Vísir - 24.08.1921, Blaðsíða 4

VilSIM
Til Biílijóla og biíreiöa
eru A^a-ljós tvlmælalauat þau bestu. — Leitiö upplýsinga hjá
H1 ,tsaga“
Þakkarávarp.
Mitt hjartans betta þakklseti
vil ég færa öllum þeim mörgu
nær og fjær, aem á einu eöa
annan hátt glöddu mig með fé-
gjöfum o. fi. síöaatliðinn vetur,
viö fráfall mannsina míns og
bróöur.
Þvi miöur eru mér ekkikunn-
ug nöfn allra þeirra, en sérstak-
lega vil ég nefna Bjarna frá
Vatnsleysu a Vatnsleysnströnd,
sem gaf mér kistuna utan um
hann framliðinn, og fintninginn
til Hafnarfjarðar.
Svo vil ég minnast Þorsteins
Jónssonar, húseigandans, og fólks
hans, sem færöu mér höfðingleg-
ar gjafir, og þeirra Gtuömundar
Jporsteinssonar og öuðmundar El-
Issonar og þeirra fólks, fyrir
þeirra miklu hjálp, og svo siðast
en ekki sist þakka ég Jónbirni
GHslasyni verkstjóra, fyrir hans
miklu hjálp og hiuttekningu i
minum eríiöu kjörum. Ollu
þessu velgjöröafóiki biö óg al-
góðan Guö að launa þegar því
mest á liggur.
21.-8 1921
Steiuþóra Eiuarsdóttir,
ekkja Bjarna Dagssonar
Baronsstíg 12. Beykjavik.
V----------------------------
I óbygðum.
Vr dagbók Nafnlausafélagsins.
(Framh.).
1 sólskini er fagurt á HlöSuvöll-
um. par horfa að hinar tröllslegustu
og harSneskjulegustu óbygðir lands-
ins. SkriSjöklar og ógróin eldhraun,
stórskorin fjöll og fisklaus vötn. paS
er eins og skapaS fyrir tröll, sem
engar torfærur hamla og þykir ekk-
ert fyrir aS bregða sér til Hom-
stranda á einum degi, ef 12 ára
gamlan hákarl vantar í búið. Erida
mun í fomöld ekki hafa verið eins
þögult á þessum slóðum og nú er.
pá bjó HlaðgerSur í Hlöðufelli.
Hún var hið mesta flagð og sat
fyrir ferðamönnum á Skessubása-
veg. Hún mun ekki hafa verið mik-
ið vergjörn, sem tröllkonum var títt,
því ekki bjó hún með manni sín-
um. Hann hét pórólfur og bjó í
pórólfsfelli, sem nú heitir Kálfs-
tindar, sunnan Hlöðufells. Son átti
hún sem Bergþór hét. Hann bjó í
Bláfelli og mun eg síðar geta hans.
Ekki hittust tröll þessi að máli, held-
ur töluðust við hvert úr sínu fjalli
og má nærri geta, að oft hefir þá
hátt rómað í tindunum kringum
Langjökul. En nú eru tröllin dauð
og gæta ekki lengur að manna-
ferðum um óbygðina. Og engi trú-
Overland-bifreið er til sölu, í á-
gætu standi. Góðir borgunarskil-
málar. Uppl. í síma 99. (274
Reykt kjöt, kæfa og ísl. smjör
með niðursettu verði. Mikið af bús-
áhöldum, leir- og email-vöru ný-
komið. Jón Bjamason, Laugaveg
33.____________________________(284
Balance-lampi (Messing) borð-
lampi (á háum fæti) og prímusvél,
fæst keypt í dag kl. 3—5 á Lauga-
veg 62. (283
Til sölu á Grundarstíg 8 niðri:
2 rúmstæði, 1 sófi, sem gildir jafnt
og 2ja manna rúmstæði, 1 mjólk-
urbrúsi ca. 10 lítra, Til sýnis kl. 7
—9 síðd. (282
Sérlega góð eldavél til sölu. Upp-
lýsingar gefur pórður Breiðfjörð,
Bræðaraborgarstíg 34. (280
Kápa til sölu á 12—13 ára telpu.
A. v. á. (278
Karlmannsreiðhjól er til sölu með
tækifærisverði. A. v. á. (277
Balar og allskoriar ílát úr tré
undir slátur, fisk, kjöt og annað,
eru nú aftur til í Völundi. (233
ir nú iengur á trunt-trunt og tröllin
í fjöllunum.
Eftir að við höfðum matast um
morguninn, tókum við saman far-
angur okkar og lögðum af stað
nokkru fyrir hádegi, eftir okkar
klukku, en hún var tveim tímum á
undan þeirri klukku, sem sumir
kalla landssímaklukku. Færðum við
tímann fram, til þess að geta bet-
ur notað dagsbirtuna, því að sólin
í óbygðunum fer snemma á fætur.
Hafði okkur reynst svo í fyrri ferð- ’
um, að menn vilja gjarna sofa, þó |
að klukkan sé orðin sex, en vakna
með andfælum, ef klukkan er orðin
átta, \ó að hún sé tveim tímum of
fljót. Sannast þar hið fornkveðna:
Lýgur latur að sjálfum sér.
Við héldum inn að suðurenda
Hlöðufells og ætluðum inn með því
austanverðu að Hagavatni. — Á í
i Hlöðuvöllum, skamt frá fjallinu, er \
kofi, sem fjárleitarmenn munu hafa
reist. Er hann mjög óvistlegur, eins
og flestir slíkir kofar. pröngur og
dimmur. Fyrir utan stóðu nokkrar
móbergshellur og höfðu ýmsir ritað
á ]?ær fangamörk sín. Voru sum
mörkin allgömul, frá því um miðja
öldina sem leið. Við ristum mark
okkar á eina helluna, með kveðju
og guðsblessun, sem við fólum í
blikkdós handa þeim, sem næst leit-
aði skjóls í þessu ömurlega gistihúsi
á Hlöðuvöllum.
LÍTIÐ HÚS í grendinni, til sölu.
Rif og flutningur fylgir í kaupun-
um. Spyrjist fyrir á Grundarstíg 17,
Reykjavík, kl. 6—7 síðd. (276
Til sölu stórt og vandað tveggja
manna rúmstæði á Grundarstíg 8,
3. hæð. Uppl. frá 5—7.. (294
Notaður hefilbekkur til sölu ó-
dýrt hjá Birni Sveinssyni, Brunnstíg
10. (291

LEl&A
Smiðja til leigu fyrir smið. Uppl. L
Bergstaðastræti 62. (288
f
TAPAB - FDMDIB
Yfirfrakki fundinn. Vitjist á
Njálsgötu 50. (273 .
Toilet-kommóða með stórum
spegli til sölu. Fæst með miklum
afslætti, ef samið er strax. A. v. á.
(289
flllá
HJÓN óskast til að veita litlu
sveitaheimili forstöðu í vetur. A. v.
á. (287

íbú'ÍS eöa 2 góö herbergi óskast.
A. v. á.
(5
• 2—4 herbergi og eldhús vantar
mig frá 1. okt. n. k. Guöbjörn
Guömundsson, prentsm. „Acta“,
2 herbergi og eldhús til leigu.
Uppl. á pórsgötu 9, kl. 8]/2 e. m.
(293
Til vörugeymslu fæst stórt og
bjart og rakalaust kjallaraherbergi
í góðu húsi. Afgr. tekur við umsókn-
um, mrk. „50“. (292
Mancettuhnappur fundinn. Vkj-
ist til Jónasar H. Jónssonar, Bár-
unni. (286
Hestur. Stór jarpur hestur, dökk-
ur á fax og tagl, aljárnaður, með
litla skafla á framfótunum, tapað-
ist aðfaranótt þriðjudags 16. þ. m.
úr haga á pingvöllum. peir sem
kynnu að hitta hestinn, geri svo veí
að gera gestgjafanum í Valhöll að-
vart, eða prestunum í Landakoti
(264
Hjólsveif með bor, var skilin eft-
ir í síðustu viku, á horninu við Mýr-
ar- og Nýlendugötu. Finnandi er
vinsamlega beðinn að skila henni í
slökkvistöðina. (285
Tapast hefir gylt kvenúr með
skelplötu, í gær. Skilist gegn fund-
arlaunum á afgr. Vísis. (281
Beisli tapaðist við Laufásveg 31.
Finnandi skili í ísbjörninn. (279
t" ...— - •
Lítil gylt kúla af hengilampa
tapaðist í gær. Skilist á Bergstaða-
stræti 31. (290
. Félagsprentsmittjan.
Við fórum yfir háls þann, sem
gengur út úr Hlöðufelli sunnanvert,
til þess að stytta okkur leið. Var
þar allerfitt yfir að fara fyrir hest-
ana, og lá nærri, að við þyrftum
að snúa við og Icrækja fyrir háls-
inn. En með harðfylgi hafðist það,
og við komumst klaklaust á jafn-
sléttu, og þar áðum við nokkra
stund.
Fyrir framan okkur var Lamba-
hraun, gróðurlaust og sandorpið.
pað er stórt um sig og ná miklar
kvíslir úr því niður í bygð. Hraun
þetta.er álitið að hafi komið úr gíg,
sem í því stendur og er tæpa mflu
suðvestur af Hagavatni. Hvergi sást
í grænan blett, hvar sem við litum
í kringum okkur, nema á melbakka
þeim, sem við áðum á. í norðri sást
Langjökull eins og hvítt belti, sem
bar við hraunröndina, en í suðri
stóðu Laugardalsfjöllin í fylking og
skýldu bygðinni. Voru þau víða
snjódrifin og skiftu skýrt litum. Lágu
fannirnar á fjöllunum eins og kyn-
legar myndir, og fengu líf, þegar
horft var á þær til lengdar.
Við lögðum á hraunið og stefnd-
um á eldbcrgir þær, sem upp úr
því standa, þar sem það er hæst.
í hrauni þessu eru sumstaðar vörðu-
brct, og munu þau eiga upphaf sitt
að rekja til þess tíma, er Norðlend-
ingar sóttu skreið sína ti! Suður-
lands. V'ar það á 17. og 18. öld.
Fóru þeir alla leið út á Reykjanes-
skaga og komu hvergi við í bygð-
um á leiðinni. Fóru þeir beinustu
leið yfir fjöll og fimindi. Nú er hinn
svokallaði Eyfirðingavegur ekki
lengur notaður, en víða sjást en*
þá götuslóðar, sem troðnir hafa ver-
ið af skreiðalestum Norðlendinga.
í Lambahrauni sunnan og vestan-
verðu er mikill sandur og víða laus,
svo að mjög er þreytandi yfirferð-
ar. Við þrömmuðum áfram þegj-
andi og stefnduih á eldborgina. par
héldum við vera góða útsjón og
bjuggumst við að þaðan mundi sjást
gi'einilega til Langjökuls og Haga-
vatns. En þegar upp á hæðina var
komið, bar ekkert nýtt fyrir auga.
paðan sást að eins lengra í bnrtu
önnur hæð. pangað gengum við.
par var ekki betra útsýni. Enn sá-
um við ekki Hagavatn. Enn lengra
í burtu var önnur hæð. Við héldum
áfram möglunarlaust, þó að svo
væri eins og náttúran væri að reyna
í okkur þolrifin og skapið. En hvort-
i tveggja var enn þá í góðu lagi. Mér
fanst eins og allir vöðvar vera að
vakna og þeir heimtuðu erfiði, erf-
iði, meira erfiði. Og eg gladdist af
því, að enn var ekki dagleiðinni
lokið. En framundan lá hraunið
stórgrýtt og óvingjarnlegt með sand-
hryggjum, sem drógu .máttinn ár
fótunum. Firik.