Vísir - 01.04.1922, Blaðsíða 4

■ I»IR
Kápuplans, 4 litir, aðeius
br. 15,00 pr. meter, tvibreitt.
Vöinhúsið.
i o s. f.
Meðlimir aták. Vikingur nr 104!
SækiB aCgöDgumiða ykkar, ekki
siðar en kl. 6 i bvöld.
upplýsingar um nám við ís-
lenska skóla og vísinda-
stofnanii', fyrirkomulag
þeirra o. fl. þ. h.
e. greiða götu erlendra náms-
og vísindamanna, sem
dvelja hér við nám eða
ferðast hér á landi.
f. Allar upplýsingar veitir
skrifstofan ókepyis; þó
f skulu spyrjendur greiða
burðargjald svarbréfa.
Skrifstofan er opin í Mensa
Academica þriðjudaga og laug-
ardaga kl. 4—5 síðd.
(Önnur blöð eru vinsamlega
heðin að hirta þennan útdrátt).
K. F. U. M.
Væringjar.
CEfing á morgun kl. 10.
Isl. smjör,
Reykt kjöt,
Preðýsa og
SanÖskinn.
nýkomiB í verslun
m. 0gm. Oddssonar.
Brunatryggingar allskonar:
Nordisk Brandforsikring
og Baltica.
Líftryggingar:
„Thule“.
Hvergi ódýrari ti-yggingar né
| ábyggilegri viðskifti.
A. V. TULINIUS
Hús Eimskipafélags íslands.
(2. hæð). Talsími 254.
Skrifstofutími kl. 10—6.

FÆÐl

Ungur maöur, frakkneskur, ósk-
ar eftir fæöi og liúsnæöi hjá gó'öri
fjölskykiu nú þegar. Uppl. Hafn-
arstræti 17. Sími 191. (18
Iönaöarmaöur óskar eftir íæöi.
húsnæöi og þjónustu í kvrlátu
heimili frá 14. mai. A. v. á. (9
I
VXIiA)
I
Hreinsuð, pressuð og gert við
föt á Baldursgötu 1. Ódýrara en
áður. (411
Reiðhjól gljábrend og viögerð i
Fálkanum. (206
Alt er nikkelerað og koparhúö-
aö i Fálkanum. (207
Stúlka getur fengið aö læra
kjólasaum á Baldursgötu 14. niöri.
(17
Maöur vanur sjóferöum óskar
eftir plássi á skipi sem fer til út-
landa. Uppl. Garðastræti 4. (13
v
Stúlka óskast hálfan eöa allan
daginn. A. v. á. (12
Stúlka óskast hálfan daginn.
Grettisgötu 10. (1
r
HðSIÆII
Tveggja iierbergja ibúð óskast
til leigu 14. maí. — Fyrirfram-
greiðsla á húsaleigu gæti komið
til mála. A. v. á. (6
Stofa raflýst með forstofiiinn-
gangi til leigu fyrir einhleypan á
Hverfisgötu 74. (2
Stofa og sve^nherbergi til leigu.
Uppl. í .símá 973. (19
Kvenúr hefir tapast. — Skilist á
Klapparstíg 19. (S
Tapast hefir 10 króna seðill. —
Skilist á Laugaveg 43, þriöju hæð.
(7
Zeiss þektu allir um árið þe»g-
ar „Jenazeiss“ keypti silfurberg-
ið okkar. Flestir vita, að engima
er óíeiss fremri um glei’jagerð i
sjónauka og gleraugu. — Fá-
ir vita að Gleraugnasala augn-
iæknis í Lækjargötu 6 A hefir
.gler og gleraugu frá Zeiss. Allir
æltu að nota Zeiss gler i glei
áugu sin. (351
Jörö til sölu, laus til ábúöar n.
k. fardaga. Jörðin liggur aö sjt>,
fjárbeit sérlega góð, matjurta-
garðar ágætir. Verö og skihualar
mjög sanngjarnt. Uppl. gefur Si
mon Jónsson, lúaugaveg 12, Rvik
Sími 221. (16
Nokkrar góðar hænúr óskast tií
kaups i Suöurgötu 14, uppi. (1?
-2 karlm. reiðhjól til sölu á
Frakkastíg 7. - (14’
Barnavagn og divan (stór) ti£
sölu á Hverfisgötu 88 A. (it
Hlutabréf í ágætu trollarafélagi
fást af sérstökum ástæöuni til
kaups. Lysthafendur sendi nöfn í
lokuöu umslagi til afgr. \ ísis
merkt: „lllutabréf". (10
Ný kommóða til sölu Grettis-
götu 18/ (S
2 samsætiskjólar. 2 blúsur ti!
sölu ódýrt. Uppl. Stýrimannastig
■15, kl. 2—5. (4
Barnavagn til sölu. A. v. á., (3
Fé)R«fiprentsmiCian
Húb unni honum. 36
aði hann og reis um leið á fætur, eins og hann
hefði komist að ákveðinni niðurstöðu. „Ef Clyde
er heima hjá foreldrum sínum, þá er enginn á
varðbergi, og -—- jæja, hver veit nema eg verði
heppinn. Eg skal að minsta kosti reyna."
Hálftíma síðar lagði hann af sta.0, kallaði í
ökumann og skipaði honum, að aka til „Angel“.
Hann hafði setf nákvæmlega á sig, hvar hann
misti sjónar á Clyde, daginn áður, o geins hvar
hnefaleikurinn hafði farið fram. pað var lítil-
fjörlegur Ieiðarvísir, en hersirinn treysti hamingju
sinni, sem oft sinnis hafði brosað við honum, undir
svipuðum kringumstæðum. Hann lét ökumanninn,
fara, þegar á staðinn kom, en hélt áf stað gang- j
andi í leitina, og gaf nákvæmar gætur að sérhverri;
ungri stúlku, sem varð á vegi hans. Hann var
svo vita-grandalaus um það, að hann mundi þekkj- :
ast á þessum slóðum, úr því að Clyde var fjar-1
verandi, að hann hrökk við, bæði af undrun og i
óánægju, þegar hann heyrði kallað á eftir sér: i
„Halló, hersir; eruð það þér? Jæja, aldrei nefi j
eg —; þetta er þó merkilegt!"
Sá, sem þetta mælti, var lágvaxinn og gild-
vaxinn maður, 'með feiti-gljáandi yfirbragð, en
þykkar varirnar og króknefið, báru órækan vott
um gyðingseðlið: petta var Leví „okrari" og
„vinur“ Clyde’s og margra annara ungi'a manna. j
Hersirinn duldi vandlega óbeitina og rétti fram |
höndina, með sínu venjulega, blíða brosi.
„Ah, Leví,“ sagði hann og var elcki annað
að heyra á rómnum, en horíum væri sérstök ánægja
að sjá hann.
„Hverjum skyldi detta í hug, að þér munduð
sjást hér, hersir,” sagði herra Leví með forvitnis-
legum kýmnisvip í litlum, nánum augunum. „Hvað
er nú á seyði, hersir, ef eg mætti gerast svo djarf-
ur að spyrja, ha?“ og hann hló við fleðulega.
Hersirinn brosti
„Og ekkert sérstakt, Leví,“ svaraði hann. „Einn
af þjónum mínum — hestasveinninn — liggur
hérna í grendinni, og eg leit inn til hans.“
„Jæja þá, þetta kalla eg ástúð,“ sagði Leví og
virtist trúa honum fyllilega. „Vei’ulega göfugmann-
legt, hersir! Að ko'ma alla þessa leið, jæja, ald-
rei hefði eg gert það!“
• „En í hvaða erindum eruð þér hérna?“ spurði
hersirinn vingjarnlega.
Hann vissi, að Leví bjó í stóru húsi í Bayswater,
cg var allra mesti burgeis, á sinn hátt, meðal þjóð-
flokks síns.
„Ó, eg á hérna viðskiftavin>—- smákaupmann
— eg á þá um alLr jarðir og af öllu tagi. sjáið
þér,“ og hann hnegg-hló við. „Og eg skal segja'
yður það í trúnaði, hersir, án þess að vilja styggja
nokkurn, að sumir smámennanna eru eins áreiðan-
legir eins og burgeisarnir. “
„)?ví trúi eg,“ samsinti hersirinn letilega. „Sumir
okkar borga yður alls ekki, — Leví, ha?“
„Nei, ekki þér — ekki þér,“ sagði herra Leví;
og stundi við. „Eg er ekki að kvarta neitt undan
yður, hersir. pér stóðuð í skilum meðan þér gátuð;
eg vildi að þeir væru allir eins og þér.“
„Leigton lávarður, til dæmis, Leví, ha?“ sagði:
Dorchester hersir með hirðuleysislegu brosi.
Herra Leví hristi höfuðið, með sorgmæddum svip j
og dró andann djúpt.
„Ah, Cleyton lávarður er óttaleg óhemja; erl
það ekki,. hersir? Býsn og skelfing! pað er ergi-
legt, að sjá ungan og vel gafinn mann, eins og
hann er, fara í hundana,"
Hersirinn hló.
„pað er naumast, að þér eruð siðavandur, Leví."
sagði hann. „Clyde lávarður mun skulda yður
drjúga upphæð?"
„Heldur það!“ svaraði Leví. „Alt of mikið,
hersir. Værum við ekki eins góðir vinir, eins og
við erum — en það skal enginn geta sagt það urrs
Leví gamla, að hann snúi baki við kunningja sín-
um, meðan hann á tíu aura til. — pað er mín
veika hlið, sem leiðir bráðlega gjaldþrot. yfir mig.“
„pér verðið ekki gjaldþrot'a vegna viðskifta yð-
ar við lávarðinn,” sagði hérsirinn í sama tón eins og .
áður, en aðgætti þó vel svipbrigði Gyðingsins.'
„pér vitið, að þar eru peningarnir í vændum. Jarl-
inn 'byltir sér í peningum, Leví, ha?“
„já, jarlinn — jarlinn af Northfield!” sagði
Leví með ákafa. „Eg veit það vel, að hann hcfir
nóga peninga, en eg er ekki vitund rólegri fyrir
þá sök. Eg þekki jarlinn. Hánn er ólíkur öðrum.
feðrum. Og það er það sem eg óttast. Eg segi
yður satt, h.ersir, að eg ligg oft andvaka á nótt-
unni, og hugsa um það, hvað úr mér yðri, ef jarl-
inn yrði harður við son sinn. Og það er einmitt
líkt honum að verða það. Við þekkjum jarlinn í
verslunarsökum! pað væri alveg eftir honum. að
ánafna Clyde lávarði,eitthvert lítilræði á ári, eða
þá gera hann alveg arflausan, ef hann reiddist við
hann. O, já, hann er nú þannig innrættur. sá
garnli!”
„O, yður er alveg óhætt,“ sagði hersirinn, og
duldi vandlega áhuga sinn. „Clyde lávarður fer
ekki svo langt. Hann staðféstir bráðum ráð sitt
og kvongast!”
„Já, já; eg er að vona það,“ sagði Leví alvar-
lega. „pá færi alt vel, ef ungi herramaðurinn
kvongaðist — en, hersir, konuefnið yrði að vera
verulegur burgeis jarlinn reiðir sig á það líka.
pá færi alt vel. En ef hann færi nú að eins 02