Vísir - 01.04.1922, Blaðsíða 3

VlSIR
eigi að kosta alla unglingaskól-
ana, þessa, sem eiga a'Ö' veita barna-
fræösluna á unglingsárunum, því
að það tók hann fram í „Vísi“ 13.
mars, að ekki vaári svo sem nauö-
synlegt, aö hafa fengið neina und-
irbúningsfræöslu undir unglinga-
skólanámið. Þetta virðigt fremur
benda á, aö undir niðri sé nú mað-
tirinn jafnaðarmaður, í fræðslu-
málunum að minsta kostþ.eins og
við síra Tóhannes. Og aö það sé
alvara hans, að ríkinu beri að
styrkja fræðsluna og kosta hana
að einhverju leyti, sést ennfremur
á því, að hann taldi ekki úr vegi,
að Hjarðarholtsskólinn fengi styrk
úr ríkissjóði. Að sá styrkur varð
svo „lúsar-nirfilslegur“, sem hann
Ikveður hann verið hafa, veit eg
ekki af hverju hefir stafað; má-
ske fjárveitingarvaldið hafí lmgs-
að sem svo: Sjálfur leið þú sjálfan
þig. (Niðurl.)
Sigurður Jórtsson,
kennari.
„Öhæfa”.
' Einhver „Ósníkinn" er að senda
nér tóninn í grein, sem nefnist
„Óhæfa“ og birtist í Alþýðublað-
inu síðastl. laugardag. Nafnið á
vel við greinina og höfund hennar.
■<er sjáanlega ætlar, að hjá .öllum
mönnum búi sömu hvatir og i
hans eigin brjósti, og má ])ó slikt
•óhæfa heita.
Höfundur „Óhæfunnar“ hneyxb
ast á auglýsingu frá mér, sem ný-
lega birtist í Vísi. Án þess að vita
skapaðan hlut um tilgang minn
með þessari auglýsingu, eys hann
mig auri hinna verstu fáryrða, og
'telur auglýsinguna ljósan vott um
íádæma fúlmensku og ósvifni.
iRaunar er mér alveg sama, hvað
„ósníkinn" eða hans líkar, segja
um mig og mínar gerðir, en til
þess að góðir menn og gætnir viti
ger um tilgang minn með nefndri
■ auglýsingu, vil eg sýna hann með
nokkrum orðum.
Allir vita urn atvinnuleysið, sem
hér hefir verið í vetur. Engi hefir
hrópað hærra um afleiðingar þess
en Alþýðublaðið. Þá sjaldan eg
hefi lesið það, hafa i því staðið
átakanlegar lýsingar um bágindi,
sem atvinnulaust fólk liði hér í
bænum. Þetta hefir mér þótt trú-
legt. Eg veit, af eigin reynd, hve
alt er að vera svangur, og eg hefi
nokkuð ljósa hugmynd um, hve
óbærilegt er að vera iðjulaus um
lengri tíma. — Eg er ekki svo
-efnum búinn, að eg geti veitt
mönnum vinnu og greitt þeim
líaup svo nokkru nemi. Samt datt
rnér i hug, að eg gæti gert greiða
-einhverjum iðjusömum rrianni,
sem nú kynni að ráfa um iðjulaus
■og máske svangur, með þvt að lofa
honum að mylja fáeina steina, sem
liggja hér kring um húsið. Þó
ekki væri hægt að bjóða annað en
fæðið þá daga, sem unnið væri —
-og það, að losna þær stundirnar
viii drepandi leiðindi iðjuleysisins
—- vissi eg, að starfhneigðum
mönnum mundi þykja það betra
en ekki. Mér kom aldrei til hugar
að bjóða þetta út sem atvinnu og
allra síst slíka, að af henni mætti
lifa „daga, vikur eða mánuði", eft-
ir að verkinu væri lokið. Ekki
var það Iieldur hugsunin að
„sníkja“ vinnu, því steinarnir hér
í kring, eru mér ekkert til baga og
sjálfur á eg alhægt með að vinna
á þeim, þegar timi vinst til frá
öðrunr störfum.
Enn hefir enginn mér vitanlega
spurst fyrir um þessa vinnu. Mér
þykir vænt um það, því af því
þykist eg mega ráða, að enginn
heiðarlegur iðjumaður hér i bæ,
sem hefir óbundnar hendur, sé nú
vinnulaus, um slæpingjana er mér
sama. Þó þessi „Ósníkinn" spyrði
um vinnuna, tel eg það náttúrlega
ekki; hann segist líka hafa gert
það í alt öðrum tilgangi en þeim,
að vinna og fer hann þar sjálf-
sagt með' rétt mál.
Frekar svara1 eg ekki „Óhæf-
unni“ hans „Ósníkins“; en tvö ráð
vildi eg mega gefa honum að lok-
um:
1) Kynnið yður ofurlítið málefni
áður en þér skrifið um þau opin-
berlega, jafnv.el þó þér ætlið áð
skrifa um þau af „óhæfilegri fúl-
rnensku".
2) Verið ekki framar sá heigull,
að þora ekki að sejjja nafn yðar
undir ritsmíðar yðar, þó ljótar séu,
og skríðið aldrei framar bak við
dularnafn, líkt og forðum Björn
í Mörök að baki Kára.
27. mars 1922.
Elías Bjamason.
Áthogasemdir
Út af ummælum sr. Iiaraldar
Níelssonar, sem birt voru í blaðinu
í fyrradag, bið eg Vísi að flytja
þessar athugasemdir:
1. Erindi það, er sr. H. N. flutti
á Eskifirði 1918, og gert er að um-
talsefni í fyrirlestri mínum „And-
kristni“, hefi eg aldrei nefnt „pré-
dikun“, heldur ræöu. Skiftir þetta
auðvitað litlu ; en prófessorinn hef-
ir þóst þurfa aö víkja þannig við
orðum nrinum, til þess að geta
reist á þeim ásökun. Hins vegar sé
eg ekki, að það sé miklu sæmi-
legra að tala óvirðulega um biblí
una í „fyrirlestri'1, sem fluttur er
i kirkju, en í venjulegri prédikun
2. Þau eru einmitt í fjallræð-
unni, ummælin, sem prófessorinn
hneykslaðist mest á, sem sé þessi:
„Sannlega segi eg yður: þangað
til himinn og jörð líða undir lok,
mun ekki eirin smástafur eða einn
stafkrókur lögmálsins undir lok
liða, uns alt er komið fram.“ En
eg fullyrði, að hvorki í fjallræð-
urini né annarstaðar finnist stafur
fyrir því, að Jesús hafi „rifið nið-
ur“ lögmálsboðorðið gamla (sem
hér var sérstaklega um að ræða),
um að halda helgan hvíldardaginn
Andmæli hr. próf. S. P. Sívert-
sen gegn því, sem eg hélt fram
um gildi trúarjátningarinnar, eru
harla léttvæg. Það sannar lítið,
þótt nýguðfræðingar hafi á ein-
hverjum „umræðufundi“ haldið
frarn annari skoðun en þeirri, sem
Einar próf. Arnórsson leiðir skýr
rök að í Kirkjuréttinum. Það er
lika alkunnugt, að Helgisiðabókin
var „löguð i hendi“ af nýguðfræð-
ingum. Og ritgerðirnar í Skírni,
sem S. P. S. vitnar til, eru sömu-
leiðis eftir nýguðfræðinga, sem
ekki eru óvilhallir dómarar í þe96u
máli. — En til áréttingar þvi, sem
segir í Kirkjuréttinum urn gildi
trúarjátningarinnar, vil eg benda á
ummæli C. Skovgaard-Petersens
um sama efni. í hinni ágætu bók
hans: „Erfaringer fra Prækesto-
len“ Ms. 49—50.
Árni Jóhannsson.
ír 1
l| |
Messur á morgun.
í dómkirkjunni kl. 11 síra Jóh
Þorkelsson; kl. 5 síra Bjarni Jóns-
son.
I fríkirkjunni í Hafnarfirði kl. 1
eftir hádegi Ól. Ólafsson, og í frí-
kirkjunni í Reykjavík kl. 5 síðd.
síra Ól. Ól.
I Landakotskirkju kl. 9 f. h. há-
messa, og kl. 6 e. h/ guðsþjónusta
með prédikun.
Landhelgisbrof.
Franski botnvörpungurinn, sem
Islands Falk tók að ólöglegum
veiðum í landhelgi, var dæmdur í
10 þúsund króua sekt í morgun,
en afli og veiðarfæri upptækt. —
Skipstjóri kveðst ætla að áfrýja
þessum dómi.
Dr. Helgi Péturss
varð fimtugur í gær. íþrótta-
menn fögnuðu honum úti fyrir
Mensa Academica í gærkveldi og
færðu honum nokkurt fé að gjöf,
en prófessor Guðm. Finnbogason
flutti honum ræðu. Dr. Helgi svar-
aði og. þakkaði íþróttamönnum
fögrum orðum. Á stúdentafundi
flutti Bjarni Jónsson frá Vogi
ræðu fyrir minni doktorsins, sem
síðan flutti skörulegt erindi. Síðar
töluðu þeir Sigurjón Péturs-
son og Vilhjálmur Þ. Gíslason. Að
lokum fylgdu menn dr. H. P. heim
og kvöddu hann með húrrahróp-
um. Þakkaði liann sæmd þá er
honum hafði sýnd verið og var
hinn glaðasti. Munu allir viðstadd-
ir lengi minnast þessa kvölds með
mikilli ánægju.
Lagarfoss
fór í rnorgun áleiðis til Eng-
lands. Meðal farþega var Edvarð
Helgason.
Aðalfundur íþróttasamb. íslands
verður háldinn á sunnudaginn
kemur, i Bárulnið, kl. 2 e. h. Full-
trúar eru beðnir að mæta stund-
víslega og með kjörbréf.
BaShúsið
er nú aítur opið frá kl. 8 árd. til
kl. 8 síðd.
Leiðrétting.
Fallið hefir úr ræðu Páls Kolka
,,og“ á milli vit-aðall og intellec-
tuelt proletariat,“. Þessa er beðiö
að minnast.
Skákþingið
hefst kl. 1 á morgun.
„ímyndunarveikin“
leikin annað kvöld, sjá augl.
Magnús Kjaran
kom frá útlöndum í gær, með
es. Díana. Hann hefir verið er-
lendis á þriðja mánuð, og lengst
af í Þýskalandi. Segir hann þar
gott að vera, nægtir af öllu, nóga
vinnu og almenna vellíðan að því
er séð yrði. En áhuggjufulla segir
hann Þjóðverja um framtíðina.
Tóbaksbindindisfél. Rvíkur.
Vegna aðalfundar í. S. í. á
morgun, getur næsti fundur fé-
lagsins ekki orðið fyr en á pálma-
sunnudag, 9. apríl.
I
íþróttafélagar!
Æfing í fyrramálið, frá leik-
fimishúsi mentaskólans kl. r)/2.
Ármann.
Félagar munið eftir úti-æfingu
í fyrramálið kl. 9/.
Erlend mynt.
Khöfn 31. mars.
8terlingspund . . . kr. 20.75
Dollar — 4.75
100 mörk, þýsk . . — 1.60
100 kr. sænskar . . — 123.40
100 kr. norskar . . — 84.16
100 frankar, frauskir — 42.80
100 frankar, svissn. . — 92 35
100 lirur, ítalskar — 24.40
100 pesetar, spáuv. . — 73 75
100 gyllini, holl. . . — 179.60
(Frá Verslunarráðinu).
Ötdráttnr
úr reglum fyrir
Upplýsingaskrifstofu Stúdenta-
ráðs Háskóla íslands.
---o-
Tilgangur skrifstofunnar er:
a. að útvega þeim er þess
æskja sem fylstar og áreifi-
anlegastar upplýsingar, um
nám við erlenda háskóla
og aðra æðri skóla, vísinda-
og listastofnanir, fyrii-
komulag þeirra, inntöku og
notkunarskilyrði, lög og
námsáætlanir o. fl. þ. h.;
ennfremur upplýsingar un
námsskeið.
b. greiða eftir megni götu ís-
lendinga sem utan fara til
náms, visinda- eða listaiðk-
ana.
d. útvega islenskum og erlend-
um náms- og vísindamönn-
um og stofnunum, er þess
æskja, sem áreiðanlegastar