Vísir - 31.03.1924, Blaðsíða 4

VTSIR
þann sem þér skiftið við um
Vrönduö stúlka óskast strax á
Íáment heimili. Uppl. á Grettis-
götu 55 A, niðri. (538
Nolckrir menn teknir í þjónustu
Klapparstíg 38. (533
Góð stúlka óskast í vist fram
aö slætti. Sími 1388. (530
Stúlka óskast strax. Uppl. á
Laugaveg 105. Heixna 7—8 e. m.
(548
Ef þér viljiB fá stækkafiar
myndir, þá komifi 1 Fatabúfiina.
Ödýrt og vel af hendi leyst. (345
Tauvindur 20 kr., Taurullur 55
kr., Barnavagnar, Barnakerrur,
Blómsturborð. ÍHannes Jónsson,
Laugaveg 28. (536
Iiér um bil 50—100 hestar- af
tööu til sölu. A. v. á. (534
Lítill ofn óskast keyptur, Hverf-
isgötu 73. (547
Uþphlutur og silkihattur til sölu
mjög ódýrt. A. v. á. (545
Áteiknaðir dúkar, mjög fallegir,
nýkomnir; einnig skúfasilki mjög
ódýrt á Baldursgötu 9. (542
.Bjaraargseifasa, Hvea-
liatara&a og M þriðja.
Smífia falleg reiðstígvél. Sann-
gjamt verö. Sími 1089. Jón Þor-
steinsson, Afialstræti 14. (367
Vátryggingarstofa p|
A. V. Tnlinlus |
||Eimskipafélagshúsinu 2. hæð.jS
Brunatryggingar:
NORDISK 0g BALTICA.
Liftryggingar:
THULE.
Áreiðanleg félög.
Hvergi betri kjör.

LEIGA
Búð með tilheyrandi geymslu-
plássi á besta stað í bænum, fæst til
ieigu 1. okt. n. k. A. v. á. (454
Jt^jpa£TfunðÍð
1
Tapast hcfir eitt stigvél, (gúm-
mi) á veginum úr Rcykjavik að
Fossvogslæk. Skilist á Laugaveg
68, gegn fundarlaunum. (54Ó
| .TILKYNNING
I
Helgi Ólafsson, sem var í Bergi
á Eyrarbakka, óskast til viðtals
á afgreiðslu Vísis. (528
Nýja ljósmyndastofan, Kirkju-
stræti 10. Afgreifiir best og fljót-
ast allar Passamyndir. Tækifæris-
verð. (529
Johs. Norðfjörð, Austurstræti
12, (inngangur frá Vallartræti) J
Selur ódýrastar tækifærisgjafir.
(127
Líkkistur fást ávalt hjá Ey-
vindi Árnasyni, Laufásveg 52.
Sér um jarðarfarir ef óskað er.
(499
Minningarspjöld Hvítabandsins
fást á Bókhlöðustíg 8 (versl. Lín)
og Stýrimannastíg 7, niðri. (481
Erlenda silfur- og nikkelmynt
kaupir hæsta verði Guðmundur
Guðnason, Vallarstræti 4. (471
Reiðdragt á fremur iítinn kven-
mannj og telpubarnakjóll, á árs-
gamla telpu, til sölu. Tækifæris-
verð. Bragagötu 29 A. (526
Nelson’s New Age Encyclope-
dia, 10 bindi, alveg ný, til sölu fyr-
ít kr. 35,00 (hálfvirði). A. v. á.
(511
HÚSNÆÐÍ
Einhleypur maður getur fengið
ieigt 1 eða 2 herbergi, með sér-
inngangi í Aðalstræti 12. (54 r
Stofa til leigu á Baldursgötu 14.
uppi. (54°
2 samliggjandi sólarherbergi til
leigu 14. maí. Mjög ódýr húsa-
leiga. A. v. á. (530.
Stofa með forstofuinngangi, raf-
lýst, til leigu. Uppl. Grundarstíg
8, niðri, kl. 6—8 síðd. (537
Stofa með húsgögnum til leigu.
Upplýsingar á Vitastíg 20, eftir
kl. 7- (53?
Maður með fámenna fjölskyldu
og í góðri stöðu, óskar eftir 2 her-
bergja íbúfi ásamt eldjuisi. A. v. íi..
' _______^f 5£
Stórt, sólríkt herbergi til leigir
fyrir einhleypan, eða barnlau-
hjón, Grettisgötu 53 B. (531
2 samliggjandi herbergi fyrir
einhleypan karlmann til leigu..
Uppl. á Frakkastíg 5. (527
2 herbergi og eldhús til leigu.
15. apríl. Laugaveg 70. (544.
Eitt eða tvö herbérgi 1 kjallara
á besta stað, við aðalgötu í Mið-
bænum, til leigu frá 1. apríl. Hent-
ugt til iðnreksturs eða afgreiðslu.
A. v. á. (548
3 herbergi og eldlnts til leigu..
14. maí. Laugavcg 70. (543
2 herbergi til leigu frá 1. aprii,
á Laugaveg 2. Reinh. Andersson.
____________________________ (485-
Einhleypur skrifstofumaður ösk-
ar eftir herbergi með húsgÖginun
Tilboö merkt: „Húsgogn" sendist
Vísi. (■•5-4-
Féltgsprentsmiðjan.
SVARTI ÖLMUSUMAÐURINN. 10
Einn þjónanna tilkynti nú, a5 kveldmatur
væri borinn á borð.
Frú Rumbry iagði hönd sína á handlegg
Xaviers, og leiddi hann inn í borðsalinn. peg-
ar hún gekk fram hjá gluggaskoti því, sem
Carral hafði falið sig í, fór hún að hlæja, eins
og henni hefði dottið eitthvað skrítið í hug.
„Herra Xayier,“ sagðí hún, „þekkið þér
söguna um Jonkille
Xavier kvað nei við því.
Carral fanst eins og rekinn væri í sig hníf-
ur og náði varla andanum.
„En þið, herrar mínir?“ spurði hún þá sem
á eftii/ þeim gengu.
„JonkiIIe," sagði frúin aftur; „það er und-
arlegt nafn, en það er algengt meðal kynblend-
:inga.“
„Við drengskap minn! pað er skoplegt,"
sagði Alfred des Vallées.
„Eg eetla að biðja yður, að minna mig á, að
segja þessa sögu,“ sagði frú Rumbry við
Xavier.
Xavier samsinti því með því að hneigja sig.
Boðsfólkið hélt í hægðum sínum inn í borð-
stofuna.
pegar allir voru farnir, kom Carral fram úr
gluggaskotinu. Hann var afskræmdur í fram-
an. „Hún vissi, að eg var hér,“ tautaði hann
og nísti tönnum. „Henni er unun í að kvelja
mig, — og það er hánn, — það er Xavier, sem
hún hefir brýnt fyrir, að minna sig á að segja
þessa sögu.“ Hamr reyndi nú að jafna sig og
láta ekkert á sér sjá, og gekk síðan inn í borð-
salinn.
Við stórt og langt borð sat kvenfólkið í röð,
glóandi af silki, gullskrauti og gimsteinum. Bak
við konurnar voru karlmennirnir, og buðu þeim
réttina, sem á borðum voru, eða mötuðust
sjálfir.
Alfred gerði matnum svo góð skil, að saum-
arnir í vesti hans fóru að gliðna.
Carral hirti nú ekki lengur um að fara í fel-
ur, og færði sig nær frú Rumbry.
„Svei mér þá,“ sagði Alfred, „þarna er
herra Carral, sem eg hefi verið að leita að í
alt kveld, og ekki getað fundið.“
Frú Rumbry leit við og sagði:
„pað er alveg satt! — pað er annars orðið
fjarska langt síðan við höfum fengið að sjá
yður, herra minn.“
Carral hneigði sig þegjandi.
„En það er eins og eitthvað gangi að yð-
ur,“ hélt frú Rumbry áfram með miskunnar-
lausri kátínu. „Hafið þér verið veikir?“
„Hver skrambinn,“ tautaði Alfred, „svei
mér, ef hann lítur ekki út, eins og hann væri
nýrisinn upp úr gröf sinni.“
Frú Rumbry ýtti stól sínum til hliðar. „Kom-
ið með stól handa herra Carral,“ sagði hún.
„Setjist þér, herra, við hliðina á mér. Karlmönn-
um, sem eitthvað eru lasnir, verður áð sýna
sömu alúð og kvenfólki."
Carral settist ósjálfrátt og utan við sig á stól-
inn, og hreyfði hvorki legg né lið. pað hafði
slegið þögn á gestina meðan þessu fór fram, en
nú byrjuðu samræðurnar aftur.
„Náðuga frú,“ sagði Xavier eftir litla stund
við frú Rumbry. „pér hafið skipað mér, að
minna yður á, að þér lofuðuð að segja okkur
söguna af Jonkille."
„Já, þegar eftirmaturinn kemur,“ sagði frú
Rumbry og leit til Carrals til j?ess að sjá hvern-
ig honum yrði við.
En hann hreyfði sig ekki, og drættirnir í and-
liti hans voru eins og steyptir úr málmi.
„Við drengskap minn! pað reynir á þolin-
mæðina að bíða þangað til,“ sagði Alfred.
„pér segið svo ljómandi vel frá,“ sagði
greifafrú ein.
Frú Rumbry beið litla stund; þá sneri Carr-
al sér að henni og horfði beint framan í hana.
Frúnni fanst Carral ögra sér með því að horfa
svona á sig, og af því að allir voru að ýta und-
ir hana, brosti hún grimmúðlega og sagði:
„Eg held það sé illa gert, að draga ykkur
lengur á þessu. Nú skuluð þið fá að heyra sög-
una um Jonkille kynblending.“
„í guðs bænum, þegið þér,“ sagði Carrai
lágt og eymdarlega.
„pað var á St. Domingo kynblendingur sem
hét Jonkille,“ sagði frúin. „Hann var sonur
svertingjastúlku, sem hét Pasifé og hvíts þjóns.“
„pað er nóg komið,“ snörlaði lágt í Cárral.
„Eg skal steypa honum í glötun — eg skai
drepa hann, ef þér viljið."
Frú Rumbry leit til Carrals, og þau skildu
hvort annað. Samt sem áður sagði hún frá öll-
um æviatriðum Carrals, því að úr því að húu
var byrjuð, var henni ekki unt að hætta. „pið
þekkið flestöll þennan skringilega náunga; eg:
vil ekki nafngreina hann að sinni, en vel getur
verið, að eg verði ekki svo þagmælsk síðar.“