Vísir - 17.02.1922, Blaðsíða 4

XÍSIR
v
í dag og næstu daga aelj-
um við 2000 pör barnavetl*
inga á 50 aura parið. Feikna
úrval af herra og dömu-
vetlingum og hönskum. Ull-
ar og silkitreflar hvergi eins
ódýrir.
Vöfiihnaid.
nuddlteknir, Laugaveg 46. Til
Brunatryggingar allskonar:
Nordisk Brandforsikring
og Baltica.
Líftryggingar:
„Thule“.
Hvergi ódýrari tryggingar né
ábyggilegn viðskifti.
A. V. TULINIUS
Hús Eknskipafélags Islands.
(2. hæð). Talsími 254.
Skrifstofutími kl. 10—6.
6 5 5 er talsímanúmer fisk-
sölunnár í Hafnarstræti 6. Ben.
Benónýsson & Go. (138
Gulbröndóttur köttur meö bandi
og 3-p'ence pening um hálsinn
fundinn. A. v. á. (2Zí.
viðtals frá 1—3. Sími 394.
Tapast hefir i Bankaslræti eða
Austurstræti, blár regnhlífar-
ininn i gyltri umgjörð. Skilist í
prentsm. Acla. (230
Tápast h.efir dömuveski frá
verksmitijunni h'álkinn aö Hverfis-
götu 54. Skilist á afgreiöslu Vísis
gegu fundarlaunum. (225
VIHA §
Vinnukona eða morgunstúlka
óskasl. Lækjargötu 2. póranna
Thorláeius. (229
Þrifm stúlka óskast í árdegis-
vist nú þegar. Augusta Svendsérr,
Aöalstræti 12. (217
HfiSMÆBI |
2—4 herbergja íbúð og éldhús,
óskast 14. maí n. k. Jón Haíliöa-
son, Völundi. (i9'9
Geymsluj)láss lil leigu við mið-
bæinn. A. v. á. (233
Tilboð.
Maður, sem igetur lagt fram
dálitla peningaupphæð, getur
fengið leigða hæð í nýju liúsi, að
stærð 12><;12, á góðum staðíbæn
um. Uppl gefur Samúel Guð-
mundsson múrari, Vesturgötu
17. Iieima kl. 7—8 síðd. (231
A skemtilegum og sólríkum
stað eru til leigu 3 samliggjundi
ticrbergi og eldhús, einnig slór
stofa með forslofuinngangi. —
Eggerl Kristjánsson, skrífstofu
Mjólkurielags Reyk javíkur, sími
517. | (227
Herbergi fyrir einhleypan karl-
mann til leigu. — T.jós og ræsting
fylgir. Uppl. gefur Þorgils Ing-
varsson, Landsbankannm. (226
Fæði fæst á Grundarstíg 8,
uppi- ((73

m
I
Ilreinar PRJÓNATUSKUR eru
keyptar háu verði á afgreiðslu
„Álafoss“, Laugaveg 30. (165
Utiö notuö Remington-ritvél til
sölu. Sími 353. (.215
Komið með glös og kaupið
saumavélaolíu lijá Sigurþór
Jónssyni úi’smið, Aðalslræti 9.
Hreinar léreftstuskur kaupir
Félagsprenlsmiðjan hæsta verði.
(232
Góð húscign lil sölu, laus íbúð
14. maí. A. v. á. (228
Ný, vönduö karlmánnsföt til
sölu meö tækifærisveröi á Lauga-
veg 34. (224
Agætt síldarmjöl til sölu ódýrt.
Síhiar: 895, 2<S2, 726. (2-3
2 upphlutir maö boröum eru til
sölu meö njjög góöu veröi. \. v. á.
(221
Gott meöalalýsi iil sölu. einnig-
rúmstæöi, oliubrúsi .200 lítra. A.
V. á. (220
Tækifæri. Til sölu mjög góöur
grammófónii méö ca. 50 ágætiim
þlötum. A. v. á. (2Kj
Stór og- þykkur jakki úr kálf-
skinni, óslitinn, til sölu ódýrt hjá
Mehle, Njálsgötu 60. (21S-:
Sama sem ný kvenkápa (kjót-
kápa) til söhi. Verð 55 króniir.
Uppl. Laugaveg 74 (uppi). (210
■tJtsprúngnir hlómlaukar fást í
versluninni Gullfoss. (216-
Þeir. sem þurfa aö fá sér góð-
fan og ódýrán fóÖurb'æti og tilbú-
inn áburð, ættu sem fyrst aö hafa
tal af Asgeiri Ólafssyni, venjuíega
til viötals kl. 2—4 í verslun Gtmn-
ars I‘úröarsouar, Laúgaveg 64.
Sími 493. • (214
Félagsprentsmiðjan.
\
Eftir Charies Garvice.
f I. KAFLI.
Clyde Leyton var ódæll.
pað er oflasl örðugt fyrir einbirni að vera góð
börn, og enkum þó, þegar sú óhamingja hendir
að jarlsson á í hlut.
Faðir hans var ekki kominn af aðli, en hafði
fyrst verið vikadrengur, síðan skrifari, og upp úr
j»ví varð hann meðeigandi verslunarhússins. Og
alt varð að guili í höndum hans. Hann vissi hve-
íær hagkvæmast var að festa kaup og, það senr
var enn meira virði, hann vissi hvenær átti að
selja. Hann auðgaðist á öllu: járni og kolum,
bómull og víxlum, hlutabréfum og ull. í fáum
■•rðum sagt: honum græddist fé á öllum þeim
íyrirtækjum, sem borgarbúar hafa venjulega á
prjónunum. Og Iiann stofnaði hlutafélög og hék
þeini saman mcðan að unt var; en þegar það var
•kki lengur hægt, seldi hann hlut sinn með ágóða,
þó að aðrir yrðu fyrir tapi. — Hann' komst á
þing, og kom þá brátt í Ijós, að hann var jafn-
sJingur í stjórnmálum sem hann hafði verið í fjár-
wálum. Hann var góður ræðumaður; brosið íbygg-
ið og ástúðlegt og öl! framkoman aðlaðandi, svo;
hanrj náði föstunr tökum á áheyrendunum. Og,
hin ótæmandi pyngja hans stóð flokki hans ævin-
lega opin, ef ástæðurnar urðu þannig, að pening-
arnir einir gátu komið honum á réttan kjöl aftur.
Slíkir menn hljóta að komast áfram, og það
leið ekki á löngu, þangað til hann var orðinn ráð-
herra. — Og haiis hágöfgi, herra Leyton, tók sér
konu, og kvæntist ungri hefðarmey- Hún var dóttlr
bláfátæks skosks aðalsmanns, sem þóttist hafa him- j
in höndum tekið, að fá jafnríkan og rmkilsmegandi ■
stjórnmálamann fyrir tengdason. —
En fyrir því, að það þótti hálf óviðkunnanlegt
að segja „herra“ Leyton og ,,lafði“ Leyton, laun-
aði flokkurinn honum dygga fylgd, skömmu síðar,
með því að koma honurn í tölu lávarða, og
hann varð jarlinn af Norihfield. petta ætti að
nægja, til að sýna, hvílíkur dugnaðar og gáfu
maður faðir Clyde’s var- En í ofanálag var hann
ágætismaður, var mjög örlátur, og þjóðbætandi. í
Hann var formaður óta! góðgerðafélaga og ann-1
ara mannvinastofnana, sem hér er óþarfi að skýra
frá.
petta var faðirinn. Og ef hægt var, þá var
raóðir hans enn þá metorðagjarnari. Hún hafði i
komið manni sínum í tölu aðalsmanna, og nú
var hún á snöpum eftir sokkabandsorðmin: handa
honum. Hún var auðug, og þó þráð? hún langt-
imr, langtuin ineiri auð, og meiri pcninga. Og það
er ekki nema óljós lýsing á huga hennar, að segja1
hana drambsama..
Nú, og sonurinn, — einbirni slíkra foreldra, —
átti að vera hreinasta fyrirmynd. Hann var há- <
vaxinn og vel limaður, fríður sýnum með fjörleg,
glampandi augu. Hann var svo ágætur reiðmaður,
að ofdirfskan ein fór fram úr, og var kallaður;
Leyton frækni fyrir það, hve vel honum tókst að j
láta klárana fara „krummaflug". og fylgja veiði-j
hundunum yfir urð og móa, gil og girðingar. En
foreldrum hans þótti lrann heldur hávaðasamur
heima fyrir, svo að þau ákváðu, að hann skyldi
lesa lög, þegar hann haiði lckið skrykkjóttri latínu-
skólavistinni- Jarlinn sayði, að lögin mundu spekja.
hann, og sennile^a hefði það farið svo, ef Clyde
hefði lesið eins og til var ætlast. En honum varð
það bráðiega Ijóst, að laganám átti ekki við hann.
En í þess stað kynti hann sér íþrótlablöðin og
þær athafnir, sem þau skýrðu frá, og varð brátt
furðu vel að sér um alla meðferð veðhlaupahesta
og hve rniklu væri óhætt að veðja um þá. Hann
átti tvo eða þrjá gæðinga í æfingu. á kyrrum stað
í Surrey og léttan, lipran klár, sem hann hafðr
nokkrum sinnum riðið sjálfur, á veðreiðum, og
fengið verðlaun fyrir.
petla var ákaflega skemtilegt líf, en vitaskuld
dálítið kostnaðarsamt. pað væri rangt að segja,
að jarlinn væri sínkur, og hann lagði Clyde mikið
eyðslufé. En það hrökk ekki nærri til, og Clyde
varð vilaskuld að fá lán. peir voru margir ísraels-
synir, sem góðfúslega lánuðu syni jarlsins af North-
field, og Clyde eyddi og tók lán, tók lán og eyddi
á hinn gamla og góða hátt, með gjaldþrot fyri-
augum.
Ef hann að eins vildi staðfesta ráð sitt og kvong-
ast! En þó að fjöldi kvenna væru hrifnar af honum
og ein eða tvær fríðustu ungfrúrnar vildu óðfúsar
giftast honum, með öllum göllum hans, var ekki
nærri því komandi. Hann mintist örsjaldan á kon-
ur; en einu sinni þegar Dorchester foringi sagði
við lrann: „Clyde, þú verður að fara að hugsa um
kvonfang þitt, drengur minn,“ hafði Clyde svarað
rólega: „Eg geri það, þegar hjarta mitt girnist.”
pað vai hrein alvara í röddinni, svo að Dor-
chester foringi fór ekki lengra út í þá sálma-