Vísir - 14.04.1924, Side 4

flSll
Keykt kjðt,
ísl. smiðr9
í*l. eg*
úsaml öBrum nauJfejfnSegaua
páskavörutsi.
Sykur ódýrart eE á3um
úangaveg 63» — Siml 339,
Hmmmmmmammmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm^mm^mmmmmmmm
3 stofur og eldhús til leigu 14-
mai. Að eins handa skilvísu fólki.
Uppl, Bragagötu 29. (321
2 stofur og eldhús óskast handa
«9ahleypri koau. Lokastíg 19, uppi.
(320
Heil hæð, 4 herbergi og eldhús,
•Q Ieigu. A. v. á. (317
íbúð, 3 herbergi og eldhús, ósk-
**t 14. maí. Ábyggileg greiSsla á
'húsaleigu. A. v. á. (332
Raflýst stofa, mót suSri, ti! leigu,
íaS eins fyrir siðprúðan, regíusaman
mann, á Hverfisgötu 16. (329
íbúð vantar mig 14. maí. Hálfs
árs leiga greidd fyrirfram. Sími
1089. Jón porsteinsson, Aðalstræti \
.14. (264
TILKTNNINO
Mullersskólmn opinn firá 9—12
mg 3—8. Sími 738. (318
Nýja Ijósmyndastofan, Kirkju-
StrBEti 10. — Við tökum myndir
heima hjá fólki, e£ þess er óskað.
(315
VIMNA
Örkin hans Nóa, Njálsgötu 3 B.
gerir við bamavagna, saumavélar,
hefir alt til viðgerðar. Aðgangur af
Grettisgötu, milli húsanna nr. 4 og
6. Fljót afgreiðsla. —■ 1 karlmanns-
jreiðhjól til sölu. — Sími 1271.
(322
Hjúkrunarkona tekur að sér
hjúkrun. Sími 544. (328
Vumutnaður og vbmukona ósk-
ast í ársvist á gott sveitaheimili, ná-
lægt Reykjavík. Uppl. í Bergstaða-
stræti 21, frá kl. 12—2 í dag og á
morgun. (335
Tek að mér þvotta og hreingern-
ingar. UppL í síma 1422. (333
6-vana fiskimenn vantar á kútter
á Vestfjörðum. Verða að fara af
stað með e.s. Díönu. Góð kjör. —
UppL í Grjótagötu 9, kl. 6—8 síð-
degis. (331
Ódýr innrömmun á myndum á
Freyjugöhj II. (204
Sölubúð til leigu ódýrt. A. v. á.
(313
Á laugardaginn tapaðist — lík-
lega í Laugavegsapóteki — Iítil
kvenhandtaska méð rúmum fimtíu
krónum. Tvennum gleraugum, Iyf-
seðli o. fl. Finnandi er vinsamlega
beðinn að skila í skóverslun B.
Stefánssouar, Laugav. 22 A (326
FélagaprentsmiBj an.
Grundarstíg 15. — Sími 1250.
(,Andvtika“). (342
Barnakerra fæst keypt á Vha-
stíg 13. Lágt verð. (324
Eldtraustur peningaskápur óskast
. keyptur. Uppl. á skrifstofu Búnað-
arfélags íslands, (319
Hygginn maður tryggir líf sitt.
Heimskur lætur það slarka. („And-
vaka“). (341
Bamavagn til sölu á Skólavörðu-
stíg 29. (316
Til sumargjafa, vandaðar, silf-
urbúnar svipur, 5—7 krónur, ódýr-
ari en hjá öðrum. Samúel Olafsson.
(314
*-mmmmmm niin'
Frestaðu eigi til morguns því sem
þú getur gert í dag! („Andvaka“).
(340
Bamakerra til sölu á Lokastíg 9,
niðri. (323
Mjög lítið notuð kyenkápa er tii
sölu með tækifærisverði. Bcrgstaða-
stræti 37. (327
Ágæt húseign til sölu hér í bæn-
um, 5 herbergi og eldhús laus til
íbúðar 14. maí. Lágt verð. Lítil út-
borgun. Uppl. gefur Gísli Bjöms-
son, Lindargötu 9 B. (325
2 samstæð rúmstæði óskast og
kven-kanarífugi. Tilboð leggist á
afgreiðslu Vísis, auðkent: „Rúm-
stæði“. (344
Röskur sjómaður frestaði að Iíf-
tryggja sig „til morguns“. — Hann
druknaði í dag! („Andvaka").
____________________________ (338
Silfur á upphlut og borð til sölu
mjög ódýrt. A. v. á. (330
Ungur sjómaður líftrygði sig C
september. Hann druknaði núna í
febrúar. (.Andvaka"). (339
Rúmstæði, tvöfalt, til sölu; einn ■
ig barnakerra. Bankastræti 14, bak-
húsið. (334
Ungtn- bílstjóri ætlaði að líf-
tryggja sig „bráðum". Hann dt-
„strax“ úr svæsinni lungnabólgu.
(„Andvaka").___________________(333
Hús í útjaðri borgarinnar ti!
sölu. Góðir borgunarskilnválar ef
samið er strax. A. v. á. (334
Gott píanó til sölu nú þegar. Til-
boð merkt: „Kontant" leggist á af-
greiðslu Vísis í dag og á morgun.
(343
Innflutningsbann er á leöurvöm,
svo sem öllum kvenveskjum, „Mani
cure“, ferða og toilet hylkjum
seðlaveskjum, buddum o. s. frv. —
Munið þess vegna að kaupa sum-
aigjafir og fermingca-gjafir, sem
allra fyrst. Verðið er hið sama lága
og áður. Leðurvörudeild Hljóð-
fœrahússins. (275
Niðursl(orið sólaleður (skósólar)
verður framvegis selt í söðlasmíða-
búðinni Sleipni, Laugáveg 74. Símr'
646. (286
Allan fatnað er best að kaupa í
Fatabúðinni. (232
MunitS, a'S regnkápurnar eru
bestar og ódýrastar í Fatabúöinní.
(82
Erlenda silfur- og nikkelmyní
kaupir hæsta veröi Guömundur
Guönason, Vallarstræti 4. (471
Ágætir ferðajakkar fást í Fata-
búðinni. (23 í
Gúmmisólaf, níðsterkir, seljaáfi
nú fyrir að eins kr. 1,50 parið. —
Jónatan porsteinsson. (201
gVARTI ÖLMUSUMAÐURINN. 19
það kom hik á hann. En hann áttaði sig fljótt,
gekk snúðugt út um dymar og hraðaði sér of-
an eftír götunni.
Svarta ölmusumanninum fór að verða órótt,
en alt í einu rann Ijós upp fyrir honum. Að
sumir, sem út úr húsinu gengu, vora fullir ör-
væntingar, en aðrir frá sér numdir af gleífi,
útlit hússins og umtai nokkurra fátæklinga frá
St. Sulpice — alt þetta benti á, að hér vaeri
um spilavxri að ræða.
En hvers vegna hafði Carral flúið þaðan
burtu? Og bvemig stóð á þessu dularfulla bréfi
hans? Hér vora einhver brögð • í tafli.
Olmusumaðurinn gekk yfir gotuna.
„Eg verð að fá að sjá hann,“ sagði hann
við sjálfan sig; „eg verð að fá að tala við
hann.“
En þegar hann ætlaði að fara inn í húsið,
nam hann staðar.
prír svartklæddir menn komu fyrir götuhorn-
ið, og stefndu að húsdyrunum. Hann vék sér
frá, svo þeir gætu farið inn í húsið. En þeix
fóru ekki upp stigann, heldur biðu á ganginum
þangað til undirforingi sást koma með nokkra
hermenn. Eins og hann hefði verið að bíða
hermannanna tók nú einn hinna svartklæddu
manna, sem sýndist vera fyrirliði þeirra, upp
úr vasa sínum borða, hvítan að lít, og batt utan
á föt sín.
„Látum oss þá fara upp,“ sagði hann.
„Eg skil það! Eg skil það!“ kallaði ölmusu-
maðurinn óttasleginn. „Bréfið! .... pað er
verið að steypa honum í glötun! .... og eg
get ekki bjargað honum.“
------J?egar þeir Xavier og Carral börðu að
dyram á fyrstu hæð hússins, kom þjónn til dyra
og spurði þá, hvað þeir vildu. Carral sagði
hver hann væri, og opnaði þjónninn þá aðrar
dyr og fylgdi þeim félögum inn í mjög stóran
sal, sem var uppljómaður af ljósum, þótt um
miðjan dag væri. í miðjum þessum sal stóð
stórt, aflangt boð, og sat umhverfis það þrí-
sett röð af spilamönnum. í miðjunni stóð mað-
ur, sem stjórnaði spilinu.
Enginn Ieit við, þótt þeir félagar kæmu inn,
því að allir höfðu hugann á gangi spilsins.
Maður einn, horaður og þorparalegur í sjón,
kom þó á móti þeim og kastaði kunnuglega
kveðju á Carral. pað var eigandi þessa spila-
víris.
„Hvernig gengur það?“ sagði hann lágt við
Carral og deplaði augunum.
„pessi maður er vinuf minn,“ sagði Carral.
„J7að er mér ánægja að kynnast yður,“ sagði
húsráðandi brosandi við Xavier. „pér skuluð
Iáta eins og þér séuð heima hjá yður.“ Síðan
skýrði hann honum frá hinum ýmsu spilum,
sem þar væru spiluð, og sagði, að hann gæri
valið um, hvað hann vildi spila, annaðhvort
í þessum sal, eða á næstu hæð fyrir ofan. „£n
hvað þriðju hæðinni viðvíkur sagði,
hann. En þá gaf Carral honum merki um að
þegja.
Meðan á þessu tali stóð, var Xavier eins
og steini lostinn. Hann rendi augunum yfir
spilaborðið, og þótti spilamennirnir ekki frýni-
legir ásýndar. Hræðileg áfergja logaði í auguxn
þeirra allra, og þeir störðu á hendur þess, sem
bankanum stjórnaði. Flestir voru þessir spila-
menn illa klæddir, og sást í óhrein línföt þeirra,
þar sem yfirhafhirnar huldu þau ekki. Og þó
streymdu gullpeningamir án afláts á milli handa
þeirra.
Fáeinir skrautbúnir kvenmenn sátu hingað
og þangað innan um spilamennina. pær voru
úr flokki þeirra, sem húsráðandi, herra Moutet,
ætlaði að segja Xavier frá, að væru á þriðjti
hæð.
„Við erum ekki komnir hér að eins til að
horfa á. J?að er lítil ánægja í því,“ sagði Carraí
við Xavier. „Kunnið þér Whist?“
„Eg kann hvorki eitt né annað af þeseum
spilum,“ sagði Xavier.
„pað gerir ekkert til, kæri vinur," sagð*
Carral, „kúlnaspilið heimtar enga kunnáttu