Vísir - 22.09.1923, Síða 2

ylsiR
Hlilhlutiuilli ársins U kiÍÉiii
verður haldin í Bárunni á morgun (sunnudag). Hún Itefst kl. 5 íhlé verður kl. 7—8).
Hlutavelta þessi verður sérlega gód því reynt heíir verið að vanda til hennar sem best.
Oflangt yrði að telja upp alla þá mörgu, nytsömu drætti, sem þar fást fyrir aðeins 50 aura ef heppnin er með.
Samt skulu nokkrir þeirra nefndir:
1 farseðill á iyrsta farrými sem gildir héðan til Kaupmannahafnar, þaðan til Svíþjóðar og
attur heim. — 2 farseðlar á fyrsta farrými til Isatjarðar. — Lifandi sauðfénaður. — 800 kg. kol. —-
Mikið af Fiski, nýjum og söltuðum. — Nokkrir Hveitisekkir. — Haframjöl. — Sykur. — Nýtt kjöt. — Is-
lenskt smjörlíki. — Mikið af alskonar tatnaði karla og kvenna. — Bréfpressa nýsmíðuð úr kopar 50 króna
virði og margt margt fleira.
Inngfaug'ur kostar 50 aura og* drátturinn 50 aura.
Lúdrasveit Reykjavikur skemtir.
Virðingartyllst
Kuattspyrnufélag' Reykjavikur.
Símskeyti
Khöfn 21. sept.
Uppreisnin í Búlgaríu.
Stjórninni í Búlgaríu hefir tek-
ist aS bæla niöur uppreisnina.
Samuingar Þjóðverja og Frakka.
Símað er frá Berlín, aö Strese-
niann hafi gert Frökkum tilboð
um, a'S vinna skuli tekin upp aftur
í Ruhr meS þeim skilyröum, að
öllum veröi gefnar upp sakir, öll-
um, sem vísaS hefir veriS úr landi,
verðijeyft að hverfa heim aftur,
að ÞjóSverjar taki við stjórn hinna
lierteknu héraða og að frjálsar
samgöngur verði leyfðar milli her-
teknu héraöantta og annara hluta
Þýskalands.
Ráðherrafundurinn í París.
SímaS er frá London, aS fregn-
irnar frá fundi þeirra Baldwins og
Poincaré í París, veki mikla undr-
un méðal manna, sem nákomnir
eru ensku stjórninni, en Reuters-
frétastofa þykist ekki geta stað-
fest þær fregnir. (Þessar vefengdu
fregnir birtust í Vísi í gær, eftir
frönskum heimildum, og voru á
þá leiS, að ráðherrunum kæmi
mjög vel saman um Ruhr-málin).
Týndir norðurfarar.
Skip var gert út frá Nomc í
Alaska í sumar, til þess að leita
að fjórum breskum þegnum, sem
fóru til Wrangeleyjar í NorSur-
íshafi í septembermánuði 1921, til
þess aS helga Bretum landiS. Þeir
höfðu haft ársvistir meS sér og
gnægS skotvopna, og var svo ráð
fyrir gert, aS þeirra yrði. vitjaS
'í fyrra sumar. En skip þaS varS
síöbúiö, sem sent var'eftir þeim,
og komst ekki alla leiS, vegna íss,
c.g kom heim svo búiS. Þessir
menn voru úr leiöangri Vilhjálms
Stefánssonar, sem norSur fór 1921
og hefir Vilhjálmur variS öllu fé
jinu til aS láta leita þeirra. Eru '
nú nýkomnar fregnir af þessu síS-
ara skipi, sem komst aS vísu alla
leiS, en þó of seint, þvi aS norSur-
íararnir voru allir týndir, og vafa-
laust dánir, en nreS þeim hafSi
veriS Eskimóa-kona, sem var á
'lifi, og kunni aS nokkru leyti frá
tíöindum aS segja.
Foringi norðurfaranna hét Craw-
ford. Hann hafSi lagt af staS í
janúar i vetur viS þriðja mann,
á hundasleðum. og ætlaö aS kom-
ast til Síberiu. en ekkért þefir
spurst til þeirra félaga síöan. Er
taliS vist, aS þeir hafi farist, ann-
aðhvort af hungri og kulda, eSa
dottiS niöur um ís, og þaS þykir
jafnvel sennilegra. En fjóröi maS-
urínn varð eftir hjá Eskimóakon-
unni, og haföi hann veriS veikur
orðinn, er hinir fóru, en hann dó
22. júní í sumar, úr skyrbjúgi..
Ekkert fanst eftir þá félaga, nema
skjal eitt i flösku, sem þeir höfSu
ritaS 16. september 1921, þar sem
þeir helguðu landiS Bretakonungi.
Donaldson hét skipiS, sem sent
var noröur i sumar; þaS var segl-
skúta meS lélegri hjálparvél. Skip-
stjórinn hét Noice. AS morgni
dags 20. ágúst, voru þeir félagar
aS sigla f.ram meS eynni, þegar
þeir sáu konu á landi, og skutu
þeir þegar báti fyrir borS. en þeg-
:ir að landi dró. óS konan út i sjó
á móti þeim. ÞaS var Eskimóa-
konan. sem áður er getiS. Skip-
stjórinn heilsaði henni meS handa-
bandi, en síðan þögSu hæöi litla
stu.nd, þangaS til hún spuröi, hvar
Crawford væri og félagar hans, en
er hún heyröi, aS þeir væru ekki
frattt komnir, þá varS hún yfir-
kontin af harmi og baS skipstjór-
ann aS flytja sig heim til móður
sinnar i Alaska. — Þegar hún
hafði fengiS hressingu í skipinu,
sagSi hún þaS, sem hún vissi um
íélaga sína.
Skiftar skoðanir eru um þaS,
hvers vegna þeir Crawford lögöu
af staS til Síberíu. Telja sumir, aS,
'dstaskortur hafi knúiS þá til þess,
cn Vilhjálmur Stefánsson telur
haS óliklegra, og finst sennileg-
ast, að aSrar ókunnar ástæður
hafi legiS til þess, eöa þeim leiðst
biðin og ætlað aS hitta farandsala.
sem mikiö er af uni þær ntundir
árs i NorSur-Síberíu. Mennirnir
voru vanir norSurförum, og hygg-
ur V. St., aS þeir muni hafa farist
niöur um ís.
Enginn reykir
og lætur sér á sama standa hvaða
tóbaksgæði hann leggur sér til
munns.
Þrileikar.
NiSurl,
Ernst Schacht hcitir þriðji
niaðurinn og er pianoleikari.
Hann er fæddur 12. maí 1893 í
Braunschweig og er af hljóm-
leikaraætt. Hann stundaði fyrst
nám hjá Hofkapellmeister
Riedel í Braunschweig, en síðar
fjögur ár i Leipzig hjá hinum
heimsfræga pianokennara próf.
Teichmuller og lauk æðsta prófi
við Konservatorium der Musik
þar. Mun því enginn efast um
listgildi Schachts, enda er óhætt
að setja hann á bekk með þeim
öðrum pianoleikurum, sem hafa
látið til sin heyra á íslandi, þó
að ólíkur sé liann þeirn að eðli.
Er þá að visu mikið sagt. Scha-
cht var tvisvar tekinn í þýska
herinn i ófriðnum. Sumarið
1916 tók hann nokkra kenslu-
tíma hjá hinum þekta piano-
kennara Max v. Pauer (Stutt-
gart). Eftir það var hann um
tíma i sjóhemum, en þó mest
sem hljómleikari. Eftir ófrið-
inn hafði hann betri færi til
opinberra starfa og lék bæði í
stofutónverkum („Kammer-
Kaupið ekki
þær cigarettur sem eru ódýrastar
og lélegastar, því aÖ þær eru
handa þeim sem ekbi eru vand-
látir og fara á mis við ánægju
reykingamannsins.
§J^*" Biðjið um cigaretturnar í
r a u ð u pökkunum.
DOUQLE SIX
Ttte Lufiuvy Gi&arettes
músik“), einleik á heilum piano-
kvöldum og svo í sínfóniu-
hljómleikum verk fyrir piano
og orkester (Konserte). Bæði
blöðin og merkir listamenn lofa
leik hans einróma. Schacht er
hæverskur alvörumaðm:, sem á
marga erfiða stund að baki sér.
Nú er það enn undir Reyk-
vikingum komið, að hve miklu
leyti þessir 3 menn fá notið sín
og hve miklu þeir fá afrekað.
Ef menn meta æðri listina meir
en þá óæðri, þá munu þessir
menn ná að veita almenningr
sitt besta. peir hafa allir fast-
an áhuga á að stunda hið eiiífa
listarnám sitt áfram á íslandi, til
þess að list þeirra geti fyr eða
siðar orðið alkunn sem heims-
gild. Allir veita þeir kenslu, þeim
sem hennar óska, einnig byrj-
endum og munu með sinni eðK-
legu framkomu og áhuga fá
gert sig vel skiljanlega.
Vonandi fara Reykvikingar
nú að sjá hverja stefnu ber að
taka í tónlistarmálum. Er þir f