Vísir - 27.09.1922, Blaðsíða 5

VÍSIR
verða seldar á opinheru upphoði i Bárimni mánudug 2. ok(.
kl. 1 og næstii daga. Listi lil sýnis i hókavcrsl. Péturs ltall-
dórssónar.

777 minnis.
B ó k a- o g ritf angaver'sjunin á L a u g a v e g 19
hefir nú fengið flest ]’að, sem skólanemendur, eldri og yngri og
allur almenningur þarfnasl i þeirri ,grein. Meðal annars má
nefna: Allar íslenskar kenslubækúr, sem fáanlegar eru, Reikn-
ingsspjöld (óhrothætt og einnig steinspjöld), Reikningsbækur,
Grjfla, Penna, Pennasköft, Pennastokka, Pennadósir, Pennaþurk-
ur, Blýanta, allskonar, Blýantsyddara Skrifhækur, Stílahækur i
kápit og bandi, Skrifhlek i mörgum lilum, í smánm og stórum
glösum, Teiknihlek, 'reiknipapjiír í örkum og blokkum, Teikni-
bestik, Teiknibólur, Teiknistikur, prihyrninga '10° og 60°, Reglu-
stikur, ntiárgar teg., Svartkrít, Skólakril, livíta og mislita, Litblý-
anta, inargar teg., ]?erripappír, margar teg., Pappír til að hafa
utan um skólabækur, sterkan og fallegan. Skólatöskur o. m. fl.
Ennfremur Skrifpappír margskonar og bréfsefni i örkum, blokk-
um og möppum, Umslög stór .og smá. Visitkort og umslög, Kalker-
pappír í fi litum. þar á méðal hvitan, Skápapappír i rúllum,
Iíreppappír í rúllum, Serviettur og bórðdúka úr Kreppappír, Lim í
glösttm og túhum, N'asabækur og blýanta, ótal teg., Skrifborðs-
blekbyttur. margar teg., Rerrivöltur, Bréfavigtir, Stimpilstativ,
Pennabakka, Faklúrubindi og gatara og m: m. fl.
Verðið cr niikið lægra en áðiu’ á allflestu.
Gerið svo vel og munið Bóka- pg ritfangaverslunina á Lauga-
vegi 19.
Virðingarfylst.
Sigurjón Jónsson.
Verslunin „Goðaíoss”
r” Laugaveg 5.
Nýkomin kvenpeningaveski, nijög ódýr, peningalniddur, sjálf-
blekungar, Eversharp hlýantar, hárskraut, hárspennur, andlits-
púður, andlitscréme margar tegnndir, handáburður, speglar,
Jiárgreiður (skaftgreiðnr), filabeinshöfuðkambur, ódýrastir í
bænum, hárburstar, handburstar, tannpasta, skóhurstar, hand-
sápur, ilmvötn, hærumeðalið LA .IOUVENTINE DE .TUNON,
hið alþekta, óbrigðula hármeðal PETROLE HAHN, sem eýðir
flösu og eykur liárvöxt, decinfector, svampar og svampanct, rak-
vélar, raksápur, ódýrar, rakhnífar, slipölar, slipsteinar o. m. fl.
— Hvergi ódýrara en í
Versluninni Goðafoss,
Laugaveg 5«
Odýrustu vörurnar,
/ v
Bankastræti 11.
Mjólkurkönnur 35 -— 50 *— 75 aura
Öiskar 35 — 50 —■ 75 aura
Ostakúpur 2 krónur
Rollapör 50 — 75 aura, 1 krónu,
; ■ t Galv. VatnsfÖtur 2 krónur 50 aura
.... Aluminium pottar 1 krónu 50 aura
Glerskálar 75 aura — 3 krónui'
Vatnsglös 2 5 a u r a
Kventöskur 1 krónu
Kaffistell, fjöldi tegunda
Matarstell, fjoldi tegunda
[ J^voftastell, fjöldi tegunda.

Þjóölegt ósjálfstæði.
’ Skyldi annárs þjóö vor í raun
og vei'u nokkru sin'ni liafa veriiS
eins óislensk og ósjálfstæð og
núna á „fullveidisárununV’ síöan
iyi8. Sú hugsun er a. ni. k. alvar-
legt áhyggjueíni állmargra skyn-
samra og athugulla manna.
Þann 14. þ. m. stóö góö og þörf
grein í Morgunblaðinu: Gengis-
leysi þess sem íslenskt er. Er ]rar
teki'ö liart á einu allra versta þjóö-
kýli voru, því, sem er að verða
átumein ísl. þjóöáriunaf. Ginnfífla-
trúin á alt hið erlenda, einkanlega •
j>að, sem lélegt er og Htils viröi.
og heimalnings-vantraustið á sjálf-.
urn sér, því sem ísl. er. íslenska
]>jóðin gengur í andlegum skiln-
ingi í ,,danskri dragf' og „dönsk- ’
um skóm" þann dag i dag, og þyk-
ist. af því. Telur það eitt m'entun \
og manngijdi. Svo andlega volaðii
crum vér, íbúar „hins. unga, full-
valda konungsríkis".
At þessu stafar eigi að eins
gengisleysi ísl. krónunnar, heldur
einnig alls ]>ess, sem íslenskt er.
Afleiðingin verðúr eðlilega alfnent
verðfall á öllum bestu þjóðareigin-
leikum vorum og kostum, og með
því þverra skilyrðin fyrir heil-
brigðri framsókn og farsælum
írámförum þjóðar vorrar, sem nú
eru nauðsynlegri en nokkru sinni.
aður.
f fyrnefndri grein var drepið á,
hve Ámeríkumenn keppi að því
marki, að kenna fólkiriu að taka
innlendar vörur frarn yfir þær út-
lendu. < )g að ]»essu sama ha.fi einn-
ig Bretar unnið um lapgt skeið. —
Þessi hrfeyfing er viða að ryðja
sér til rúms i löndunum, einbeitt-
ari og ákveðnari en áður. Það er
sá heilbrigði og nauðsynlegi bania-
lærdómiír, sent þjóðirnar virtust
algerlega hafa gleymt, en urðu aö
læi'a á ný svo áminnilega á ófriðar-
árunum, þegar kontið vár út í op-
inn dauðann á allflestum sviðum,
að „holt er heima hvat“, og að sú
þjóð er farsæl og frjáls, sem get-
ur bjargað sjálfri sér um flest. —
Ein þeirra þjóða, sem stefnir
djarflega að þessu takmarki, eru
írændur vorir Norðmenn. Fr'á hin-
um miklu vandræðum síðustu ó-
íriðaráranna stafar sú þjóðvakn-
mg og þjóðmetnaðaralda, sem nú
gengur öflug og sterk yfir allan
Noreg, að gera landið sjálfbjarga
á sem allra flestum sviðum, í iðn-
aði, verslun og allri framleiðslu til
sjávar og sveita. Stjórnin og hið
opinbera styður þetta mál af öllum
mætti með geysimiklum fjárfram-
iögum, — tugutn miljóna króna.
— Nauðsynlegar verksmiðjur eru
, settar á stofn, og gömlum er breytt
á þann veg, að þær geti betur en
áðrir fullnægt þörf landsins á sínu
sviði.
Þann 3.—9. þ. m. var haldinn
stór vörumarkaður í Kristjaníu
(„varemesse"), og var hluttaka og
aðsókn afannikil. Sams kotiar
Norsk vika var einnig halditi í
öllum stærri horguin landsins, og
niá telja víst, að svo verði gert á
liverju ári fratnvegis. Eru nokkur
ár síðan Norðnienn tóku uþp sið
þenna. Tilgangurinn er að sýna,
hvc langt ]>jóðin sé komin, og
hvetja til franisóknar að taktnark-
ítiu, sjálfbjarga og sjálfstæðir
1 r(27, s&þtcu^er 1922)7
Iieima fyrir. -— ÞeSsar árlegu
Norsku vikur eiga að vekja þjóð-
ina og venja hana á að virða og
tueta og nota sína eigin fram-
leiðslu, . j
— Hvað höfutn vér íslend-
iiigar lært af ófriðarárarina reynslu
..se.tn varð svo dýr“? Að mismeta
og vanvirða vort eigið í verki —
ug þar meö oss sjálfa. Flaummælgi
og fullveldisglatnur, alla vegu of-
an úr sölum Alþingis og niður á
kaffihús, en hlaupunt eiqs og hund-
ehur skolli frá Hugsjónuin vorurn
og þjóðskyldum óðar og áður en
á hólminn cr kotnið. Útlendir siðir,
amerískur lax, dönsk hálfmeoning .
c:g hollenskiirostur, amerísk mjólk,
dönsk egg, ,,herragatrðssmjör“, og
Itawaimusik, danskt flésk, danskar
gæsir, útlendur fatnaður úr pappír
og silki (!), hóinullarteppi, kartöfl-
ur og kavíar, hornspangagler-
augu og spánarvín frá Randers. —
\’ér lifum bókstaflega á útlending-
iimim, hér í höfuðltorg rikisins.
'Útlendar miðlungsvörrir af öllu
trei og jafnvel lélegt rusl „gengrtr
í fólkið", þótt verulega góðar vör-
ur íslenskar, af sarna tæi sétt til
með sanngjörnu ■ verði. Þeim lita
menn ekki við. Þær eru of „sirnpl-
ar" og ekkí nógu „fínar“. —
Þessi sorglegi misskilningur er
að niiklu leyti kaupmönnunum að
kenna. Ef sú stétt í raun og veru
væri sá bústólpi og máttarstoð þjóð-
arinnar, sem hún þykist og á að
vera, þá skifdi hún'og þelcti hlut-
verk sitt og skyldur á þessu sviði,
Það er verslunin, sem á að gera
íslensku vörurnar kunriar og kær-
ar og hvetja'með því til sífelt ineiri
og betri framleiðslu á flestum svið-
um. Og þess á að mega krefjast af
íslenskri kaupmannastétt, að hún
fyrst og mest haldi á lofti góðum
íslenskum afurðrim og' vörurn,
meðaii ]>ær eru fáanlegar. Eg nefni
til dæmis ísl. smjörlíki, mjólk,
fatnað og dúka, gosdrykki, sápur
C. m. fl. Sé þetta alt eigi nógu gott
nú, þá getur það orðið gott, ef
eftirspurn 0g sala er ttægileg,
Ásamt kaupmannastéttinni hefir
landsstjórnin, alþingi og bankarn-
ir afarþunga syndabyrði á sátn-'
visku sinni i þessum málum. Og
tæplega mun nokkur önnur þjóö
á þessum tímum hafa misskilið
köllun sina- og niisbeitt kröftum
sínum svo ntjög, sem' vér íslend -
ingar.
Það er sígildur sannleikttr, að
sárust eru sjálfskaparvítin. En eigi
clugir að æðrast. Vér þúrfum að
vakna, og sjá að'okkur liefir skjátl-
ast. Og, hví skal cigi bera höfuð
hátt. Allar þjóðir hafa átt sitt
bernskuskeið, og nú eruin vér á
versta og hættulegasta gelgjtt-
skeiðinu. Kn það er ]>ó samtímis
icgursti aldur drauma og vona,
sent eiga eftir að rætast í starf-
rænu, raunverulegtt lifi, þar sent
hver hugsjón og livöt verður afl-
taug íslenskra framkvæmda.
íslenskar vörur. íslensk fram-
leiðsla. Vér hofum þegar efnilegan
visi til'margs: Smjörlíkisgerðina,
Alafoss o'g Gefjttn, hf. „Hreinn“.
Sápugerðina o. fl. Og Vér höfunt
þegar haft: vísi að „íslenskri viku“
(sýningu þeirra hræðra, Sigurjóns
og Einars Péturssonar í hitteð-
fyrra í Bárubúð og í fyrra á Búrt-
aðarsýningunni. Hér er því í raun-
tniti að eins að halda áfrant sent
stefnir. Kaupa þær ísl. vörur, sem
þegar fást, og heimta ávalt fleiri.