Vísir - 10.04.1922, Blaðsíða 4

5
VlSIR
Til sðlu íyrir rafstöðvar:
1 Bt> „TUDOR“ rafgeymir fyrir 110 Volt. 1 st. „ELLWE“ hré-
olinmótor 10 hestftfla, hvortveggja nýtt í verksmiöjuumbiðum
1 st. „ELLWE“ hráoliumótor 10 hestafla lítið notaðnr.
1 Bt. Rafvél (Dynamo) 15 k.w. 110 Volt.
1 st. do. ( — ) 5 — 110-160 —
1 Bt. do. ( — ) 31/* — 110-160 —
JON SIGURÐSSON
Austurstrœti 7.
Sími 836.
Grár skinnkragi tapaSist á
Tjarnargötu á laugardag. Skilist
gegn góöum fundarlaunum á af-
grei'ðsluna. (189
Gullliringur, merktur: „Ásrún“
fundinn. Kárastíg 13, kjallaranum.
(175
Saumadót fundið. A. v. á. (169
14. maí vantar gangastúlku á
Laugamesspítalanum. Yfirhjúkr-
unarkonan gefur upplýsingar
(18S
og ftlt nem aö greítrun iýtur Tftndftöast, og lsagit verð hjá
Njáisgðtw ». Simi 862.
Þrjá menn vantar á stóran mó-
•'torbát frá ísafirði. Verða að fara
með Sirihs. Uppl. hjá Geir Sig-
urðssyni, Vesturgötu 26. (180
KliriKIPVBf
Reyktur lax fæst í íshósimc
„Herðubreið“, sími 678. (140
Til sölu með tækifærisverði „
svart .eikar buffet, sömuleiðíg
skápur, skrifborð. — Uppl. é
vinnustofu Lofts Sigurðssonar,
Laugaveg 31. (163
Manchetskyrtur stífar og bman
ódýrastar í Fatabúðinni. (i8í
Karlmannaföt best og ódýrust t
Fatabúðinni. (182.
Bindislifsi og flibbar linir ódýr
ast í Fatabúðinni. (i8g„
Nankinsföt best i Fatabúðmns
O184
lókbands vinnustofur
undirritaðra eru fluttar á Lauga-
veg 17 (bakhúsið) og verða rekn-
ar þar framvegis undir nafninu
„SveinabókbandiS".
Virðingarfylst
GuSgeir Jónsson.
LúSvík Jakobsson.
til sölu:
2 herpinætur, Nótabátar, Rek-
net, Netarullur, Daviðar fyrir
þilskip og botnvörpuskip, Síld-
arspil, m. fl. Upplýsingar í
LIVERPOOL.
Til söiu
nýtt steinhús sérlega arðberandi,
með lausum íbúðum 14. mai n. k.
eða jafnvel nú þegar. Lysthafend-
ur sendi nöfn sín í lokuðum um-
slögum merkt: „Arðberandi" t>'
afgreiðslu Vísis.
| urn - ri«m
Nýleg, svört peningabudda (með
rúmum 14 kr.) tapaðist á laugar
daginn, á leiðinni frá Bernhöfts-
bakaríi upp Skólavörðustíg og
suður Bergstaðastræti. — Skilist
gegn fundarlaunum í Bergstaða-
stræti 42 niðri. (177
Kvenmaður óskast til að gæta
barns. Frítt fæði og hú$næði. Upp1..
í Litla kaffihúsinu, Laugaveg 6.
______________________________(178
Isafold, í bandi, til sölu, frá því
hún byrjaði að koma út. A. v. á
(176
Fermd telpa óskast nú þegar, til
að gæta barna. A. v. á. (174
Hreinsuð og pressuð föt, óðins-
götu 24 niðri. Hvergi ódýrara.
(173
1 hani og 3 góðar varphænur
óskast keypt. Hafnarstræti 22 uppi.
Sími 175. (172
Á Óðinsgötu 8 B tast ný koffort
með góðu verði. (171
Mahognispegill ásamt mynda-
styttu til sölu með tækifærisverði.
A. v. á. (170
Morgunkjólar ódýrastir í Fata
búðinni. (185
Barnakápur með samstæðuni
húfum ódýrastar í Fatabúðinni.
(186.
Best að versla í Fatabúðinm..
Hafnarstræti 16. Sími 269. (187-
Útsalan í Bankastræti 11 verimr
að eins til páska. (17*
í
TILK7NNIN6
Ræktun.
Fyrir 18. apríl óskast tilboí
um ræktun erfðafestulands við
Hafnarfjarðarveg, 1,2 hektara
að stærð. Uppl. gefur Th. Krabbií
vitamálastjóri. (159
Félagsprentsmiðjan.
Ffá degiiunn i dag og til páska, seljast vindlar í heilnm kðsann, we’S nirVurpettn verfti, Hafuarbáftiu,
Hún unni honum.
41
þjónustufólk hefSarmanna," sagði hún hlæjandi
og virtist horfa í sólskinið.
„Gott og vel,“ svaraði hann; ,',eg skal leiða þig
við hönd mér um garðinn, hvað sem hver segir.
Eigum við að fá okkur kemi?“
„Get ekki tekið kerru, en verð að láta mér
nægja strætisvagn, eða fara gangandi.“
„pá skulum við fyrir alla muni fara gangandi.
pá verðum við lengur."
Að lokum stönsuðu þau framan við húsdjTnar
í Belwood stræti og Bessie rétti honum höndina
og roðnaði og brosti um • leið; en hann hristi
höfuðið.
„Eg ætla að sjá Lil,“ sagði hann.
Hún hikaði uugnablik en opnaði svo dyrnar
og hleypti honum inn. pegar þau komu inn, sat
Lil í hægindastólnum með vinnu sína í kjöltunni.
„En hvað þú hefir verið lengi, Bessie,“ byrjaði
hún, en blóðroðnaði svo og teygði sig áfram. „Ó,
eruð það þér? pér í raun og veru? Eg vissi að
þér munduð koma! Hvað sagði eg, Bessie!“
Gleðin virtist næstum því vera henni ofviða, og
Clyde klökknaði.
„Nú, Lil,“ sagði hann. „Vitaskuld ætlaði eg
að koma. pú hefir þó ekki haldið, að eg ætlaði
ekki að komaí“ Og hann beygði sig niður að
1 : ;r! cg I; handlegginn yfir um hana, „En
hvaSfer að j ‘ ? pú hefir ekki nándar nærri eins
hfaustlegt yfivbrr.gc. eias' og þe.gar við vorum í
Hampton-garöir.unS,“ cg hún andvarpaði 'af á-
ncsgju, j/'fegar hann mintist á það'.y „Við verðum
aö fara aftur í aðra för, áður en .iangt um líður.
En hvað segirðu nú um’að kyssa ir.ig, Lil?“
Hún leit framan í hann, hló og teygði framj
munninn með barnslegu sakleysi, og hann beygði i
sig niður að henni og kysti hána.
„Ó, Lil!“ sagði Bessie.
„Fástu ekki um hana,“ sagði Clyde. pað erj
ekkert í húfi, þó að bróðir kyssi systur sína. Finst j
þér það, Ul?“
„Já, nú ert þú orðin systir mín, Lil. Veistu
hvers vegna? Geturðu ekki getið þér þess til?“
„Ekki, ekki —,“ hrópaði hún og stóð næstum
því á öndinni; hún leit á þau á víxl; Bessie var j
blóðrjóð, en það var leiftur í augum hennar, sem j
Lil hafði aldrei séð áður.
„Já!“ sagði Clyde. „Bessie hefir verið sá bjánií
að játast mér. Ert þú óánægð Lil?“
.„Óánægð! Ó, Bessie! Bessie, er þetta satt?“
Bessie gekk til hennar, féll á kné við stólinn
og fól andlitið upp 'við barm hennár, og Li! faðm-
aði hana og kysti, og gerði ýmist að gráta éða
hlæja.
„Ó, eg er svo fegin, svo fegin! Næstum því
eins og eg ætti að giftast honum sjálf! Bessie. j
má hann ekki kyssa mig aftur?“
Clyde ætlaði að fava skömmu síðar, en Lil |
vildi ekki heyra það nefnt.
„Hann verður að bórða miðdfegi:verð, Bessie,“ •
sagði hún og haltraði uth - gólfið í mikilli geðs-i
hræringu. „Eg þori að segja það, að þið hafiðj
ekki borðað miðdegisverð“ — þau litu hvórt fram- j
j an í annað og hlóu —, „og hann hlýtur því að •
I vera matarþurfi, þó alcLæi hemá hann sé ásthrif-1
• fn. Eg er búinn að breiða dúkinn á borðið, og
alt cr til reiðu. En þú getur kannske ekki borðað
I
kalt nautakjöt, Han-y? — Bessie, er inér nú ekki
óhætt að kalla hann Harry?“
„Hvort eg get étið kalt nautakjöt ! Jú! Eg held:
það!“ sagði Clyde. „pú hefir rétt fyrir þér, Lil,
eg er banhungraður. Og sjáðu til! Hún hefð'
ekkert um það fengist, þó að eg færi svangur
á burt. Nú, nú, óróakálfurinn þinn litli, vertu
róleg,“ og hann setti hana á stól við borðið.
Skömmu eftir miðdegisverðinn fór hann, -og var
í sjöunda himni af fögnuði á heimleiðinni. En
hann var ekki fyrr kominn inn, en Stevens sagði,
að Dorchester hersir væri kominn.
Clyde leit iipp förviða og gretti sig. Dorchester
hersir var verstur allra ranglkunningja hans, og ■
eins og á stóð, var hann í engu skapi til að tala
við hann, og auk þess mundi hann eftir eftirför-
inni, sem hersirinn hafði veitt þeim Bessie, svo að *
hann var að því kcminn að láta Stevens segja.
að hann væri ekki heima; en þá heyrðist rödd '
hersisins í dyrunum:
„Mikið var, kunningi! Hvar í dauðanum hafið •
þér verið?“ Og'hann géklt inn í hérbergið.
• XVII. ICAFLI.
,,Nú, nú,“ sagði hersirinh, klappaði Glvde á
öxlina og hristi hánn glaðlera; „nú eruð þér loks-
ins fundinn. Hvar hafið þér verið? Vitið þér,
hvað við ætluðum að gera? Fá okkur ílát og
gráta í!“ Og hahn hló á sinn alli-'a skemtileg--
asta hátt.