Vísir - 08.05.1922, Blaðsíða 4

KiSIR
v*
seljum við nokkra pakka af
alullsr amerísku hermanna-
klæöi i 3 litum. Aöeins kr.
12,00 pr. m. Er að|min8ta
kosti kr. 2B,00 virði.
Vörohúsiö.
Selskinn og Tófnskinn
kaupir hæðata^verði
SVeinbjörn Apiiasoii
Kára’stig 3.
Steritngspund
íást keypt. Talið við mig á morgun
Ó BeÐjamínspoii.
I KENSLA i
Nokkur börn verSa tekin í sum-
arskóla. HólmfríSur Jónsdóttir,
Vegamótastig 7. (202
| f A»á» - mmn $
Baukur hefir fundist. Uppl. í
ísbirninum. (216
Lítil lyklakippa tapaðist í morg-
un. Skilist á Þórsgötu 9. (226
íbúS, 2—3 herbergi og eldhús,
óskast 14. maí. Uppl. x prentsm.
„Acta“; simi 948. (104
Stofa til leigu meS forstofuinn-
gangi og nokkru af húsgögnum til
r. okt., á Spítalastíg 6. (224
1 stór stofa og svefnherbergi til
leigu í Þingholtsstræti. Uppl. hjá
Jóni Sigurpálssyni kl. 5—6 á afgr.
Vísis. (2x9
2 sólríkar, stórar stofur, sam-
liggjandi,. til leigu. Hentugt fyrir
verslun eSa skrifstofur. Verslun,
sem hefir starfaS, getur og fylgt.
A. v. á. (2x1
SölubúS viS Laugaveg til leigu.
A. v. á. (170
Gott og ódýrt fæði fæst. —-
Uppl. í versl. Brynja. (185
Stúlka óskast til fiskverkunar
á gott heimili í Kéflavík. Uppl.
Freyjugötu 27. (165
Stúlka óskast til Jóns Hjart-
arsonar, Mjóstræti 2. (123
Stúlka óskast í vist 14. maí. —
A. v. á. (109
Stúlku vantar mig frá 14. þ. m.
Ágústa Þorsteins. Lindargötu x.
(220
Stúlka óskast í vist frá 14. maí.
Hátt kaup. A'. v. á. (87
Telpa óskast til að gæta barns.
A. v.á. (110
Stúlka þrifin og siðprúð óskast
i vist nú þegar eða 14. maí. VertS-
ur dvaliS í sumarbústað yfir besta
tíma sumarsins. A. v. á. (151
1—2 duglegar stúlkur óskast í
vor og sumar. Gott kaup. Þurfa
a.S koma sem fyrst. Uppl. á skrif-
stofu Mjólkurfélags Reykjavíkur.
Lindárgötu 14. (179
Stúlka óskast frá júníbyrjun,
(eöa 14. maí). Upplýsingar Lauga-
veg 10. (218
Ungur, reglusamur piltur, 17
ára, sem unniS hefir viS verslun,
bæSi hér á landi og erlendis, óskar
eftir þesskonar störfum. MeSmæli
fyrir hendi. TiíboS um starfann og
kaup sendist Vísi, sem fyrst, auS-
kent: „17 ára“. (217
Stúlka, 12—14 ára, óskast til
aS gæta barna í sumar. Uppl. á
Njálsgötu 34. (208
GóS stúlka óskast í vist hálfan
eSa allan daginn. A. v. á. (203
Húsleg stúlka óskast í hæga
I sumarvist til AustfjarSa nú þegar.
A. v. á. (227
Stúlka óskast í vor og sumar á
sveitaheimili. Uppl. gefur Símon
Jónsson, Laugaveg 12. (225
Ráðskona óskast á lítiS sveita-
heimili. Uppl. kþ 7ýa, á Freyjugötu
4. (223
GóS stúlka óskast í vist 14. maí.
SigríSur Bjarnason, Hellusundi 3.
’ (221
Peysufatakápa til sölu á Bald-
ursgötu 23. (21J
Ágætt síldai-mjöl til sölu, ódýrt,
nothæft hvort heldur, er til fóöura
eSa álxurSar. Uppl. í síma 895, 282
og 726. (2x4
Barnavagxi til sölu ódýrt. A-
v. á. (213
Bátur, tveggja-manna-far, tiL
söltt, A. v. á. (212-
Til sölu: Samstæð, ný eikar-
borSstofuhúsgögn, sömuleiöisi uý
svefnherbergishúsgögn úr príma:
furu. Sérstakt tækifærisverð fyrir
þann sem getur borgaS strax. A..
v. á. (21Q:
W " ' ' ---------------------(
Síldarnet. 10—12 síldarnet og
sildarneta-rúlla óskast til kaups.
meS tveggja mánaSa gjaldfresti
TilboS auSk. ,,Síldarnet“ sendist
afgr. Vísis. (aoo;-
RúmstæSi til sölu. A. v. á. (207
BorS úr eik er til sölu meS tæki-
tærisverSi. Uppl. í versl. Gullfossv.
(206
Hjónarúm úr messing, ása«it-
dýnum, til sölu meS tækifæris-
verSi. A. v. á. (205:
LítiS reiShjól fyrir telpu, tili
sölu. A. v. á. (204:',
ReiShjól, stei'kt, óskast keypt
A. v. á. (20 l
VerslunarlóS viö miSbæinn titii
sölu. Uppl. hjá Gunnari SigurSs-
syni, Von. (222
Félagsprentsmiðjan.
Hún unni honnm 53
inmóðlega, og var það þó ekki nafn hans, sem
hún vildi fá að heyra.
„Já, lafði mín; hann kom meðan eg var niðri.“
„Og — og aleinn?“ spurði lafði Ethel og sneri
höfðinu við, eins og hún væri að horfa á slóða
»nn. „Var Leigton lávarður kominn?“
„Nei, lafði mín, eg held, að hann hafi ekki
verið í salnum.“
Lafði Ethel sneri sér að henni bálreið.
„pér hugsið!“ hálfhrópaði hún með fádæma
hroka. „Haldið þér, að eg hafi sent yður til að
geta einungis? Eg vildi fá að vita, -— vita!“
„Eg þorði ekki að fara of nærri dyrunum,“ svar-
aði Agatha rólega.
„Nei, þér hafið sennilega rétt fyrir yður,“ svar-
aði lafði Ethei, og óánægja ‘ hennar yfir fjarveru
Clyde’s snerist í reiði gegn ambátt hennar. „pað
hefði kannske einhver séð yður og hrokkið við.
pér hefðuð verið eins og násvipur í veislu! “ og hún
brunaði fram hjá með hrokafullri fyrirlitningu.
Hertogafrúin var rétt við dyrnar og lafði Ethel
gekk til hennar og leit í kring um sig með töfrandi
brosi, sem duldi vonbrigðin, þegar hún kom ekki
auga á Clyde.
Koma hennar vakti mikla eftirtekt, og eins og
vant er að vera um fríðleikskonur, þyrptust allir í
kring.-um hana, og reyndu að ná í bros af vörum
hennar og fá lofovð um dans hjá henni, og dans-
spjaldið hennar fyltist á svipstundu, en hún geymdi
Clyde þó tvo dansa, því að hún gat ekki trúað
því, að hann léti ekki sjá sig í fyrsta heimboði
hertogafrúarinnar.
Hún fékk ofurlítinn hjartslátt, þegar hár maður
kona inn í salinu; reyndar var það ekki Clyde sjálf-
ur, heldur Dorchester hersir, einn af góðvinum hans.
Hersirinn vakti ævinlega eftirtekt í danssal, og hálf
fjörlaus og ákveðin framkoma hans var oft æði
einkennileg við slík tækifæri. Litarháttur hans
breyttist aldrei, hversu mikill sem hitinn var eða
þröngin. Og aldrei sáust á honum geðbrigði eða
geðshræring og röddin var æfinlega hin sama, mjúk
lág og drafandi.
„Hér er margt um manninn í kvöld, dengi minn,“
sagði hann við Wal, sem rak sig á hersinn, þar
sem hann stóð og leit yfir gestahópinn, rjóður og
ör af glaðværð og fjöri.
„Eg hefði nú haldið það,“ svaraði Wal. „Öll
Lundúnaborg að minsta kosti. Ætlarðu þér ekki
að dansa?“
„Jú, bráðum,“ svaraði hersirinn og sneri upp
á skeggið. „Er þetta ekki lafði Ethel, þarna yfir
•frá?“
„Jú,“ sagði Wal. ,,Er hún ekki aðdáanleg. peir
segja, að hún sé langfríðasta stúlkan hérna í kvöld,
og eg held, að þeir hafi rétt fyrir sér. Hvað haldið
þér?“
, „pað er nokkuð mikið sagt; nú, en jæja, hún
er lagleg.“
Wal hló.
„Eg gleymdi því, að þér dáið aldrei neina konu.“
„Ekki of mikið,“ svaraði hersirinn letilega.
„Ljótu vandræðin að Clyde er hér ekki.“
Wal varð hnugginn á svipinn.
„pað er hörmulegt,“ sagði hann. „Eg er hrædd-
ur um að koma nálægt þeirri fullorðnu, ef hún
; skyldi snupra mig fyrir það. pað veit sá sem alt
veit, að eg vildi gefa aleigu mína til að hann væri
hér í kvöld. Halló, þar er hún að benda mér að
koma. Nú fæ eg að kenna á því,“ og hann ruddi
sér braut til hennar.
Hún sat á legubekk og var dalaliljum stráð £
kring um hana. Hún benti Wal að setjast; hanrr,
hneig niður og skalf innvortis af hræðslu.
„Jæja, Wal,“ tók hún til máls og horfði á hanir
með blendingi af ástúð og stolti. „Skemtirðu þér?“’
„Feiknarlega!“ sagði hann. „petta verður meir>
dansskemtunin. Eru margir komnir?“
„Ekki Clyde. Hvar er hann?“ spurði hertoga-
frúin og horfði fast á Wal.
„Á silungsveiðum einhversstaðar uppi í sveit.'
„Á, og hvenær fór hann þangað?“ spurði hútx
Áður en Wal gat svarað, kom lafði Ethel þar að.
Hann stökk á fætur.
„Settu þig niður, Ethel,“ sagði hann. „Elg ætlaði
að dansa þenna dans, en sé hvergi dansmey mína.'”
„Vertu kyrr, og svaraðu spurningu minni,“ sagði
hertogafrúin ákveðnum rómi.
„Fyrirgefðu, amma,“ sagði hann. „Ó, Clydeí
hann fór í gær.“
Lafði Ethel leit snöggvast upp og kinkaði kottt
til einhvers hinumegin í salnum.
„Nú, fór hann í gær?“ sagði sú fullorðna. „pví
í dauðanum gat hann ekki dregið það í nokkra
daga og komið hingað. Hann hefir ekki látið mig
sjá sig síðan eg kom hingað. Eg held honum fars
aftur í kurteisi, eins og í hegðun."
Wal tvísté undir þessari ræðu og var órótt.
„Eg hefi ekki hugmynd um það, amma,“ sagði
hann, „eg hefi svo sjaldan hitt Clyde upp á síð-
kastið.“
„Pað er happ þér til handa, get eg trúað,“ sagði
hertogafrúin. „Og hvað hefir hann haft fyrir stafni
— eitthvað sérlega slæmt?“
„pað veit eg eklci,“ svaraði Wal. „Eg veit að
eins það, að eg er því miður ekki með honum.“
Hertogafrúnni þótti vænt um, að pilturinn skyldi