Vísir - 15.03.1924, Blaðsíða 4

VtSIR
Ibacjartns eru erm í eyfii, hver ein-
•atsti kofi brunninn til kaldra kola
eg veggir, sem ekki stóöusj: skot-
la, hrundir. Af io þúsund ibúum
<drápu ræningjamir þrjár þús-
undi r, en særöu eitt þúsund.
Nokkurn hhita kristniboösstööv-
arinnar brendu þeir, drápu 6 nem-
‘endur kristna skólans, og tóku
’XoetS sér tvo innlenda trúboða.
Seint mun eg gleyma þeirri
htygSarsjón, er mætti okkur í út-
jatSri Lígwankjábæjar: Hálfnakin
kona, vitskert, með mikið hrafn-
jsvart hár flaksandi og baðandi
tút höndunum, hljóp á milli hús-
-xmna og hrópaði í fádæma æði:
wForðið ykkur — f o r ð i ð ykk-
«r, þeir koma — þeir k o m a!“
En bræður hennar, Kínverjar, er
’sáu hana, gátu ekki varist hlátri;
þar eru þeir oss ólíkir. — Eg get
'ékki stilt mig um að segja hér
•■ofurlítið brot úr raunasögu þessar-
wr vitskertu konu:
Það sá hún fyrst, er ræningj-
-amir komu að húsi hertnar, að
■'maðurinn hennar féll dauður niður
fyrir fótum hennar. í dauðans of-
boði flýði hún út um hakdymar
«neð drengina sína þrjá, og litla
bamið á handleggnum. Ræningj-
samir náðu þeim auðvitað og tókst
■að fá með sér elstu drengina, báða
með góðu; yngsta drenginn rotaði
íinn þeirra með byssuskeftinu. Þá
varð vesalings móðirin alveg ham-
stola; með yfimáttúrlegu afli tókst
Srenni að slíta sig lausa úr höndum
væningjanna. Á flóttanum fleygði
húrv síðasta barninu sínu niður t
Sburðar-þró. Tveir ræningjar eltu
ihana alla leið upp á virkisvegginn,
hún rendi sér niður fyrir og
fletti skinninu af báðum lófunum.
Þá dundu skotin á eftir henni, eitt
Mtti og hún féll, — dauð, héldu
xæningjarnir, og hurfu aftur. —
í*rem dögum síðar kom hún heim
aftur vitstola, særð og dáuðhungr-
oð. Það var ömurleg heimkoma:
* Þorp rúma dagleið fyrir norð-
3XB ILaohakow.
Þeir vandamenn hetmar, sem ekki
j voru dauðir. höfðu flúið eða vora
Iierteknir; af húsum hennar, af
] fötum hennar og fæði, af eignum
hennar öllum, var ekkert eftirskil-
ið, nema stóreflis öskuhaugur. En
nú gat hún ekki lengur gert grein-
armun á því, sem skeð var og þvi,
sem hún hafði húist við að skeð
gæti, ef ræningjarnir kæmu. Þess
vegna flafckar hún fóíks á milli og
biður alla að forða sér, forða sér
í guðs bænum.
(Niðurl.)
SIRIUS
SfTSÓN.
SlMI 1303,
VIMNA
Kvenmaður, vön húsverkum,
óskar eftir ráðskonustöðu. Sími
1125. (229
Telpa, helst nýfermd, óskast nú
þegar, til að gæta barna. Sólveig
ólafsdóttir, Norðurstíg 7, uppi
(Hamar). (222
Veggmyndir og innrömmun ó-
dýmst á Freyjugötu 11. (429
> r — 1 1 —■ ■
Daníel Daníelsson, stjómarráðs-
húsinu, vantar stúlku nú þegar,
til hreingeminga. (247
Góða íbúð, 2—3 herbergi og eld-
hús, vantar mig 14. maí. Karl
Guðmundsson, skrifstofu borgar-
stjóra. Sími 1201. (242
Til leigu 14. maí. 4 herbergi og
eldhús. Uppl. í Sápuhúsinu. (235
2—4 herbergi og eldhús óskast
í. eða 14. maí. Uppl. í síma 4, (232
KAUPSKAPUR I
Veggfóður. Feikna-úrval ný-
komið. Hf. Rafmf. Hiti & Ljós.
(236'
Nýlegur barnavagn til sölu.
Uppl. Vesturgötu 51 B. (,231
Úrval af ódýrum, vönduðum, á-.-
teiknuðum nærfatnaði. VersL
Baldursbrá, Skólavörðustíg 4A.
/ (22$
Bókahilla til sölu. Uppl. Bald-
ursgötu 25. (226
1 fataefni; verð kr. 35.00, og
ruggustóll, til sölu á Bragagötu;
27. (225.
Líkkistur fást ávalt hjá Ey-
vindi Árnasyni, Laufásveg 52.
Sér um jaröarfarir ef óskað er.
(49S^
Johs. Norðfjörð, Austurstræts
12, (inngangur frá Vallartræti) t
Selur ódýrastar tækifærisgjafir.
(12Z
Hreinleg stúlka óskast í hæga
vist. Uppl. Njálsgötu 42. (245
Stúlka óskast í vist frá I. apríl
eða fyrr, til bæjarlæknisins.Grund-
arstíg 10. Þarf að hafa meðmæli.
(244
§Hfr- Fólk segir: Langbestar
og ódýrastar gúmmíviðgerðir og
skósólningar hjá Einari Þórðar-
syni, Vitastíg 11. (241
Vanur verslunarmaður óskar
eftir atvinnu. Uppl. gefur Guðm.
Jónsson, Bergþóragötu 41. (Sími
1326). (240
Stúlka óskast frá 1. apríl til 1.
maí. Uppl. Þórsgötu 1. (239
Sjómaður, 25 ára gamall, vel
vanur hákarlaveiðum, óskar eftrr
skipstjóra cða stýrimannsstöðu á
stómm vélbát. Nánari uppl. á af-
gr. blaðsins. (234
\
Skrifstofustúlka óskar eftir sól-
ríku herbergi með hita og Ijósi,
frá 1. eða 14. maí. Tilboð sendist
afgreiðslunni fyrir 20. þ. m. merkt:
Hiti. (114
TILKYNNING |
Nýja ljósmyndastofan, Kirkju-
stræti 10, er opin alla virka daga
9—7. Sunnudaga að eins ljós-
myndataka 11—5. (238
0 —IIWI— " ■» ■■■ ■ ' ■'■■■■' ' ■■ ■■ • I. -
Fósturs er óskað, handa barni
um 4 mánaða bil, hjá eldri hjónum.
A. v. á. (230
Getum bætt við nokkrum stúlk-
um x hannyrðatíma á kvöldin.
Kristín Jónsdóttir, Ingibjörg Ey-
fells, Skólavörðustíg 4B. (227
Skóhlífar. Góðar og ódýrar karl-
mannsskóhlífar nýkomnar. Síms
1089. Jón Þosteinsson. Aðalstrætí
14- (148;
Sokkamaskína óskast. A. v. á.
(246»
Aktýgi, 2 barnakerrur til sölu..
Barónsstíg 22, uppi. (243;
TAPAÐ-'fuNÐI©11 i||
í febrúar fanst hringur (ein-
baugur). Grundarstig 21. (237-
Tapast hefir kvemir (Invar) fr&>
miðbænum og vestur á Túngötu.
Skilist í Aðalstræti 6 B. (233
Brjóstnæla með gullumgerð og -
gulum steini, tapaðist síðastlið-
inn laugardag. A. v. á. (224
Hitaflaska fanst á Kirkjugarðs-
stíg í gær. A. v. á. (223
F élagsprentsmiOj an.
Maude drúpti höfði litið eitt.
„Stranfyre I Eg vissi, að ef hún fengi að
sjá þig og vera með þér aftur, þá myndi hún
ná sér fullkomlega. Svo það er ástæðan fyrsr
3»ví, að við komum með hana til þín.“
„Og hún er þama.“
Rafe benti á gistihúsið.
„Eg verð að sjá hana undir eins.“
Hann bjóst til að rísa á fætur, en hætts
við það.
Hann strauk hendinni um ennið og leit
til jarðar. Eftir stutta stund Ieit hann upp og
mælti:
„Maude! Veistu alt?“
„AIt!“ sagði hún og leit niður.
„Ó, Stranfyre, því skrifaðirðu okkur ekki
sjálfur?“
Ilann hristi höfuðið.
„Eg gat það ekki,“ mælti hann látlauslega.
Svo leit hann á hana snögglega.
„Hver skrifaði þér?“
„Það var vinur þinn. Hann sendi bréfið tíí
Mr. Gurdon, og hann afhentí mér það. Hann
heitir svo einkennílegu nafní, þessí vinur
þinn.“
„Pergament Joe,“ svaraði Rafe.
„Já,“ sagði hún. „Það var nafn hans. Það
var vel gert af honum að skrifa mér.“
„Sagði hann þér alt ? Að eg hefði aldrei séð
liana á lífi frá því hún fór frá kastalanum?“
„Já, og hvernig þú hættir lífi þínu til að
bjarga henni. Eg vissi, að þú mundir koma
vel og drengilega fram, Rafe, hvernig sem
alt færL Ó, Rafe, eg kem beint frá gröf
hennar.“
Það var þögn um stund.
Svo reyndi hann að mæla svo sem ekkert
hefði í skorist.
„Þú lítur vel út, Maude, en þú ert þó fölari,
grennri —.“
En hann gat eigi leikið hlutverk sitt á þann
hátt. Hann byrgði andlitið í höndum sér og
grét, því það getur komið sú stund í lífi hinna
þróttmestu manna, að þeir skammist sín ekki
fyrir tár sín.
„Ó, Maude,“ sagði hann. „Hvers vegna
komstu?“
Svo kom biturleiki í rödd hans.
„Eg hafði ekki gleymt þér. En eg, eg —.“
„En ]>ú varst að reyna að gleyma.“
Tár stóðu í augum hennar.
„Já, svaraði hann. „Og eg var jafnframt að
reyna að muna muninn á okkur, harminn, sem
eg hafði bakað þér, og hvernig eg hafði dreg-
ið þig niður í skarnið. Hvers vegna komstu
hingað, Maude ? Þú hefðir getað sent Evu.‘s
Hún sneri andlitinu frá honum, svo að hanrc
sæi eigi roðann í kinnum sínum. Ást sigrast
oít á metnaði. En metnaðurinn deyr seint t
sálu slíkrar konu sem Maude.
En skyndilega sneri hún sér að honum,
Varir hennar skulfu, en augu hennar Ijómuðui
sem fagrar stjörnur, er hún mælti:
„Þarftu að spyrja, Stranfyre? Ó, þarftu a4’
spyrja þess?“
„Þú, —“ sagði hann, ,„þú átt við að —
„Já, eg á við það, Stranfyre. Eg hefi þrá*
þig svo, að eg gat ekki lengur verið án ]»m.
og nú er eg hér.“
Rafe stökk á fætur og lyfti henni upp mg
þrýsti henni að sér.
Hún horfði í augu hans og augu heumar
vom vot af tárum.
„Ó, Stranfyre, hvers vegna — ? Nei, cg vit
ekki spyrja þig. Eg veit það. Þeir sögðu, a®
þú myndir koma aftur, en eg vissi hið gagn-
stæða. Þú ert metnaðarfyllri en eg er, því þaffi
var eg, sem varð að koma til þín.“