Vísir - 23.10.1923, Page 2

VÍSIR
liM^lTm IÖLSEINI (d
Höfum fyrirliggjandi:
Matarkex „Snowflake"
Rúgmjöl
Hveiti
Kartöflumjöl
Hrísmjöl
Sveskjur
Rúsínur
Döðlur
„Consum“ súkkulaði
„ísafold" súkkulaði.
Pappírspoka. — UmbúSapappír. — Seglgarn.
Skip sekknr.
4 menn drukná.
linskur línuveiöari, sem Qjine
heitir, kom hingaö í morgun meö
ellefu Norömenn, sem hann haföi
fcjargað af löskuðu og sökkvandi
skipi norður af Vestfjörðum. Skip-
ið hét „Sjöulv" og var nýlega sent
frá Noregi norður i fshaf til að
leita að öðru skipi, Conrad Holm-
boe, sem það hjálpaði til ísafjarð-
ar nýlega. En þegar þangað kom,
barst skipinu neyðarkah frá
norsku loftskeytaskipi, sem verið
hafði norður i höfum og lagði
Sjöulv þegar af stað til að bjarga
því, en hrepti fádæma ofviðri
norður í íshafi og sópaði sjórinn
ofan af skipinu og tók út fjóra
menn, skipstjórann og þrjá háseta.
Eftir það hrakti skipiö hjálpar-
laust og kom að því svo mikill
leki, að skipsmönnum tókst nauðu-
lega að halda þvi á floti og sáu
ekki annað en dauðann fyrir sér..
En af einstakri hendingu rakst
linuskipið á þá og bjargaði þeim,
■en „Sjöulv“ sökk þá þegar.
ðf
Vinir mínir á A-listanum eru nú
í kosningahríðinni búnir að tön-
last svo mikið á mér fyrir afskifti
mín af Spánarmálinu, þar sem þeir
vilja telja mig frumkvöðul að þvi,
að undanþágan var veitt frá bann-
lögunum, að það er máske rétt að
eg svari því fáum orðum, þótt ó-
jþarfi ætti að vera.
Það er nú fyrst og fremst rangt
að kalla mig frumkvöðul eða nokk-
urskonar oddvita þessa máls. Eg
hafði þar ekkert frumkvæði og
gerði ekki annað af mér í sjálfu
málinu en allir aðrir þingmenn að
einum undanteknum. Málið var
frá öðrum runnið en mér og það
hefði fengið sömu úrslit ])ó að eg
hefði aldrei á þing komið.
En eg skal kannast við alt, sem
eg gerði í málinu, og standa við
það án þess. að fyrirverða mig.
Þaö er þá fyrst, að þegar eg sá
hvernig fara hlaut um úrslit máls-
iris, þá mælti eg með því, að þing-
menn hefðu samtök um atkvæða-
greiðslu í málinu. Eg sá, að ef at-
kvæði hefðu fallið á bága bóga,
en þó talsvert fleiri með undan-
þágunni, eins og eg vissi að verða
mundi undir þeim kringumstæð-
CHEVROLET* i tons flutningabifreiðar kosta að eins
Heildsala. Smásala
Kerti
margar tog þ. á. m.
Jölakerti.
Ódýrari en allstaðar annar-
staðar.
fersl B. H. Bja nason
Ljósakrónur
Stórt og fagurt úrval.
Jíýkomnar
Yersl. B. H. Bjarnason.
um, þá gat litið svo út, og hefði
verið revnt að láta líta svo út, sen.
bannstefnan sjfilf væri kominQ
minni hluta, og kærði eg mig ekk-
ert um að láta andbanninga hlakka
yfir því. Það reið því á, að rugla
atkvæðagreiösluna svo, að engum
gæti til hugar konuð, að hér skift-
ist eftir fylgi eða andstöðu við
bannið sjálft, og því varð best ]
náð með ]>vi, að allir greiddu at-
kvæði eins. Meö þessu var því
reynt að bjarga því, sem bjargað
varð’, af áliti bannstefnunnar.
Auövitað mátti búast við, að
hjá mörgum þingmönnum væri rík
tilhneiging, að vera sjálfur á móti,
en láta „hina“ samþykkja. Það er
þessi lítilmensku-tilfinning, að
bjarga sjálfum sér, en fljóta á öðr-
um. En eg verð að segja, að álit
mitt á þingmönnum íslendinga óx
við að heyra, hve.einróma menn
neituðu að skreyta sig með þessum
lítilmensku geislabaug. Þeir neit-
uðu því allir — nema einn. Hann
fær líka að bera hann sér til sóma.
Svo bættist annar við, og hrifsaði
helminginn af baugnum. Njóti
þeir hans vel og lengi!
Annað, sem eg gerði, var það,
að eg lagði töluverrða vinnu í það,
að vera framsögumaður viðskifta-
nefndar í málinu. Gerði eg það af
því, að eg vissi, að þó að bita yrði
í súra eplið, þá var ekki sama með
hvaða hætti, eða með hvaða um-
mælum það væri gert. Nefndar-
álit það, sem eg skrifaði í málinu,
hefir verið ])ýtt á erlend mál, og
liklega komist víðar en nokkurt
annað þingskjal héðan. Og það
hefir einn ágætasti og kunnugasti
bannmaður landsins, Einar H.
Kvaran sagt, að það hefði gert
mjög mikið til þess að skýra fyrir
mönnum afstöðu okkar í bann-
málinu. Og svo skýr er hún, að
íslenskar' krónur hér á staðnum. E ru með fyrsta flokks útbúnaði af
nýjustu gerð. Engar betri bifreiðar fyrir jafn lágt verð, enda smíð-
aðar í stærstu bifreiðaverksmiðjum heimsins, þar sem vinna 103.000
verkamenn. j. t
Einkasalar á íslandi
01a.fsscm & Co.
Tvísöngvar, Duet.
Benedikts Elfar og Símonar Þórðarsonar
verða endarteknír í Nýja Bió miðvlkadagskvöld kl. 7!/2.
Aðgöngumiðar séldir í bókaverslun Isafoldar og Sigf. Eymundssonar.
Smásotuverð á tóbaki
10 stk, pakki kr 150
— — — — 1,50
má ekki vera hærra ea hér segír:
Smávindlar:
Adonis
Favorite
Vindlar:
Tradition 100 stk, kessi kr. 25,30
El Gfarrardo — — — — 35,10
Liberty — — — — 36.80
King (Schmidts) — — — — 36,80
Utan Reykjavíkur má verðið vera þvi hærra, sem nemor
flutningskostnaði frá Reykjavík til sölustaðar, pó ekki yfir 2%.
Landsve rslun.
hvert sem farið er og hvar sem
að því er spurt, játa allir um víða
veröld, að okkur hafi verið nauð-
ugur einn kostur, að gera það sem
við gerðum, — allir, nema vinir
okkar hér heima, sócíalistarnir,
sem vilja reyna að bola mér út úr
þinginu, og hafa þetta að rógmáli
gegn mér.
Þriðja, sem eg hefi gert í þessu
máli, var það, að eg fékk þann
heiður, að vera framsögumaður
alls þingsins að yfirlýsingú þess
efnis, að þingið hefði gengið að
Sþánarsamningnum nauðugt, og
að eins til þess að bjarga íjárhags-
sjálfstæði sínu. Þessi yfirlýsing
þingsins var birt fyrir bannvina-
þingi í Lundúnum, og skildu þeir,
sem þar voru, svo vel afstöðu okk-
ar, að fagnaðarlátunum ætlaði
aldrei að^iinna, er þeir heyrðu
þessa yfirlýsingu, sem samþyKú
var í einu hljóði.
Fjórða, se'm eg hefi gert í mál-
inu, var það, að eg gerði, ásamt
örðum þingmanni, tilraun til þess
að fá veitt af þinginu ríflegt fjár-
tillag, til þess að vinna að ])ví, að
algert vínbann gæti komist aftur
á. Eini maðurinn, jem beinlinis
andmaelti þessu, og taldi templara
líklega til þess að standa þá í vegí
fyrir því, að bannið yrði lögleitt
hér aftur, var bannhetjan gamla
Jón Baldvinsson. En frv. náði
ekki að verða útrætt á þinginu.
Þetta eru mín afskifti af bann-
málinu. Alþýðublaðið og leiðtogar
] alþýðuflokksins mega gjarna setja
mig i einhvern annan og lægri
ílokk sem bannmann en þá flokks-
bræður sína, Stefán Jóhann, Jón
I Thoroddsen og Héðinn — og Karl
Einarsson, sem það nú mælir með.
Eg tek mér það ekki nærri. Eg
óttast ekkert dóma skynsamra
manna í þessu máli um mig, né
lieldur dóma síðari tíma um þetta
mál og afstöðu mína til þess.
Bannið var skert með undan-
þágunni. En það gerðist þannig,
að það heldur fullri vináttu og
fylgi allra, sem áður fylgdu því,
og það er mér meira virði en það,
hvort eg öölast fyrir ])að vináttu
eða óvináttu.
En það er sá líðilegasti and-
banningamálstaður, sem eg þekki,
að vilja fyrst láta banniö verða
orsök í fjárhagshruni þjóðarinnar,
nppsprettu örbirgðar og neyðar,