekk inn
í innra herbergið og lét fallast þar á stól; hún
*var föl í framan og augun kvíðafull
„pctta er þá orðíð alvarlegra en eg bjóst við,“
mælti hún lágt fyrir munni sér. „Eg, sem þekki
öil svipbrigði hans, hefi ráðið leyndarmá! hans.
En það skal aldrei verða. Eg skal enn frelsa
hann. En hvernig, hvernig?"
pegar Trevorne lávarður var orðinn einn, tók
hann að ganga um gólf, brúnaþungur og æstur
í skapi. Eíann elskaði móður sína heitt og inni-
lega. Hvert ovð hennar hafði gengið honum til
lijarta. Hann elskaði hana og þekti hana. Hann
vis.ri að fyrr léti hún lífið, en hún samþykti ráða-
hag hans við stúlku af Stellu stigum, þó að hún
væri saklaus, góð og fögur. Hann var mjög utan
við sig yfir þessu, en þó staðfastur.
„Kcmi, hvað sem. na vi!l“ mælti hann fyrir
munni sér. „Eg get ekki skilið við hana. Hún er
fjársjcður minn, dýrmæt perla, sem eg hefi ekki
gengið fram hjá. Astin mín!“
Alt í einu var ró hans raskað og drepið á dyr.
Hann gekk ti! dyranna ti! að ljúka upp, en hurð-
'uni var !okið upp, áður en hann var kominn að
henni, og inn kom Grayford lávarður. Hann var
ÍTÍður niaður sýnum og góðmariniegt bros lék um
andlitið. Fvlátti lesa úr því einlæga samúð og vin-
áttu.
„Amar nokkuð að, gamli vinur?“ spurði lá-
Yurðurinn cg lckaði dyrunum.