Vísir - 27.09.1922, Side 6

27. sgpteinber 1922)\ " Y 8 SIH ■ ____
Best og drýgst reynist bláa hollenska exportkaffið.
flafirmagispsnr
Viö höfam lækkaö rerðið á
hianm ágætu, viðurkendu rafur-
magnaperum okkar
niðnr i kr. 150 pr. stk.
Þetta er ábyggilega lœgsta verö
í bnnum.
Helgi lapússon & Oo
Þá vinftum vér dúka og fatnafi úr
allri ullinni/gerum smjör og osta,
sjóöum niður mjólk, kjöt, lax og
lúfiu, stórufsa og annan fisk. búum
til ábtirð og fóðurmjöl úr þeint
efnum.' sem gjöful forsjón leggur
oss í ltendur o. s. frv. Þá verðurn
vér sjálfbjarga og sterk þjóð. Far-
sæl og frjáls.
Þetta- er vegúrinn til lífsins.
Síldveiðin
nýrðra hefir orðið enn rneirí en
hér hefir verið talið, að ]jví cr
norðanblöðin fullyrða. — „Islend-
' ingur“ segir að alls hafi verið salt-
að til útflutnings og „kryddað", í
öllum veiðistöðvum, 232 þús. tunn-
ur, þar aL 21 þús. í krydd. Af
þessum aíla segir „Fram“ að salt-
að hafi verið á Siglufirði 161J4
þús. tnr. Utan landhelgi er talið
að saltað hafi verið af útlending-
ttm unt 100 þús. tunnur. í bræðslu
Jíáfa verið selcl unt 60 þús. mál eða
sem svarar 90 þús. tunnum. Sam-
lcvæmt þessu hefir síldveiðin hér
við land orðið alls um 420 þús. tnr.
^ OTTO ^
M0NSTED 'H
Notið aðeins islenskar
vörnr.
Hínar haldgóðtl
Trawl DOPPUR iir
Álafoss-dúk.
Traxvl B U X U R úr Ála-
foss-dúk,
seni hafa rutí út úr land-
inu allri erlendri vöru af
sömu gerð vegna stvrkleika
síns og ódýrleika.
Bestu hlifðarföt fyrir sjó-
menn og verkamenn.
Fást ódýrast hjá
Sigurjón Pétursson & Co.
Hafnarstræti 18.
Fyriiilggjandi
í heildsölu
Tilbnin j
karlmannafðt.
Vcrð lircrgi laegra.
Tage&F C Möller
Simi 350. Vesturgötu 17.
er orðinn svo velþektur og góð-
kunnur liér á landi, að öll frek-
ari meðmæli eru óþörf. pennan
pappa kaupa allir þeir, sem vilja
kaupa besta pappann, sem fáan-
legur er á hérlendum markaði.
Verðið er mun lægra en var
síðastliðið ár. Eaupið „Vulcan-
ite“, þá kaupið þér það besta
og ódýrasta.
Heildsala. Smásala.
Helgi HigRissoi & Ci.
Ritíöng,Pappírsvörur
fyririiggjandít
teg., Utnslög 3 teg.; Bréfsefni í kossum, mai'gar
Ritvelapappir, 3
leg.; Stílabækur, margar teg.; Oktafhefti; Nótublokkir; Vasabæk-
ur; Poesibækur ; Blekbyttur; Bréfavogir ; Bréfaheftarar; Bréfa-
pressur; Bréfagatarar; Bréfaklemmur, stórar og smáar; Frímerkja-
vætarar; Heftimaskínur; Stimpilhaldarar; Teiknibólur; Pennastokk-
ar; Pennasköft; Blýantar, margar teg.; Reglustikur; Stimpilpúðar;
Reikningsspjöld; Grifflar o. m. fl.
Flestar vöVurnar eru nýjar og seldar með mjög lágu verði.
K. Einarsson & jBjörnsaon
Símnefni: Einbjörn.
Reykjavík.
Sími 915.
Skift um hiutverk 27.
— En eins og málið horfir nú við, þá er alt
öðru máli að gegna, hélt hann áfram. Hvar áttu
heima, Rösa? Ritz. pað er ágætt. Eg heimsæki
þig annað kvöld og þá skal eg skýra lafði Meie-
dith frá öllu saman og segja henni að við ætlum
að gifta okkur.
petta var eins eipfalt og hugsast gat. En ....
— Gifta okkur, endurtók eg. Eigum við að
gera það?
— Já, auðvitað, elsku slúlkan mín, sagði hann
brosandi. Eg sendi þig til systur minnar, sem er
gift og á heima í Winchester. pú getur svo verið
hjá henni þangað til eg fæ heimfararleyfi næst.
]?að verður í næsta mánuði. Og þá kem eg heim
—- heim til þín, Rósa, >
Hann ætlaði að leggja handlegginn um mittið
á mér, og einhvern tíma hefði eg orðið frá mér
numin af gleði út af því. En nú færði eg mig
undan — og var þó sjálf alveg hissa á því, að
eg skyldi gera það.
— Hvað á þetta að þýða, spurði hann. Má
eg ekki snerta þig. pykir þér ekki vænt um mig,
elskan mín?
Hvernig mundi mér hafa orðið við ef hann
hefði sagt þetta einhverntíma áður, meðan við
vorum saman? En nú greip mig álíka kuldakend
eins og heima í klúbbnum, þegar eg ætlaði að fá
mér verulega heitt og gott bað eftir erfiði' dagsins,
æn komst svo að raun urn það, að eg var orðin
of sein; eldurinn var slöktur fyrir löngu og baðið
orðið hálfkalt.
Og þó hafði eg oft áður grátið svo sárt út af
þessum manni, er nú játaði mér ást sína, að svæf-
illinn minn var rennandi blautur.
Ef til vill gerir maður sér of miklar vonir um
ástarjátningu. Hún er ef til vill aldrei eins unaðs-
leg og mann ltafði dreymt um.
— ]?að getur ekki verið satt, að þú viljir ekki
giftast mér, mælti hann blíðlega.
— /E, Reggie, eg hefi fengið nóg af hjóna-
bandi núna fyrst um sinn, mælti eg grátklökk.
— Hvaða vitleysa er þetta, Rósa. pú ert að
eins ekki með sjálfri þér vegna þess hvað kring-
umstæður þínar eru óeðlilegar. Undireins og eg
hefi látið Meredithshjónin vita, að við erum trú-
lofuð, og það geri eg á morgun, — annars væri
ef til vill best að eg færi heim með þér núna.
-— Nei, neí, f.lýtti eg mér að^ségja.
•— Hyers vegna? pví fyr, því betra.
— /£i nei, þetta kemur svo óvænt.
— Óvænt, endurtók hann undrandi. ]?ú álas-
aðir mér þó fyrir það áðan, að eg skyldi ekki
hafa minst á þetta fyr.
— ]?að er sama, það kom flatt upp á mig
núna, mælti eg. Eg verð að fá tíma til þess að
hugsa mig um.
— Jæja, eins og þér þóknast, svaraði hann
hálf fýlulega. Hvað þarftu að hugsa þig um
lengi?
— Gefðu mér tíu daga umhugsunarfrest, Reg*
gie, mælti eg og bjóst til þess að ganga út.
— pað er alt of langur tími, sagði hann. Hvers
vegna viltu fá tíu daga frest.
— Jú, innan þess tíma höfum við sjálfsagt
hitt „frækuna", sem þau Merediths-hjónin eru
komin til a§ finna,
-— Hvað kemur' þetta gamalli frænku þeirra
við? spurði hann.
— Eg hefi þegar sagt þér, að það er alls
ekki frænka þeirra. pað er sérfræðingur í heila-
sjúkdómum, sem þau ætla að leita ráða hjá við-
víkjandi mér. Við skulum bíða þangað til því
er lokið. pað er betra að hann segi þeim sann-
leikann, sagði eg og gekk út úr herberginu.
IX. KAFLI.
Hið undarÍégasta af öllu, sem fyrir mig hefir
komið síðan eg fór frá London, er það, hvaS eg
er orðin breytt.
Af liverju stafar það. ]?að hlýtur að stafa af
því, að eg lifi nú í alt öðru andrúmslofti en þá.
Áður var Reggie Penmore eina^ti maðurinn, sem
brá birtu yfir tilveru mína. En nú má svo heita,
að ekki líði einn dagur, já varla ein stund svo, að
ekki beri eitthvað skemtilegt fyrir mig.
Hvers vegna get eg ekki litið Reggie sömu
augum og áður? Eg hefi ekki hitt neinn annan,
sem eg hefi orðið hrifin af. ]?að eru sjálfsagt hinar
breyttu ástæður mínar, sem valda því, að hann
er nú ekki lengur aðalsöguhetja -lífs míns.
Skyldi ekki mörgum ungum stúlkum fara svo,
að þær giftist einungis vegna þess, að þær þekkja
ekki nema einn mann. pær leggja sjálfsagt aldrei
fyrir sig þá spurningu, hvort þær mundu giftast
honum, ef þær mættu velja á mijli margra. péim