Vísir - 19.01.1924, Blaðsíða 4

V ÍS» B
Tísis-kafM
gerir aila
glaða
Skyr
Nýit skyr frá hehniliim
trinislcel: er selí á eioa íitia fíra-
tiw aura pr. J/a kg.
Vesrsl, Von.
Sísni 448. Sími 44S.
SIRIUS
APOLLINARLS
Get bætt viS fieiri stúlkum, a'5
sníða og taka mál, á kvöldin frá
&—50. — Ingibjörg Siguröardótt-
ir,Grundarstíg it. Símt 1081. (325
Kenni stúlkum aö teikna á, ódýrt. Áslaug Guömundsdóttir, Bólc- hlöðustíg 9. (304 Barnlaus hjón geta fengið leigö- rr tvær góðar stofur og aögaug aö cldhúsi meö öllutn þægindum. A. v. á. (364
| | Sólrík stofa með sér eldhúsi óskast. A. v. á. (355
Sjálfblekungur tapaöist á miö- yikudaginn. A. v. á. (363 Lítið, sólríkt hérbergi óskast fyrir mánaöamótin. A. v. á. (353
Fundiö svart veski (Kristjáns Stefánssonar frá Búðum). Vitjist á afgr. Vísis. (362 Herbergi til leigu fyrir ein- hlevpan, með forstofuinngangi, á Bragagötu 33. Up'pl. á skrifstofu Völundar. _ (352
Brjóstnál meö græntim steini hcfir tapast. Finnandi skili á I^tugaveg 7. (360
2 herbergi og eldliús óskast strax eða 1. febrúar. — Uppb á Frakkastíg 6 A, uppi. (351
Mórauður vetlingur tapaöist á tjöminni. Skilist á afgr. Vísis. (356
Herbergi til lcigu um lengri eða skemri thna, með eöa án hús- gagna. Uppl. hjá Þuriöi Bárðar- dóttur, Tjamargötu 16. (349
Peningar fundnir. A. v. á. (350
Tefkning, eftir Guöm. Thor- steinsson, hefir tapast. Finnandi beðinn aö skila gegn fundarlaun- trai á Tnngötu 18. (311 • Ungur, reglusamur maður ósk- ar eftir 2 herbergjum með rafljósi 15. febrúar. — Tilboð auðkent „1560“ sdVuiist Vísi fyrir 1. febr. (373
Sveskjukassi fundinn. Uppl. í síma 823.' (36C)
| TXLKYNNINQ
Upphlutsbelti tapaöist í gær. — Skiiist á Bergstaöastræti 21B. (368
í fjarveru minni, eftir 22. þ. m., verður úrsmíðavinnustofa mín lokuð. Jóhann Búason, Vitastíg 10. (367
J múSMÆm |
Til leigu: 2—3 herbergi og eld-
hús. Uppl. Grettisgötu 10, kl. 6—8
síðd. (345
Tvær ágætar stofur, meS for-
stofuinngangi, til leigu íyrir ein-
hleypan. Rafmagnshiti og ljós
fylgir. A. v. á. (36
Hcrbergi til leigu í Mjóstræti 6.
(319
f XJkUPSKAPUK |
Ensk plysering er mest notuð,
er haldgóð og falleg, bæði á pils
cg kjóla, einnig kraga og pífur,
verð kr. 2,50 xneterinn. TekiS á
móti pöntununi alstaðar af land-
inu, gegu póstkröfu. —- lngibjörg
Siguröárdóttir, Grundarstíg 11.
Sími 1081. (324
Veggmyndir, ödýrar og falícg-
ar, fást á Freyjugötu n. — Inn-
römniun á sama staö. (2‘ •
Notaður fatnaðar keyptur og,,
seldur. peir, sem liafa nokkrn
fatnaði, hringi i síma 510. Ryd-
elsborg, Laufásveg 25. (94
Lítið notaður sófi tit sölu. X. \
á. * 3fr;.
KlóSetskál, úr eniailleruðu jámi
með sæti, til sölu með tækifævis-
ver.ði á Grundarstíg 8, niðri. i 357 •
Peysufatakápa og íranskt sja-1
til sölu, fyrir hálívirði. A. v. a,.
Erfðafestdblettur, ræktaöur, með
kálgarði. til sölu. A. v. á. 1 348
2 hjónarúm (mahogni), toilet-
kommóða með spegli, og eikar
buffet tii sölu. A. \a á'. * 1,57-
Notaðir stólar, skriíborð, kom
móða til sölu, lágt verð. Vestur
götu 25 B. ( 37
Lítill barnavagu óskast ti ;
kaups strax. Uppl. i sima 1054
í • 1 37'1
Karlmannahattaverkstæðið. flafu-
arstræti t8. Gamlir hattar gerði:
sem nýir. (351;,
Stúlka óskar cíiir vist. l’ppl
Laugavcg. 59, frá kl. 5- 7. (358
Undirrituð tekur að sér allskon
ar - léreftasaum 0. f!. (kr. 4,00 á
kven-settið). I'anney Arnadóttir
I. ingroltsst ræti 18. 1 3Ú ■
Fclagsprentsniiðjan.
ENGINN VEIT SÍNA ÆFINA
„Heyrí þiðl“ sagði hann ©g sneri máii
sitm til þeirra bcggja, „stcndur ykkur ekki
á smna, j>ó að eg yfirgefi ykkar og skjót-
- ist til liorgarimiar ? Eg þarf að svara nokk-
, urum brcfum —
„Gott og vel,“ svaraðí Rafe. „En hcyii
þér, Trávers, elnhvcrs staðar þurfum viö
, að fá okkur kvddverð, öll þrj ú.“
„}>að væri gaman,44 svaraði Travers bros-
* undi og kinkaði kofli til Fennte, sem halði
l orSið hljóð ogniðurIút,jafnskjóttsemhann
ikom inn i herbergið. „Lútuni okkur sjá -—
já, það er satt, eg tók eftir snotru mat-
-söluhúsi við Prlncesstræti, — stóra stnet-
ið — náiægt veitingasúsinu, heint á móti
i mimiismerki Seots —
„Eg finn það einhvern veginn- Við hitt-
«œ yður þar þá klukkan 8> stundvislegaU
„Klukkan átta stundvislega,“ endurtók
Travcrs. „pið tvö hafið nóg ttm að tala
þangað til, hýst eg við.“
Rafe og Fennie settust við teborðið.
Rafe síuddi handleggjunum á borðið og
virti Fénnie fyrtr sér brosamli, eins og
-hróðir, sem hittir systur sina nýkomna
d*eim úr skóla. En Fcnnie var cnn aívar-
leg og uiðurlút.
En hún Itafði nokhuð til síns máls. Fám
súnú tuiri áður «1 Rafe kom inn í herberg-
ið, lutf'ðí hún slaðráðið að scgja Racfe all-
an sannieika, koma upp um Travers, biðja
Rafe fyrirgefningar og kveðja hann fyrir
fult og alt. En jafnskjótt sem hún kom
auga á hann, snart hendur hans og fann
liann leggja hundlcgginn utan um sig, þá
hurfu henni allai' góðar ráðagerðir, og hún
lét emt einu sinni berast fyrir alli ástriðn-
anna. Hún var barn öræfanna, sem engr-
ar kenslu liatði notið, og' lét svcigjast fyrir
geðbrigðum liðandi stundar; og nú hafði
ástin tekið hana heljartökum. Samviska
hennar var blinduð af slxmgnum fortölum
Travers. Hún sú, að Rafe gladdist við að
sjá ltana; Itún taldi sér trú um, að hún
elskaði hann innilegar heldur en liin fagra,
kuldalega hefðarmær, sem lionura var ætl-
að að eiga. Hún var sannfærð um það,
að hún, sem þekti Rafe og vissi alt um
hagi hans, gœti gert hann hamingjusamari
en þessi iafði Maude. J?ess vegna fleygði
Iiún sér í faðm ástarinnar og bægði heilla-
dis sinni frá sér.
„pað má segja, Fcnnie, þetta eru óvæut-
ir endurfundir!“ sagði Rafe og horfði enu
á hana, en hún skildi það svo, sení ástar-
játningu þá í svip, þó að það væri í raun
og veru elcki annað en bróðurleg samúð.
þvi að Iiann gladdist í ratm og veru mjög
við að sjá hana. „Við stulum nú tala
saman okkur til skemtunar,“ sagði hann
og færði stól sinn nær henni. „J>ú ert sæl-
leg að sjá, nema ei lil vill ofuriitiS niagr-
ari cn þú varst, og —- og jæja, þú hefii
samt einhvern veginn breyst eitthvað."
„Og þú Iíka,“ sagði hún og leit nú upp,
honum til nfíkillar ánægju. „þú hefir lika-,
megrast og ert fullorðinsiegri orðinn. K&
býst við það sé þessum Londouar-fötum a<%
kenna. Og svo talarðn ofurlitið öðru visi
Segðu mér, hvernig likar þér að vera auð-
ugur og voldugur maður, Rafe?“
„Æ, eg veit varla,“ svaraði hann. „J’aðf
er ckki nlt tekið út rneð sitjandi sældinni,.
Eg þarf inikið á mig að leggja að suhuöí
leyti. En við skulum eléki tala tim mtg..
Hvað segir þú i fréltum?“
Hún sat nærri honum og sagði í fáa; ,
og óbrotinim orðum, livað á dagana hefði
drifið. Hana langaði lit að sjá England
jæja, já, ef til viJl af því, uð lirmn vai-
fiudnn á undan; það hlaut að vera tilhreyt
ing i þvi, að minsta kosli. Já, og liana.
iangaði til að sjá hann-
„Já, livað annað," sagði hanu hrosandi.
„Og mér þykir sannarlega guman að sjá
þig', Feunie. Nú verðurðu að segja allat
fréttirnar. Hvernig iiður Pergamenty-.Toe
og öllum drengjtmum?“
Hún sagðist hafa skilið við þá alla iieiia
á húfi, og „þeir voru emi að tala uni þisy
og föður þiun, en pergaments-Joe varð
tiaufur og fáskiftinn þegár þú varst far-
inn.“
„Eg Iteld að hann hafi sakuað þín, Rale.