Vísir - 03.08.1923, Blaðsíða 2
VÍSIR
HEVEA gúmmíikðr
Höíum 1yt irliggjaEdi:
Umbúðapappír
í rálluH), 67, 40 og 20 cm.
Páippírápoka allir st,
Skógsm,
þ^kkjast ekki frá íeðurskóm nema við nikvœma
athugtm. Eru því einu gúoimískórnir sem binir
eru til i heiminum, er fara vel á fseíi ®g hafa fall-
egt útlit. Hevea gúmmí-
skór eru sterkir, vatns-
heldirýog^sérlej-a édýrir.
Láriis (í. LúðvlEsson
Skóverslua
Silðveiðin.
Vísi var símað að norðan í
gær, að veður væri þar kalt enn,
og hefði það vafalaust dregið
töluvert úr síldveiðunum. All-
góður afli er þó þegar orðinn
á vélskipunum, miðað við tíma-
lengdina, mest 3000 tunnur
(„Sjöstjarnan“ frá Akureyri),
en margir um 2 og á 3. þúsund.
Afli togaranna er enn heldur
minni; af þeim hefir annár
Sleipnis togarinn aflað ínest, um
2600 tunnur, Ýmir um 2000.
Var talið að tiltölulega meira
hefði aflast af síldinni á Eyja-
firði en Siglufirði. Er mikil síld
1 Eyjafirðinum sjálfum; t. d.
hafði „Sjöstjarnan“ fengið 300
tunnur í einu kasti fram undan
Hjalteyri í gær eða fyrradag. Er
fullyrt, að uppgripa afli mundi
verða á Eyjafirði, ef hlýnaði í
veðri. Veiði er einnig talsverð
á Skagafirði, en mjög lítil úti-
fyrir, utan landhelgi,, eða svo
að segja engin. — Erú þá litlar
líkur til þess, að veiði útlend-
inga verði mikil þetta sumarið,
ef landhelginnar verður gætt
sæmilega.
Kvittnn.
—o---
Sig. Kr. Pétursson hefir sýnt
mér þann heiöur, atS tileinka mér,
ásamt öörum manni, sögukorn eft-
ir sjálfan sig í „Vísi“.
Mér finst sem í þessu felist ó-
sjálfrátt þaö traust hjá honum til
mín,. aö eg muni öðrum fremur
segja honum í fullri hreinskilni,
hvort þessi frumsmíð hans standi
til bóta eöa ekki.
Og því trausti skal eg ekki
bregtSast. Eg skal víst segja hon-
um afdráttarlaust, þatS sem eg veit
sannast og réttast,
Eftir þessari frumsmíö hans aö
dæma, þá eru lítil líkindi til atS
hann vertSi sagnaskáld. ÞatS á víst
ekki fyrir honum atS liggja í „þess-
ari tilveru", hvatS sem vertSa kann
í „hinum næstu“, svo atS eg fylgi
hugsunargangi hans sjálfs í trúar-
efnum. ÞaÖ skyldi þá helst vera,
aiS hann gæti bætt vitS eina tegund
sagna, „Stórlygasögurnar", sem
einu sinni var safnatS og margir
kannast viö.
SiguriSur er, því miiSur, alt af
sami klaufinn, hvort sem hann
lætur sig dreyma, ritar blátt áfram
e'öa yrkir sögu. Alt snýr sem sé
öfugt fyrir honum. Sagan hans er
umhverfing á sannleikanum, sama
iokleysan og hinar fyrri ritsmítS-
.ar hans.
Á þetta vil eg nú sem ritdóraari
benda honum í fám oriSum:
Siguröur gefur í skyn, atS eg
liafi „dæmt kristið bróöurnafn af
öörum“, og þá auövitaö sérstak-
lega honum sjálfum.
En þetta er öfugt hjá hönum,
eins og allir geta séö, sem lesa
greinar mínar með athygli. Eg
hefi ekkert gert annaö en þaö, aö
eg hefi tekið hans eigin orð, og
borið þau saman viö skýlaus orö
Krists. Og þá hefir það komið
svo skýrt í ljós, sem framast má
veröa, aö hann er ekki kristinn
maður, heldur ándkristinn eöa
heiöingi. Sökin liggur því hjá hon-
um sjálfum; þaö er hann sjálfur,
sem hefir dæmt af sér kristið nafn
og þá bróöurnafnið um leiö, því
við erum ekki trúbræöur, þ. e.
bræöur í Kristi. Hann hefir sína
trú og sína trúbræöur, en mínir
trúbræöur eru þeir elcki.
Þar á móti hefir Siguröur éin-
rnitt gert sig sekan í því, aö dæma
af mér og trúarbræörum mínum
kristið nafn, undantekningarlaust;
sérstaklega þeim, sem styöja vilja
kristniboð, meö því aö hann heim-
færir til vor þessi orö Krists, sem
hann talaði til fræöimannanna og
Faríseanna:
„Vei yönr, þér fræöimenn og
Farísear, sem fariö um láö og lög,
til þess aö ávinna einn trúskifting,
og þegar hann er orðinn þaö, þá
gerið þér hann aö hálfu verra hel-
vítisbarni en þér sjálfir eruö.“
Hvað er nú aö „dæma kristiö
bróðurnafn af öörum“, ef ekki
þetta tiltæki Sigurðar?
Af þessu er þá auðsætt, að Sig-
uröur Kr. er með þessu atferli aö
reyna aö varpa þéssari sök sinni
af sér og yfir á mig og bræöur
mína og systur í Kristi.
Eg vona, aö þetta geti allir skil-
iö, og raá hver kalla þaö heiöar-
legt sem vill.
Veit eg það vel, aö hann hefir
aö líkindum fundið það með sjálf-
um sér, aö hann var .kominn í ó-
göngur, og er því með þessu aö
reyna að villa öðrum sjónar. Hon-
um fer í þessu líkt og blekfiskin-
um; þegar hann sér sitt óvænna,
þá spýr hann bleki, til aö villa
mönnum sjónir.
En Kristófer villir mér ekki
sjónir, né öðrum andlega heil-
skygnum mönnum, meö bleki sínu.
Allir mega nú vita, aö þar sem
blekiö er, þar er Kristófer.
í þessari sögu sinni er hann jafn-
lieiöinn og áöur. Haim er bersýni-
lega aö skopast aö hinum siöasta
dómi, gera gys að orðum Krists og
postulanna, þar sem hann t. d. seg-
irj
„Mátti þvi búast viö, aö seiní
mundu þeir sækjast/dómarnir, þar
seiu aðeins einn átti að dæma, en
mergðin var mikil."
Svona getur enginn kristinn
maöur komist aö oröi um jafn-
heílagt og alvarlegt málefni.
f þessu kemur andkristnin svo
greinilega i ljós. Þar ber enginn
ábyrgð á oröum né gérðum; alt
rná segja, alt má gera; ekkert guö-
legt lögmál er til; þar má gera
strákslega gys að dómi Drottins
og öllu ööru heilögu og snúa því
i villu. Af þessu má þá líka sjá
k.ærleikann til Drottins og lotn-
inguna, sem þessir menn bera fyr-
ir honum.
Þá er eg nú búinn aö segja mitt
áíit á þessari „sögu“ Kristóíers, i
allri hreinskilni. Svo enda eg þessa
kvittun mína með þeirri ósk, aö
Kristófer og skoðanabræður hans
mættu hverfa frá villu sinni og
ganga Ivristi á hönd, á sama hátt
og eg og trúbræður rnínir, til þess
að sami dómur mætti yfir þá
ganga sem oss.
Svo er nú þetta mál útrætt af I
rainni hálfu við Kristófer. Til-
gangi mínum hefi eg náö: hann
hefir gefiö sig fram, eins og hann
er, svo aö nú getur kristiö fólk
að minsta kosti, gengið úr skugga
uni, að þar er ekki um trúbróður
að i-æða, sem Sig. Kr. Pétursson er,
eða nokkur annar hans líki.
Bjarni Jónsson.
Hið árlega mót
ungmennafclaganna Aftureld-
ingar í Mosfellssvcit og Drengs í
Kjós, var lialdið að Eyri í Hval-
firði 15. f. m. Kept var í þess-
um íþróttum:
100 metra hlaup:
1. J’orgeir Jönsson 12,3 sek.
2. Pétur Bergsson 13 sek.
3. Magnús Blöndal 13,2 sek.
kejmsffæga
átsúlMiói
fyrirllggjsníi.
ÞÓKÐDK SYEINSSON & CO.
Hásíökk:
1. porgeir Jónsson 160,5 cm.
2. Jón Ólafsson 145 cm.
3. Kr. Guðmundsss. 140 cm.
Langstökk:
1. porgeir Jónsson 5,64 m.
2. Jón Ólafsson 5,03 m.
3. Elendínus Guðbr.s. 4,97 m.
Kringlukast:
1. Lúðvíg Sigmundss. 48,12m.
2. Borgeir Jónsson 47,37 m.
3. Mágnús BlÖndal 39 m.
50 meíra sund:
1. Lúðvíg Sigmundss. 44,6 sek.
2. )?orgeir Jónsson 47 sek.
3. Magnús Blöndal 48 sek.
Víðavangshlaup:
1. Magnús Eiríksson 10 mín.
1,5 sek.
2. Eleúdínus Guðbrandsson
10 míu 3 sek.
3. Guðjón Júlíusson 10 mín.
4 sek.
Hlaupið var í fjalli um vond-
an veg, en vegalengdin vaT ekki
nákvæmlega mæld.
Úrsíit urðu þau, að Aftureld-
ing sigraði með 20 stigum, en
Drengur fekk 16 stig.
Opið bróf
til síra Jóhannesar L. L. Jóhanns-
sonar.
Hr. prestur Jóh. L. L. Jóhánns-
son!
Eg get ekki stilt mig um aö
senda yður nokkrar linur vegna
hinnar ófögru ritsmíöar yöar til
Sig. Kristófers Péturssonar í Vísi
138.—139. tbl,