Vísir - 23.03.1922, Page 2

Vf gf'tf1
Stör
Höfum fyrirliggjandi: i
Hakkra sekki af taveiti nr. 1,
Mais heilnm,
Heaiaabyggi.
Símskeyti.
Kristjartíii 22. mars.
Norðmenn og Spánverjar.
Norsku samningarnir við Spán
eru ekki fallnir niður. Nú eru
tveir samningamenn frá Noregi
i Madrid, og eru engar fregnir
komnar frá þeim um að samn-
ingum sé hætt. v
Stórþingið kýs að líkinduxn
lieldur tollstríð én að gefast upp.
[Ofanskráð símskeyti barst
Stórstúku fslands i dag. Er það
svar við fyrirspurn, sem liéðan
var send í gær.j
Kennarastóllinn
i hagnýtri sálarfræði.
Ræða Bjarna Jónssonar.
pað var golt að hann nefndi
„komediu', þessi hv. sparnaðar-
maður (Sigurður Stefánsson),
sem nú settist niður, þvi hann
er einmitt sjálfur höfuð „ko-
mediant/ deildarinnar, eins og
eg skal þegar færa rök fyrir.
Hann sagði enga þörf á þess-
um tveim embættum, sem nú er
á dagskrá að skera niður, en eg
mun nú sanna, að full þörf er
á því embættinu, sem nú er um
rætt. Af hinu hefi eg ekki skift
mér annað en það, að greiða
atkv. á móti fyrirsögn þess á-
gæta frv. En svo er nú um starf
þess manns, er aftekinn var, að
gríslcu og latínu verður að kenna
eftir sem áður og eitthvað verð-
ur að borga fýrir kensluna. Og
hvað sparast þá, þegar við lausa-
kensluna bætast eftirlaun þess
mannsins, sem af var tekinn?
pað er reikningsdæmi lianda
þeim, þessum sparnaðar-fjár-
málavitringum.
Við slíka ráðstöfun sem þessa
mundi landið spara sér það, að
þurfa að taka við vinnu manns
ins, borga fyrir það jafnmikið
og á ineðgn maðurinn vann fyr-
ir launum sínum.
petta er-sparnaðurinn.
petta er að leika gamanleik,
og hv. þm. N.-ísf. (S. St.) má
vita, að þótt hann sé hlaup-
inn úr sæti sínu, að það spyrst
til Norður-lsfirðinga; hvernig
haun leikur. ,
Hann sagði líka, að lialdhír
væri allir samningar við- þessa
menn, og er þa@i all-drjúgléga
mælt í garð Guðmundar Einn.>-
bogasonar, sem allir dómstólar
myndu d'æma að svikin væri
loforð á, því þctta embættí;.sem
um er að ræða, er við hans nafrt
bundið.
Jafnvel þótt Alþingi ákvæðk
að greiða Guðm. Einnbogasym
full laun, þá hregður það lof-
orði við hann samf. Honum' var
veitt þetta; embæíti til þess að
lanu fengi þar að starfa og
njóta. sín, og það er það, sem
lann vill gera einnig framvegis.
pctta frv. er því svo langt frá
?ví að vera efndir á loforðum
þingsins, er það gaf þegar em-
bættið var stofnað, að það eru
miklu fremur svilt.af versta tagi.
Eg býst að vísir við, að þótt
>etta þing láti sér sæma að svifta
þenna ágæta mann tekjum sin-
um, og þótt þvf tækist það, að
hann cfeyi ékki fyrir* það úr !
hungri, en slík óorðheldni sem
þetta er ekki sæmandii neinum
einstökum manni, hvað þá Al-
þingi Islendinga, Ei> ef hv. þm.
N.-ísf. (S. St.) telúr rétt og
sæmilegt, að Alþingi verði tal-
inn sá aðili, sem verst liéldui*
orð sín, þá hann um það og þeir
hv. þirigm., sem liomim fylgja
að málum. En hilt veit cg, að
bændur kjósa ekki það orð á
Alþingi, að það lialdi ekki gef-
in loforð.. Og hann má veraviss
um, að svona mál fréttisí, og
mun hvergi mælast vel fyrir
pá þarf eg einnig að ivka of-
an í hv. þm. N.-lsf. (S. St.) iíl-
mæli nokkur uin Guðtn, Finn-
bogason, er hann lét falla við
1 .umr. þessa máls. Hánn sagði,
að aðalstarf þessa manns við há-
skólann væri að koma þangað
til þess að fullvissa sig um, að
kenslustofurnar væru tómar.
petta eru liörð ummæli um
fjarverandi mann, jafnvel þótt
sönn væru. En liarðari eru þau
samt, þar sem enginn flugufót-
ur er lyrir þeim, eins og eg brátt
mun sanna, og ekki sist þar sem
þáð er bæði þingöldungur og
prestur, sem ber sér þau í munn.
Og það gæti oröiÚ honum hættu-
spil, ef það fréttist, og það mun
fréttast, að Jiann hafi skrökvað
á saklausan mánn liér í deild-
inni.
Eg skal nú til þess að sanna
mál mitt, gefa stutt yfirlit yfir
rýmingarútsala
tiefst morgfiin.
Mikiil aislittor i ölinm vönm.
Helgi Jónsson
Laugaveg 11.
Sími 80.
stárf Guðm. Fmnhogasonar síð-
an hann var skipaður f embætt-
ið: — ‘
Ár 1917-18: a) Las með nem-
endum guðfræðideildár trúar-
bragðasálarfræði, og' lagði
þá til grundvallár Varieties of
religious Experience og hafði T
—8 ábeyrendur stöðugt. — b)
Hafði sálarfræðitilraunir, með
sama nemendafjölda. — c) Hélt
almemia fyriflestra um gáfna-
próffvrir fúllú húsii. — d ( Hélt
almenna fyrirlestra um fagur-
fræði, er hafa komið út og kall-
ast: Frá sjónarheimi. , t
Ár 1918—19: a) Las hann
með stúdentúm og iiélt fýrir-
Sestra um frásögn og vitni
(Psykologie- der Aussage og
liafði ávalt 7-8 áheyrendur enda
er lögfræðiúguirri svo að segja
lifsnauðsyn að kynna sér slíkt
og þekkja það. -— b) Hélt al'-
menna fyrirlestra um sálarfræði
námsins fyrir fullu húsi. — e)
Hafði sefíngar með stúdéntum
í notkún höka og bókasafna, og
voru þær æfingar mjög vel sött-
ar. — d) Kendi stúdentum um
samband sálar og likama-, og
lagðí til grttndvallar Body and
Mind eftir McDougall, og mua
þar aldrei hafa hafl færri en 10*
áheyrendur. "■
Ár 1919—20: a) Hélt almenna
fyrirlestra um skipulagvinnunn-
ar, vel sótta að vanda. — b)
Hélt áfram að lesa ineð stúdent-
um Body and Mind. — e) Veitti
lögfræðingum kenshi í glæpa-
mannasálarfræði, þeirri greiri,
sem liv. frsm. (St. St.) hélt ekki
vera bagnýta sálarfræði. En
flestir hv. þm. munu kunna skil
á þvi, að þetta er sálarfræði og
það sálarfræði, sem öllum dóm-
urum er nauðsj'nlegt að kunna,
þótt hv. frsm. viti ekld slíkt.
Ár 1920—21: a) hélt almenna
fyrirlestra um áhrif veðráttu og
loftslags á sálarlíf manna, sem
hann liefir síðan gefið út sem
fylgirit háskólabókarinnar.
Hafði hann'fult bús að vanda.
— b) Hafði sálarfræðitilraunir
og gáfnapróf með nokknim
stúdentum háskólans. — c) Las
aftur riieð stúdentum trúarsál-
arfræði og lagði lil grundvallar
Varieties of religiousExperienee^
sömu bök sem 1917—18.
Nú fteídiar hann fyrirlestra
unii sámlílið og þjóðarandann
og hefir mikla aðsókn. Einnig
hefir hann> tilraunir með einu
kandidatsefni og kennir honum.
tilrannasálhrfræði o,. fl.
pá heldúr hann og íyrirlestra:
Yfirlit yfir hagnýta sálarfræði.
pað er þvi svo langt frá því»
að orð liv. þm. N.-ísf. séu sönn.
að altaf hefir verið allmikil' að-
sókn tilþessa manns og að sum-
um fyrirlestrum hans liefir hún
verið afarmikill. „
Út af þeim reikniiigl, sem
færðiax- hefir verið frams hér f
n. d. uro það, hve fáir séu fast-
if nemendur hjá þessum manni,
vil eg minna á það, að við er-
lenda háskóla, sem eru mörgum
sinnuin sta'rri, eru oft fáir nem-
endúr. Skal eg geta þess, að
kennarinn i slafneskum naálnm
ií Kaupm.hafnar-hásjcóla hafði
tun tíma að eins 2 nemendur,
og var annar þeirra tsíending-
ur. Og' þegar eg gekk til grisku-
æfínga undír próf, vorum við
að eins 0 saman. Jafnvel við
slíkt háskólabákn sem Berlínar-
háskóla, eru ofí ekki meira en
15—16 nemendur viðstaddir
fyrirlestra,. sem eru sérstaklégs
efnis.
Eg vií liæta þvi við, að þótt
svo heíði mátt segja, að em-
bættið hai’i ekki verið nauðsyn-
legt þegar það var stofnað, þá
verður slíkt ekki sagt nii, þar
sem háskólinn er húinn að setja
reglugerð um próf i þeirri grein,
sem þessi maður kennir. Og þó
að ekkí sé þar neina einn nem-
andi nú sem stendur, þá geta
þeir fljótlega orðið fleiri. Er
ckki ólíklegt, að efnaðir menn,
sem ekki kæra sig um að Iesa
til embættis, muni einmitt lesa
i þessari deild sér til menta, og
jafnvel taka þaðan próf.
Eg hygg, að ef frv. hv. sparn-
aðarnefndar verður §ámþ„ að
þá megi ætlast til þess að há-
skólinn fari að gefa út bækling
með sama titli og einhver sjúk-
lingur á Yífilsstöðum, sem kall-
ar sig Holt. Rit hans hét: Stýfð-
ir vængú'. Sparnaðarnefudin vill