Vísir - 21.08.1923, Síða 4

VISIR
af nýju fólki, var þaö oftast svo
aö menn unnu ekki stritvinnu
nema um stutt árabil, og tókst von
bráöar a'S ná í hægari atvinnu. Nú
hverfa menn frá stritvinnunni eins
og áSur, en lítiS bætist viS í staS-
inn. Þetta hefir oröi'ð til þess, aS
verkakaup við erfiSisvinnu hefir
stigiS mjög, og þess eru dæmi a'S
ménn vinni fyrir 25 dollara á dag.
SíSustu árin hafa negrar flutt í
stórhópum frá suöurfylkjunum,
þar sem minna var aö gera, og til
noröurfylkj anna.
Menn eru ekki á eitt sáttir,
hvort halda skuli áfram upptekn-
um hætti og hefta innfíutning er-
lendra þjóöa. IðjuhÖldarnir vilja
vitanlega aukinn innflutning, því
þá lækkar kaupiö af sjálfu sér. En
á móti þeim standa verkmanna-
samböndin og þeim er ljóst aö
hætta stafi af of miklum innflutn-
ingi.
Máliö verður tekið til meðferö-
ar á þinginu í Washington í vet-
ur. Er ekki talið ólílclegt að lög-
unum veröi breytt að einhverju
leyti og getur jafnvel vcriö, aö
ákvæöi þeirra verSi gerð enn
þrengri en nú er, að því er snertir
innflutning Suðurevrópumanna.
Hinsvegar vilja margir leyfa fleir-
um af Norðurlandaþjóðunum og
ÞjóSverjum bólfestu, en nú er gert.
Mrðriir M
í gær frá Skálum á ' Langanesi.
Voru fjórir memi á bátnum, 3
menn frá Vestmannaeyjum og for-
maðurinn, Sigfús Jónsson, frá
Bakkafirði, og druknuöu þeir allir.
Hafragras.
Þeir, er bynnu að vilja fá léíar
slægur í landi bœjarine i Fo*s-
vogi, gefi sig fram á skrifstofu
borgarstjóra.
Borgarstjórinn í Reykjavík
20. ágúst 1933
Sig. Mmmm
■ettur.
Tilboð óskast
í að lyfta húsi. Uppdráttur og
lýsÍBg til sýnia á Langaveg 62,
kl. 4—8 siðdegis.
Stúlku vantar til morgunverka.
Matth. Einarsson, læknir, Kirkju -
stræti 10. (302
Fulloröin stúlka óskast í vist
nú þegar. Uppl. Lindargötu 41
uppi. (292
Belti frá kvenbúningi hefi? tap-
ast, frá Rosénberg a5 Laugaveg
82. Skilist á veiting'ahús Rosen-
bergs (Jensen). (300
HÚSNÆÐI
Til leigu er litiö herbergi fyrir
karlmann á Laugaveg 62. (298
Einhleypur verslunarmaöur óslc-
ar eftir herbergi nú þegar. Uppi.
i síma 646. (299
Herbergi mót suöri, stærö:
C<yí X 7 álnir, meö forstofuinn-
'gangi til leigu fyrir einhleýpa. —
Qppl. í versl. Vísi. (301
Ábyggilegur niaöur, sem vildi
íá 2 herbergi og eldhús, og gæti
lagt fram 3000 kr„ getur fengið
aö vera i félagi meö öörum. Til-
boð (nafn og heimilisfang)' scnd-
ist Visi auðkent ,,30“. (287
1 herbergi meö aðgangi aö eld-
húsi, óska hjón með 1 barn. að
fá leigt 1. okt. Uppl. Frakka-
stíg 2. (289
2 herbergi og eldhús óskast ti!
leigu frá I. okt. A. v. á. (294 |
Uppl. Þingholtsstræti 5 B. (296
Lítiö hús óskast keypt. Mikil út-
borgun. Tilboð auökent: „Hús‘'
sendist afgr. Vísis. (297
Rúmstæöi úr Ahorni til sölu,
fyrir ca.. hálfvírði. Uppl. á Njáls-
götu 32 B. (284
' Eldavél. Notuö innmúruö elda-
vél til sölu með tækifærisveröi.
A. v. á. ' (285
Eirlitur olíulampi til sölu mjög
ódýrt. -Uppl. Vesturgötu 22 uppi.
(302
Besta nýmeti sumarsins, lunda-
kofa, fæst i Zimsens^porti. (231
Lífstykkjabúöin Ivirkjustræti 4,
hefir íengiö mikiö úrval af
gummibrj ósthöldúm og gummilíf-
stykkjum. Ennfremur hvítar og,
mislitar svuntur. Lifstykki saumuð
eft'ir máli. (286
Kaupið Excelsior hjólhestadekk
og slöngur. Ódýrast hjá Siþurþór
Jónssyni. úrsmið, Aöalstræti 9.
(288
Barnavagn til sölu Grettisgötu
3, kl 6—7 síöd. .(290
Overlancl bifreiö í góöu standi
til sölu. A. v. á. (291
Óska aÖ fá keypt, 2 heíti úr
ööru bindi af Lýsing Íslands, eft-
ir Þorv. Thoroddsen. — Einar Ól-
afsson, Þórsgötu 19. Sími n68<
(293
Af sérstökum astæöum er mjög
fallegt og stórt bókasafn til sölu
' meö góöu veröi. Sérstaklega mik-
iö ljóðasafn, éflir 50—60 höfunda,
flesta ísltenska. Bókaskápurinn
getur fylgt með í kaupunum. A.
v. á, # ‘295
Ódýrustu, bestu minnisvarðarnir
frá Sode Stenhuggeri, Örstedsvej 32,
Kaupmannahöfn. — UmboSsmaður
Kristinn H. Kristjánsson, ÓSinsgötu
28 B. . (206
Tlvergi fáið þér ódýrara né betra
hár, við islénskan eöa erlendan
búning, en í versl. Goöafoss,
Laugaveg 5. — Unniö úr rothári.
(233
Makogi-barnatúttur, aö eins 30
au„ fást í Goðafoss, Laugaveg 5.
(232
Félagsprentsmiötan.
Stór skápur til sölu (hálfvirði).
ENGINN VEIT SÍNA ÆFINA —
í hóp þeirra tignu manna, sem þér teljist
til, þá munuð þér brátt venjast þeim lifnaö-
arháttum, sem bíöa yðar þar. Þér munuð —
strjúka af yður, ef svo mætti segja, þá agnúa
sem veröa samfara — hm — þessum afskekta
stað, meöal þessara óslýrilátu ruddamenna,
sem þér hafið órðið aö umgangast."
„Eigiö þér við drengina hérna?“ spuröi
Rafe afundinn, bæöi hálfhryggur og undr-
andi. „Ilvað er út á þá aö setja? Heyrið þér
mig, herra, þér skulið ekki kalla vini mína
illum nöfnum. Þeir eru nógu ■ góðir handa
mér. Þeir hafa verið mér góðir — og pabba
mínum — öll þessi ár, og þér megið trúa
því, aö eg veg ekki að þeim á bak. Og ef
eg hugsaði ekki, aö pabbi vildi að cg tæki
við þessu nýja starfi, þá mundi eg ekki fara
tneð yöur; en eg býst við aö eg geri það,“
sagði hann og hristi höfuöið.
„Best að Iáta útrætt um þetta,“ sagði Perga-
ments-Joe afsíðis við Gurdon. Og við fxið
sleit þessari ráöstefnu.
Skömmu síðar gekk Rafe til veitingaskálans
til þess að kveðja félaga sína. Hann sagði
þeim ckki. hvers vegna hann væri að fara, því
að hann vildi fyrir engan mun láta svo sem
hann ofmetnaðist af þeirri breytingu, sem var
að veröa á kjörum hans, og fjarri fór, aö
hann fagnaði sjálfur. Öllum þótti mjög fyrir,
er þeir vissu, að hann ætlaði að yfirgefa þá
svo skyndilega. Því að Rafe var afarvinsæll
«g þó að námumennirnir væru vitanlega
ruddalegir, þá voru þeir svo tilfinninganæmir,
að fieim fanst mikið til um aö skilja við son
gaihla Jims heiðursmanns, ekki síst þegar
brottför hans bar svo bráðan aö eftir fráfall
gamla mannsins.
Næsta morgun beiö -fjöldi mánna við veg-
inn til þess aö sjá Rafe leggja af stað. Hann
kvaddi hvern mann meö handabandi og allir
árnuðú honum góðrar ferðar óg allrar bless-
unar. Og margir töluðu upphátt um það, aö
honum mundi bráðlega leiðast veran í Lon-
don og fljótlega hverfa aftúr til þeirra.
Rafe tók í höndina á Joe. Þeir horfðust í
argu litla stund, — annar ungur, á leið til
frægðar og frama, hinn gamall, með allar'
vonir sínar hrundar til grunna. Loksins fékk
Joe stunið upp þessum orðum: —
. „Sæli á meðan, drengur minn! Reyndu að
halda þínum hlut og láttu þá ekki leika á
þig!“
Rafe var dlmt fyrir augum, þegár hann
klifraði upp í vagninn til Karls, ökumannsins,
og leit niður á mennina, sem véifuðu höttj.m-
um og kvöddu hann með árnaðaróskum. Hann
var nú að segja skilið við fyrri ævi sina og
óbrotna námumenn, sem veriö höfðu vinir
hans og starfsbræður, en þaö, sem fyrir hon-
um lá, heillaöi hann ekki.
„Guði sé: lof,“ muldraöi Gurdon, þegar
vagninn rann um bugöu á veginum, svo aö
gullv.eriö hvarf.
En varla hafði hann slepí' orðinu, þegar
Karl þreif í taumana, svo að hestarnir stað-
næmdust. Þegar Rafe litaöist um, til þess að
sjá, hvérs vegna hann heföi númiö staöar,.
kom hann auga á Fennie litlu, þar sem hún
stóö undir stórum steini við veginn.
„Hvernig í ósköþunum stendur á því, að'
viö stönsum hér?“ spurði Gurcion óþólin-
móður.
„Við nemúifi hér ævinlega s’taðar, til þess
aö dást að útsýninu,“ svaraði Karl djarflega.
Rafe roðnaði, en hykaði ekki' éitt augna-
blik. Hann steig út úr vagninúm og geklc til'
stúlkunnar, en hún beið hans með titrandi
varir.
„Eg — eg ætlaði ekki aö stööva hestana,":
sagöi hún. ,',Mig — mig langaði aö eins til'
aö sjá þig, þegar þú færir.“
„Gott og vel. Fennie," sagði Rafe. „Mér
þykir vænt um aö þú skyldir koma. Eg sakn-
aöi þin í gærkveldi, þegar eg kom að kveðja.
Þú sást hvergi.“
„Nei,“ sagði hún og vipraði varirnar. „Mig’
lángaöi ekki til aö vera í margmenninu, en
mér þykir vænt um, að þú saknaöir mín, Rafe.
Það er engimr daprari en eg. Mér, •-—- niér
þqtti vænt um föður þinn —-“
„Eg ve.it það— eg' veit það,“ svaraöi Rafe.
„Þá varst ævinlega mjög góð við hann.
Gleymdu mér ekki. Fennie. Eg ætla tjl Lon-
donar —“
„Eg veit það —,“ sagði hún og beit á vör-
ina. „Eg hefi heyrt um það alt. Og eg skal'
ekki gleyma þér, Rafe, þó að'— þó að eg sjái
þig líklega aldrei aftur. Eg'má ekki tefja hann ■
Karl. Hann verður; óður og uppvægur.“
„Æ, hann gétur beöið,“ sagöi Rafe og hristr'