Vísir - 30.05.1924, Qupperneq 3

PI9SSH
Konan mín elskuleg, Jóhanna Pálsdóttir, andaðist í gær.
Rvík 30. maí 1924.
Óli Ásmundsson.
Söngsamkomor
Sisnrðar Birkls
í Bárunni 17. og 18. þ. m.
t'.g td |>a<S víst. at> þeiin, sem
'•rn viSstaddir á siingsamkomum
SigúriSar Birkis, og fleirum, muni
kykja \æm um afi vita hvaöa álit
sumir Itiniia helstú tónsnillinga í
ihmmórku hafa á honuin, og il
p; því taka hér fram nokkur at-
riði |)\;í viövikjandi, og l'ara fá-
imiiir oröum nm söngsamkómur
hans.
Mann hefir stundaft náin i ]>rjú
.iv \’ift sönglistaskó’lann í Kaup-
tvtaniiahöfn. og var kennari hans
. ‘áll Rang. kíe.fir Sigurftur tekift
próf nýlega vift sönglistaskólann
■œn ágætis vitnisbúröi. Auk þessa
■hefir hann scrstaklega góö meft-
inæli frá próf.y \nton Svendscn,
■ijórnanda sönglistaskólans, og
■im frá Hclge Nissen, konungleg-
-»m hirö.söngvara. 1 þessum meö-
mælabréfum er þess sérstaklega
-getiö. hve ástundunarsamur hann
Tiafi veriö á námsárunum,. cg er
honum þar lýst sem rnjög efnileg-
nm söngvara, sem hafi góða fram-
íiö í vændum. í grein i ..Politiken*'
er svo komist aft orði, aft hann
hafi hreimfagrá tenórrödd, og ;
.Berlingske 'f'idende“, aft meöferS
‘ians á efninu sé sérkennileg (Per-
sonligt.Foredrág. Af 175 mönnum,
Hcm sóttu um frían aðgang aft
íúnni komtnglégu Operu, var Sig-
nröur einn af þeitn (2, sem urftu
þcssara hlunninda aftnjótandi. —
Pctr.a retti mi aft vera oss íslend-
sngum nægileg ástæða til þess, aÖ
honum sé gaumur gefinn scm
iistamanni.
Hvaö nú söngsam'konut hans 17.
p. m. snertir, þá létu þeir, sem
viftstaddir \'ortt, þaö berlega i Ijós',
aft þeim þótti ivnaftur aft því aft
hfusta a söng Sigttroar. — Rödd
hans' er bæöi hréin og hreimfög-
ur, og mcöferö hans á efninu ber
Jósan vott um, aft hann hefir góð-
an skihiing á þvi, sem hatiít er aft
fara ntcft. Hann er að mímt áliti
aijög eínilegur „lyrisliur“ songv-
ari ; ntun þaö einnig yera stt grein
sönglistarinnar, sem liann ætlar
sérstákléga að tentja sér.
á söngsamkoniunni lék frú
Ásta Einarson undirspilift, og
fey'sti • hlutvcrk sitt ágætlcga aí
ítendi.
In i miður gat 'cg ékki verið viö-
staddúr á söngsantkontunni dag-
rnn fcftir; en mér skilst af unnna'l-
•um manna, sent eg hcfi átt ta!
vjö’, og voru á báftum satnkomun-
um, að Siguröi hafi tekist enn
'betur siöara kvéldið.
Sv. Sveinbjörnsson.
Reykvisk meimmg.
j7að .-.ést. oft, að Reykvíkingar
yfirleitt, standa á heldur lágu menn-
ingarstigi, einkum hvað snertir prúð-
mannlega framkomu, og kemur
þetta best í ljós alstaðar þar, sem
þeir safnast saman á opinberum
samkomunt eða skemtistöðum. Ergir
það margan háttprúðan mann, hve
chlýðni við settar og sjálfsagðar
reglur, og rnargskonar menningar-
snauð framkonta spiilir notum
m.anna af hverskonar samkomum
hér.
Hér skal nú þessi ágalli við sam-
kornur yfirleitt, ekki gerður að um-
talsefni, heldur að eins framkoma
fólks við eina tegund samkomna, þá,
er. hverskonar ósiðsemi ætti að vera
útilokuð, en það er við guðsþjón-
ustur.
Eg brá mér í kirkju síðastl. sunnu-
dag. Hafði eg séð, að þennan dag
ætlaði biskup að vígja 2 prestaefni,
og með því, að eg hafði aldrei séð
eða heyrt þá athöfn, langaði mig
til þess. En það er hverjum manni
fróðleikur að vita, hvern veg kirkja
sú, er hann heyrir tif, vígir presta
sína, eða á annan hátt ve’tir þeim
sáinaltirðisumboð, og auk þess ætti
slík helgiathöfn að vera sérstaklega
vel löguð til kristilegra áhrifa, og
framar öðrum guðsþjónustum. Ber
því til vonar, að margan fýsi að vera
viðstaddur þá athöfn, er hann á
þess kost, enda var dómkirkjan að
þessu sinni ful!. Eg var þó svo hepp-
inn að ná í sæti, og var það niðri,
utan til nokkuð við miðja framkirkj-
una, en þó eigi svo, að eigi mundi
heyrast cæmilega það, sem Drottins
þjónar flytttu, ef svo væri hljótt sem
vera bæri í guðs musteri. Eins hefði
sést allsæmilega inn í kórinn, ef alt
hefði kyrt verið.
A settum tíma byrjaði guðsþjón-
ustan með sálmasöng, og síðan fór
kierkur fyrir altarið, en að því búnu
annar í stólinn og lýsti vígslu. Eln þá
hafa nú menn þókst setið hafa nógu
lengi, því nú byrjuðu stígvélaspörk,
hóstar, ræskingar og snýtair. Og þar
sem klerki lá lágt rómur, heyrðist vit-
anlega ekki eitt orð af því, sem hann
sagði, fram í kirkjuna. pá hóf bisk-
up sjálfa vígsluna fyrír altarinu, og
talaði hátt og skörulega, svó heyr-
ast mundi um alla kirkjuna, og bet-
ur þó að öllu skaplegu. En nú tók
fyrst í hnúkana frammi í kirkjunni,
því nú stóðu nokkurir upp í einum
bekk um kirkjuna miðja, cg byrgðu
öllum fyrir aftan sig sýn inn í kór-
inn. Fór þá svo sem oít vill verða,
að ekki þarf nema einn gikkinn í
hvem veiðistöðinni ,og stóðu mcnn
nú upp víða um kirkjuna, t3 að sjá
vígsiuathöfnina. Varð af þessu öllu
stígvélaspark svo mikið, að harkið
mundi nema því, er hestum eigi aÖ-
fáuni væri riðið sleinlagða götu.
Mátti rórnur biskups eigi við þeim
Efnalang Reykjavíknr
Kemiek fataiireÍQSan eg ittDn
Laagaveg 32 B. — Simi 1300. — Ssmneini: Eioaiang.
Hreinsar með nýtísku áhðldutn og aðferðum allan óhreittan fatnað
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar uppíituð föt og breytir urn lit eftir óskutrt
Eyfetsr þægindi. Sjjarar íé.
Útbo
Óífea^ er eftir tilboðum um að
flytja 130 -málestif koiti á taud
á Kleppi, úr skípt, sem þangað
keu ur seint í jútu eða snentína
í júií.
Nánari upplý.-ingar fást hjá
faekni hælisins.
í&r héðat£ á sunnudag 1
Id. 6 stðdegis vestur og norður’
urn fand til útíanda. :
Vörur afhendist fyrir hádegi á.
fitorgun, <tg farseðlar sækist fyrir
satna 4t*na.
ósköpum, ,og hygg eg, að fáir haí;
mátt nema mál hans í samhengi. og
ekkert heyrði eg að gagni. Og eigí
mátti eg heldur sjá inn í kirkjuna,
þar sem mikill fjöldi stóð og teygði
sig eins og galandi hanar, bvað yfir
annað. Bar í þessu efni mest á telpu
einni, á að giska um fermingu; stóð
hún, jafnvel þótt allir aðrir sætu, og;
gnæfði þarna sem „foldgnátt fjalP
mestaöan tímann, og byrgði mér alla
rýn til kórsins. Ein sumslaðar stóSu
krakkar í bekkjunum. Enginn efi er
á' því, að allir fyrir aftan instu röð,
cem stóð, hafa séð miklu ver, þólt
þeir stæðu sjálfir, en verið befði,
hefði allir setið, sem vera bar. Og
af öliu því, sem klerkar sögðu, mistu
allir, fyrir þetta tihæki, sem best má
sjá af því, að þegar annar hinna ný
vígðu presta sté i stólinn, til að pre-
dika, þyrptist mikið af söfnuðinum út„
og þar á meðal eg. Var eg þess full-
viss, að á þeim degi mundi v ekki
nema mega klerks mál í Reykjavík-
ur dómkirkju. Og svo mun fariS
haia fleirum.
Eg skal fúslega játa, að eg er
maður ckki kirkjusækinn. Eln þá
sjaldan eg sæki kirkju, fer eg til aS
heyra það. sem presturinn hefir að
segja, og vi! fá að njóta þess ótrufl-
aður af þeim skríl, sem auðsjáanlega
á annað erindi í kirkju, en að hlusia
á prestinn En í þetta skiíti sérstak-
lega, fór eg einnig t3 að sjá, en mcð
sama árangri eins og til að heyra.
|7að er áreiðanlega ekki t3 að
auka kirkjugöngur þeirra manna,
sem bera virðingu fyrir guðsþjónustu,
hvað sem annars má segja um trú-
arskoðanir þeirra, að þeir hafi ekki
anr.að að sækja þangað en bávaða
og aðra framkcmu slíka, sem er að
sækja út á íþróttavöll eða inn á
kappreiðasvæði, þegar flest er um
manninn á þessum stöðum.
Vafalaust mætti nú eitthvað laga
þetta, ef prestamir áteldu þessa
ósiðsemi af stólnum við og við, eða
,á annan hátt gerðu eitthvað t3, að
kcma í veg fyrir þessa vanhelgun á
Guðs musteri. Eða hví skyldi ann-
ars vera tilhlýðilega hljótt í frikirkj-
unni, þegar séra Haraldur Níelsson
messar þar? Er það ekki sama fólk,
sem sækir kirkju þartgað? Og þá
i
Ms. Svanor
fer til Stykkishólma annað kvöld
k\. 9. Kemur við i Skógarneai^
Búðtwn, Sfapa, Heiltmrrt, Sanát,
ólafevík og 'Grundarfkði. Tekur
i póA, Rutning og farþega.
Afgreiðriian Hafnarstr. 20.
Simi 744.
6. Kr. fiaðmnnðsson.
I dag ng á morgnn
pel jeg Strausykur 70 aura,
Molasykur 75 aura pr. s/2 kg.
lan.es Jénsson
Langav 23.
......liiiiii .... i ... Íiiuiihwmmn ....
FyrirllggjaMi:
Sahkj&f, háogikjftt, wnjör, tólg,
kaefa, roílupyba, rtklingur.
Afeaf 'be-t aft versla i
VO N .
Sinti 448. Simi 448.
Sig. MagMsson
læknir
hefur flult taisnlækningastofu sins,
á Laugaveg 18 uppi.
Viðt&Istúui 10’/t—12 og 4—€.
Sifflt 1097.
þáð væru nu frekar þeir, sem aura,-.
ráð hafa, sem varla mun þó vera.
þá hafa mér sjaldan virst þeir barrt-
anna bestir á öðrum mannfundurrt.
Eða er það fólk, sem ber meiri virð-
ingu fyrir guðsþjónustu? Eg veil*.
ekki, ‘hvað vddur. — En reynanda
vaeri fyrir preítana, að hasia á.
fóiliS.
Hallgr , Jórisson..