Vísir - 22.03.1922, Síða 4

■ IfflK

ÞaÐ sem eftir er af hven-
vetrarkápum barna, ullar-
prjónakjólum og golftreyj-
um, seljum við meft 25%
afslœtti.
Notið tækiíærið!
Vörnhúsið.
ta. 2000 pd. af g&ftu besta-heyi
vil ég kaupa nú þegar.
Kjartan Thors.
Nýlegt vandaft
steinhús
helst með öllum þœgindum, ósk-
ast til kaups & góðum stað.
A.. v. á.
Leikfélag Reykjavíkur
leikur tmyndunarveikina nk.
fimtudag og föstudag.
Verslunarm.fél. Reykjavíkur
heldur fund annað kvöld kl.
8y2 á llótel Skjaldbreið.
Allar tegundir af j
1
óskast keyptar.
H.f. .Isól'ur*
Simi 719.
7 Moöersprjten V13LCÁN0
Pris 10 og 12 Kr., med alle
» 3 Rör 14 og 16 kr. Udskyld-
/ V ingspulver 2,50 kr. pr. æske
pr. Efterk. eller Frim. Forl.
ill. Prisliste over alle Gummi- og
anitetsvarer gratis.
Firmaet „Samariten".
Köbenhavn K. Afd. 68.
Guðmunðor Pétorsson
nuddlæknir, Laugaveg 46. Til
viðtais frá 1—3. 8imi 394.
ÍFÍnguFinn.
Fundnr i kvöld á Skjaldbreið
kl. 9.' Kosnir fulltrúar i Banda-
^agift. Stjórnin.
Braaalrygglngar aUakonari
Nordisk Brandforsikring
og Baltica.
Líftryggingar:
„Thule".
Hvergi ódýrari trygginga* n<
Ébyggilegri viðskifti.
A. V. TULINIUS
Hús Kimakipafélags tslands.
(2. hseS). Talsími 254.
Skmfatofutími kl. 10—«.
| f IIIA) “1
Allar Jegundir af ritvélum
teknai’ til viðgerðar með fullri ábyrgð. O. Westlund. Austur-
sb’æti 5. (131
Góð stúlka óskast á fáment:
heimili. A. v. á. (353
Slúlka óskasl i visl nú þegar.
A. v. á. (352
Föt eru hreinsuð og pressuð fyrir 4 krónur, pórsgötu 6. (349
Starfsstúlkur (’iskasl að Vifijs- stöðum, til lireingeminga og í
þvottahúsið. Uppl. lijá ylir-
lij úk runarkonun ni .• (348
Tekið til sauma: Bamaföt,
jieysuföt, upphlutir, k jólar, snú-
ið við karlmannafötum o. m. fl„
livergi eins ódýrt og á Fralcka-
stíg 11 niðri. (347
Fyrirmynd (Model). Málarar
(»ska el'tir stúlkú sem fyrirmynd.
Hátt kaup. Uppl. gefur Jón
Jónsson, Grettisgötu 52. Heima
frá kl. 7 8 siðd. (359
rrrníirTiiiiir™!
Gidlmaneliettuhnappur tap-
aðisl i miðbænum í gær. Skil-
ist gegn fúndárlaunum á afgr.
Vísis. * (358
Kápa, sjal, svunta og sbi’si lit
sölu. Herbergi fyrir kvenmann
til leigu á sama stað. A. v. á. (357
Reið og vagnhestur til sölu nú
þegar, liey gelur fylgt, ef vill.
Uppl. Hverfisgötu 93, kl. 7 síðd.
(343
Barnakerra til sölu. A. v. á.
(356
Húsgögn til sölu: Sóí'i, 4 stól-
ar, borð, teppi, og myndahilla;
alt nolað. Til sýnis á Vesturgötu
17, trésmiðavinnustofunni.. (355
Barnavagn óskast til kaups nu
þegar. A. v. á. _ (354
Zeiss þektu allir um árið þeg-
ar „Jfenazeiss“ keypli silí'urberg-
ið ókkar. Flestir vita, að enginis
er Zeiss fremri um glerjagérð i
sjónauka og gleraugu. ..—- Fú-
ir vita að Gleraugnasala augn-
iieknis í Lækjargötu 6 A befir
gler og gleraugu frá Zeiss. Allir
ættu að nota Zeiss gler í glei-
augu sín. (351
Svart kassimir sumarsjal til
söiu og sýnis á Laugaveg 24 B,
i'ppi. (350
Réminglon-iitvél til sölu meS
tækil'ærisverði, ef samið er
strax. Eyjólfur Sveinsson,
Laugaveg 10. (345
Góð litil eldavél óskast i’skift-
um t'yrir aðra stærri. Uppl. á
Hvert'isg. 93. (341
UIP8KAMB «
Húseign, lieil eða hálf, með
lausri íbúð og sölubúð á sikjós-
anlegúm slað, fæst keypt eða
Jeigð. Sigl'ús Sveinbjörnsson,
Fálkagötu 25. (328
Af sérstökúm ástæðum er til
sölu, jneð lágu verði: Ný. stígin
saumavél, einnig stórt borð, 2%
mtr. langl, divan, stólar o. I I. A.
v. á. (346
F élagsprentamiðjan.
úr andliti mínu, og það varð eins og það er nú.
Áður vaj- sagt, að eg væri lagleg. Hann eyði-
lagði fríðleik. minn; drap mig, bæði líkamlega og
andlega. pað var að eins ein hugsun og ein!
von, sem hélt mér uppi. petta var ekki honum
að kenna. Hann var ekki nema maður, en menn
eru varnarlausir gagnvart fríðleikskonum, ef þær
ætla sér að ná í þá. Hún var djöfull! Hún átti
ekki skilið'að lifa, og eg ákvað að drepa hana.
Eg beið þangað til þau komu aftur úr brúð-!
kaupsferðinni —- sem átti að hafa venð min — j
þá fylgdi eg þeim eftir, þangað sem þau ætluðu’
að búa framvegis, og kvöld eitt —“
Hún þagnaði, og augun, sem störðu á gólfið,
urðu blóðhlaupin og ofsafengin.
„Kvöld eitt kom eg að þeim. þar sem þau sátu j
saman í faðmlögum, og eg rak hana í gegn!i
Hún hneig niður dauð í crmum hans. Hann gat
drepið mig, ef hann hefði viljað, Eg hreyfði hvorki
legg né Iið þangað til menn komu og fluttu migj
á lögreglustöðina. Ef hefði beðið um dómfellingu
ef mér hefði verið leyft. Á sama stóð mer; eg.
hafði drepið hana, og var ánægð; nú vildi eg
fá að deyja. Til hvers átti eg að lifa?“
Hún þurkaði stóran svitadropa af enni sér og j
andvaipaði.
„peir dæmdu mig í ævilagnt fangelsi, það var ■
manndráp, sögðu þeir, en það var morð. peir kendu
í brjósti um mig.af því, að eg var kvenmaður og
hafði verið grimdarlega leikin. pað hefði verið
betra, ef þeir hefðu lekið mig af lífi þegar í stað; ■
það hefði verið velgjörð; en þetta —“. pað fór j
hrollur um hana.
„Eg vissi ekki hve lengi eg var í fangelsi,
var eins og draumur. Að lokum fengu þeir mér
þetta — sem þér funduð — og sögðu mér að eg
væri frjáls. Eg var ekki fegin, og ekki einu sinni
þakklát. Hvers vegna hefði eg átt að vera það?
Hvað gerði til hvort eg var í fangelsi eða ekki.
Líf mitt var eyðiiagt. Eg átd altaf að láta lög-
regluna vita, hvar eg væri niðurkomin og í fyrstu
gerði eg það. En fólk komst brátt á snoðir um
bver eg var, lögreglan hefir kann ske skývt frá
því, — og eg gat ekki haft ofan af fyrir mér.
pá þá mintist eg þess, að eg hefði einhversstað-
ar lesið um stúlku, sem verið hafði í svipuðum
kringumstæðum, hún falsaði meðmæli og komst í
vist. pað komst vonbráðar upp og hún var sett í
fangelsi; en eg fekst ekki um það. Mér stóð á j
sama. Eg ákvað að eg zl(\)ldi el(l(i fara aftur. j
Lafði Ethel lirylti við hinni hræðilegu þýðingu:
þessara orða.
„pað væri miklu betra að drepa sig, heldur en |
lifa því hræðilega lífi, og eg ákvað að gera það.
Eg falsaði meðmælábréfið og — þér vistuðuð mig.
petta er öll mín saga, lafði mín.“
Lafði Ethel sat þögul og iireyfingarlaus. Hin
ægilega frásögn hafði haft mikii áhrif á hana, en
ekki þó ti! ineðaumkunar. Meðan Agatha Rode
sagði frá, hafði hún ósjálfrátt sett sig í hennar spor.
Ef hún og Clyde hefðu verið kornin að giftingu
•— hún og Clyde! og önnur kona hefði svo kom-
ist upp á milli þeirra og tælt hann frá henni!
„pér eruð óguðleg, útskúfuð kona,“ sagði hún'
að lokum.
„Já, lafði mín,“ samsinti hin kuldalega og án
þess að minsti vottur af gremju væri í röddinni.
„Og eg gerði að eins skyldu míni, ef eg sendi
aftur í fangelsi, til að afplána glæpi yðar.“
Agatha Rode leit upp.
„Eg færi ekki aftur, lafði míri,“ svaraði hÚE-
með ægilegif ró.
„Slíkar konur, sem þér eruð, eru ekki hæfar til
að leika lausum hala,“ hélt lafði Ethel áfram, eins
og hún hefði ekki heyrt til hennar. „Hvernig á eg;
— hvernig á nokkur — að vita, nema þér fremjicB
einhvern stórglæp, ef þér gangið lausar?"
Stúlkan sló út höndunum.
„Hvað er eg líkleg til að gera?“ spurði húfí
með dauflegri rödd. „Ekki er eg þjófur. Skart-
gripum yðar“, — hún leit á skrínið, — „gæti eg
verið búin að stela otal sinnum, ef eg hefði viijaá.
Eg er eklci þjófur; eg stel þeim ekki. Hvað hefðt
eg gott af þeim, lafðí mín? Eg hefi þjónað yður
trúlega."
„Já, eg er að hugsa um það“ sagði lafði EtheL
„pér hafið verið góð vinnukona, og fyrir þá sök.
er eg hikandi. pær mundu, margar, vera hræddar
við að hafa slíka stúlku nálægt séi; en eg er ekki
| iirædd," og hún horfði fast og kuldalega í augu
hennar.
„Nei, þér þurfið ekki að óttast mig, lafði mín,"*
I sagði hún, ekki í biðjandi rómi, heldur með drunga-
j legi'i ró, eins og henni stæði nákvæmlega á sama
! um hvaða ákvörðun lafði Ethel tæki. „pér hafið
aldrei gert mér mein; ekki hafið þér rænt mig mann-
inum, sem eg unni. Nei, eg mundi hvorki gei a yður
né öðrum mein. Hvers vegna ætti eg að gera það?*“
„Eg endurtek það, að eg er ekki hrædd við yð-
ur,“ sagði lafði Ethel. „Og yður er það ljóst, aS
þér eruð algerlega á mínu valdi."
Agatha Rode kinkaði kolli ofyrlítið til sam-
þykkis.
„Eg get sent yður í fangelsi, nær sem mér sýn-
ist. pér skiljið það.“
þaðj yður