Vísir - 03.07.1922, Blaðsíða 4

SSSSR
l
Húsgögn.
Bsett dagstofufeusgögn og
lsett botðstoínhúsgögn veröa
seld með najög lágu verði í
^ VöruhfeÍBU.
Maskínnpappír.
Umbúðapappír. — Smjör-
pappír og Pappírspokar.
Eaupið þar sem ódýrast er.
HERLUF CLAUSEN,
Sími 39. Mjóstræti 6.
fiokkuF kílo
af „Vi»i“ til umbúða, eru til sölu
virka daga, meðan birgðir end-
ast frá kl 10—12 f. h.
veggföður
ijfilbreyttj úrval á Laugaveg 17,
(bakhúsið).
2—3 pör af dúfum eru til sölu
á Vesturgötu 51 B. (32
Fimm smálestir
fengnm viö nýlega af allskonar jslsríií-
boitum og róm. Verðið hefnr lselzlz-
aö um heiming, Við höfum áreið-
anlega stærstu birgðir á iandinu af þesaum
vörum. Leitið þvi fyrat tii okkar uai kaup
á þeim.
StuBrst tiTval. JLiOBjgst voirS,
Heildsaiu. Iðmásala.
Helgi MagBíssan & Cb.
Fatapoldnn „Altid fin“ fæst í
Bókaversl. ísafoldai’. (518
Veronika (æruprís) til sölu á
Grettisgötu (46, ni'Sri. (41
Hestur til sölu. Uppl. á Lög-
gildingarstofunni e‘Sa í síma 370.
Besti og ódýrasti skófatnaöur-
inn í Kirkjustræti 2 (Herkastalan-
um). (245
í Þingholtsstræti 7 fást kvenna-
og barnafatnaöir sniönir. Ný reiö-
föt til sölu á sama staS. (29
Kvensokkar, ullar, silki, ísgarns,
kvenbolir, ull, maco. Lífstykkja-
búðin, Kirkjustræti 4. (28
Tvílyft, raflýst hús til sölu. —
Tækifærisverö. A„ v. á. (24
Rúmstæúi meö madressu, barna-
rúm, þvottapottur og kven-
(bnakk)reiöföt til sölu á Lauga-
'r(-g x5- (45
FélagðpventsmiSjam.
] Bróderingar, afarmikiö úrval;
1 kvenskyrtur. — Lífstykkjabúöin,
Kirkjustræti 4. (27
Grammófónplötur, tvíspilandi,
frá kr. 3,50 stk., nálar, fjaörir í.
gramfnófóna. Hljóðfærahúsið. (26
Nokkur eintök af bæklingi Jóh.
L. L. Jóhannssonar um íslenska
réttritun eru til sölu í bókaverslun
Ársæls Árnasonar. (33
Gleraugu í pappahulstri |irðu:
eftir sunnarlega í Eskihlíð i gær.
Hafi einhver fundið jjau, er hann
beðinn að skila þeim á Grettisg.
46, gegn fundarlaunum. (43
Kvenúr með festi tapaðist 2. jfdí.
Finnandi er vinsamlega beðinn að
skila því gegn fundarlaunum til
Christjáns Nielsens, Lækjartorgi
___________________________ (37
Vaðsekkur hefir tapast frá Víf-
ilsstöðum til Reykjavíkur. Skilist
á Laugaveg 18 A, uppi, gegn
fundarlaunum. (30
lllllll
Tvö stór eða'þrjú lítii her-
bergi með eldhúsi óskast tii
leigu frá 1. okt. á góðum stað í
bænum. Fyrirfram greiðsla ef
vill. Sími 701. (7
Gisting fæst enn þá i Garði
við Baldursgötu. (451
1—2 herbergi og.eldhús til leigu
t. október. A. v. á. (44
íbúðarherbergi vantar mig strax.
Tilboð sendist á Laugaveg 43 B.
Jóhannes Jónasson, Vestui'bakka
Húsnæði: 3 herbergi, eldhús.
og geymsla i austurbænum til
leigu til 1. október n. k. Tilboð
auðk. „Húsnæði“ sendist aígr,
þessa l)laðs i'yrir þriðjudagskvöld
(36
Kaupakona óskast. Upph i
síma 274. (22
Stúlka eöa unglingur óskast
strax fyrrihluta dags í Miðstræti
5, efst. (40
Stúlka, sem er vön að sauma bux-
ur og vesti, óskast strax. Uppl. á
Laugaveg 34. (39
Góð stúlka eða unglingur ósk-
ast i sumar. Uppl. á Eranska spít-
alanum. (38
Ábyggilegur drengur óskar eft-
ir atvinnu við Ijúö eða bakarí. —
Uppl. á Grundarstíg 8, uppi. (3.4
Kaupakona óskast að Gröf i
Breiðuvík. Nánari uppl. hjá Ein-
ari Gunnarssyni, Laufásveg 17.
kl. 6—7. ' (31
Kaupakonu vantar á ágætt heim-
iH í Borgarfirði. A. v. á. (25
h'o.n anni honnm. 81
leitaði vandlega. par fann hann tæp þrjú hundruð
pund í bankaseðlum — og íáein bréf.
„Eg verð að biðja yður aS snúa um vörum yð-
ar,“ sagði skrifarinn.
Herra Grainger hlýddi orðalaust og rétti hon-
um fáeina seðla, nokkur pund í gulli og vasabók.
Skrifarinn tók við því með mesta alvörusvip og
blaðaði í vasabókinni, en meðan hann var að
því, fékk hann annan svip.
„Herra trúr!“ sagði hann. „pér eigið þó ekki
við, að yður hafi tekist að eyða upphaeðinni, sem
hér stendur skrifuð?“
„Jú,“ svaraði Grainger næstum því með stollí
í svipnum. „Jú! Er hún ekki há? En það er þó
-ekki nema ofboðlítið flugubit á jarlinum, föður
Leytons lávarðar.“
Skrifarinn benti Clyde að koma afsíðis.
„Eg veit ekki, hvað á að gera, lávarður minn,“
sagði hann í hálfum hljcðum. „Mannskrattinn hefir
eytt gríðarupphæð í peningum og mikil! hlut: verð-
bréfanna eru veðsett. pað verður heljartap fyrir
Jélagið — jarlinn. Eg býst við, að við verðum
að neyða þennan mann til að koma með okkur
til Englands aftur.“
„Eg hugsa það,“ sagði CJyde alvarlega.
„En eg fæ ekki séð, að það verði til neinr. góðs.
Við gætum framselt hann, en þá mundi a!i kom-
ast í hámæli og almenningur mundi ásaka jarl-
inn, engu síður en mannskömmina, og það yrði
afleitt, eins og sakir standa nú.“
„Við skulum taka draslið," og láta hann svo
eiga sig, sagði Clyde ákveðinn'.
Skrifarinn sneri sér að herra Grainger, sem hafði
kveikt sér í vindli á ný, en þó horft til þeirra í
laumi.
„Höfum við fundið alla peninga og öll skjöl-
in, sem þér hafið meðferðis, herra Grainger?“ spurði
skrifarinn.
„Alt,“ samsinti hann.
„Gott og vel,“ sagði skrifarinn. „Eg óska yður
góðrar ferðar. En eg ætla að bæta þvf við. að
hvenær sem þér gomið til Englands aftur, verðið þér
seldur réttvísinni í hendur. Verið þér sælir.“
Nú, þegar erindi hans var lokið, fékk Clyde
svo ákafa heimþrá, að hann neyddi skrifarann til
að fevðast bæði dag og nótt til Englands. peir
tóku þar land snemma morguns og Clyde sendi
Bessie þegar skeyti um það, a'ð hann kæmi þá
um kvöldið. peir komu til Lundúna laust fyrir
hádegi og héldu strax til skrifstofunnar, eins og þeir
stóðu. Jarlinn mætti Clyde við skrifstofudyrnar,
tók þegjandi í hönd hans og horfði með þakk-
lætissvip í þreytuleg augu Clyde’s. Meðeigendurn-
ir hópuðust í kringum þá, með áhyggjulegum for-
vitnissvip.
„pú hefir verið skelfilega lengi,“ sagði jarlinn
loksins.
„Við höfðum ekki hugmynd um, að við hefðurn
lagt fyrir yður svona örðugt starf, lávarður minn,“
sagði aðstoðarforstjórinn, „og hver sem erindis-
lokin kunna að vera, erum við allir yður mjög
þakklátir.“
Clyde sá, að faðir hans var mjög áhyggjufull-
ur og hrörlegur, og hefði feginn viljað segja
honum hin hraparlegu tíðindi í einrúmi, en fjár-
mál eru miskunarlaus, og skrifarinn skýrði frá
árangri ferðarinnar í fáum en skýrum dráttum.
Clyde sá, að jarlinn fölnaði og bar höndina að
vörum sér.
„pað er eins slæmt eins og orðið getur,“ sagði
aðstoðarforstjórinn, og hinir hristu höfuðin með
raunasvip.
„Eg vona að við höfum farið rétt að, herrar
mínir,“ mælti Clyde. „Við hefðum gjarnan viljaífc:
flytja hann hingað þrælbundinn —“
„Nei, nei. Jú, þér breyttuð mjög hyggilega
og við erunri allir mjög skuldbundnir yður, lávarð-
ur minn,“ sagði einn meðeigandinn. „Og við get-
um ekki látið þakklæti okkar betur í ljós með öðru;
en því að biðja yður að hvíla yður pér hljótið
að vera alveg uppgefinn.”
Clyde brosti alvarlega.
„Ekki alveg,“ sagði hann. „En eg held, að eg
fari burt núna, og eg er feginn að hafa þó einu
sinni orðið að liði um ævina.“
Hann kvaddi þá alla með handabandi, sagði
fáein hlýleg orð við skrifarann og fór út, Jarlinn
fylgdi hcnum út í strætið; þar stansaði hann og
bar hendina að vörum sér, eins og hann hafði áður
gert inni í skrifstofunni.
„Eg vildi feginn koma méð þér, CIyde,“ mælti
hann. ,,En eg verð að fara inn aftur og ráðfæra
mig við meðeigendur mína. petta er ljóta áfallið.
Mikiu þyngra en þú getur gert þér í hugarlund
eða eg skýrt frá, eins og sakir standa. Eg er þér
mjög þakklátur. Eg hélt, að það yrði ekk-i svona
erfitt, — eg —. Farðu og fáðu þér iangan dúr.
pú kemur á morgun til Northfield, Clyde.“
, Á morgun?“ sagði Clyde. „Eg er hræddur um
ekki. herra. Eg hefi verið fjarverandi svo ler.gi —“
„Jæja, jæja; komdu eins fljótt og þú getur,“
sagði jarlinn; varp öndinni mæðulega og flýttj
sér inn aftur.
Clyde Ieit á úrið sitt. Hann hafði að eins tíma
til að þvo sér, áður en Stapford-lestin færi Hann