Vísir - 21.02.1924, Síða 3

~ .VÍSIH
t«>“ fengi heldur HéSinn til að
-krita um þetta mál. I'atS var því
ifsakanleg't, þú að Visi yrði það
t, að eigTia houum greinarnar. .—
j fins veg'ar má gera ráö fyrir því,
ní> raönnum finnist }>aö afsakan-
u-gt', þó að Oddur eigi crfitt me'S
að gera sér grein fyrir orsökum
■gengislækkunarinnar og' rugli dá-
litið fram og- aftur í rökunum, eius
>g honum hefir orðið á i síSustu
grein sinni. l'.n við ]>að er óþarft
;í'S eltast frekara.
„st- ...rtr. si-. .•jlrt.-aic.jlS
— .....—s *■
jf
r
í-
J Bæjarfréttir,
-%
Xsfiskssala.
Nýlega seldi Apríl afla sinn fyr-
• 1818 sterlpd., og' Hilmir fyrir
. dthvaö um 800 sterlpd.
HáSkólafræösla.
í kveld kl. 6—7: Dr. Kort Kort-
scnyUm Georg Brandes.
Likneski Ingólfs Arnarsonar
verður aii forfallalausu afhjúpaö
: sunnudaginn kemur.
L'lughálka
hefir veriö á götunum tvo urid-
.nfarna daga. og þyrfti aö bera
'and á þær hi'S bráðasta.
Tjaldur
fef héöan til útlanda á morgun.
öGUemoes
fór héðan til Englands í gær.
Frá Englandi
koinu (ilaöur og Gulltoppur í
■ C;er.
Es. Thormod Bakkevig
kom i morgun meÖ kolafarm til
- 'roppé-hræöra.
Til veiða
eru nýíarin þilskipin Vciöibjalla
áöur Muninn) og Sigríöur. önn-
■tr þilskip eru sem óðast að búa
ig til fiskjar.
' M. F. R. Enginn fundur í kvöld.
H jálparbeiðni.
Lesenduni Vísis mun nú þykja
"ióg um hjálparbeiðnir, cr ekki er
'íyrr lokiö einni en fitjaö er irpj>
á annari. Svo er ntál meö vexti,
aö fjölskylda ein hér í bæ, hjón
vneð 5 börn, hefir Iegiö i anflúensu,
en heimiliö bjargarlaust meö öllu.
•líúsbóndinn var veikur í alt sum-
ar, en hefir lítiö unniö sér inn í
haust, en hefir þó ekki þegiö af
-sveit. Ef einhverir vildu rétta
þessu bágstadda fólki hjálparhönd,
yrði því tekið meö miklum þökk-
■ iiin. Vísir hefir góðfúslega loíað
;t>i veita gjöfum viðtöku.
Kunnugur.
Mianingarsj. Sigríðar Thóroddsen.
Athygli skal vakin á augl. um
iheima sjóð, sem birt er á öðrum
-íað íiér í blaðinu i dag. Hessi
-’-jóður er til styrktar fátækum,
•vjúkum telpubörnum.
Starfsmenn Alþíngís.
Vegna þess, að starfsmannalisti
Alþingis haföi misprentast í blað-
inu í fyrradag, hefir skrifstofa At-
þingis beöiS Vísi aö taka hann
upp aftur í dag.
í lestrarsal: Ólaíía Einarsdótt-
ir og Pétrína Jónsdóttir; sinn hálf-
an daginn hvor.
Innanþingsskrifarar: I Ed.:
jóhann Hjörleifsson, Tómas Jóns-
son, — tekir strax. Siguröur
G rhnsson, j ón Hallvarösson, Helgi
Tryggvason. Lúðvík Guðmunds-
son. — tekir sxöar, jafnóðum og
þörf er á. — í neöri deild: Pétur
Sigurðsson, Magnús Björnsson,
Tómas Guðmundsson, Pétur
Magnússon, — teknir strax. Gunn-
jjr Arnason, Þorkell Jóhannesson,
Guðm. G. Hagalín, Magnús Ás-
geirsson, :— tekir síðar, jafnóðum
og þörf krefur.
Sínxaverðir: Ingihjörg Jóns-
dóttir, Ingibjörg Pétursdóttir;
sinn hálfan daginn hvor.
Hvítabandið.
á morgun, föstudaginn 22. þ. m.,
ætlar Hvitabandið aö halda barna-
skemtun kl. 4, og kveldskemtun
kl. 8/ í Iönó, til ágóða fyrir vænt-
anlegt sjúkraheimili sitt. sem áö-
tir hefir verið skrifað um í blöðin.
og veröur ]>ar ínargt til skemt-
unar. Próf. Guðm. Eiixnhogason
íiytur -ræöu. hljóðfærasláttur, ein-
söngur, og íélagskomir Ieika smá-
leik, sem nelnist „Afbrýðisemin“,
afarskeimtilegan, eftir Jolxan Wil-
ler. Félagiö vonar, aö bæjarbúar
láti ekki sitt eftir liggja og sýni,
nú scm fyr, að Hvítabandið á góÖ-
an stúöning hjá þeim, og panti
aðgöngumiöa sem fyrst, þvt þar
fer samaxx bæði góð skemtun og
t'idýr aðgangur, að eins 2 krónur.
— Á barnaskcintuninni verður til
skemtunar söngur smámeyja (frá
6 ára), egipskur galdur, skugga-
xnyndir og leikur. Aðgangur 1 kr.
Fjalla-Eyvindur
verður .leikinn i síðasta sinn i
kveld.
Græolandsmálið.
II.
Ummæli herra hiskupsins.
(Frh.)
Hen a biskupinn telur, að eng-
inn geti „með sanngirni láð
Dönum, þótt þeim sé óljúft að
sleppa yfirráðunum yfir Græn-
landi við Norðmenn (ef farið
yrði fr,am á slíkt) — livað þá
við okkur íslendinga, ef við fær-
tim að gera bandalag við Norð-
menn um flutning þess máls
gegn Dönum, eins og kom til
tals bér í vetur, — þó liklega
fremur í spaugi en í fullri al-
vöru“. —
Hér snýr herra biskupinn
máli sínu til vor, landa sinna, og
cr þá hægra um svör. En furðu
létl tckur Iiann á miklu og
vandasömu málefni.
peir voru tímarnir eigi alLs
— -———......... ..............................
A skautum.
Nei, sjáðu hve tjönxin er tárhreúi og glær
nú er tækifæríð að renna á skauíum.
Um fannöldur leikur hinn ljúfastx' blær,
xxú létt er að gleðjast á hálum brautunx.
Æ, koindu tiú fljótt; nú er kvöldið svo hljótt
og hvergi þar bólar á sorg eða þrautum.
Nú skautum við saman, hve skeiðið er bjart,
því skínandi mánirm ísgljána gyílir;
ítú brautin er greið, og þá brunutn við faarí,
■svo blóðið hitnar og æðarnar fyltir.
Og markinu fjær nú færumst við nær,
hér er frjálsa íifið og ekkert sem spillir.
Og teygurn nú.blæhm, hér tökum við sveig,
und tindrandi himinsins biástjörnu kíæði.
Því ioftið er jtrungið af lifandi veig,
svo Iéttara rennum viö sanian bæði.
Og leiðin sem hér fæ eg liðið með þér,
er einn leikandi sprettur af æfinnar flæði.
Kjartan ólafsson. '
fyrir löngu, að það þótti eigi
sanngjarnt að Iá Dönum, þótl
þeim væri óljúft að sleppa yiir-
ráðunum yfir Islandi, — og eins
yfir Færeyjum nú á síðustu tím-
um. Munu jafnvel sumir íslcnd-
ingar lita þannig á málið enn,
a. m. k. um Færeyjar, þólt.
l'urðulegt sé. ]>ó er það fuli-
kunnugt öllum þeim, sem eru
sæmilega sögufróðir, að Danir
,eigriuðust‘ þessi 3 norrænu lönd
á sama tima og á sama hátt, —-
og er því enginn eðlismunur á
„sögulegu réttmæti“ yfirráða
þeirra. Og eigi Danir Grænlami
og Færeyjar, þá hafa þcir einn-
ig átt ísland, og má þá ef til vill
til rétts vegar færa hrossakaup
vor 1918, er vér keypfum bauga-
brot sjálfstæðis vors fyrir sjálf-
an bauginn.------
Herra biskupinn þarf eigi að
efa, að það er i fullri alvöru,
að uppástungá sú er fram kom-
in, að fela Norðmönnum (sam-
kv. ákveðnum sammngum)
flutning Grænlandsmálsins fyr-
ir vora hönd. Og sú Ieið liggur
svo opin við oss, að þar er eigi
um aðrar að ræða! — Er það
annars eigi kostuleg forlaga-
gletni, að eitt af fyrstu ut-
anríkismálum hins „fullvalda
isl. rikis“ skuli ef til vill verða
deilumá! við Dani um gömul
reikningsskil! Og svo ættum vér
samkv. kaupsamningnum 1918,
að fela danska uíanríkisráðu-
neytinu mál þetta, gegn sjálfu
sér í „voru umboði“! — Sann-
arlega halýi þeir eigi séð „gegn-
um holt og hæðir“ mennirnir i
samninganefndinni og á Alþingi
1918.------ t
Hvemig hefir annars herra
biskupinn hugsað scr fram-
komu íslendinga í Grænlands-
málinu-----------
Eins og kunnugt er, hefir Ein-
ar skáld Benediktsson ritað
manna mest og ítariegast um
Iiið íslenska Grænlandsmál. Eg
hcfi eftir föngum reyntpð skýra
lesentlum „Vísis“ frá gangi
Grænlandsdeilunnar milli Norð-
A Skólavörðnst. 13
fæst góð og ódýr
matvara, t d.
hveiti nr. i á 35 anra eg
alt eftir þessn.
inanna og Dana, og það htia er
cg hefi vikið að hlutdeild íslands
í því máli, cr eg að mestu leytt
sammála hr. E. B. -— Eg hefl
t. d. þrásinnis bent á, að sam-
vinna við Norðmenn iim úr-
lausn Grænlandsmálsins sé eina
leiðin fyrir oss Islendinga. Eru
íslendingar og Norðmenn hinir
réttu aðiljir sameiginlega gegn
Dönum. peir eiga báðir sameig-
inlegra hagsmuna að gæta, að
fornu og nýju. Grænlandssaga
er svo samanofin við sögu ís-
Iands og Noregs, að eigi verður
sundur greilt nema i samein-
ingu. Hefir þetla verið Norð-
mönnum fullljóst um iengst
skeið Grænlandsdeilunnar, og
mér er kunnugt ura, að t. d.
Grænlandsjiefndin norska var
viðbúiu að sinna óskuni eðæ
kröfum íslendinga í þessu máli,
ef nokkrar hefða komið. En.
meðan ísland lét ekkert til sík
heyra, forðuðust norskir stjórn-
málamenn eðlilegíi að drag;.
nafn þess inn í deilumálin.
— Eg þykist eigi hafa neinnar
spádómsgáfu þörf, til þess aG
segja það fyrir, að héðan af
verði eígi hlé á deilunni nnv
Grænlandsmálíð, fyr en iir þvf
verði skorið samkvæmt sögu og-
þjóðrétti. Og þá getur eigi hjá
því farið, að vér Sslendingar
drögumst með inn i þetta mái,
sem snerlir oss svo mjög! Og;
eigi má til minna ætlast pf oss.
| en að vér séum að einhverjtæ
j leyti vvðbúnir, er þeir atburðir
berja að dyrum hjá oss innaie
skams!
Eg befi því ritað Grænlands-
greinar mínar siðan i fyrra, i
þeim einum tilgangi, að vekja