Vísir - 22.03.1924, Síða 4
Ylirlýsing nr. 2.
Á meSa! Jieirra mörgu kveinstafa, sein staöiö hafa í Tímanum
aiS undanförnu um hrossaverslun, hefi eg oröið var við eftirfarandi
tsmraæli í 4. töluhlaSi Tímans Jk á,, eftir „Sunnlenskan bónda“:
„Og þótt Garöar láti yfir „staðgreiSslum" sínum, þá veit eg
all-alvarlegar undantekningar frá þeim, og víst áttu sumir þaS
undir hatðfylgi sinu, að þeir fengu andvirði tryppa sinna seint
og síSarmeir/5
í tilefni af þessu lýsi eg því hér með yfir, að enginn einasti mað-
ur af öllum þeim, er seldu mér hross síðastliðiö ár, hefir látið í
Ijósi við mig né féhirði verslunarinnar nokkra óánægju út af
ígreiðsludrætti, vangreiðslu eða ágreiningi við þá, sem hrossin
keyptu fyrir mina hönd. Skora eg J»ví jafnframt á „Sunnlenska
i>óndann“ að láta nafns síns getið, svo og þeirra, er hann segir
að hafi verið hart leiknir i viðskiftunam. Að öðrum kosti verða til-
' greind ummæli skoðuð atvinnurógur í þágu keppinauta minna, sem
— vægast sagt — er vafasöm tekjugrein fyrir lcaupfélagsskapinn,
og sálusorgaranum til lítils vegsauka.
Reykavik, 20. mars 1924.
G&rðar Gíslason.
Rétt, að þvi er mig snertir.
Gísli Kjartansson
(héhirðir við heildv. Garðars Gíslasonar).
Þetta bið eg þau viku- og dagblöð að birta, sem áður fluttu yfir-
lýsingu mína um líkt efni, og ser.da méi' tafarlaust reikmnga yfir
kostnaðinn,
G. G.
tbúð öskast
Ársleiga verður greidd fytirfram
Nokkur hús til söiu meö góð-
um kjörum. Úlborgun há2—8
þúsund.
GuBm. Jóhannsson
Sími 1313.
Hallur Hallsson
iannlæknfr
Kirkjustræti 10 niSri.
YiStalstimi 10—4. Símar 866,
heima. 1503 lækningaatofan.
■w
Yátryoglngarstofa
A. ¥. Tnlinms
0|£imskipafélagshúsinu2.
m
Brunatryggingar:
NORDiSK og BALTICA.
Líftryggingar:
THULE.
s
ÁreiSanleg félög.
Hvergi betri kjör.
VINNA
Stúlka óskast í vist 1. april.
Hulda Sigfúsdóttir, Austurstræti
41, Hafnarfirði. (358
Góð stúlka óskast i vist á bani-
laust heimili nú þegar. Uppl.
Njálsgötu 29 (uppi). (364
Söludrengir óskast í dag og á
morgun. Uppl. Lindargötu 43,
niðri. (372
Tapast hefir bifreiðarsveif, á
Grettisgötunni. Skilist á Bifreiða-
stöð Reykjavíkur. (369
Kvenveski tapaðist í gær á hafn-
arbakkanum. Skilist til afgr. Vísis.
Góð fundarlaun. (373
Ibúð óskast 14. maí. Hringið i
sxma 1390, eftir lcl. 7. (361
1 herbergi, með aögangi að eíd-
húsi, er til leigu á Laugaveg 121,
verð kr. 25,00 á mánuði. (363
Stofa með forstofuinngangi til
leigu nú þegar í Þingholtsstræti
28- (359
2—3 herbergi og eldhús óskast
I. eða 14. maí. Egill Vilhjálmsson,
Bifreiðastöð Reykjavíkur. (302
2—3 herbergi, eldhús, þvottahús
og geymsla, til leigu x. apríl á
Nýlendugötu 6. (366
1 stórt eða 2 minni sólarhcr-
bergi í miðbænum óskar einhleyp-
ur, reglusamur bæjarmaður að fá
lcigð 14. maí eða 1. júní. A. v. á.
(360
Herbergi til leigu 14. tnaí, aí sér~
stökum ástæðtim. Uppl. Þrngholts-
stræti 8. (357
Fræsölu gegnir, eins og aÖ und-
anförnu Ragnheiöur Jensdóttir,.
Laufásveg 38. (362
Kaffikvörn, hentug i kaupstað úli:
á landi, raflainpar, ljósmyndavél,
sjálfsali (Automat), til sölu Lind-
argötu 43, niðri, kl. 5—7 síðd.
(371
Orgel til sölu á Skólavöröustjg,
24. (3 7P"
Áteiknaðir kaffidúkar og skraut-
bandklæði, mjög fallegar gerðir,
nýkomið á Bókhlöðustíg 9. (368
Smíða falleg reiðstigvél. Sann-
gjarnt verð. Sími 1089. Jón Þor-
steinsson, Aðáístræti 14. (367*
Blá cheviotsdragt, sem ný, á
rneðal kvenmann, til sölu með
tækifærisverði. Vesturgötu 46.
(365
Líkkistur fást ávalt hjá Ey-
vindi Árnasyni, Laufásveg 52.
Sér um jarðarfarir ef óskað er.
(499
Notuð föt til sölu ódýrt. Laufás-
veg 25. O. Rydelsborg. (295
» ».mm«■*»-.■-‘ • —————-
Timburhús óskast til kaups. Má
vera í útjaðri borgarinnar. parf aS
vera laust til íbúðar í maí eða júm'.
Tilboð auðkent: „117“ sendist af-
greiðslu Vísis. (307
FélagsprentsmiCj an.
3VARTI ÖLMUSUMAÐURINN. 4
Hann öpnaði dyraar og konan gekk inn fyr-
ir. en ekki sást gjörla andlit hennar, því að
hún bar þétta slæðu fyrir því.
„Eg fer burtu," sagði Xavier, „þér vitið
hvert eg fer.“
Hann hneigði sig kurteislega fyrir konunni
og fór út.
pegar hann var farínn, breyttist svipur Carr-
ais snögglega. Alt sjálfsálit og dirfska hvarf.
Hann hneigði sig auðmjúklega, og var að sjá
á honum bæði virðingu fyrir konunni og
-hræðslukenda undirgefhi.
„Náðuga frá,“ sagði hann Iágt, „hvað viij-
iS þér mér?“
II.
Konan sem komin var, var meðal kvenmaður
á hæð og fögur vexti. Að vísu var æskublóm-
inn horfinn af andliti hennar, en þó var hún
enn mjög fríð sýnum. Hún var ein af þeim
konum, sem þrátta má um, hvað gacnlar séu, ef
«kki er við skírnarvottorS að styðjast. Margir
mundu hafa álitið hana um þrítugt, en þeir sem
Jkunnugir voru, dæmdu hana um fertugt.
Frú Rumbry var fædd á Vesturheimseyjum;
voru foreldrar hennar frakkneskir, og var hún
því Kreol, sem afkomendur Suðurlandabúa eru
uefndir þar vestra, enda bar hún með sér allan
þann yndisþokka, sem slíkum konum er með-
fæddur. En auk þess hafði hún dvalist Iengi
í Parísarborg, og hafði til að bera hið fagra
látbragð og háttprýði, sem konum Iæríst þar.
Hún hneigði sig faæversklega fyrir Xavier, og
tók blæjuna frá andliti sér, þegar hann var
farínn.
„Hvað viljið þér mér, náðuga frú?“ spurði
Carral aftur og stóð frammi fyrir henni, eins og
óbótamaður, sem bíður dóms.
„pér inunið þá loksins eftir því, að eg hefi
3rfir yður að segja,“ sagði frú Rumbry og benii
á stól.
Carral flýtti sér að færa stólinn til hennar.
„Eg hefi aldrei gleymt því,“ svaraði hann.
Frú Rumbry settist á stólinn, lagfærði fell-
ingarnar á kjól sínum, og hagræddi sér sem best
hún gat. Síðan hallaði hún höfðinu og lokaði
augunum til hálfs.
„Eg veið að vera að ómaka mig til yðar,
Carral,“ sagði hún. „Hvað er langt síðan að
eg með einu orði gat látið yður kóma til mín?“
Carral stóð þögull og niðurlútur frammi fyr-
ir henni, og þorði ekki að líta upp.
„Eg hefi skrifað yður tvisvar," sagði frú
Rumbry, — „tvisvar! heyrið þér það? Hvérs
vegna hafið þér ekki svarað mér?“
„Eg þorði það ekki.“
„porðuð það ekki! Hvers vegna? Af því að
þér hafið óhlýðnast mér?“
„Nei, náðuga frú! Eg hefi gert það sem þér
skipuðuð mér.“
Frú Rumbry varð glaðari í bragði.
„pú ert góður drengur, Jonkille,“ sagði hún
blíðlega. „Láttu mig heyra, hvað þú hefir gert.“
„Eg hefi komist í náin kynni við unga mann-
inn. I heilan mánuð höfum við altaf verið sam-
an. pér sjáið, að við lifum sainan eins og
bræður og búum í sama herbergi.“
„pað er gott! Eg vissi, að þér eruð slung-
inn. náungí. Og hvað svo?“
„Eg þekki æviferil hans og leyndarmál."
„pað er ágætt! Og meira?“
„Náðuga frú,“ sagði Carral með sorgbitnunr
bænarrómi, „Xavier þykir mjög vænt um mig
— það er mjög langt síðan nokkur hefir sýnt
mér vinahót. — Vægið honum! Gerið honum
ekkert ilt!“
„Vesalings Jonkille," tautaði frúin og hall-
aði höfðinu aftur í hægindastólinn.
„Juan de Carral!" tók frúin aftur til máls
og starði á hann. „Eru þetta öll afrek yðar?
Ef yður þóknast, skulum við tala saman af
einhverju viti. Eg hafði skipað yður að gei-a
umsamið verk. pér hafið að eins gert það að
hálfu leyti. pað er hættulegt fyrir yður! VitiS
þér það?“
„Eg veit, að eg er á yðar valdi, náðuga frú 6
Eg veit, að hið vitlausa dramb í mér gerír mig
að sama eða jafnvel meiri þræl yðar hér í Par-
ísarborg, en þegar við vorum á Vesiurheims-
eyjum. pað var örlagaþrunginn dagur þegar
eg afneitaði ætterni mínu og tók mér tilbúið að-
alsnafn til þess að menn skyldu öfunda mig af
•því. Eg hélt að kynblendingar væru hataðir og
kúgaðir hér í landi eins og á Vesturheimseyj-
um. En þar skjátlaðist mér. YSur sjalfri var
kunnugt um þetta, og þó léíuð þér mig gera
þessa fjarstæðu. Eg man enn þá, hvernig þér
brostuð, þegar þér vissuð að eg hafði tekið mér
þetta gerfinafn. pér höfðuð fulla ástæðu til
þess að brosa, því að einmitt með því að taka
mér þetta gerfinafn, var eg orðinn þræll yðar,
þræll, sem mannleg lcg eiga erfitt með aS
frelsa.“
„pér 'eruð málsnjall, Jonkille! “ sagði frifc
Rumbry kuldalega.