Vísir - 08.09.1921, Blaðsíða 2

< Ab £«• * J0i!
H$fum fyrirliggjandl:
„Gauehada6 Gaddavír
Gaddavírakengi
Þ»akpappa
Hrátjöru.
OcLÝrt Þstls.jáirxi
getnm ri8 selt ef samið er við okkur ni þegar.
I^óraur Svelnsson tfc Co.
Hafnarstræi 16.
Goodyear
bifreiðagúmmí fámn við með næstu akípum.
Stærðir:
30 X 3l/s Non-Skid Tread 01.
30 X 3j/2 All-Weather Tread „
31 X 4 - - - „
33 X 4 Smooth Tread S. S,
33 X 4 AU-Weather — S. S.
32 X 4i/, - — — S. S.
34 X 41/, — - — S. S.
35X6 — — — S. S.
Aliir sem bifreiðar nota vita að Gioodyear „Fabriou og „Oorda
dekJk eru best, frestið því að kaupa gúmmí þar til við fáum birgð-
ir okkar. Yerðið miklu lægra en annarstað&r.
Verðiagið.
paS er á allra vitorSi, aS þaS
hefir haft töluverS áhrif á verSIag
útlendra nauSsynja hér á landi, nú
um alllarígt skeið, aS búist hefir ver-
ið viS því, aS íslenska krónan ýrði
feld í verði. Og meðan alt var í
óvissu um gjaldeyrislántökuna og
greiSslumöguleikana í erlendri mynt
í framtíðirini, var þetta alveg eðli-
legt. En nú er gjaldeyrislániS feng-
ið og bankarnir virðast vera ráðnir
í, að koma í veg fyrir þaS, aS ís-
lenskri krónu verði ákveðiS sérstakt
gengi, og gjaldeyrir landsins þann-
ig feldur í verði, og ætti því verð-
lag á naúðsynjavöru framvegis ekki
að þurfa að verða fyrir neinum
áhrifum af gjaldeyrisskortinum. —
pví hefir verið ,.f!eygt“, að í ráði
væri að grípa aftur til innflutr.ings-
hafta á nauðsynlegum vörum, þrátt
fyrir gjaldeyrislántökuna. En það
mun vera með öllu tilhæfulaust.
Hve mikla löngun, sem stjórnin
kynni að hafa til þess að taka aft-
ur upp þann „ljóta sið,“ þá kemur
ekki til nokkurra mála, að hún dirf-
ist að taka þannig ráðiir af þing-
inu. Annað mál er það, að búast
má við, að bankarnir skamti erienda
gjaldeyrinn úr hnefa fyrst um sinn.
Lánið, sem fengið var, er svo lítið, að
þess er varla að vænta, að bank-
arnir hafi nógu ,,úr að spila“ fyrst
í stað, bæði til að borga áfallnar
skuldir og tii áfallandi j?arfa. Vit-
anlega verður að gera þá kröfu til
bankanna, að þeir „yfirfæri“ fé 'tii
allra nauðsyniegra vörukaupa. En
forsjália væri þó að vera viðbúnir
einhverium stirðieika í þeim efr.um,
þannig að frjáls samkepni í versiun
fái ekki notið sín til fuils fyrst um
sinn. pess vegna virðist rétt og skylt,
að haft verði eftirlit með því fram-
vegis, að verðlag á nauðsynjavör-
um sé ekki sett óþarflega hátt.
pað var misráðið af stjórninni, að
leysa upp verðlagsnefndina í vor,
þó að innflutningshöftin væru þá af-
numin. AstandiS breyttist svo sára-
lítiS við það, úr því að ekki var
5amtímis séð fyrir því, að „yfir-
færslu“-þörfinni yrði fullnægt. Og
þó að nú megi gera ráð fyrir því.
að eitthvað fari að rakna úr vand-
ræðunum, þá er einmitt nú sérstök
ástæða til þess að skipa verðlags-
nefnd á ný, þó að ekki væri til ann-
ars en að rannsaí^a verðlag á nauð-
synjavörum og ganga þá úr skugga
um það, að það sé ekki óþarflega
hátt. Eftir verðlaginu í haust, verða
væntanlega samningar gerðir um
kaupgjald við ýmsan atvinnurekst-
ur á næsta ári. petta getur því haft
mikia þýðingu fyrir afkomu atvinnu-
veganna. — Dýrtíðaruppbót em-
bættismanna landsins fyrir næsta ár
verður ákveðin samkvæmt verðlag-
inu hér í næsta .mánuði. pað varðar
því hag ríkissjóðsins ekki lítið, hve
hátt það verður. — í þessu sam-
bandi má t. d. minna á mjóikurverð-
ið hér í bænum, sem öllum er vitan-
legt, að er langt of hátt.
Yfirleitt mun flestum það ljóst,
hve geisimikla þýðingu það hefir
fyrir alla afkofu þjóðarinnar, heild-
arinnar og einstaklinganna, að vöru-
verðið lækki sem bráðast, og mega
stjórnarvöldin ekkert Iáta ógert til
að greiða fyrir verðlækkuninni.
Aðalamboösmenn. fjrir
Goodyear Tir« & Rubber Co, Akron, Oiiio.
Pv JLk
Sinuuf: 534 & 884.
Steykjavík.
Símnsfni „JuweS".
Bólafregn.
lega að mismun æfikjaranna í mann-
félaginu; þar er síðasta vísan svona:
Fannir örbirgðar fjúka;
fátt er snauðum til varna.
En upp úr helvíti hrópa
hundruð sveltandi barna.
Hvar samúð höf. er, má m. a.
sjá á því, að hann hefir snúið í Ijóð
„Kærleiksheimilinu" eftir Gest Páls-
son.
Náttúruljóð yrkir Holt stundum
mjög snoturlega, sjá t. d. „Kvöld-
roðinn" og „Sumarið er komið“.
Ljómandi fallegt og ljóðrænt er
; kvæðið „Syngdu, svanur“ á bls. 10.
; Og trúarjátningu höf. hefir maður
sjálfsagt í þessum línum:
Eilífðarblómið ástin - ástin sanna -
einsamalt nær í gegnum dauðans
hlið.
| Mér virðist Holt yfirleitt mjög
efnilegur og þykist mega búast við
góðu af honum, er honum vex
þroski..
Jakob. Jóh. Smári.
Siýfðir vœngir eftir Holi.
Reykjavík. Bókaverslun Ar-
sæls Arnasonar. 1921.
Bók þessi er eftir byrjanda, og
ber hún þess sumsstaðar merki;
smekkurinn er ekki altaf jafnviss hjá
höf. og sumt af kvæðunum inni-
haldslítið og ekki frábært að með
ferð eSa málsnild. En víða sjást þó
greinileg skáldskapareinkenni, og
kveðandi er yfirleitt gallalaus, en
málið lipurt og tilgerðarlaust. Höf.
yrkir mikið um dekkri hliðina á líf-
inu, enda.hefir hann átt við heilsu-
leysi að búa og sjálísagt reynt ýmis-
legt misjafnt. Best lætur honum að
yrkja milli gamans og alvöru, grát;-
og Iiæðni, sbr. t. d. „Lúlú,“ „Gata
vanans" bg „Lena“, sem mun vera
nckkuð einstakt kvæði í íslenskum
skáldskap. Stundum er þó alt gam-
an fjarri ádeilum höf. Qg að eins
.gremjan eftir t. d. í kvæðinu
„Djöflaaðsókn“, sem veitist ramm-
Br bréfi frá Noreíi
Norskur héraðslæknir, gamall
maður og merkur, skrifar fyrir
nokkru kunningja sínum hér í bæ
m. a.: . . „pað sem liggur mér
þyngst á hjarta nú um stundir, er
tollbaráttan við vínlöndin. Eg sé í
blöðunum; að nú er einnig leitast við
að rífa niður bannið á íslandi, én
ég vona, að þið reynist hraustir fyr-
ír! petta hálfa bann okkar í Nor-
egi yerður eflaust lögboðið, áour
en langt líður, og er vínlöndin sjá,
að oss er alvara, verða þau senni-
lega fúsari til samr.inga. Ef þau
hafa eigi þ.örf fyrir saltfiskinn frá
Nóregi og íslandi — hví hafa þau
þá keypt hann hingað til, og hafi
þau þörf fyrir hann — jæja — þá
íteiadór
TW* 'Y0.,rin< O
Anstar að
sí §|

iangard og mánnð;
U. 9V2 árdegis.
I
Bifreiðasteð
ins.
(Hornið á Halnarstræti og
Yeltusnndi, naóti 0, Joim-
soo & Kaaber).
Farmiðar selðir á afgr.
Símar:
581 og 838.
þurfum við alls eigi að skríða á
kviðnum fyrir þeim, til þess að þau
kaupi hann! —
Gætum við annars ekki komist
af nokkur ár án þess að selja vín-
löndunum saltfiskinn okkar? ViS
gætum líklega soltið og látið Spár.-
verja svelta, þangað ti! þeir kaupa
fiskinn skilmálalaust. peir vilja
neyða inn á okkur meira af víni og
brennivíni en við höfum þörf fyi'ir.
Við mundum eigi vilja selja afgang-
inn. Og því mundum vér neyðast til
að senda mann þangað suður til
að hella niður nokkrum. hundruS
i